Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Μπύρα από το τόπο σου… και είναι καλή!

Από τη Χ. Κυριακοπούλου 



Τα τελευταία χρόνια έχει προστεθεί στο λεξιλόγιο μας η λέξη μικροζυθοποιία και στις επιλογές μας για το αφρώδες ποτό άρχισε να παίζει δυναμικά το παραλλαγμένο ρητό “μπύρα από το τόπο σου και ας είναι…”

Δεν σας κρύβω ότι αυτή η εξέλιξη με χαροποιεί ιδιαίτερα. Οι ελληνικές μικροζυθοποιείες φυτρώνουν συνεχώς και στην συνέχεια ανθίζουν και μας αφήνουν να μυρίσουμε και να γευτούμε τα μοναδικά αρώματα του κάθε τόπου και να τα πάρουμε μαζί μας αποτυπωμένα στο γευστικό μας υποσυνείδητο.

Αυτό είναι η μικροζυθοποιία, μικρή τοπική παραγωγή που σου δίνει τη δυνατότητα με τις ιδιαίτερες και επιλεγμένες πρώτες ύλες να πειραματιστείς να δοκιμάσεις και να δημιουργήσεις ένα προϊόν με προσωπικότητα και χαρακτήρα που να αντιπροσωπεύει το τόπο προέλευσης του.

Το παγκόσμιο κίνημα του μικρόκοσμου της ζυθοποιίας δεν είναι καινούριο πρωτοεμφανίστηκε την δεκαετία του 70 στη Μεγάλη Βρετανία, μια περίπου δεκαετία αργότερα εισχώρησε στην Αμερική και μετά πήρε φόρα και υιοθετήθηκε από όλο τον κόσμο ακόμα και από τον πιο οινοκρατούμενο. Τα μικρά καζάνια και οι περιορισμένες δεξαμενές σε ζυθοεστιατόρια, pub και λιλιπούτεια ζυθοποιεία ζύμωσαν την επανάσταση σε μπύρες που ξέφευγαν πολύ από τις ξανθιές της μαζικής κατανάλωσης και της εμπορικής κυκλοφορίας. Χαρακτηριστικό τους τα χρώματα μιας πλούσιας και ζωντανής παλέτας αλλά και χιλιάδες αρώματα από τη γη, μπαχαρικά, φρούτα και λουλούδια.

Σε εμάς η κουλτούρα της περιορισμένης και ελεγχόμενης μπυρένιας παραγωγής καθυστέρησε. Οι πρώτοι αφροί και το πρώτο ποτήρι από Ελληνική μικροζυθοποιία σερβιρίστηκε, μετά από δυσκολίες με τη νομοθεσία και την γραφειοκρατία από τον Παύλο Εμμανουηλίδη το 1997 στο ζυθοεστιατόριο του στη πλατεία Χαλανδρίου. Ακόμα θυμάμαι να περνάω απέξω και να κοιτάω τις δεξαμενές που λειτουργούσαν μέσα στο εστιατόριο με απορία. Εκεί δοκίμασα την πρώτη Ελληνική κόκκινη και καπνιστή μπύρα. Ο δικός μου προσηλυτισμός σε ένα ποτό που ξαφνικά ανακάλυψα ότι έχει αρώματα καραμέλας, καφέ, σοκολάτας, κόκκινων και μαύρων φρούτων ήταν γεγονός. Η αλλαγή της χιλιετίας αυτόματα ήταν και αλλαγή για τα εγχώρια δεδομένα μπύρας

Ραντεβού με τους Έλληνες Μικροζυθοποιούς …
Εμείς εδώ είμαστε οπαδοί, υποστηρικτές και κάτι σαν «εξερευνητές» των μικρών καλών ελληνικών σπιτιών της μπύρας. Αναζητούμε και ανακαλύπτουμε τις πρώτες, πρωτοποριακές και τολμηρές προσπάθειες, όπως την Νέδα ή την Volkan. Στη πλούσια γκάμα μας που έχει δώσει θέση σε όλες τις αντιπροσωπευτικές μπύρες του κόσμου βρίσκονται οι Ελληνικές Craft, Νέδα και Volkan. Για να τους γνωρίσουμε καλύτερα μίλησα μαζί τους ή τους επισκέφτηκα και μοιράζομαι μαζί σας τις εντυπώσεις και τις πληροφορίες πριν τις βάλουμε στο ποτήρι μας.

Νέδα η Μεσσηνιακή
Διασχίζουμε το δρόμο Λ.Καλαμάτας με κατεύθυνση προς Πήλο λίγο πριν τη πόλη της Μεσσήνης σε μια καταπράσινη περιοχή ξεπροβάλει το νεόχτιστο ζυθοποιείο του Διονύση Χατζόπουλου και της Μαρίας Αναστασιάδου.

Ο Διονύσης ζούσε στην Αμερική, στα 20 όταν πρωτοπήγε βρέθηκε σε ένα μπαρ που ζυθοποιούσαν. Αυτή η εικόνα δεν του έφυγε ποτέ μπήκε σαν μικρόβιο και από τότε ήξερε ότι όταν θα γύρναγε στην Ελλάδα θα έκανε και αυτός το ίδιο.Την υπόσχεση στον εαυτό του την κράτησε γύρισε και με παρότρυνση της γυναίκας του επέστρεψε στο τόπο καταγωγής τους τη Μεσσήνη και το αποτέλεσμα είναι η Νέδα. Η περιγραφή του Διονύση είναι ενδιαφέρουσα και ζωντανή. Θυμάται μικρός όταν πήγαινε να αγοράσει διάφορα προϊόντα στα ράφια επικρατούσε το μονοπώλιο σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, οι επιλογές είναι πολλές παντού και στην μπύρα. Οι καταναλωτές ψάχνουν και σε αυτούς παρουσιάζουν τη Νέδα τους. Κούνησα την Νέδα στο ποτήρι μου και μου ήρθε αυτόματα η δροσιά και η φρεσκάδα, τη γεύτηκα. Ευκολόπιοτη, νεαρή και ευχάριστη μαρτυρά τις καλές πρώτες ύλες την παρουσία του λυκίσκου, την έλλειψη των συντηρητικών και την σωστή ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα για να μην φουσκώνει και να μην ζαλίζει. Το όνομα της από το μοναδικό θηλυκό ποτάμι της Μεσσηνίας με τους αναζωογονητικούς καταρράκτες της ταιριάζει απόλυτα!

Volkan η Σαντορινιά
Η ηφαιστειακή μπύρα της Σαντορίνης βγήκε στην αγορά στις 15 Αυγούστου με όνομα και εμφάνιση που παραπέμπει αμέσως στην σπάνια καταγωγή του. Πίσω από τις δυο εκρηκτικές ετικέτες τη ξανθιά pilsner και τη σκουρόχρωμη weiss, βρίσκεται ο κύριος Νομικός ένας Σαντορινιός απόγονος 5 γενιών οινοποιών που ζούσε στο Λονδίνο. Δεν μπορεί ένα νησί με τόσο σπάνια προϊόντα, με τέτοια προτερήματα εδαφικά και κλιματικά να μην έχει ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ μπύρα. Έκανε έρευνα και κατέληξε σε δυο τύπους που κρύβουν μέσα τους το μοναδικό μέλι της Σαντορίνης συνδυασμένο με το κίτρο της Νάξου και τα δυο συστατικά είναι ευδιάκριτα σε κάθε γουλιά και κάνουν τις μπύρες αυτές ξεχωριστές. Τα σχέδια του είναι να μαθευτεί η μπύρα και πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας και να δοκιμάσουν οι ξένοι την μοναδικότητα του τόπου του.

Craft από την Αθήνα
Ένας καθηγητής πανεπιστημίου στο τομέα των Οικονομικών ο Παύλος Εμμανουηλίδης διαισθάνθηκε το παλμό της μικροζύμωσης. Η διαμονή του στην Αμερική έφερνε έντονες αναμνήσεις από τα αμέτρητα καλόγουστα και ποιοτικά μικροζυθοεστιατόρια. Η επιστροφή του τον βρήκε να αναζητά χώρο για το δικό του ζυθοεστιατόριο. Το όραμα του όποτε μιλάω μαζί του είναι το ίδιο: να γνωρίσει ο έλληνας το κόσμος της μπύρας, να αποκτήσει αυτή τη ξεχωριστή ζυθοκουλτούρα που σου προσφέρει νέες γευστικές εμπειρίες.

Με αυτή τη σκέψη άνοιξε το 1997 το εστιατόριο που παρήγαγε συγχρόνως μπύρα στο Χαλάνδρι, την επόμενη χρονιά ήρθε ένα δεύτερο μεγαλύτερο στη Λ.Αλεξάνδρας και το 2003 τελείωσε το εργοστάσιο στην Παιανία. Πάντα πίστευα ότι όλα αυτά έγιναν μετά από αυστηρή και προκαθορισμένη μελέτη αλλά η γνωριμία με τον ίδιο και με την craft μου αποκάλυψε ότι αυτό δεν θα αρκούσε. Σίγουρα βοήθησαν τα αργά και σταθερά βήματα που επιλέγει ο κ. Εμμανουηλίδης αλλά όλα αυτά πήραν ώθηση από τον κόσμο που άρχισε σιγά σιγά να αντιδρά και να δέχεται την πρόσκληση του μικροζυθοποιείού και να εισβάλει δυναμικά στο κόσμο του.

Σήμερα παράγει 6 διαφορετικούς τύπους σε draft και μπουκάλι υπηρετώντας τη φιλοσοφία του για την ποικιλία δυνατότητα που σου προσφέρει μόνο το μικροζυθοποιείο. Εγώ ξεχωρίζω την Καπνιστή. Παράγεται από ειδική καπνισμένη βύνη και ο fume της χαρακτήρας ξεσηκώνει πιάτα με κρέατα μέχρι και καπνιστό σολομό. Οι υπόλοιπες στην παρέα είναι η δροσερή lager, η γλυκόπικρη pilsner, η καραμελωμένη red, η καβουρδισμένη μαύρη και η φρουτώδη weiss.

Αυτές ήταν!! Αν τις έχετε δοκιμάσει περιμένω τις δικές σας παρατηρήσεις, αν δεν τις έχετε δοκιμάσει να τις γνωρίσετε και να ανταλλάξουμε πάλι εντυπώσεις. Το house of wine θα συνεχίσει να ανακαλύπτει τέτοιες ελληνικές μπύρες και να τις προσθέτει στη συλλογή του.


Μοιραστείτε το άρθρο: