Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Καλοκαιρινές γαστριμαργικές αναμνήσεις - Κεφαλονιά

Καλοκαιρινές γαστριμαργικές αναμνήσεις - ΚεφαλονιάΓράφει η Αλίκη Δανάλη


Φίλοι μου,

Κυριακή πρωί, κατά τις 12 δηλαδή, όπως αρμόζει σε ένα κυριακάτικο πρωινό, κτυπάει το κινητό μου και ο Τάσος Πικούνης με ενημερώνει ότι το δεύτερο κατά σειρά άρθρο μου έχει εξαιρετική αναγνωσιμότητα στο Site του House of Wine και 11 κοινοποιήσεις στο facebook….ουάου !!!!! και μάλιστα μέσα στον Αύγουστο… Μου δώσατε μεγάλη χαρά, να το ξέρετε και σας ευχαριστώ πολύ που με διαβάζετε… ειλικρινά σας ευχαριστώ..

Κυριακή απόγευμα προς βραδάκι μόλις έχω επιστρέψει από ένα υπέροχο μπάνιο στην παραλία Σκάλα της Κεφαλονιάς, με τα χρυσοκαμηλό βοτσαλάκια και τα γαλανοδιάφανα νερά, με τα σκαλιστά από απολιθωμένα όστρακα πετρώματα εντός και εκτός της θάλασσας και τι άλλο θα έκανε ένας φυσιολογικός άνθρωπος μετά από …11 κοινοποιήσεις ? Θα καθόταν ευθύς αμέσως να γράψει το επόμενο άρθρο του …Ιδού λοιπόν.

Όσοι έχετε επισκεφθεί την Κεφαλονιά θα γνωρίζετε για τις καταπληκτικές της παραλίες, όλων των χρωμάτων, των ποικιλιών σε αμμουδιά, βότσαλα μικρά, βότσαλα μεγάλα, κόκκινη άμμο, χρυσή άμμο, λευκή άμμο, βαθιά νερά, ρηχά νερά, γαλάζια, πράσινα, μπλέ σκούρα, γαλαζοπράσινα, πράσινα και όλων των ειδών τους βυθούς. (Μύρτος, Αντίσαμος, Πλατύ Γυαλός, Μακρής Γυαλός, Λουρδάς, Κατελειός, Σκάλα, Βαλεριάνο, Κουτσουπιές, Αγ. Ευφημία, Καμίνι, Λάσση, Ασσος, Φισκάρδο, Πεσάδα, Ληξούρι παραλία Ξι, Πετανοί, κλπ κλπ) και ατέλειωτα prive κολπάκια για τους πιο ψαγμένους.

Ισως γνωρίζετε και για τις τοπικές γεύσεις της, την κρεατόπιτα με τραγίσιο κρέας, την χταποδόπιτα, την μπακαλιαρόπιτα, την κολοκυθόπιτα με τα φραγκοκολόκυθα, την ριγανάδα (1 φέτα ψωμί προηγούμενης μέρας, που το βρέχεις με λίγο νερό και το πασπαλίζεις με λάδι, εναποθέτοντας επάνω στο ψωμί, ντομάτα φρέσκια κομμένη κον κασέ, ρίγανη ξερή του βουνού και κομματάκια κεφαλονίτικη φέτα και λίγο αλατάκι), την αλιάδα (σκορδαλιά με πατάτα, όπου το σκόρδο το ακούς για τα καλά).

Ασφαλώς γνωρίζετε και για την ξακουστή ρομπόλα της που συνοδεύει με ακρίβεια και τάκτ όλα τα παραπάνω εδέσματα.

Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι τα δύο ξεχωριστά εστιατόρια – ψαροταβέρνες που δύσκολα θα ξεκολλήσεις, έτσι και γευτείς έστω και μια φορά τις νοστιμιές τους.

Zervati εκεί που η γεύση των εδεσμάτων σε κάνει να ξεχάσεις ακόμη και την πιο ωραία γεύση του κρασιού

Πρώτο και καλύτερο το ΖΕΡΒΑΤΙ (ZERVATI) στην περιοχή Καραβόμυλος Σάμης, στον δρόμο από το λιμάνι της Σάμης προς την λίμνη Μελισσάνη (πολύ ξακουστή και ιδιαίτερη).

Μια ταβέρνα με την αυλή της, που την αγκαλιάζει το πράσινο από δέντρα και πολύχρωμα λουλούδια και με το αίθριό της απέναντι από την ταβέρνα κάτω από τον γέρικο ευκάλυπτο, με την διακόσμηση εσωτερικά δια χειρός ιδιοκτήτη Μάκη, που σκαλίζει, λειαίνει και δημιουργεί γλυπτά από κορμούς δέντρων, αλλά και που ψαρεύει καθημερινά για να σερβίρει μόνο πρωινά ψάρια και χταπόδια στους πελάτες του. Μουσικούλα ελαφριά από Χατζηδάκη έως Σαββόπουλο αλλά και ρεμπέτικα και από Τσιτσάνη έως Μπέλου.

Το Zervati το δουλεύει μια οικογένεια. Ο Μάκης (δεινός ψαράς και ψήστης, γραφικός Κεφαλονίτης με το μεράκι του, τα καλαμπούρια και την καπατσοσύνη του), η γυναίκα του Σοφία (χρυσός άνθρωπος με το χαμόγελο στα χείλη και το άγγιγμα του Μίδα στα μαγειρευτά της) και η μια εκ των δύο θυγατέρων η Γεωργία (γλυκό πλάσμα, αεικίνητο, πάντα με το χαμόγελο και την ευγένεια).

Ο κατάλογος περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα. Ορεκτικά με φρέσκα ντόπια ζαρζαβατικά, μαγειρευτά από μουσακά (Θεέ μου τι μουσακά!!!!!) έως κουνέλι στιφάδο (μόνο με δικά τους προϊόντα), μπιφτέκια που όμοιά τους δεν έχω ξαναφάει με μέντα και σάψιχο ή αλλιώς μαντζουράνα και με όλα τα υπόλοιπα μυρωδικά τους, ζουμερά, καλοπλασμένα με μοσχαρίσιο κιμά, έως συκωτάκι ψητό στα κάρβουνα κομμένο σε μπουκίτσες, ψάρια μόνο φρέσκα ότι έχει βγάλει η ψαριά του Μάκη (στην δική μας περίπτωση σκάρο και μπακαλιαράκια πρωινά) σαλάτες όλων των ειδών και των γεύσεων και φυσικά με ότι και να παραγγείλεις, θέλεις δεν θέλεις θα σου έρθει το καταπληκτικό χταπόδι κέρασμα, βραστό ξιδάτο με κάπαρη Κεφαλονιάς. Τέτοιο χταπόδι και με στοίχημα σας πάω δεν έχετε ξαναδοκιμάσει.

Οι μερίδες μάλλον είναι αντάξιες της καρδιάς, της ευγένειας, της φιλοξενίας, της αγάπης για το φαγητό, των ιδιοκτητών. ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ !!!!! Ο λογαριασμός είναι αντάξιος πάλι των ιδιοκτητών που ξέρουν να προσφέρουν αγαθά με αρετή !!!!! (σαν να τρως στην Αθήνα σε κάποιο σουβλασερί ή σαν να έχουν κάνει λάθος και ξέχασαν να χρεώσουν κάτι). Το σέρβις υπέροχο, το κέρασμα και του φρούτου ή του γλυκού απλά το κερασάκι στην τούρτα ….

Αμάν ξέχασα να πω για το κρασί !!! Αυτή την φορά ήπια χύμα κρασί (συγγνώμη Γρήγόρη Μιχαήλε, ναι, υπέκυχα στο χύμα αυτό το καλοκαίρι!), που όμως το έχει ψάξει και επιλέξει ο Μάκης. Μια Ρομπόλα Ληξουριότικη, δροσερή και ανάλαφρη με τις χρυσοκίτρινες ανταύγειες της, τα αρώματά της από άνθη εσπεριδοειδών και φρούτα ροδάκινου, κίτρου και μήλου, που συνδυάστηκε άψογα με όλα τα εδέσματα που δοκιμάσαμε. Ανεπιφύλακτα σας προτείνω αν επιλέξετε την όμορφη Κεφαλονιά για προορισμό διακοπών, μην χάσετε με τίποτα αυτή την πανδαισία γεύσεων στο Zervati.

FAMILIA Εκεί που το οινοποιείο Gentilini έχει την τιμητική του

Παρ’ ότι βρίσκομαι στο Ιόνιο, αισθάνθηκα για μια στιγμή ότι βρίσκομαι σε ένα κυκλαδίτικο και ίσως κοσμοπολίτικο νησί.

Στην Σάμη (ένα από τα λιμάνια της Κεφαλονιάς με πολύ ωραία και προστατευμένη από καιρούς μαρίνα), είδα λευκά ξύλινα τραπέζια και καρέκλες, με μικρά τσίγκινα κουβαδάκια με αποξηραμένα όμορφα λουλούδια πάνω στα τραπέζια, σχεδόν πάνω στην θάλασσα από την μία πλευρά και τα υπόλοιπα απέναντι στον πεζόδρομο του εστιατορίου, που μέσα είχε εξαιρετική διακόσμηση στο ίδιο στυλ αλλά και χτιστούς χαμηλούς καναπέδες με ωραίες μαξιλάρες, ανοικτή κουζίνα και πάσο, όλα πεντακάθαρα και αστραφτερά υπό τον ήχο απαλής ελληνικής πάντα μουσικής.

Λέω εδώ είμαστε, αφού όπου και να πάω τις Κυκλάδες σκέφτομαι (σαν άνθρωπος έχω και εγώ τις αδυναμίες μου) και φυσικά καθόμαστε. Σε δύο λεπτά ήρθε μια ευγενική -με χαμόγελο και νάζι- κοπέλα, αλλά και ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού (ένας εκ των τριών όπως μάθαμε εκ των υστέρων) και μας καλωσόρισαν με κρύο νεράκι, στρώνοντας το τραπέζι με καλής ποιότητας λαδόκολλα και φέρνοντας ψημένο ψωμί με μια λευκή σος, to start with, κατάλογο φαγητών και την wine list.

Εννοείται πώς πρώτα άνοιξα την wine list για να δώ με έκπληξη, πώς σχεδόν όλα τα κρασιά που υπήρχαν, ήταν  του Gentilini (κεφαλονίτικο οινοποιείο φημισμένο για την ρομπόλα του). Gentilini Aspro, Gentilini Ρομπόλα, Gentilini Rose, Gentilini Red Unique blend (ένα καταπληκτικό μοναδικό χαρμάνι από Αγιωργήτικο Syrah και Μαυροδάφνη, να πίνει η μάνα και του παιδιού να μην δίνει), Gentilini Eclipse από τις πλαγιές του Αίνου (το φημισμένο για τα μαύρα έλατα του, βουνό της Κεφαλονιάς), Gentilini Syrah και άλλες δύο ρομπόλες μια βιολογική του Συνεταιρισμού Κεφαλονιάς και μια από τον Αγιο Γεράσιμο. Βέβαια υπήρχαν και δυο ειδικές εμφιαλώσεις, το Familia λευκό, ένα φρέσκο και αρωματικό κρασί από Ροδίτη και Sauvignon blanc και το Familia Red, ένα άριστο κόκκινο από Αγιωργίτικο και Syrah. Όχι, όχι δεν τα δοκιμάσαμε όλα, -εξ' άλλου τα κρασιά του Gentilini τα ξέρουμε πολύ καλά στο House of Wine!- για να είμαι ειλικρινής ήπιαμε πρώτα ένα Βαρβαγιάννη πράσινο και μετά δοκίμασα τα κρασιά Familia για να φύγω αγκαλιά με ένα familia red να το φέρω στην Αθήνα να το δοκιμάσει και το House of Wine.

Οι τιμές προσεγμένες και πολλά τα μπράβο στους ιδιοκτήτες που στηρίζουν με τόσο ζήλο τους ομογενείς με τα γνωστά τους Κεφαλονίτικα κρασιά. Να σας πώ τώρα για την ποικιλία ψαρικών για δύο άτομα? 3 γαρίδες nr.0 σωστά βρασμένες με τον χυμό τους, χταποδάκι βραστό ξιδάτο, καλαμαράκια πεντανόστιμα και αφράτα, 4 μικρά λιθρινάκια, παντζάρι al pesto, μελιτζανοσαλάτα της γιαγιάς, θαυμάσια σε παρουσία και γεύση. Κάτι τέτοια σου κάνουν στο νησί και σου ανοίγουν την όρεξη και μετά να οι παραγγελίες και για την τυροσαλάτα τους με το λαδάκι το ντόπιο , τα πειραγμένα πουγκάκια με το φρέσκο κολοκυθάκι , τις φρέσκιες ψιλοκομένες πασπαλισμένες με ριγανίτσα πατάτες που μοσχομύριζαν και στο τέλος σου φέρνουν και τον ζεστό σιμιγδαλένιο χαλβά ως επιδόρπιο, και άντε μετά να πάς για απογευματινό μπάνιο. Με την υπόσχεση στον Σπύρο (εις εκ των ιδιοκτητών) ότι δεν θα φύγουμε από το νησί αν δεν πάμε εκεί για γαριδομακαρονάδα που είναι και η σπεσιαλιτέ τους, πήγαμε όπως καταλαβαίνετε κατευθείαν για ένα γλυκό μεσημεριανό υπνάκο.

Μετά σου λένε, αν πάς στην Κεφαλονιά και δεν καθίσεις να φας στης Τασίας στο Φισκάρδο δεν έχει πάει πουθενά. Σας διαβεβαιώνω πώς και στης Τασίας έχω φάει και σε πολλά εστιατόρια στο Αργοστόλι, στην Ασσο, στον Πόρο, στην Σκάλα, στο Ληξούρι και στα πέριξ χωριά, αλλά σαν αυτά τα εστιατόρια δεν βρήκα πουθενά.

Αυτά λοιπόν απ’το νησί με τους κανταδόρους, πατεντιάρηδες και πανέξυπνους Κεφαλονίτες, με τα λαμπερά του αστέρια και τις πολυσχιδείς παραλίες με πρώτες τον μαγευτικό Μύρτο (οδικώς) και τις Κουτσουπιές (αν την επισκεφθείτε με σκάφος).

Πίνοντας και τώρα που γράφω, μια ρομπόλα στην υγειά σας, σας χαιρετώ και …στο επανειδείν !!!!


Αλίκη Δανάλη

Μοιραστείτε το άρθρο: