Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Είναι το ελληνικό κρασί ακριβό;

Είναι το ελληνικό κρασί ακριβό;Από τον Γ. Μιχαήλο


Είναι το ελληνικό κρασί ακριβό;

Στο δικό μου το μυαλό η παραπάνω πρόταση αποτελεί άλλη μια μασημένη καραμέλα από αυτές που συνηθίζουμε να πιπιλάμε ασταμάτητα και έχει να κάνει με το πάντα επίκαιρο θέμα της κοστολόγησης των ελληνικών κρασιών. Πάνω λοιπόν που νομίζω κάθε φορά πως τα πράγματα έχουν καταλαγιάσει ελαφρώς, πέφτει το μάτι μου σε μια τέτοιου ύφους αφοριστική άποψη από κάποιον που επικαλείται πως το ελληνικό κρασί είναι υπέρ-τιμολογημένο. Έτσι γενικά και αόριστα…

Πάμε λοιπόν να πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή. Το τι είναι φτηνό και τι ακριβό είναι πάντα μια συνάρτηση της ποιότητας και της προσφερόμενης τιμής. Αν κάποιος λοιπόν έρθει στο εστιατόριο μου έχοντας στο μυαλό του ότι θα πρέπει πάνω κάτω να πληρώσει το ίδιο ποσό με την Ταβέρνα του Ηλία απέναντι, τότε είναι δεδομένο ότι το μαγαζί θα του φανεί ακριβό.

Οπότε αν σκεφτόμαστε σε συνάρτηση με το χύμα που πουλάει η τοπική κάβα της γειτονιάς μας είναι λογικό το εμφιαλωμένο κρασί ακόμα και στα χαμηλότερα επίπεδα τιμής του να μας φανεί ακριβό. Η αλήθεια είναι μάλιστα πως έχουμε ως λαός μια έφεση στην κατανάλωση του χύμα, κάτι το οποίο έχει παγιωθεί στη συνείδηση μας ακόμα και ως ανώτερης ποιότητας λόγω του ότι κάποιος μας ‘σφύριξε’ ότι είναι πιο αγνό από το εμφιαλωμένο. Ακόμα λοιπόν και αν πέσει στο διάβα μας ένα απόλυτα οικονομικό εμφιαλωμένο κρασί, παίζει να προτιμήσουμε να καταναλώσουμε το χύμα. Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ τι κρασί περιέχει ο ασκός ο οποίος πωλείται πολύ πιο φτηνά;

Επίσης αν πάμε να συγκρίνουμε το Ελληνικό κρασί με κάποιες industrial προτάσεις που παράγονται σε χώρες όπως η Αργεντινή, η Αυστραλία ή η Χιλή, όπου μιλάμε για εκατομμύρια φιάλες παραγωγή σε ένα και μόνο κωδικό, καταλαβαίνουμε ότι οι οικονομίες κλίμακος επιτρέπουν κάποια από αυτά τα κρασιά να προσφέρονται σε χαμηλότερες- δελεαστικές τιμές. Ωστόσο μη ξεχνάμε ότι στη μια περίπτωση πρόκειται για ένα βιομηχανικό προϊόν, ενώ από την άλλη για το μόχθο του Έλληνα παραγωγού που προσπαθεί σε δύσκολες συνθήκες να προσφέρει υψηλή ποιότητα σε ανταγωνιστικές τιμές.

Σίγουρα το γεγονός ότι στις εποχές των παχιών αγελάδων το κρασί υπήρξε πολύ ακριβό στα εστιατόρια, έχει ως ένα βαθμό συμβάλλει σε αυτή την εικόνα που έχει αποκτήσει ο μέσος καταναλωτής για τις τιμές των εμφιαλωμένων κρασιών. Ωστόσο το να εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε ότι το κρασί είναι ακριβό στο εστιατόριο είναι άλλη μια μασημένη καραμέλα που πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Και δεν υποστηρίζω ότι όλα τα εστιατόρια πουλάνε φτηνό κρασί, αλλά αν γυρίσει κάποιος να μου πει ότι στην Αθήνα του 2014, με τον Βασίλαινα να προσφέρει τις Ακρες του Σκούρα μόλις στα 12€  , ότι το κρασί είναι ακριβό στο εστιατόριο, συγνώμη αλλά κάτι δεν έχουμε καταλάβει καλά. Δε μιλάω βέβαια για τα wine bars τα οποία από την πρώτη στιγμή φάνηκε πως στον τομέα της τιμής έχουν το πάνω χέρι.

Πιστεύω πως σε ένα κόσμο που οινικά αλλάζει δε μπορούμε εμείς να μένουμε σε αντιλήψεις οι οποίες μπορεί να ίσχυαν πριν από πολύ καιρό. Είναι σαν να υποστηρίζουμε ακόμα ότι η ποιότητα του Ελληνικού κρασιού έχει μείνει πίσω στην εποχή της κακοφτιαγμένης ρετσίνας. Με συγχωρείται πολύ αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Όποιος

θέλει στις μέρες μας να βρει εμφιαλωμένο κρασί σε πολύ καλές τιμές είτε στο ράφι είτε στην βραδινή του έξοδο υπάρχουν πλέον πάρα πολλές επιλογές.

Και ακόμα και αν κατηγορούσαμε τους Έλληνες παραγωγούς ότι στη χαμηλή κατηγορία τιμής για χρόνια δεν προσέφεραν κρασιά-ουσιαστικά μιλούσαμε για μια ανύπαρκτη κατηγορία πριν από μερικά χρόνια-πλέον οι προσφερόμενες επιλογές αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στην συγκεκριμένη κατηγορία του House of Wine η οποία μάλλον είναι από τις πλέον ανερχόμενες σε προτάσεις με συνεχείς προσθήκες.

Επίσης λίγο πριν ολοκληρώσω τις σκέψεις μου πάνω στο θέμα θα το πιάσω και από την ανάποδη. Κάποια από τα κορυφαίας ποιότητας Ελληνικά κρασιά είναι σε εξευτελιστικές τιμές σε σχέση με τον συναγωνισμό από το εξωτερικό. Θυμάμαι πάντα τη κουβέντα του Γιώργου Σκούρα όταν κάποια στιγμή αναφερόμενος στο Σύνορο, έλεγε πως αν το κρασί αυτό είχε Ιταλική ετικέτα που θα έγραφε Τοσκάνη, τότε η τιμή πώλησης του θα ήταν 5 φορές πάνω αυτή που πωλείται στη χώρα μας. Και θα μπορούσα να φέρω αρκετά ακόμα παραδείγματα κρασιών που ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία.

Δεν υποστηρίζω βέβαια πως επειδή σε κάποιον Έλληνα παραγωγό καρφώθηκε η ιδέα να πουλήσει 100€ το κρασί του αυτό θα πρέπει να είναι και σωστό. Όμως πάντα υπάρχει η λεγόμενη προσφορά και ζήτηση που στο τέλος θα καθορίσει αν αυτή η επιλογή ήταν σωστή ή όχι.

Το ζητούμενο είναι σε κάθε περίπτωση η απόλαυση που μας χαρίζει το κρασί να είναι ανάλογη ή ακόμα καλύτερα μεγαλύτερη από την τιμή που έχουμε πληρώσει για να το αγοράσουμε. Λαμβάνοντας υπόψη ότι έχω δοκιμάσει ένα σεβαστό πλήθος ελληνικών κρασιών με βάση αυτή τη παραδοχή θα έλεγα πως το ελληνικό κρασί δεν είναι ακριβό και αν υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις αυτές σε καμιά περίπτωση δεν επιβεβαιώνουν τον κανόνα.


Στην υγειά σας!


Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant


 

Μοιραστείτε το άρθρο: