Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τα μάτια μας δεκατέσσερα

Τα μάτια μας δεκατέσσερα Από τον Γ. Μιχαήλο


Σχεδόν κανείς από εμάς δεν διανύει την καλύτερη του περίοδο. Βιώνουμε μια κατάσταση η οποία έχει επηρεάσει όλους τους τομείς της οικονομίας, πόσο μάλλον δε, το εμφιαλωμένο κρασί, το οποίο ανέκαθεν σε αυτή τη χώρα, διέθετε έναν ‘ελιτίστικο’ προσανατολισμό.

Μέσα σε ένα τέτοιο ‘καταθλιπτικό’ κλίμα, ως εκ θαύματος θα έλεγα, έλαβε χώρα το φετινό Οινόραμα, το οποίο αποτελεί την μεγαλύτερη έκθεση γύρω από το κρασί στην Ελλάδα, μια έκθεση που διοργανώνεται κάθε δύο χρόνια. Μερικά εικοσιτετράωρα λοιπόν μετά την ολοκλήρωση της, αποστασιοποιημένος πλέον, στέκομαι απέναντι στην φετινή διοργάνωση, με ανάμικτα θα έλεγα συναισθήματα.

Αν κάτι έπραξα νομίζω σωστά, σε σχέση με το φετινό Οινόραμα, είναι ότι ‘κρατήθηκα’. Ήθελα και για να είμαι ειλικρινής, υπάρχουν ακόμα στιγμές που θέλω, να γκρινιάξω. Και αν αποφάσιζα να λειτουργήσω ‘εν βρασμώ’, αυτές οι αράδες θα είχαν αρκετά διαφορετικό περιεχόμενο, αποκαλύπτοντας την ‘δυσφορία’ την οποία αισθάνθηκα, κατά την πρώτη μέρα της έκθεσης. Το θέαμα ενός σχεδόν εγκαταλελειμμένου εκθεσιακού κέντρου, στα δικά μου μάτια ακατάλληλου, να φιλοξενήσει την διοργάνωση, ήταν σε πρώτη ‘ανάγνωση’ αποκαρδιωτικό. Οχτώ περίπου ώρες, πίσω από το stand που φιλοξενούσε την κατηγορία ‘discovery wines’, με κρασιά ‘πρεσβευτές’, τα οποία οι καλεσμένοι ξένοι δημοσιογράφοι, sommelier και εισαγωγείς, καλούνταν να ανακαλύψουν και στη συνέχεια να ‘διαδώσουν’ στις χώρες τους, μια και μόνο σκέψη τριβέλιζε μέσα στο μυαλό μου. Μην χρειαστεί να πάει κανείς τουαλέτα…

Ζούμε στην χώρα της αρχαίας τραγωδίας και εκεί που τα πράγματα δείχνουν να φτάνουν σε αδιέξοδο, πάντα εμφανίζεται ένας ‘από μηχανής Θεός’ και σώζει την κατάσταση. Νομίζω πως στην περίπτωση αυτή, ως ‘από μηχανής Θεός’, λειτούργησε το Ελληνικό κρασί. Όσο πέρναγαν οι ώρες και οι μέρες, το αρχικό μου μούδιασμα, έδινε την θέση του στον ενθουσιασμό. Η οινική επανάσταση-εξέλιξη στην Ελλάδα καλά κρατεί και οι παρευρισκόμενοι Έλληνες παραγωγοί δείχνουν να αντιστέκονται σθεναρά, στις δυσκολίες, να προσαρμόζονται στους καιρούς, να πρωτοτυπούν και η αγωνία για το αύριο του Ελληνικού κρασιού, να δίνει τη θέση της, στην αισιοδοξία.

Για καλή μου τύχη, πήρα πολλές ‘λάθος’ στροφές, μέσα στο εκθεσιακό κέντρο, βοήθησε μάλλον και η άναρχη τοποθέτηση των περιπτέρων στον χώρο. Σε κάθε λάθος στροφή, όλο και κάποιος με προσκαλούσε να δοκιμάσω τα κρασιά του. Μοσχοφίλερα sur lie, εξωτικές Μαλαγουζιές, μοναδικά Ασύρτικα, ρουστίκ και μοντέρνα Ξινόμαυρα, ‘ζουμερά’ Αγιωργίτικα, ‘άγρια’ Syrah, ακόμα και Ελληνικό La Tour είχε η έκθεση. Αρκετά νέα, μικρά οινοποιεία, με ενδιαφέροντα κρασιά να διαθέτουν το αναμενόμενο, σε αυτές τις περιπτώσεις, value for money, αλλά και οι ‘μεγάλοι’ του Ελληνικού κρασιού παρόντες, με νέες ιδέες, marketing και μια σαφή τάση να προσελκύσουν το νεανικό κοινό. Τα ‘νέα’ εντός της έκθεσης διαδίδονταν γρήγορα και σε πολλές περιπτώσεις πηγαίναμε ‘καρφωτοί’ στα περίπτερα, για να δοκιμάσουμε κρασιά, για τα οποία είχαμε ακούσει.

Δύο μάτια, μία μύτη και ένας ουρανίσκος δεν νομίζω ωστόσο, ότι ήταν αρκετά για να αποκτήσουν πλήρη εικόνα της έκθεσης, παρά τις μειωμένες φετινές συμμετοχές.

Λαμβάνοντας υπόψη και τα ‘έξτρα’ ‘χωσίματα’ για συμμετοχή σε πάνελ, σεμινάρια, παρουσιάσεις, για να μην πω βέβαια το αναπόφευκτο ‘κουτσομπολιό’ εντός της έκθεσης και υπάρχουν πράγματα που σίγουρα μου ξέφυγαν… Έτσι λοιπόν μαζί με τα κρασιά που μου ‘έκλεισαν το μάτι’ στο φετινό Οινόραμα, σας παραθέτω και κάποια που ξεχώρισαν έξι αγαπημένοι μου φίλοι από τον χώρο, για να έχετε μια πιο σφαιρική άποψη:

1. Sauvignon Blanc, Κτήμα Αβαντίς, Εύβοια

Άλλη μια καταπληκτική χρονιά για το Sauvignon Blanc από το κτήμα Αβαντίς, το οποίο διαθέτει ένα σχεδόν Νεοζηλανδέζικο χαρακτήρα. (το κρασί ξεχώρισε η Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS)

2. Αρετή, Ασύρτικο, Κτήμα Βιβλία Χώρα, Καβάλα

Το Ασύρτικο μακριά από την Σαντορίνη και ειδικά στην Μακεδονία, δείχνει να έχει εξαιρετική δυναμική. Το Ασύρτικο της Βιβλίας Χώρας, μπορεί να μην διαθέτει την εμπορικότητα του λευκού κτήματος, ωστόσο είναι ένα κρασί το οποίο αξίζει της προσοχής όλων μας. (Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS)

3. Νυχτέρι Reserve Χατζηδάκη 2008, Σαντορίνη

Ένα από τα καλύτερα Νυχτέρια της Ελληνικής Αγοράς, με απίστευτη αρωματική πολυπλοκότητα, ωριμότητα και αντοχή στο χρόνο. (το κρασί ξεχώρισε η Ειρήνη Χριστοφοράκη AIWS)

4. Syrah Wild Ferment Βρυνιώτης 2008, Εύβοια

Σοκολατένιο, πιπεράτο, με ιδιαίτερο, δικό, του χαρακτήρα, μικρή παραγωγή και φυσικά μεγάλο δυναμικό παλαίωσης ( Ειρήνη Χριστοφοράκη AIWS και Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS)

5. La Tour Melas 2007 & 2008

Η Ελλάδα διαθέτει το δικό της La Tour από τον Αχινό Φθιώtιδας. Copy paste Bordeaux ετικέτα, ευτυχώς copy paste και το περιεχόμενο, σε ότι πιο κοντινό στη δεξιά όχθη του Bordeaux έχει να δείξει η Ελλάδα. (το κρασί ξεχώρισε ο Στέφανος Τσαλαβούτας AIWS)

6. Salto wild yeast, Μοσχοφίλερο 2011, Σκούρας

Μάλλον τα Μοσχοφίλερα είχαν φέτος την τιμητική τους στο Οινόραμα. Φρέσκα αρωματικά, καλοκαιρινά, με διάθεση από τους παραγωγούς να ‘παίξουν’ μαζί τους, όπως έκανε το οινοποιείο Σκούρα με το ολοκαίνουριο ‘άγριο’ Salto. ( το κρασί ξεχώρισαν οι Στέφανος Τσαλαβούτας AIWS και Γιάννης Καρακάσης AIWS)

7. Grande Reserve, Ασύρτικο 2008 & 2009, Santo Wines

Ένα από τα μεγάλα Ασύρτικα του Ελληνικού αμπελώνα, σε μια super mini, κάθετη, που απέδειξε την φανταστική εξέλιξη του κρασιού από την μία χρονιά στην άλλη. (Γιάννης Καρακάσης AIWS & Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS)

8. Μαύρο Καλαβρυτινό 2010, Τετράμυθος

Σπάνια Ελληνική ποικιλία, από ένα οινοποιείο το οποίο συγκεντρώνει εξαιρετικά σχόλια για την δουλειά την οποία κάνει σε όλη τη γκάμα των κρασιών του. Σε υψηλό υψόμετρο, με χιονισμένα ακόμα και τον Μάρτη μήνα τα αμπέλια, το Μαύρο Καλαβρυτινό του Τετράμυθου, διαθέτει φρεσκάδα, οξύτητα και αποτελεί μια εξαιρετική πρόταση για το καθημερινό τραπέζι (Γιάννης Καρακάσης AIWS & Γιάννης Μακρής AIWS)

9. Τάος, Μαυροδάφνη Παρπαρούση

Από τα καλύτερα παραδείγματα, ξηρής οινοποιήσης της Μαυροδάφνης, ένα κρασί με έντονο και πολύπλοκο χαρακτήρα και σε αυτή τη χρόνια με εξαιρετική ανθικότητα βιολέτας, σε μια μύτη που ‘ζαλίζει’. (το κρασί ξεχώρισε ο Γιάννης Μακρής AIWS)

10. Natural Ροδίτης, 2011 Τετράμυθος

Buzzword λέξη στο εξωτερικό η λέξη natural αποτελεί μια από τις πλέον hot εξελίξεις στον οινικό μας κόσμο. Ο συγκεκριμένος Ροδίτης αν και προορίζεται μόνο για τις αγορές του εξωτερικού, κατάφερε να ενθουσιάσει τον Γιάννη Μακρή AIWS.

11. Κτήμα Αβαντίς λευκό 2011, Κτήμα Αβαντίς

Ένα από τα κορυφαία value for money της Ελληνικής αγοράς, από ένα οινοποιείο το οποίο δείχνει να έχει πιάσει απόλυτα τον παλμό της εποχής. Η δεύτερη χρονιά της ετικέτας είναι ακόμα καλύτερη από το λανσάρισμα της, διαθέτοντας φρεσκάδα, εντυπωσιακό αρωματικό χαρακτήρα και φυσικά εξαιρετική τιμή. (το κρασί ξεχώρισε ο Νικόλας Γιαννόπουλος καλύτερος Έλληνας sommelier 2011 και 2012)

12. Greywacke Pinot Noir 2009, Kevin Judd

Αν αναρωτιέστε τι γυρεύει ένα κρασί από τη Νέα Ζηλανδία στη λίστα αυτή, πρέπει να ξέρετε ότι το περίπτερο με τα Greywacke ήταν από τα ‘μυστικά’ της ‘έκθεσης και πολλοί ήταν αυτοί που θέλησαν να δοκιμάσουν τα κρασιά. Ένα από τα πιο ‘sexy’ ερυθρά του Οινοράματος, το συγκεκριμένο Pinot Νoir σίγουρα ήταν ένα από τα κορυφαία ‘highlights’. (Νικόλας Γιαννόπουλος και Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS)

Καβαλιέρος Σιγάλα, Μοσχοφίλερο Sur Lie από το κτήμα Ρεπάνη, Μαλαγουζιά της Κλαούντια Παπαγιάννη και του Πόρτο Καρράς, Δαμασκηνός από το Βαένι, η φρέσκια Καλλίστη του 2011 από τον Μπουτάρη, οι ολοκαίνουριες ροζέ αφρώδεις Ακακίες του κυρ Γιάννη, ακόμα και Μοσχάτο Αμβούργου, στα πρότυπα του Moscato d’ Asti, από το οινοποιείο Τσιλιλή, σε μικρές super μοντέρνες φιάλες, ήταν μερικά ακόμα κρασιά, τα οποία μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Γενικά το επίπεδο το βρήκα υψηλό και για να είμαι ειλικρινής αυτή τη φορά δεν στάθηκα σε κρασιά τα οποία γνώριζα πολύ καλά, μιας που ήθελα να ‘φρεσκάρω’ την εικόνα μου. Είπαμε φέτος είναι η χρονιά της αναζήτησης και της ανακάλυψης.

Το κρασί καταφέρνει τελικά, πάντα να ‘κλέβει’ τις εντυπώσεις, το ίδιο και οι άνθρωποι. Κοιτώντας προς τα πίσω, δεν ξέρω τελικά αν το ΕΚΕΠ σαν επιλογή έκανε κακό ή καλό. Η έκθεση ήταν πιο ‘μαζεμένη’, τα περίπτερα λιγότερο εντυπωσιακά, ο κόσμος ίσως λιγότερος, ειδικά την τελευταία μέρα, αλλά νομίζω πως ο κύριος ‘πρωταγωνιστής’ κατάφερε να αναδειχτεί και κάτω από αυτές τις συνθήκες. Η Ελλάδα των δημιουργών, εν μέσω κρίσης, είναι μια Ελλάδα που στα δικά μου μάτια τουλάχιστον προκαλεί αισιοδοξία. Και το να γυρνάνε τέσσερεις και πέντε φορές οι ξένοι προσκεκλημένοι, να δοκιμάζουν το ίδιο κρασί, φέρνοντας κάθε φορά και κάποιον άλλον μαζί τους για να τον ‘μυήσουν’, μέσα στο μυαλό μου λέει πολλά για το τι θα πουν για το Ελληνικό κρασί επιστρέφοντας στη χώρα τους. Αν είχε γίνει και μια μικρή ανακαίνιση στις τουαλέτες…

Πέρα και πάνω από όλα εκτιμώ πάντως απεριόριστα, όλη τη δουλειά που ‘πάτησαν’ όλοι οι άνθρωποι της έκθεσης. Στην δε αγαπημένη μου Ηλιάνα υπόσχομαι ένα Σαββατοκύριακο spa δώρο από μένα , για να αποτινάξει από πάνω της το άγχος και την κούραση της εκδήλωσης…(όταν τα οικονομικά μου το επιτρέψουν)…

Ραντεβού στο επόμενο Οινόραμα…



Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant

Μοιραστείτε το άρθρο: