Τι να μη κάνετε το φετινό Πάσχα…

Τι να μη κάνετε το φετινό Πάσχα…Από τον Γ. Μιχαήλο


Δε θα πω ψέματα αλλά κάθε χρόνο σπάω το κεφάλι μου να σκεφτώ τι θα γράψω εν όψει του Πάσχα. Το ιστορικό κομμάτι με τις παραδόσεις και τα σχετικά το αναλαμβάνει συνήθως ο Τάσος μιας που αυτό δεν είναι το φόρτε μου λόγω ηλικίας, οπότε μένει συνήθως το κομμάτι του συνδυασμού κρασιών με τα εδέσματα των ημερών. Φυσικά πέρσι, είχα την φαεινή ιδέα να καλύψω σχεδόν ότι φαγητό μπορεί να ετοιμάσει κάποιος εκείνες τις μέρες στο κείμενο «Τι να πιείτε με τις νοστιμιές του Πάσχα» με αποτέλεσμα φέτος να κοιτιέμαι για ώρες με τον υπολογιστή σε ένα ερωτικό σχεδόν τετ α τετ του στυλ όμως, δεν ακουμπάω δεν αγγίζω το πληκτρολόγιο γιατί δε ξέρω τι να γράψω… Μη σας πω ότι ήδη αναπολώ τα Χριστούγεννα που από θεματολογία δε ξέρεις από πού να πρωτοξεκινήσεις…

Ανάποδη φάση περνάω, ανάποδα είπα λοιπόν να πιάσω και το φετινό θεματάκι, προσπαθώντας να εντοπίσω τα πιθανά λάθη των ημερών και πράγματα τα οποία θα σας συνιστούσα με κάθε τρόπο να αποφύγετε για να πείτε πως αυτό ήταν το ομορφότερο Πάσχα των τελευταίων χρόνων, με τις σκέψεις μου βέβαια και τη θεματολογία πάντα να στριφογυρίζουν γύρω από το κρασί.

Έτσι λοιπόν κατά την προσφιλή συνήθεια των Ελλήνων και μια από τις πιο αγαπημένες παραδόσεις μας φορτώνουμε τα μπαγκάζια μας στο αυτοκίνητο και ξεκινάμε για το σπίτι στο χωριό που εκεί θα μας περιμένουν αδέρφια, ξαδέρφια, ανίψια, δευτεροξάδερφα, θείες, θείοι και λοιποί συγγενείς και φίλοι.

Φέτος μη κάνετε τη χάρη στο θείο να ξεσφραγίσει το γιοματάρι, βαρελάκι, μπρούσκο, κοκκινέλι ή όπως αλλιώς το λένε, για να το πιείτε δίπλα στο αμνοερίφιο το οποίο με τόσο κόπο εξασφαλίσατε προ ημερών από το χασάπη του χωριού. Στην ανάγκη πείτε του ένα ψέμα, π.χ. ότι αν το αφήσει ένα χρόνο μέσα στο βαρέλι θα γίνει ακόμα καλύτερο και του χρόνου βλέπετε και πάλι πως θα ξεγλιστρήσετε. Το θέμα είναι να ξεπεράσετε το σκόπελο για φέτος και έχουμε χρόνο μέχρι το επόμενο Πάσχα να το ξανασκεφτούμε.

Το κακόμοιρο το αρνάκι σας μετά από τόσες ώρες ψήσιμο και σούβλισμα δικαιούται δίπλα του ένα Ξινόμαυρο. Δε με πειράζει πιο από όλα θα διαλέξετε. Ας είναι η απλή Νάουσα του Μπουτάρη ή η super premium ετικέτα 1879 Boutari Legacy. Ας είναι η πιο μοντέρνα εκδοχή του Διαμαντάκου ή η all time classic Ράμνιστα του Κυρ-Γιάννη. Ας είναι από το Αμύνταιο όπως τα παλαιά Κλήματα του Κτήματος Άλφα ή το Κτήμα Καρανίκα. Έστω και ένα blend όπως η Ραψάνη Reserve του Τσάνταλη ή καμιά Γουμένισσα του Χατζηβαρύτη. Βάλτε και λίγο Merlot η Syrah οι πιο νεοκοσμίτες, όπως έχει το ερυθρό Κτήμα Λίγας ή οι Ευχές Ερατεινές. Ακόμα αν θέλετε ξεθάψτε τις παλαιές σοδειές σας με Grande Reserve Μπουτάρη ή Κτήμα Φουντή. Απλά μη πιείτε χύμα το φετινό Πάσχα… Και αν έχετε θέμα με το Ξινόμαυρο, υπάρχει και το Syrah, υπάρχει και το Αγιωργίτικο ή οποιοδήποτε άλλο κόκκινο ορέγεστε από τη λίστα του House of Wine.

Η κουβέντα μου για το χύμα δε περιορίζεται φυσικά στο κρασί αλλά προχωράει ένα βήμα παραπέρα και στο τσίπουρο. Απαγορεύεται το χύμα τσίπουρο του παππού από το χωριό το οποίο είναι μάλλον το πιο επικίνδυνο ποτό πάνω σε ολόκληρο το πλανήτη. Θέλετε όση ώρα σουβλίζετε το αρνί, τσιπουράκι με μεζέ μέσα από την κουζίνα που οι ετοιμασίες είναι στο φουλ; Και Αποστολάκη έχουμε και Μπαμπατζίμ έχουμε και Τσιλιλή με ή χωρίς γλυκάνισο έχουμε. Safe πράγματα, δεν είναι ώρα τώρα να βάζουμε δηλητήρια στον οργανισμό μας…

Αρκετά με την επιβάρυνση των τριγλυκεριδίων και της χοληστερίνης που αναμένεται να χτυπήσουν κόκκινο λόγω ημερών .

Έρχεται η ώρα που το αρνί είναι σχεδόν έτοιμο και είστε σχεδόν όλοι μαζεμένοι πάνω από τη σούβλα τραβώντας την τραγανή πετσούλα για να πάρετε μια πρώτη ιδέα της αναμφισβήτητης επιτυχίας του εγχειρήματος «ψήνω αρνί στη σούβλα». Ραδίση συγνώμη που το λέω αλλά αυτός δεν είναι μεζές για μπύρα οπότε μην τον σπαταλήσετε όπως κάνει ο θειος μου δίπλα σε μια Κάιζερ. Θα σας συνιστούσα αν έχετε ξεκινήσει με καμιά Ρετσίνα όπως το Δάκρυ του Πεύκου ή του Παπαγιαννάκου τότε να συνεχίσετε άφοβα. Βέβαια για να είμαι ειλικρινής σκέφτομαι για εκείνη την ώρα να έβαζα δίπλα τη Λημνιώνα του Ζαφειράκη με την δροσερή οξύτητα να μου κόβει τη λιπαρότητα της πέτσας και μου τρέχουν τα σάλια. Λέω μόνο και μόνο για τη μαγική αυτή στιγμή να έχω μαζί μου μια στην άκρη. Και αν θέλω συνεχίζω με το ίδιο κρασί και στο τραπέζι ή επιστρέφω σε πιο συμβατικές επιλογές. Έτσι και αλλιώς μέρα που είναι δε γίνεται να τη βγάλουμε μόνο με ένα είδος κρασιού ή μια ποικιλία.

Μη πιείτε λίγο εκείνη την ημέρα αφού Πάσχα χωρίς να σηκώνεσαι από το τραπέζι ελαφρώς ζαλισμένος για να ρίξεις και μια στροφή δεν είναι Πάσχα. Φυσικά πάντα με την προϋπόθεση ότι δεν ακουμπάτε τιμόνι για όλη την επόμενη ημέρα ή δεν έχετε τις γαστροοισοφαγικές παλινδρομήσεις που τελευταία εμένα με έχουν διαλύσει. Είπαμε οτιδήποτε κάνουμε εκείνη την μέρα έχει ως αποκλειστικό και μόνο σκοπό να μας κάνει να περάσουμε καλύτερα και όχι να μας βγει ξινό από τη μύτη.

Την επομένη που θα σηκωθείτε κατά τις δώδεκα δωδεκάμιση με την αγωνία πόσο αρνί θα έχει περισσέψει για να το φάτε για πρωινό (ελάτε τώρα που δε το κάνετε), μη δοκιμάσετε το κρασί που ήπιατε την προηγούμενη μέρα δίπλα του γιατί ο συνδυασμός θα είναι μια απλή καταστροφή. Όταν παγώνει το λίπος του αρνιού το κρέας συμπεριφέρεται με πολύ διαφορετικό τρόπο και εκεί είναι ευκαιρία να το απολαύσετε δίπλα σε ένα γεμάτου σώματος λευκό με τραγανή οξύτητα όπως ένα Chardonnay του Κατσαρού ή γιατί όχι έναν Ιππόδρομο του Λυραράκη.

Άντε να περνάνε σιγά σιγά οι μέρες και να ετοιμάζουμε βαλίτσες. Και προσοχή στο θείο φέτος παιδιά μη σας πάρει τον αέρα.

Καλό Πάσχα



Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant

 

Μοιραστείτε το άρθρο: