Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Είκοσι χρόνια μετά…

Είκοσι χρόνια μετά…Από τον Γ. Μιχαήλο


Είκοσι χρόνια είναι πραγματικά μια ολόκληρη ζωή…

Και τι δεν έχεις προλάβει να ζήσεις σε ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Κατάφερες ρε μπαγάσα από τα εφηβικά δεκαέξι να είσαι ήδη τριάντα έξι χρονών. Σπούδασες, αλλά κάπου στην πορεία αποφάσισες να αλλάξεις ρότα στη ζωή σου και να ασχοληθείς με κάτι το οποίο σε γεμίζει πραγματικά. Πρόλαβες να αγαπήσεις, να χωρίσεις, να ταλαντευτείς και τελικά να κατασταλάξεις βρίσκοντας την απόλυτη ευτυχία. Γνώρισες μεγάλες χαρές και ακόμα πιο μεγάλες λύπες. Βίωσες την επιτυχία αλλά κατάφερες να γνωρίσεις και το σκληρό πρόσωπο της αποτυχίας. Συνάντησες ανθρώπους με τους οποίους έγινες αχώριστος και άλλους που δυστυχώς στην πορεία έχασες, γιατί απλά έτσι είναι η ζωή. Είκοσι χρόνια είναι ένα ικανό διάστημα για να πεις πως ωρίμασες αρκετά ως άνθρωπος…

Όλο αυτό το χρονικά διάστημα σε αυτό το ταξίδι δεν ήσουν μόνος σου και ας μη το είχες συνειδητοποιήσει. Εκείνο βέβαια ήταν προστατευμένο σε ένα υπόγειο κελάρι αλλάζοντας με ένα σχεδόν μαγικό τρόπο τον χαρακτήρα του. Μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα, τις φασαρίες, το φως της ημέρας και τις ακτίνες του ήλιου. Εξάλλου στο ξεκίνημα της ζωής του όταν ήταν ακόμα σταφύλι, είχε δεχτεί επίμονα για 15 μέρες τον καυτό ήλιο της Σαντορίνης. Για τα επόμενα είκοσι χρόνια όμως θα εξελισσόταν συνεχώς στο σκοτάδι. Τα πρώτα δεκαεφτά χρόνια μέσα σε ένα βαρέλι και στη συνέχεια για περαιτέρω τρία μέσα σε μια φιάλη. Τότε και μόνο τότε θα έβλεπε ξανά το φως της ημέρας.

Άλλαξε πάρα πολύ μέσα σε αυτή την εικοσαετία. Το χρώμα του δε θυμίζει τώρα πια με τίποτα τη νεανικότητα των πρώτων του χρόνων, έχοντας αποκτήσει τη σκούρα χροιά της καραμέλας. Το δε ‘μπουκέτο’ των αρωμάτων του κυριολεκτικά μεταμορφώθηκε. Και τι δε συναντάς όταν το μυρίζεις; Καραμέλα, toffee, μέλι, μαρμελάδα σύκου, αποξηραμένα φρούτα, έντονα στοιχεία καπνού, θυμάρι, λιβάνι, ρίγανη, ξηρούς καρπούς, σοκολάτα και τόσα πολλά ακόμα που σε κάθε μυρωδιά που παίρνεις ανακαλύπτεις. Στο στόμα σχεδόν παχύρευστο, με ατελείωτη γλύκα αλλά ταυτόχρονα τόσο υψηλή οξύτητα που ξαφνιάζει ακόμα και τον υποψιασμένο. Μια πραγματική έκρηξη πλούτου και φρεσκάδας, έντασης και χάρης ταυτόχρονα. Και μετά έρχεται εκείνη η επίγευση που δε θέλει με τίποτα να σε αφήσει. Χρειάζεσαι χρόνο για να πας από τη μια γουλιά στην επόμενη. Θέλεις να το σκεφτείς, θέλεις να το απολαύσεις, θέλεις να αποτυπώσεις με κάθε τρόπο τη συγκεκριμένη στιγμή στο μυαλό σου.

Εκείνο είναι το Vinsanto του Αργυρού και χρειάστηκε 20 ακριβώς χρόνια για να μεταμορφωθεί στο καλύτερο ελληνικό γλυκό κρασί και ένα από τα καλύτερα γλυκά κρασιά του κόσμου.

Οφείλεις με τη σειρά σου να αναρωτηθείς αν μέσα σε αυτή την εικοσαετία κατάφερες να γίνεις και εσύ ο άνθρωπος που ονειρευόσουν να είσαι. Και αν όχι, μπροστά σου ξεδιπλώνεται μια καινούρια χρονιά για να προσπαθήσεις περισσότερο προς αυτή τη κατεύθυνση. Όχι τόσο πολύ για τους άλλους όσο περισσότερο για τον ίδιο σου τον εαυτό.

Με τις θερμότερες ευχές μου για ένα ευτυχισμένο 2014




Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant


 

Μοιραστείτε το άρθρο: