Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Vinexpo Asia 2014-Μια έκθεση ικανή να εμπνεύσει...

Vinexpo Asia 2014-Μια έκθεση ικανή να εμπνεύσει...Από τον Γ. Μιχαήλο


Καμιά φορά μου έρχεται να σύρω όσους το περισσότερους Έλληνες παραγωγούς θα μπορούσα, σε μια έκθεση σαν τη Vinexpo Asia στην οποία είχα την τύχη να συμμετάσχω πρόσφατα στο Χονγκ Κονγκ. Το ξέρω πως η λέξη σέρνω δεν είναι και ιδιαιτέρως κομψή ωστόσο δίνει ακριβώς στο γραπτο μου λόγο την έμφαση που θα ήθελα... Και για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένος δε θα τους άφηνα ούτε ένα λεπτό πίσω από το ελληνικό stand. Θα έβαζα άλλους να κάνουν όλη τη "βρώμικη" δουλειά της παρουσίασης των κρασιών τους και θα τους άφηνα να αλωνίζουν επί τρεις συνεχόμενες μέρες και για οχτώ ώρες δοκιμάζοντας κρασιά, ζυγίζοντας τον ανταγωνισμό κοιτώντας ετικέτες, αφουγκραζόμενοι τις τάσεις.

Θα μου πείτε δεν είναι καλά τα Ελληνικά κρασιά και υπάρχει τέτοια ανάγκη; Φυσικά και είναι, με ένα δυναμικό το οποίο μάλιστα φάνηκε στην έκθεση. Το ελληνικό περίπτερο ήταν απρόσμενα δημοφιλές, με τους επισκέπτες να δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τις ποικιλίες μας, γεγονός εντυπωσιακό αν αναλογιστούμε ότι το Χονγκ Κονγκ δεν είναι και Νέα Υόρκη όσον αφορά το ελληνικό κρασί. Ωστόσο η αγορά δείχνει πρόθυμη και έτοιμη να αγκαλιάσει δίπλα στους Γάλλους και τους Ιταλούς (οι Γάλλοι είχαν ένα σχεδόν ολόκληρο Hall δικό τους σε ξεχωριστό όροφο) και νέες χώρες, εξού και η δυναμική παρουσία πολλών ανερχόμενων οινικά δυνάμεων στην έκθεση. Η λογική του αρχικού προβληματισμού μου είναι ότι τέτοιες εκθέσεις με τόσο υψηλό επίπεδο συμμετοχών μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση και μάθημα για έναν Έλληνα παραγωγό.
 
...τέτοιες εκθέσεις με τόσο υψηλό επίπεδο συμμετοχών μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση και μάθημα για έναν Έλληνα παραγωγό....
Χρειάζεστε ονόματα εκθετών για να πειστείτε; Αφήνω στην άκρη Γάλλους και πιάνω το λεγόμενο international section. Concha y Toro από Χιλή, Torres από Ισπανία, Torbreck από Αυστραλία, Weil από Γερμανία, Vietti από Ιταλία και σχεδόν όποιο όνομα παραγωγού μπορείτε να σκεφτείτε και ακόμα περισσότεροι που δεν τους βάζει ο νους σας. Και επειδή δε νοείται να μη ξέρεις που βρίσκεται ο ανταγωνισμός, σε ποια σημεία υπερέχει, τι ετοιμάζει για το μέλλον, σε πια σημεία υστερεί και σε τι τιμές πουλάει, πρέπει να είσαι εκεί και να δοκιμάζεις. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να τοποθετήσεις τον εαυτό σου σε ένα διεθνές πλαίσιο και να κινηθείς στη συνέχεια προς τη σωστή κατεύθυνση.

Βλέπεις καλή ώρα το συνεταιρισμό του Bierzo, μια από τις πλέον ανερχόμενες περιοχές του πλανήτη με Godello και Mencia να αποτελούν ονόματα τα οποία ψιθυρίζουν όλο και περισσότερο οι ψαγμένοι ανά τον κόσμο οινόφιλοι. Τα κρασιά δεν ήταν εντυπωσιακά, ωστόσο διέθεταν αυτό που λέμε "μοναδική σχέση ποιότητας τιμής". Ξεκινούσαν κάπου στο 1 ευρώ και κάτι ex cellar με το κορυφαίο της σειράς τους από παλαιά αμπέλια λίγο πάνω από τα πέντε ευρώ. Και φυσικά περιττό να μιλήσω για απουσία οινολογικών λαθών πράγμα το οποίο είναι αυτονόητο. Να λοιπόν μια πρώτη ευκαιρία να αναρωτηθείς αν το Cabernet που πουλάς ex cellar 14 ευρώ όσο καλό και αν είναι, μπορεί να βρει θέση στη παγκόσμια αγορά. Ή αν ένα Αγιωργίτικο που προκειμένου να αποφασίσεις να πουλήσεις κάτω από 1.5 ευρώ θα πρέπει είναι τόσο χάλια, έχοντας συγκεντρώσει πάνω του ότι οινολογικό πρόβλημα μπορεί να υπάρχει. Αλλαγή στρατηγικής λοιπόν απαραίτητα σε ορισμένες περιπτώσεις.

Μετά βλέπεις από μακριά στην αίθουσα την Accademia di Barolo. Δεκατέσσερις παραγωγοί που όπως μου είπε η Debra Meiburg MW θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν την dream team της περιοχής, χρειάζοντας να προσθέσεις ανάμεσα τους μόνο τρία τέσσερα ακόμα ονόματα... Michele Chiarlo, Paolo Scavino, Prunotto, Vietti, Pio Cesare και άλλα κορυφαία ονόματα σε μια κοινή προσπάθεια να διαδώσουν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό την περιοχή τους. Μέσα από εκθέσεις, events, γευσιγνωσίες, δημοπρασίες μεταφέρουν την εμπειρία τους, τη γνώση τους, τον ενθουσιασμό τους στο κόσμο. Ήταν εύκολο για την αφρόκρεμα του κορυφαίου αμπελώνα της Ιταλίας να τα βρουν μεταξύ τους; Όπως μου είπε πολύ χαρακτηριστικά η Debra Meiburg MW στην αρχή δεν ήταν εύκολο καθόλου και μέσα στην αίθουσα έβλεπε σφιγμένα χείλη. Τώρα πια όμως ο ένας παραγωγός προτείνει στον κόσμο να δοκιμάσει τα κρασιά του άλλου. Δεν είναι ο γείτονας ο ανταγωνιστής. Στην περίπτωση του Barolo ο "εχθρός" έχει το όνομα Bordeaux, Βουργουνδία, Τοσκάνη κ.α. Προφανώς και λοιπόν ο εχθρός και στη Σαντορίνη, τη Νάουσα ή τη Νεμέα δε είναι ο διπλανός σου αλλά κάποιος άλλος. Όσο δε για το τι κάνανε στο περίπτερο τους οι Barolistes δε λέγεται. Κάθετες, magnum, jeroboam με εμάς από απέναντι να κοιτάμε και να μας τρέχουν τα σάλια.

Τα σάλια μου τρέχανε κυριολεκτικά και στο μαζικό περίπτερο των Γερμανών. Με τέτοιες οξύτητες στα Riesling τους βέβαια τι άλλο θα περίμενες παρά αυξημένες εκκρίσεις σάλιου. Δε θα σταθώ όμως στη μαγεία των Riesling του Robert Weil που δοκίμασα αλλά στο τρελό project τριών νεαρών οινοποιών, δύο από τη Γερμανία και ενός από την Αυστρία. Παίρνοντας τη σκυτάλη από τις οικογένειες τους αποφάσισαν να βρουν απάντηση στα ερωτήματα τους που έμειναν αναπάντητα από την παλαιότερη γενιά. Πως θα σας φαινόταν η ιδέα λοιπόν αν ήσασταν οινοποιοί να ανταλλάσατε τα καλύτερα σταφύλια από τους καλύτερους αμπελώνες σας με άλλους δυο παραγωγούς ώστε να οινοποιηθούν σε τρία διαφορετικά κελάρια; Αυτή την απόφαση πήραν οι τρεις νεαροί ώστε να μπορέσουν να διαβάσουν τους αμπελώνες τους και να καταλήξουν στα δικά τους συμπεράσματα, βάζοντας τη δική τους σφραγίδα και προσπαθώντας να κατανοήσουν τη συμβίωση του αμπελιού, του παραγωγού και της έκφρασης του terroir.

Τώρα βέβαια στην προφανή μου ερώτηση στον Johannes Hasselbach του οινοποιείου Weingut Gunderloch για το αν λύθηκαν οι απορίες τους πήρα την αντίστοιχα αναμενόμενη απάντηση ότι η ανταλλαγή σταφυλιών και οι άπειρες συζητήσεις και δοκιμές που ακολούθησαν γέννησαν άλλες τόσες ερωτήσεις από αυτές που απαντήθηκαν. Ωστόσο ο ίδιος μου έδωσε και μια από τις πιο όμορφες οπτικές στη σχέση terroir και παραγωγού. "Το terroir δε έχει τη σημασία ενός συγκεκριμένου αμπελώνα που ανήκει σε ένα παραγωγό, αλλά μάλλον ενός παραγωγού που ανήκει εκείνος στον αμπελώνα του".

Μια ακόμα βδομάδα Πεκίνο και μετά βουρ για επιστροφή γιατί ήδη πεθύμησα Ελλάδα...


Καλή Εβδομάδα!



Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant

 

Μοιραστείτε το άρθρο: