Μήλος, το νησί που τιμάει το εμφιαλωμένο κρασί

Μήλος, το νησί που τιμάει το εμφιαλωμένο κρασίΓράφει η Αλίκη Δανάλη


Φίλοι μου,

Ηταν να μην δώ τα likes σας στο προηγούμενο άρθρο μου, τα οποία για την εποχή θα έλεγα ότι ήταν αρκετά ή θέλω να πιστεύω ότι είναι αρκετά για να σας γράψω ένα ακόμη άρθρο, που με τίποτα δεν μπορώ να κρατήσω μόνο για μένα… Θέλω να το μοιραστώ μαζί σας, γιατί όπως εσείς, έτσι και εγώ αγαπώ πολύ το καλό κρασί και στο νησί που βρέθηκα, ξέρουν σίγουρα να το τιμούν.
Αναφέρομαι στην πανέμορφη, μαγευτική, ιδιαίτερη, πολυσύνθετη, γαλαζοπράσινη Μήλο. Για το νησί, με μερικές από τις ομορφότερες παραλίες του Αιγαίου, με τους μικρούς γεμάτους χρώματα και αρώματα οικισμούς αλλά και με τους φιλόξενους και ευγενικούς νησιώτες, θα μπορούσα να γράψω βιβλίο, αλλά λόγω χρόνου (που ξέρεις τι γίνεται όταν βγώ στην σύνταξη) προτιμώ να σας παραθέσω μερικές φωτογραφίες, γιατί ως γνωστόν μια “εικόνα χίλιες λέξεις”. Εσείς θα κρίνετε αν βρίσκετε μέσα στις προτιμήσεις σας για να το επισκεφθείτε.

Για αυτό όμως που θα γράψω σίγουρα, είναι για το φρέσκο, καλομαγειρεμένο, φαγητό που απόλαυσα σε όσα εστιατόρια πήγα και για τις οινικές προτάσεις από το προσωπικό, που δεν μπορούσαν να σε αφήσουν αδιάφορο, αφού οι τιμές του εμφιαλωμένου κρασιού, σου επέβαλλαν να το παραγγείλεις και να το ευχαριστηθείς ακόμη και χωρίς συνοδευτικά.

“Αρχοντούλα”, ένα από τα πιο γραφικά εστιατόρια στην πρωτεύουσα της Μήλου, την πανέμορφη Πλάκα, με τα πλακόστρωτα και ψηφιδωτά σοκάκια της, χωρίς αυτοκίνητα, με τα μαγευτικά χρυσοπορτοκαλοκόκκινοκίτρινα ηλιοβασιλέματα, με τις αυλές και τα λουλούδια στα σκαλοπάτια των σπιτιών, εκεί που λες να περπατήσω ξυπόλητη να μην λερώσω….εκεί σ’αυτό το χωριό υπάρχει στην πλατεία το εστιατόριο της Αρχοντούλας.

Ο κατάλογος πλούσιος σε εδέσματα, μαγειρευτά, τοπικά, θαλασσινά, κρεατικά, ότι θέλει η ψυχή σου. Κάποτε επιλέγεις σχεδόν τον μισό κατάλογο για να τα δοκιμάσεις και παραγγέλνεις. Με τι θα τα συνοδεύσεις όμως? Εκεί έρχεται η wine list ….με εξαιρετικές προτάσεις σε τιμές super market σύν 4 το πολύ 5 euro στο μπουκάλι.. Εκεί λοιπόν λές δεν μπορεί… θα έχουν κάνει λάθος και το ξανακοιτάς και φυσικά παραγγέλνεις και μια και δύο και τρείς φιάλες Sauvignon Blanc του Καρυπίδη (λατρεμένο κρασί) ή όποιο άλλο κρασί της αρεσκείας σου… και δεν παραγγέλνεις μόνο εσύ αλλά όλα τα τραπέζια που είναι γύρω – γύρω, τα οποία είναι πολλά και γεμάτα κάθε μέρα. Ύμνος στο εμφιαλωμένο κρασί… δεν είδα σε κανένα τραπέζι κρασί χύμα ..Τυχαίο? δεν νομίζω. Οσοι επισκεφθείτε την Μήλο, μην χάσετε ένα γεύμα στην Αρχοντούλα…μονο να πάτε κάπως νωρίς πριν τις 10 το βραδάκι γιατί μετά δεν εγγυώμαι ότι θα βρείτε τραπέζι.

«Χαμός» Ω!! χαμός!! Άκου όνομα για εστιατόριο… έλα που γίνεται όμως ο χαμός της γεύσης στο λιμάνι της Μήλου στον Αδάμαντα… Αυλή, τραπέζια ξύλινα, φωτογραφίες αγαπημένων ηθοποιών, μουσικές γνωστές ελληνικές και ένα μενού, μα ένα μενού…… που δεν καταλαβαίνεις τίποτα… βρε παιδιά ένα γνωστό φαγητό.. τίποτα.. Ο σερβιτόρος που το έχει το θέμα, με το χαμόγελο σου φέρνει το ζυμωτό ψωμί, τα πήλινα σερβίτσια και τις γνώσεις του…Σου εξηγεί το κάθε φαγητό και εσύ αρχίζεις να παραγγέλνεις να παραγγέλνεις και να δοκιμάζεις να δοκιμάζεις μέχρι τελικής πτώσεως. Με Σαντορίνη Σιγάλα (εγώ βρίσκω ότι μπορεί να συνοδεύσει διαφορετικών ειδών γεύσεις) δοκιμάσαμε ίσως τα πιο εύγευστα και περίεργα πιάτα που έχω φάει, στις γύρες μου στην Ελλάδα. Πηγαίνετε μεσημεράκι μετά το μπάνιο, με το μπανιερό σας και ένα παρεό, ή με το σορτσάκι σας, γιατί μπορείτε να παραγγείλετε και στις λιγοστές ξαπλώστρες που βρίσκονται πάνω στο κύμα, στην παραλία απέναντι από τον Χαμό!!! Ο Χαμός της γεύσης.

«Αρμενάκι» Λίγο πριν πάρουμε το ferry για την Κίμωλο από το άλλο λιμάνι της Μήλου, Αππολώνια (τα Πολλώνια), κατά τις 11:30, είπαμε να μην φύγουμε χωρίς ένα ουζάκι… Σε ένα εστιατόριο στο γραφικό ψαροχώρι, άδειο εκείνη την ώρα, μου έκλεινε το μάτι, ένα τραπεζάκι πάνω στην θάλασσα και φυσικά δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό. Λέω θα πιούμε ένα ουζάκι και φεύγουμε…. Μάλιστα... Λέμε, να παραγγείλουμε και κάτι μην το πιούμε ξεροσφύρι. Χταποδάκι και ένα θράψαλο έτσι απλά… Το θέμα δεν είναι τι παραγγείλαμε, αλλά σε ποιόν τα παραγγείλαμε. Στον οινοχόο του μαγαζιού που είναι απόφοιτος του WSET και που φυσικά μας πρότεινε να παραγγείλουμε ένα Ασύρτικο του Αργυρού για να συνοδέψουμε το ελαφρύ μας γεύμα… Εμεινα σύξυλη… Σε ένα εστιατόριο – ψαροταβέρνα, στην άκρη του πουθενά, σε άκυρη ώρα, να υπάρχει οινοχόος και μάλιστα εξαιρετικός. Λυπήθηκα πολύ που έπρεπε να αρνηθώ την πρότασή του γιατί το ferry δεν θα μας περίμενε. Καταλήξαμε σε μια παραδοσιακή Απαλαρίνα που έπαιξε με την γεύση του τεράστιου καλοψημένου, ζουμερού, φρεσκότατου πλοκαμιού και όταν ήρθε το θράψαλο με την ζεστή ελαφριά λευκή λεμονάτη σώς (άχ και να ήξερα να την φτιάχνω) ήμουν έτοιμη να χάσω το ferry προκειμένου να το απολαύσω με ένα ποτήρι λευκό κρασί… Το ferry δεν το χάσαμε τελικώς, αλλά υποσχέθηκα στον εαυτό μου να ξαναγυρίσω εκεί στο Αρμενάκι για να πιώ το εμφιαλωμένο λευκό κρασί που θα μου προτείνουν με ότι μου το προτείνουν.

Όχι όχι δεν πήρα πολλά παραπάνω κιλά…. γιατί τα έχανα στις καθημερινές εξορμήσεις στις απανταχού υπέροχες γαλαζοπράσινες και βαθυγάλανες παραλίες…

Σαρακίνικο, Φυριπλάκα, Φυροπόταμος, Μαντράκια, Παπαφράγκας, Παλιοχώρι, Λαγκάδα, Παπικινού, Πάχαινα, Πολλώνια, Προβατάς, Τσιγκράδο, Τράχηλας, Χυβαδόλιμνη, Μύτακας, Λαγκάδα, Αλογόμαντρα, Θειωρυχεία κλπ κλπ κλπ

Μήλος, ονειρεμένη, αγαπημένη Μήλος … να πάτε οπωσδήποτε έστω και για μια φορά !!!!!

Καλοκαιρινές γαστριμαργικές αναμνήσεις

Αλίκη Δανάλη

Μοιραστείτε το άρθρο: