Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Αναζητώντας τον ορισμό του Fine Wine

Αναζητώντας τον ορισμό του Fine WineΑπό τον Γ. Μιχαήλο


Είναι πραγματικά ριψοκίνδυνο να προσπαθείς να περιγράψεις κάτι για το οποίο δεν υπάρχει αν μη τι άλλο ένας καθολικά αποδεκτός ορισμός. Έτσι το να φτιάξω μια κατηγορία για το House of Wine και να ορίσω τα λεγόμενα Fine Wines αποδείχτηκε τελικά ένα από τα πιο δύσκολα tasks που μου έχει αναθέσει ο Μιχάλης. Φυσικά πάντα με τον άκρατο ενθουσιασμό που με διακρίνει ανταποκρίθηκα θετικά στη πρόταση του, ωστόσο άμεσα άρχισαν οι δεύτερες σκέψεις… Καμιά φορά σκέφτομαι πόσο διαφορετικός άνθρωπος θα ήμουν αν οι δεύτερες σκέψεις έρχονταν πρώτες στη ζωή μου! 

Άρχισα λοιπόν να σερφάρω στις σελίδες του House of Wine αναζητώντας κρασιά τα οποία θα μπορούσαν να πλαισιώσουν αυτή την κατηγορία, προσπαθώντας ταυτόχρονα να βάλω μια τάξη στο μυαλό μου σχετικά με την περιγραφή που θα έδινα γύρω από αυτά. Ποια κρασιά οφείλουν να δώσουν το παρών σε μια τέτοια κατηγοριοποίηση; Σίγουρα ήταν σαφές πως τα πρωτοκλασάτα του Bordeaux όπως τα Chateaux Margaux, Chateaux Lafite-Rothchild ή το Petrus της δεξιάς όχθης είχαν ξεκάθαρη θέση σε μια τέτοια λίστα. Τι γίνεται όμως με τα ελληνικά κρασιά; Θα μπορούσε για παράδειγμα το ερυθρό Κτήμα Γαίας, ένα κρασί σημείο αναφοράς για τα Αγιωργίτικα βαθειάς παλαίωσης, να συμπεριληφθεί στην κατηγορία των Fine Wines; Το Τέσσερα του Αϊβαλή; Ο Κοκκινόμυλος του Τσέλεπου; 

Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που αν συλλέξεις απόψεις από μια σειρά ειδικών του χώρου, κάθε μια θα έχει και μια διαφορετική απόχρωση. Μιλάμε περισσότερο για ένα φιλοσοφικού τύπου ερώτημα και ένα στο οποίο μάταια προσπαθείς να βρεις καθολικό ορισμό. Και μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να μπορούμε εύκολα να αποφασίσουμε ποια είναι τα κρασιά τα οποία προτιμάμε να πίνουμε, αλλά ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά τα οποία ξεχωρίζουν τα fine wines; Το να συνοδεύει η λέξη εξαιρετικό τη περιγραφή ενός κρασιού υποδηλώνει αυτόματα ποιότητα που το ξεχωρίζει σημαντικά από το σύνολο, αλλά σκεφτείτε πόσες φορές αυτό το οποίο μπορεί να έχω περιγράψει εγώ ως εξαιρετικό, είναι αρκετά υποκειμενικό για να φτάσετε στο σημείο ακόμα και να απογοητευτείτε όταν με τη σειρά σας το δοκιμάζετε. >

Διαβάζω λίγο τις σημειώσεις μου από το βιβλίο του WSET ΑγγλίαςUnderstanding Style and Quality” που παρακολουθούν οι σπουδαστές του επιπέδου 3. Οι έννοιες που ψάχνεις να βρεις όταν αναφέρεσαι σε ένα κρασί με τη λέξη εξαιρετικό είναι πολυπλοκότητα, ισορροπία, συμπύκνωση, διάρκεια, τυπικότητα, κομψότητα, δύναμη, εκφραστικότητα, ικανότητα παλαίωσης. “ Ένα κρασί εξαιρετικής ποιότητας θα είναι σχεδόν υπεράνω κάθε κριτικής. Θα πρέπει με ακρίβεια να αντιπροσωπεύει ένα κλασικό στυλ, να διαθέτει κομψή ισορροπία και να είναι πραγματικά καλοφτιαγμένο.” >

Επανέρχομαι λοιπόν στο ερώτημα που έθεσα νωρίτερα στον εαυτό μου. Collection Syrah Κτήμα Αβαντίς, Gentilini Syrah S, Μαγικό Βουνό, Κορμιλίτσα θα μπορούσαν να έχουν θέση δίπλα στο Montes Folly, στη Dom Perignon, σε ένα Grand Cru Chablis του Drouhin ή την Ornellaia; Μήπως τους λείπει η κλάση, η φινέτσα, η αριστοκρατική καταγωγή, η ευγενής ράτσα, ή το status symbol, πιο πομπώδεις-περιγραφικοί όροι που πολλές φορές συνοδεύουν τις περιγραφές των λεγόμενων fine wines; 

Καμιά φορά επίσης δημιουργείται η αίσθηση μέσα στο μυαλό μου ότι ορισμένα κρασιά παίρνουν ως “προίκα” τον χαρακτηρισμό fine wines και τον κουβαλούν μαζί τους no matter what. Ένα Chateau Latour θα ανήκει σε αυτή τη κατηγορία ανεξαρτήτως χρονιάς. Ακόμα και σε μια φτωχή ποιοτικά χρονιά για τα κρασιά του Bordeaux, υπάρχει κάποιος που θα αμφισβητούσε πως δικαιωματικά το Latour θα άνηκε σε αυτή τη κατηγορία; Είναι όμως αυτό μια σωστή προσέγγιση; Το γεγονός ότι σε μια γευστική δοκιμή που έγινε στο περίφημο Palais Cobourg στην Αυστρία υπό την διεύθυνση του Κωνσταντίνου Λαζαράκη MW μια παλαιωμένη φιάλη Collection του Αβαντίς βγήκε 4η ανάμεσα σε 10 κορυφαία κρασιά δε σημαίνει κάτι; Πόσο μάλιστα αν αναλογιστεί κάποιος ότι κοντραριζόταν με μεγαθήρια της παγκόσμιας οινικής σκηνής, κρασιά μύθους όπως το Grange των Penfolds τα οποία κόστιζαν αρκετές εκατοντάδες ευρώ περισσότερο. 

Πολλές διάσπαρτες σκέψεις και η αλήθεια είναι πως ακόμα δεν είχα διαχωρίσει στο μυαλό μου ξεκάθαρα τα πράγματα. Αποφάσισα τελικά να ακολουθήσω τον πιο ασφαλή δρόμο και τη προσέγγιση που ακολουθούν οι περισσότεροι brokers και οι οίκοι δημοπρασίας σχετικά με τα fine wines. Στην κατηγορία μπήκαν κρασιά μόνο του παγκόσμιου αμπελώνα τα οποία διαθέτουν υψηλό prestige, μεγάλη ιστορία πίσω τους και παίζουν πολύ ψηλά στο χρηματιστήριο του κρασιού, Liv-ex. Κρασιά που αποτελούν διακαή πόθο για τις συλλογές πολλών οινόφιλων ανά τον κόσμο. 

Τώρα αν κάποιος πιστεύει ότι ένα κρασί ανήκει στη κατηγορία fine wine για εκείνον, τότε μάλλον έτσι θα είναι τα πράγματα. Για τα ελληνικά κρασιά επιφυλάσσομαι βέβαια, σκοπεύοντας να δημιουργήσω μια ξεχωριστή κατηγορία στο κοντινό μέλλον το οποίο θα πληροί τα κριτήρια μου γύρω από την έννοια του εξαιρετικού. Απλά θα αποφύγω την χρήση του όρου fine.

Θα κλείσω με αυτό που μου είπε ο δάσκαλος μου όταν του ζήτησα τη γνώμη του για το πώς μπορώ να ορίσω ένα Fine Wine. “ Γρηγόρη είναι μάλλον αυτό το οποίο είχε ειπωθεί κάποια στιγμή από μια σημαντική προσωπικότητα του χώρου του κρασιού. Fine Wines είναι εκείνα τα κρασιά τα οποία θα θέλαμε να είχαμε τις ευκαιρίες να πίνουμε πολύ συχνότερα από ότι στην πραγματικότητα είμαστε σε θέση να κάνουμε”.

Χαζεύοντας τη καινούρια κατηγορία του House of Wine έχω χάσει πραγματικά το μέτρημα. Krug Vintage, Chateau Pichon Lalande, Barbaresco Bricco Asilli Bernardot, Chateau Smith-Haut Lafitte, Chateau Angelus, Chateau d’ Yquem, Chateau Mouton Rothchild, Unico Vega Sicilia

Χριστούγεννα έρχονται Άγιε μου Βασίλη. Μπορώ να ελπίζω ότι ίσως ένα από αυτό βρεθεί κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο μου.


Στην υγειά σας και καλή εβδομάδα



Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant


  >

Μοιραστείτε το άρθρο: