2014: Να αλλάξουμε ταχύτητα...

2014: Να αλλάξουμε ταχύτητα...Από τον Ν. Ραδίση

Η χρονιά που σε λίγες μέρες ή ώρες αν θέλετε, μας εγκαταλείπει, έχει πολυσυζητηθεί για το αν ήταν καλή ή κακή. Μια χρονιά όπου η Ελλάδα είχε τρείς πρωθυπουργούς (αν δεν έχω χάσει το μέτρημα) και για πρώτη φορά εν ενεργεία βουλευτές πέρασαν την πύλη σωφρονιστικού ιδρύματος μετά την μεταπολίτευση. Σε μια χρονιά όπου φόροι, έμμεσοι και άμεσοι, έκτακτες εισφορές και απολύσεις μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον, μια ηλιαχτίδα αισιοδοξίας ξεπρόβαλλε στην ελληνική επιχειρηματικότητα. Είναι γεγονός ότι στις δύσκολες στιγμές, η επιχειρηματικότητα ωφελείται, καθώς το μυαλό δουλεύει και μάλιστα τις περισσότερες φορές αποτελεσματικά.

Δεν θα μπω, όπως είναι λογικό, στα χωράφια του Γρηγόρη και του κρασιού, ούτε θα μιλήσω για κάποιον άλλο κλάδο πέρα της μπύρας, αλλά νομίζω ότι η κινητικότητά στον χώρο αυτό ήταν σημαντική και σπουδαία και μπορεί να κινητοποιήσει και άλλους. Νέες ετικέτες και νέες μικροζυθοποιίες εμφανίστηκαν την χρονιά που σε λίγο φεύγει. Το ενδιαφέρον για την μπύρα φάνηκε ακόμα πιο δυνατό στα σεμινάρια μπύρας και μάλιστα στο 1ο Beer Sommelier Course, που έγινε τον περασμένο Οκτώβριο στην Αθήνα (ετοιμάζεται το επόμενο για την Θεσσαλονίκη στην αρχή του νέου έτους).

Το 2013 έδειξε την διάθεσή του όχι μόνο στην HoReCa, όπου νέα παιδιά, μαθητές από τον ΟΤΕΚ Αναβύσσου, αλλά και νέα πρόσωπα συμμετείχαν στον διαγωνισμό Draught Master, αλλά και στον διαγωνισμό Homebrewring. Για πρώτη φορά διοργανώθηκε πανελλήνιος διαγωνισμός για οικοζυθοποιούς απ’ την μικροζυθοποιία Septem για να βρει νέες συνταγές και να επιβραβεύσει με αυτόν τον τρόπο τους ερασιτέχνες ζυθοποιούς που επιδεικνύουν ζήλο και μεράκι.

Την ίδια εποχή η Septem. λάνσαρε στην αγορά την εκπληκτική Septem ACE, μια μπύρα της σειράς High Hoppy. Η Septem ACE έγινε ανάρπαστη και η μικροζυθοποιία προχώρησε προς τις αρχές του Δεκεμβρίου στην παρουσίαση της δεύτερης μπύρας της σειράς, της Septem Citra. Μιας μπύρας που έχει μόνο ένα είδος λυκίσκου στα συστατικά της. Πρόκειται για την συνταγή που κέρδισε τον 1ο διαγωνισμό Homebrewing. Φανταστείτε την περηφάνια που νιώθει ο νικητής του διαγωνισμού, λέγοντας πως η μπύρα αυτή είναι δικής του σύλληψης!

Στα τέλη της άνοιξης έκανε την εμφάνιση της και η ΈΛΙΞΗ. Η εταιρεία που είναι πίσω από την Delphi. Η μπύρα Delphi, στην φιάλη των 750ml, εμένα με ξάφνιασε ευχάριστα και τολμώ να πω ότι αν διατηρήσει την ποιότητα της σταθερή καθώς και το προφίλ που έχει, θα είναι απ’ τις δυνατές στον χώρο. Δεν θα ανήκει στην κατηγορία, πέρασα αλλά δεν ακούμπησα. Μειονέκτημα, η γραφειοκρατία που έχει καθυστερήσει την λειτουργία του εργοστασίου στην Χαλκίδα, αλλά αυτό οφείλεται σε απεργίες, καταλήψεις και κλασσική ταλαιπωρία των δημόσιων οργανισμών.

Στις αρχές καλοκαιριού, έκανε την επίσημη εμφάνιση της η μπύρα ΝΗΣΟΣ. Η μπύρα που όλοι περιμέναμε να δοκιμάσουμε, γιατί στο facebook την βλέπαμε, στην καθημερινότητα την συζητούσαμε, μόνο στα χειλάκια μας δεν την είχαμε ακουμπήσει. Η προσπάθεια των ανθρώπων της ΝΗΣΟΣ είχε ξεκινήσει δυνατά απ’ την αρχή. Η επιλογή της Τήνου, είναι μια κίνηση που τόνωσε την οικονομία του νησιού, καθώς άνθρωποι απ’ την περιοχή εργάστηκαν για την κατασκευή του ζυθοποιείου.

Η Ελληνική Ζυθοποιία Αταλάντης, έκανε και εκείνη την κίνηση της, λανσάροντας στην αγορά, έναν νέο κωδικό. Μια μπύρα η οποία φιλοδοξεί να γίνει η καλύτερη mainstream μπύρα Pilsner της αγοράς. Η «ζ» ήρθε και από τότε παλεύει με ζήλο για την ζωή και νομίζω τα καταφέρνει αρκετά καλά.

Στην αναφορά της χρονιάς αξίζει να εντάξω την νέα μπύρα που συμπληρώνει την σειρά των Volkan. Η νέα Volkan White είναι η τρίτη, της σειράς. Πιο κοντά στις «λευκές μπύρες» Βελγίου, από ότι σε οτιδήποτε άλλο ή μπύρα όπως φαίνεται απ’ την ετικέτα της κλείνει μέσα της, κάτι από το Αιγαίο. Να αναφερθώ ακόμα στην αλλαγή ετικέτας της Mary Rose που παρασκευάζεται απ’ την μικροζυθοποιία Septem για λογαριασμό της Κονδωρ ΑΕ, ώστε να φέρει πλέον τα διεθνή βραβεία που έχει κατακτήσει.

Τέλος να σημειώσουμε την νέα πρόταση της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, την ΑΛΦΑ strong, η οποία παρουσιάστηκε σχετικά πρόσφατα στην αγορά και διευρύνει την γκάμα της πολυεθνικής ζυθοποιίας στην χώρα μας, με προϊόντα που παράγονται σ’ αυτήν. Όπως και την εποχιακή μπύρα της Ζυθοποιίας Χίου, μιας μικροζυθοποιίας με μεράκι, που αποφάσισε να μας παρουσιάσει μια καπνιστή μαύρη μπύρα αλλιώτικη απ’ τις υπόλοιπες. Η Chios Black Beer σε συντομία (Chios Smoked Robust Porter ολόκληρος), ελπίζω να αγαπηθεί όπως η πρώτη μπύρα της ζυθοποιίας και να γίνει η δεύτερη της σειράς.

Όπως είπα και στην αρχή, η ανάπτυξη της ζυθοποιίας είναι μια ευχάριστη ηλιαχτίδα φωτός, σ’ αυτό το μουντό σκηνικό που έχει σκεπάσει την χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Η μιζέρια και η γκρίνια δεν θα μας βγάλουν ούτε από το αδιέξοδο, ούτε θα μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη και την καλύτερη ζωή, έτσι όπως την είχαμε συνηθίσει. Γι αυτό, ας σκεφτούμε, να βρούμε λύσεις, να συνεργαστούμε, να συμμαχήσουμε για μια καλύτερη ημέρα, για μια πιο χαρούμενη Ελλάδα, για την ανάπτυξη κάθε κλάδου και την προσωπική και ομαδική επιτυχία. Με αφορμή τις κινήσεις που έγιναν στην ελληνική ζυθοποιία μπορούμε να κάνουμε αντίστοιχα κι άλλες στους υπόλοιπους κλάδους. Με βάση αυτά που έγιναν το 2013, περιμένουμε το 2014 ακόμα καλύτερο και αν δεν μπορέσει να γίνει το επόμενο βήμα, ας μην γυρίσουμε πίσω. Προσωπικά θεωρώ ότι έχουμε την φόρα (ήδη ακούγονται πολλά για ζυθοποιίες και μπύρες) και απλά πρέπει να αλλάξουμε ταχύτητα στην σωστή στιγμή.

Καλή Χρονιά! Υγεία, χαρά, αγάπη και δουλειά στα σπίτια όλων μας!



Νικολά Ραδίσης

Μοιραστείτε το άρθρο: