Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Δίπλα στην Τέχνη: Με τη "Μεθέα" στην υπέροχη εκδήλωση του Αρχαιολογικού Μουσείου

Δίπλα  στην Τέχνη: Με τη "Μεθέα" στην υπέροχη εκδήλωση του Αρχαιολογικού ΜουσείουΑπό τον Τάσο Πικούνη
 Δίπλα στην Τέχνη
Αν γράφω σήμερα σε μια στήλη που συνήθως αρθρογράφος είναι η κα Αλίκη Δανάλη, η Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων του House of Wine, είναι επειδή την παρακάλεσα να μου επιτρέψει να γράψω εγώ το σημερινό άρθρο, παρά το γεγονός ότι ήταν βέβαια εκεί και επιμελήθηκε με τη γνωστή της "επιμονή στην τελειότητα" την συμμετοχή του House of Wine στην εκδήλωση.

Και τούτο γιατί σε όλη τη διάρκεια της δράσης του House of Wine «Δίπλα στην Τέχνη» που ξεκίνησε πριν διόμισυ χρόνια, είχα τη τύχη να παρευρεθώ σε πλήθος εκδηλώσεων που αφορούσαν την Τέχνη: Εκθέσεις ζωγραφικής, πρεμιέρες θεατρικών παραστάσεων, μουσικές εκδηλώσεις, εγκαίνια πολιτιστικών εκδηλώσεων φιλοξενήθηκαν σε διάφορους χώρους και συνοδεύτηκαν από δεκάδες κρασιά που το House of Wine και οι παραγωγοί με τους οποίους συνεργαζόμαστε πρόσφεραν για να συνοδεύσουν τους θεατές, κοινό και «επισήμους» στην απόλαυση της τέχνης, αποδεικνύοντας ότι «Το κρασί ταιριάζει με την Τέχνη»

Εντούτοις, δεν θυμάμαι να έχω εντυπωσιαστεί περισσότερο από όσο στην εκδήλωση του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών με την ευκαιρία της λήξης της τόσο σημαντικής έκθεσης «Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων: Το Πλοίο, οι Θησαυροί, ο Μηχανισμός» που έγινε στις 25 Ιουνίου 2014 στις 7:30 το βράδυ στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, και για στην οποία το House of Wine ήταν χορηγός προσφέροντας την θαυμάσια «Μεθέα Βρυνιώτη» στην δεξίωση που ακολούθησε.

Τι έκανε αυτή την εκδήλωση τόσο εντυπωσιακή; Μα… σχεδόν τα πάντα!

Πρώτα απ’ όλα ο χώρος όπου έγιναν οι ομιλίες. Μπαίνοντας από την κεντρική είσοδο του Μουσείου, μετά το επιβλητικό hall της εισόδου, προσπεράσαμε τον περίφημο "τζόκεϋ" του Αρτεμισίου -το μεγαλοπρεπέστερο χυτό άγαλμα αλόγου με αναβάτη, που σώζεται από την ελληνική αρχαιότητα-, περάσαμε από τις αίθουσες όπου εκτίθενται τα ευρήματα των Μυκηνών, με τα χρυσά αριστουργήματα, και φθάσαμε στο βάθος όπου η αίθουσα της εκδήλωσης, με αρχαία γλυπτά να περιβάλλουν το εντυπωσιακό χώρο των ομιλιών. Η διαδρομή υποβάλλει, η αίθουσα υποβάλλει επίσης, η υψηλή αισθητική κυριαρχεί…

Εντυπωσιακές και οι ομιλίες που έγιναν από εκλεκτούς επιστήμονες, που όλοι μίλησαν για τη σημασία των 374 ευρημάτων του ναυαγίου των Αντικυθήρων, με κορυφαία τον περίφημο Μηχανισμό των Αντικυθήρων και τον υπέροχο Έφηβο. Χαιρετισμούς – ομιλίες απήυθυναν ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Δρ Γιώργος Κακαβάς, η Υπουργός Πολιτισμού κα Άντζελα Γκερέκου, ο Ακαδημαϊκός Καθηγητής Θεοδόσιος Τάσιος, ο Διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου της Βασιλείας Dr Andrea Bignasca, καθώς και ο Υπεύθυνος Ερευνητής του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου "Woods Hole", Dr. Brendan Foley.

Το μουσικό πρόγραμμα που έκλεισε τις ομιλίες ήταν επίσης εντυπωσιακό: Πιάνο, χορωδία και η εκπληκτική –όπως πάντα, οι φίλοι που έχουν παρακολουθήσει τις χορηγίες μας την έχουν θαυμάσει πολλές φορές- υψίφωνος Τζίνα Φωτεινοπούλου μάγεψε στην κυριολεξία το κοινό.

Η επίσκεψη στην έκθεση των ευρημάτων του ναυαγίου μας έδωσε την ευκαιρία –όπως και σε άλλους 300.000 επισκέπτες που επισκέφθηκαν την έκθεση στα δύο χρόνια της λειτουργίας της- να θαυμάσουμε τα αριστουργήματα που «έσωσε» η θάλασσα του Αιγαίου από την «κλεπτοκρατία της Αρχαίας Ρώμης» όπως τόνισε ο πάντα δηκτικός, εντυπωσιακός και αγέραστος καθηγητής μου στο Πολυτεχνείο και τώρα Ακαδημαικός Θεοδόσιος Τάσιος. Αριστουργήματα της τέχνης, αλλά και της επιστήμης της Αρχαίας Ελλάδας με τον μοναδικό Μηχανισμό των Αντικυθήρων, το πολυτιμότερο ίσως τεχνούργημα της αρχαιότητας, έναν πολύπλοκο μηχανικό «υπολογιστή» βασισμένο σε οδοντωτούς τροχούς (γρανάζια) που απεικονίζει με εκπληκτική ακρίβεια τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, τις εκλείψεις ηλίου και σελήνης, τις φάσεις της σελήνης.

Μετά την επίσκεψη στην έκθεση, ήρθε η ώρα της δεξίωσης. Όταν πέρασα την πόρτα του χώρου, σταμάτησα γιατί σχεδόν δεν πίστευα αυτό που έβλεπα: Ένα κλειστό, υπέροχο αίθριο, στα πρότυπα των αιθρίων των αρχαιοελληνικών σπιτιών, με ελιές, οπωροφόρα στον κεντρικό κήπο και με μια συνεχή στοά – έκθεση αρχαιοελληνικών αγαλμάτων, εξαιρετικά φωτισμένων!. Είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς ότι ο υπέροχος αυτός χώρος βρίσκεται στο κέντρο μιας υποβαθισμένης περιοχής στην Αθήνα… μια όαση ομορφιάς και αισθητικής που θα πρέπει να γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι, στον οποίο μπορούν να πιούν τον καφέ τους και να ξεκουραστούν είτε είναι επισκέπτες του μουσείου είτε όχι.

Σε αυτό το θαυμάσιο χώρο, μαγεμένοι από την ομορφιά του μείναμε μέχρι αργά το βράδυ, μια αισθητική απόλαυση που συμπλήρωνε επάξια το θαυμάσιο λευκό της Ονοποιίας Βρυνιώτη, το «Μεθέα», που εντυπωσίασε όλους τους καλεσμένους… δεν προλάβαινα να δέχομαι συγχαρητήρια και να τους εξηγώ ότι δεν είμαι ο …οινοπαραγωγός. Γι’ αυτό και από αυτό το άρθρο θέλω να διαβιβάσω τα συγχαρητήρια ελλήνων και ξένων, επισήμων και μη, καθώς και της υφυπουργού Πολιτισμού κας Άντζελας Γκερέκου (ασφαλώς της πιο εντυπωσιακής γυναικείας παρουσίας στην εκδήλωση), στον Κώστα Βρυνιώτη και στους συνεργάτες του.


Θέλω να κλείσω αυτό το σημείωμα με δύο παρατηρήσεις: Η πρώτη αφορά στην επίσκεψη του Μουσείου και των εκθέσεών του από εμάς που ζούμε δίπλα του… οι περισσότεροι θεωρούμε την ύπαρξή του «δεδομένη», και ενώ αν ταξιδέψουμε στο εξωτερικό θα επισκεφθούμε οπωσδήποτε κάποια μουσεία, στη χώρα μας είναι ζήτημα αν η πλειοψηφία των Αθηναίων έχει επισκεφθεί το Αρχαιολογικό μουσείο από την εποχή κάποιας «αναγκαστικής» σχολικής επίσκεψης…

Η δεύτερη αφορά στον υπέροχο χώρο όπου έγινε η δεξίωση… Θα επαναλάβω ότι είναι αισθητικά ίσως ο εντυπωσιακότερος χώρος αναψυχής στην Αθήνα. Είναι κρίμα αυτός ο χώρος να μην αξιοποιείται πλήρως και να κλείνει στις 8 το βράδυ ταυτόχρονα με το Μουσείο! Θα μπορούσε να αποτελεί πόλο έλξης, να φέρει στο μουσείο κοινό, επισκέπτες, αλλά να αποτελέσει ένα χώρο στον οποίο η καθημερινή απλή διασκέδαση ή αναψυχή να συνδυαστεί με αντίστοιχη απόλαυση της ομορφιάς και της υψηλής αισθητικής του χώρου.

Αν μου επιτρέψετε να μιλήσω για λίγο σαν Αρχιτέκτονας, θα σας πω ότι αυτός ο χώρος, πιστό αντίγραφο όπως είπα και προηγουμένως του αιθρίου των σπιτιών της αρχαίας Αθήνας, αποδεικνύει περίτρανα ότι ομορφιά δεν είναι μόνο οι τεράστιες τζαμαρίες, οι απέραντες θέες , οι υψηλοί όροφοι, τα lofts και τα «ρετιρέ», αλλά και οι κλειστοί, εσωστρεφείς και γνήσια «ελληνικοί» χώροι.

Φεύγοντας από τη θαυμάσια αυτή εκδήλωση, η Αθηναϊκή πραγματικότητα και η θλιβερή «πραγματικότητα» της περιοχής όπου βρίσκεται ένα από τα ωραιότερα μουσεία του κόσμου, ήρθε να μας υπενθυμίσει που και κάτω από ποιες συνθήκες ζούμε την καθημερινότητά μας: Βγαίνοντας από την πόρτα της οδού Τοσίτσα, οι ευγενέστατοι φύλακες μας παρακάλεσαν να μας συνοδεύσουν –για λόγους ασφαλείας- μέχρι το αυτοκίνητό μας…

Μπορείτε να δείτε όλες τις φωτογραφίες της βραδιάς εδώ..


Μοιραστείτε το άρθρο: