Πρώτη ματιά: Vintage Wine Bar & Bistro

Πρώτη ματιά: Vintage Wine Bar & BistroΓράφει η Αλίκη Δανάλη


Πρόλογος από τον Τάσο Πικούνη

Το Vintage Wine Bar & Bistro έχει δεν έχει ένα μήνα που άνοιξε… και ήδη 3 διθυραμβικές κριτικές βγήκαν σε sites lifestyle. Έχω μάθει να είμαι πολύ επιφυλακτικός με τα Wine Bars αλλά και με οποιοδήποτε κατάστημα που έχει μόλις ανοίξει: Μπορεί να είσαι απόλυτα άδικος στην κριτική σου αν είναι αρνητική, ή απόλυτα επιπόλαιος, αν είναι πανηγυρικά ενθουσιώδης… Η τελευταία μου εμπειρία ήταν από ένα νέο (τότε) κεντρικό Wine Bar για το οποίο, μόλις άνοιξε, γράφτηκαν τα καλύτερα, και όταν το επισκέφθηκα να δω τι στην ευχή είναι αυτό το «καταπληκτικό, φοβερό, μοναδικό, υπέροχο» που είχε ανοίξει, ζήτησα ένα Syrah από την ευγενέστατη σερβιτόρο και αυτό που εισέπραξα ήταν αμηχανία, πανικός, βλέμματα …απελπισίας και μετά από …διαβουλεύσεις του προσωπικού, την παράκληση του υπεύθυνου να διαλέξω κάτι από τον …κατάλογο!

Κάθε χώρος κρασιού ή εστίασης χρειάζεται το χρόνο του για να δείξει αυτό που είναι: Να «τριφτεί» το προσωπικό με το αντικείμενο, να αποκρυσταλλωθούν οι διαδικασίες, να οριστικοποιηθούν τα πιάτα, να διορθωθούν τα μικρά ή μεγάλα λάθη… Μόνο τότε μπορεί να γίνει ουσιαστική κριτική…

Η πρώτη εικόνα που πήραμε από το Vintage Wine Bar & Bistro ήταν απόλυτα θετική: Οι συντελεστές του επαγγελματίες του κρασιού, με εμπειρία και γνώσεις, πολύ γνωστοί στο χώρο αλλά και αγαπητοί σε εμένα, γιατί τους γνώριζα καλά από την προηγούμενη δουλειά τους, όπου και είχαν αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Ο χώρος λειτουργικός, ευχάριστος, η ιδέα της οπισθοχώρησης της πρόσοψης ώστε να δημιουργηθεί εξωτερικός χώρος πολύ έξυπνη και επίσης λειτουργική (ιδιαίτερα για τους καπνίζοντες!)

Αλλά… «όποιος καεί από το χυλό φυσάει και το γιαούρτι», και έτσι ουσιαστική κριτική θα διαβάσετε από το House of Wine μετά από κάποιο χρονικό διάστημα λειτουργίας του Vintage, όταν όλα θα έχουν οριστικοποιηθεί, όταν λειτουργήσει το πατάρι, όταν όλα θα «τρέχουν» όπως πρέπει (ή όπως δεν πρέπει!).

Συγκρατώντας λοιπόν τον ενθουσιασμό μου που είδα και πάλι αγαπητά πρόσωπα να επανέρχονται στο χώρο του κρασιού, παρακάλεσα την Αλίκη Δανάλη, υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του House of Wine, με μεγάλη επαγγελματική εμπειρία σε χώρους εστίασης, φίλη του κρασιού, με την οποία και το σύζυγό της –επίσης επί πολλά χρόνια υπεύθυνο του Bar μεγάλου αθηναικού ξενοδοχείου- περάσαμε μια πολύ ωραία βραδιά στο Vintage, να γράψει ένα Preview ουσιαστικά από την πλευρά του καταναλωτή και απλού φίλου του κρασιού.


Τάσος Πικούνης


Vintage : Εκλεκτή ποιότητα. Vintage car, Vintage Year, Vintage Clothing, Vintage Wine, Vintage Champagne και νάσου και το Vintage Wine Bistro στην καρδιά της Αθήνας μας, στην Μητροπόλεως 68 δια ιδέας Μαριέττας Λαγουνάρη, Πάνου Κυριαζή και Iza Bulkowaska.

Φρέσκο, όχι παλαιωμένο, αυθεντικό με μέτρο, καλοστημένο Bistro, με σεβασμό στους μη καπνιστές και στους καπνιστές, με αναλογίες νέας, όμορφης, τσαχπίνας αλλά κλασσικής ομορφιάς γυναίκα, με ένα κελάρι που θέλεις να ανοίξεις την πόρτα και να μπεις μέσα όταν το δεις, γιατί το βλέπεις, δεν είναι κρυμμένο και καταχωνιασμένο στα υπόγεια, με τεχνολογικά προηγμένο σύστημα πρόσβασης σε κρασί ποτήρι όχι μόνο των γνωστών εμπορικών brand, αλλά κρασιών που δύσκολα θα αγόραζες ή θα έπινες σε μπουκάλι λόγω της υψηλής τιμής τους.
Φρέσκο το Vintage, αλλά και φρέσκα και ιδιαίτερα προσεγμένα τα πιάτα του, διαφορετικά αλλά όχι για το φαίνεσθε. Πράγματι διαφέρουν απ’ ότι έχουμε συναντήσει σχεδόν σε όλα τα Wine bars, σε πρόταση, σε παρουσίαση, σε γεύση και ίσως και σε υλικά (δεν είμαι ειδική να κρίνω τα υλικά για αυτό και γράφω ίσως).

Ο κατάλογος θέλει διάβασμα, γιατί έχει προτάσεις, για τους γνώστες και ενδιαφέρον για αυτούς που απλά αγαπούν το κρασί. Τόσο οι οινικές όσο και οι γευστικές.

Οι τιμές ποικίλουν ανάλογα τις προτιμήσεις του καταναλωτή, αλλά είναι για όλους. Για τους έχοντες και για τους έχοντες ολίγα.

Για όλους όμως και σε μεγάλη αφθονία είναι οι γνώσεις των ιδιοκτητών που τις μοιράζονται απλόχερα με τους πελάτες, η αγάπη τους για το κρασί που είναι μεταδοτική και το χαμόγελο αυτό το χαμόγελο της χαράς που λέει … είμαστε εδώ, δείτε τι όμορφα που το φτιάξαμε το bistro μας και θέλουμε να περάσετε τέλεια και να αισθανθείτε σαν το σπίτι σας. Ένα ειλικρινές χαμόγελο «όχι του εμπόρου, όχι του δημοσιοσχεσίτη, όχι της αρπαχτής»

Στα μεγάλα ατού του Vintage οι μουσικές του επιλογές.

Μπάρα μην περιμένετε να βρείτε, δεν υπάρχει, υπάρχουν όμως ψηλά τραπέζια για τους ασυνόδευτους, στρογγυλά τραπέζια για το μεγάλο παρεάκι, μικρότερα τραπέζια για τα ζευγαράκια, σκαμπουδάκια για τους επιπλέον της παρέας αν χρειαστεί, εξωτερικός χώρος για καπνίζοντες, εσωτερικός χώρος για μη καπνίζοντες, πατάρι που τα προσεκτικά τοποθετημένα κηροπήγια στην άκρη της σκάλας σε προσκαλούν να ανέβεις και άλλα σημεία απόλαυσης του κρασιού σου, που θα ανακοινωθούν σύντομα όπως μας είπε η Μαριέττα.

Θα μου πεις, ωραία τα λές αλλά δεν υπήρχε κάτι που σε ενόχλησε, που δεν σου άρεσε, που θα παραπονεθείς??? Τι σόι Ελληνας πελάτης είσαι?

Ε ναι λοιπόν υπάρχει. Με ενόχλησε ο θόρυβος στον δρόμο από το απορριμματοφόρο του Δήμου που πέρασε δίς γιατί υπάρχουν κάδοι σε όλο σχεδόν τον δρόμο, με ενόχλησε που δεν άκουγα το κυματάκι της θάλασσας Αύγουστο μήνα, που το steak που παράγγειλα μάλλον έφτασε κάπως κρύο ή κρύωσε δυσανάλογα γρήγορα από την ώρα που μου το σέρβιραν ως την ώρα της πρώτης μπουκιάς και ότι στον κατάλογο δεν υπήρχε το Κτήμα Βιβλία Χώρα που λατρεύω.

Ο πλάτανος όμως που δέσποζε στο πουθενά στο απέναντι πεζοδρόμιο, το πλατό με το τυρί Aldo Bue Vecchio τα αποξηραμένα κίτρα, τα αχλάδια Πηλίου και η αποξηραμένη ποικιλία τσαγιών που το συνόδευαν, πρόταση του Πάνου ανάλογη με το κρασί που είχαμε επιλέξει και ο κορμός που μου άφησε μια γλυκιά επίγευση σε συνδυασμό με το λευκό port που μας πρότεινε η Μαριέττα … μ’ έκαναν και ξέχασα όλα μου τα παράπονα ως γνήσια Ελληνίς.

Να πάτε το συστήνω ανεπιφύλακτα, να πάτε και θα περάσετε όμορφα, παρείστικα, οινικά και γευστικά.


Αλίκη Δανάλη

Μοιραστείτε το άρθρο: