Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Είναι η εποχή των Ale...

Είναι η εποχή των Ale...Από τον Ν. Ραδίση

Εδώ και πολύ καιρό έχουμε παρατηρήσει πως η τάση του καταναλωτή μπύρας που αναζητά νέες γεύσεις έχει αρχίσει να δείχνει προς μια κατεύθυνση.. Τις αφροζύμωτες μπύρες. Η αρχή έγινε όταν πριν από χρόνια ξεκίνησε η μανία με τις μπύρες Weiss. Τότε που όλοι την έβλεπαν σαν κάτι νέο και καινοτόμο, όπως ακριβώς βλέπουν κάποιοι σήμερα τις μπύρες που δεν είναι Lager.

Το θολό χρώμα μιας Erdinger ή μιας Paulaner έκανε πολλούς να πιστεύουν ότι η μπύρα είναι αλλοιωμένη. Κανείς δεν γνώριζε από τι προέκυπτε αυτό το θολό χρώμα. Ακόμα και σήμερα βλέπω σε αναζητήσεις στο διαδίκτυο την ερώτηση «γιατί είναι θολή μια Weiss” Η απάντηση είναι επειδή είναι αφιλτράριστη. Και δεν είναι η μοναδική..

Υπάρχουν πολλές μπύρες που δεν φιλτράρονται. Ναι, έχουν κι αυτές θολό χρώμα. Ένα παράδειγμα, ελληνικό μάλιστα, μπύρας αφιλτράριστης και βυθοζύμωτης είναι η Delphi. Περισσότερες από αυτές όμως, είναι αφροζύμωτες. Μπύρες τις οποίες συναντούσαμε κατεξοχήν στην Βρετανία και που σήμερα εκτός από αυτήν την χώρα προέρχονται και από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία.

Ο απλός καταναλωτής που ζητά μια μπύρα, ότι να ναι δηλαδή, είναι σαν τον καταναλωτή που ζητά ένα κρασάκι. Ούτε λευκό ούτε ερυθρό δεν μας ξεκαθαρίζει. Είναι σαν τον πελάτη που ζητάει σε καφετέρια έναν καφέ. Να φέρει δηλαδή ο,τι θέλει ο σερβιτόρος; Ο καταναλωτής που αναζητά και ψάχνει, που διαβάζει (την στήλη του HOW βέβαια), που δοκιμάζει έχει καταλήξει, να πίνει Lager ή Pilsner σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Υπάρχουν χιλιάδες βυθοζύμωτες μπύρες οι οποίες είναι αξιόλογες. Την ποικιλία αρωμάτων και γεύσεων που προκύπτουν απ τους γευστικούς συνδυασμούς στις Ale, δύσκολα τους βρίσκουμε σε Lager ή Pilsner. Παρατηρούμε, λοιπόν τα τελευταία χρόνια, ακόμα και από ελληνικές μικροζυθοποιίες μια τάση για παραγωγή μπύρας αφροζύμωτου τύπου. Βλέπουμε ότι η Septem παράγει μπύρες με σκούρο χρώμα (Septem Porter), χωρίς να είναι lager (Fix Dark).

Εντυπωσιακά αρώματα μπορούμε να συναντήσουμε σε διάφορες μπύρες. Αυτό που δύσκολα συναντάμε σε μπύρες είναι η αίσθηση των λυκίσκων και η πικράδα τους, στις India Pale Ale, γνωστές και ως IPA. Οι μπύρες αυτού του τύπου γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλείς τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας. Υπάρχουν αυτή την στιγμή 3-4 μπύρες ελληνικής παραγωγής που ανήκουν στις IPA. Η μόδα ξεκίνησε με λίγους και παρασέρνει όλο και περισσότερους. Ακόμα και αρκετούς homebrewers (οικοζυθοποιούς) που τολμούν να παράγουν και ακόμα πιο σύνθετες γεύσεις.

Το στοίχημα της ελληνικής μπύρας είναι η επιβίωση των μικροζυθοποιίων. Το αίτημα των καταναλωτών όμως είναι ποιοτικές μπύρες. Πολλές φορές αυτές κοστίζουν. Είναι έτοιμη η Ελλάδα να αλλάξει την γευστική παλέτα και να περιορίσει την κατανάλωση της Lager, πίνοντας περισσότερες Stout, Porter, IPA κοκ; Η αλήθεια είναι πως όχι, γι αυτό και πολλές ζυθοποιίες παράγουν ακόμα και σήμερα νέες ετικέτες με Lager και Pilsner, γιατί είναι το σίγουρο (ΘΗΤΑ, Blue Island, ΝΗΣΟΣ). Το μέλλον ανήκει στις Ale (στις μικροζυθοποιίες και τις ακόμα πιο ποιοτικές μπύρες) και σύντομα θα το δούμε..


Νικολά Ραδίσης

Μοιραστείτε το άρθρο: