Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Το Nectar των Θεών εντυπωσιάζει στη Μύκονο

Το Nectar των ΘεώνΑπό τον Γ. Μιχαήλο


Ένα ειδυλλιακό σκηνικό για wine-tasting, δεκατέσσερις Ελβετοί παθιασμένοι με το κρασί να γιορτάζουν την έναρξη της τέταρτης δεκαετίας της ζωής τους και δέκα κορυφαία και ακριβά Ελληνικά κρασιά, αποτέλεσαν μια θαυμάσια δικαιολογία για ένα Σαββατοκύριακο στο νησί των Ανέμων. Αφορμή ένα tasting οργανωμένο από το House of Wine, με κρασιά επιλεγμένα από το House of Wine, τόσο για το tasting όσο και για την εκεί παραμονή της ομάδας των εορταζόντων.

Στα αυτιά μου ήχησε ως ένα ευχάριστο διάλλειμα από την ρουτίνα της καθημερινότητας και ως μια μικρή ευκαιρία για την ανάδειξη της δυναμικής των Ελληνικών ποικιλιών σε ανθρώπους που έχουν εκτεθεί σε ένα εύρος πολύ σπουδαίων κρασιών από ολόκληρο τον κόσμο. Ανάμεσα στους καλεσμένους και ο head chef ενός εκ των καλυτέρων private dining clubs στον κόσμο, του Mosimann’s στην καρδιά του Λονδίνου. Για την ιστορία σας αναφέρω ότι στη λίστα του club δεν υπάρχει ακόμα διαθέσιμο κάποιο Ελληνικό κρασί.

Φαντάζομαι λοιπόν ότι ένα τέτοιο περιβάλλον, με την πανάκριβη βίλα κυριολεκτικά να κρέμεται πάνω στο γκρεμό και τη θέα από το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου να μην διακόπτεται από κανένα εμπόδιο, δίνει μία προστιθέμενη αξία στην συνολική εμπειρία της δοκιμής. Καταλήγω να σκέφτομαι λοιπόν για άλλη μια φορά ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα τεράστιο πλεονέκτημα το οποίο δεν έχει εκμεταλλευτεί σε ότι αφορά την προώθηση των Ελληνικών κρασιών. Και το πλεονέκτημα αυτό λέγεται τουρισμός και μάλιστα υψηλός τουρισμός…

Η απόδοση την κρασιών της δοκιμής ήταν παραπάνω από εξαιρετική. Το Ξινόμαυρο Reserve Παλαιά Κλήματα του Άλφα εντυπωσίασε με το πλούτο του χαρακτήρα του, ενώ η Διάπορος ήταν το κρασί που είχαν επιλέξει ως house wine καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους στο νησί. Την τριάδα από Ξινόμαυρα συμπλήρωσε μια Ράμνιστα του 2000 που ήρθε να επιβεβαιώσει τις μεγάλες δυνατότητες παλαίωσης της ποικιλίας. Οι συγκρίσεις με το Ιταλικό Barolo ήταν αναπόφευκτες, θυμίζοντας τους βέβαια ότι η διαφορά στο κόστος απόκτησης των δύο είναι χαοτική. Τα Clos Stegasta από την Τ-Οίνος και το Τέσσερα του Αϊβαλή είχαν το προνόμιο της μετάγγισης σε καράφα (δύο ήταν οι διαθέσιμες), με το πρώτο να θυμίζει σε αρκετούς Syrah με τον πιπεράτο χαρακτήρα του και τον συνδυασμό κόκκινων και μαύρων φρούτων, ενώ το δεύτερο ήταν για τους περισσότερους πραγματικά απολαυστικό, αλλά πολύ νεαρό ακόμα.

Από λευκά η Μαλαγουζιά του Porto Carras θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική εναλλακτική σε άλλες διεθνείς αρωματικές ποικιλίες ενώ οι περισσότεροι θεώρησαν ότι το κρασί θα ήταν ακόμα πιο ευχάριστο μετά από ένα με δύο χρόνια… Η επισήμανση μου ότι στην Ελλάδα προτιμούμε να καταναλώνουμε τα λευκά μας στις περισσότερες περιπτώσεις φρέσκα, φάνηκε να τους εντυπωσιάζει ή ακόμα και να τους ξενίζει. Το Ασύρτικο εκπροσωπήθηκε από το Mylos του Χατζηδάκη και το Νυχτέρι του Σιγάλα. Και τα δύο ξεχώρισαν για την ιδιοσυγκρασία τους, αλλά και τη μοναδικότητα που χαρακτηρίζει το στυλ τους. Κάποιοι θέλησαν να κάνουν συγκρίσεις με κρασιά από Pinot Bianco του Colli Orientalli de Friuli, μια περιοχή στην Βόρειοανατολική Ιταλία με πρωτοπόρους παραγωγούς.

Το κλείσιμο του tasting έγινε με δύο γλυκά κρασιά, σημεία αναφοράς για την Ελλάδα. Το πρώτο ήταν το Vinsanto 20ετούς παλαίωσης του Αργυρού από τη χρόνια του 1990 και το δεύτερο ένα εξαιρετικά σπάνιο Μοσχάτο Nectar από το 1975 με πάνω από τριάντα χρόνια παραμονής σε βαρέλι. Το βάθος, η πολυπλοκότητα, η ένταση, η εξέλιξη και η διάρκεια αρωμάτων και γεύσεων και στα δύο κρασιά ήταν εντυπωσιακή. Αρκετοί έσπευσαν να χαρακτηρίσουν και τα δύο κρασιά ως κορυφαία, καλύτερα ακόμα και από τα περίφημα Γαλλικά Sauternes και τα Ουγγρικά Tokaji που κατά κόρον έχουν δοκιμάσει. Το δε Nectar του 1975 ειπώθηκε πως ήταν ένα meditation κρασί που θα μπορούσε να αποτελέσει τον ιδανικό σύντροφο κατά τη διάρκεια μιας μακράς, αργόσυρτης, γεμάτης όμορφες σκέψεις, βραδιάς.

Ήταν η κατάλληλη στιγμή να τους θυμίσω ότι βρίσκονταν στη χώρα όπου οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου έπιναν μόνο Νέκταρ… Μέσα στο καράβι για το γυρισμό δεν μπορώ παρά να νιώθω πολύ υπερήφανος για τη Σαμιώτικη καταγωγή μου και για αυτόν τον σπάνιο θησαυρό που ο ΕΑΣ Σάμου έχει χαρίσει στο παγκόσμιο οινικό στερέωμα.


Καλή εβδομάδα!


Γρηγόριος Μιχαήλος AIWS

Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant


Μοιραστείτε το άρθρο: