"Οινόραμα" μέρος δεύτερο...

"Οινόραμα" μέρος δεύτεροΑπό τον Γ. Μιχαήλο


Το μυαλό μου είναι ήδη στη Prowein τη μεγαλύτερη έκθεση κρασιού στο κόσμο, αλλά η καρδιά μου ακόμα στο φετινό "Οινόραμα" όπου δοκίμασα μερικά εντυπωσιακά κρασιά, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι το Ελληνικό κρασί διάγει περίοδο άνθισης, δε πάει να γκρεμίζεται το σύμπαν εκεί έξω.

Αυτή τη φορά η απόφαση ήταν να δοκιμάσουμε με αφοσίωση αφήνοντας όσο γίνεται χαιρετούρες και δημόσιες σχέσεις στην άκρη. Για socializing υπάρχουν τα καταπληκτικά wine-bars, βλέπε By the Glass, Oinoscent, Heteroclito, Vintage και πολλά ακόμη, ενώ το Οινόραμα με 150 παραγωγούς στα πόδια σου είναι μια ευκαιρία που δε πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτη.

Έβαλα το κεφάλι κάτω λοιπόν, σχεδόν ούτε τα αφεντικά μου δε χαιρέτησα, απέφυγα τις σειρήνες της Vina Esmeralda που ήταν εκεί για να αποσπάσουν τη προσοχή του κόσμου και ξεχύθηκα στην έκθεση.

Θα προσπαθήσω να σταθώ σε ορισμένες στιγμές που κατά τη γνώμη μου σημάδεψαν την έκθεση. Μια πραγματικά ξεχωριστή εμπειρία ήταν οι παλαιωμένες χρονιές από διαφορετικές ζώνες που εμφάνισε ο Μπουτάρης στο stand. Δεν είναι τόσο πολύ στα μάτια μου η ποιότητα των κρασιών, η εξέλιξη τους στο χρόνο ή αν μετά από τόσα χρόνια-σε αρκετές περιπτώσεις 20 και βάλε-τα κρασιά μπορούν να προσφέρουν μεγάλη απόλαυση. Είναι κυρίως το γεγονός ότι υπάρχει μια εταιρεία που διαθέτει ένα τόσο μεγάλο αρχείο φιαλών παλαιωμένων που δίνει σε όλους εμάς την ευκαιρία να αντιληφθούμε τι σημαίνει παλαίωση, ιστορία, παράδοση και κληρονομιά. Μακάρι να είμαστε τυχεροί να δοκιμάζουμε σε είκοσι και βάλε χρόνια το Legacy 1879 και να μπορούμε να λέμε τα ίδια πράγματα. Θα ήταν πραγματικά ευτυχία για το ελληνικό κρασί.

Μιας που ξεκίνησα με τους big players της Ελληνικής αγοράς ο Τσάνταλης είχε μια σπουδαία πραγματικά φιάλη στο stand του. Η Grande Reserve Ραψάνη είναι ένα κρασί το οποίο διαθέτει φοβερή δύναμη, ένταση και χαρακτήρα. Το στόμα είναι εξαιρετικό, με τανίνες στιβαρές και ώριμες και το βαρέλι να ισορροπεί με το πυκνό φρούτο.

Η άλλη σημαντική τάση ήταν τα ροζέ σε στυλ προβηγκίας φέτος. Το χρώμα όσο πάει και ανοίγει σε σημείο που λες δε μπορεί να είναι τυχαίο και είναι όλοι συνεννοημένοι. Από την άλλη βέβαια ζητώντας συγνώμη από τους υπόλοιπους παραγωγούς που κάνουν εξαιρετική δουλειά, είναι δύσκολο να καταπιαστεί Γεροβασιλείου και Τσαρτσακλής με μια κατηγορία και να μη κλέψουν τη παράσταση. Ο Βίβλινος ροζέ οίνος της Βιβλίας χώρας με εντυπωσίασε. Φρεσκάδα, φρεσκάδα, φρεσκάδα και ολίγον από φυτικότητα. Που είναι εκείνα τα καραμελωμένα σιρόπια κόκκινων φρούτων που πολλά ροζέ εμφανίζουν και προκαλούν την αποστροφή μου; Μια εμφιάλωση που με ενθουσίασε. Από κοντά Μαυροκουντούρα ροζέ Αβαντίς, το καινούριο ροζέ προβηγκίας στυλ του Κώστα Λαζαρίδη και το Ιάμα ροζέ του Βρυνιώτη.

Ο Νίκος Λαζαρίδης ήταν εκεί με τα νέα Cavalieri και το ερυθρό blend να μου θύμιζει Cabernet Αυστραλίας. Πολύ ευκάλυπτος και μέντα με μαύρο φρούτο και ώριμο στο στόμα.

Οι Σαντορίνες που δοκίμασα μου έκαναν ένα κλικ πιο αρωματικές φέτος, το Ασύρτικο βέβαια της Σαντορίνης παίζει σε δική του champions league. Καβαλιέρος 2013, το bio της Santo που είναι ολοκαίνουριο, Αργυρός φυσικά σε όλα του τα στυλ και Γαβαλάς περισσότερο με τη Σαντορίνη και όχι τις γηγενείς ήταν σε υψηλό επίπεδο. Χατζηδάκης με το δικό του αμίμητο στυλ πάντα και ο Θαλασσίτης της Γαίας σα ξυράφι στο στόμα. Μη ξεχάσω τον Τσέλεπο που μπαίνει με μεγάλη φόρα στο παιχνίδι.

Η Οινοποιητική Μονεμβασιάς δίπλα στη Κυδωνίτσα είχε το συγκλονιστικό γλυκό Malvasia-Μονεμβασιά ένα κρασί που αποτελεί το όραμα του κυρίου Τσιμπίδη. Πανάκριβο μεν αλλά ακόμα και εγώ που είμαι Σαμιώτης κατά το ήμισυ, δε μπορώ να μην υποκλιθώ στην πολυπλοκότητα, τη διάρκεια και την ισορροπία αυτού του εκπληκτικού κρασιού. Είναι οριστικό, η Ελλάδα είναι στα γλυκά, μια από τις κορυφαίες χώρες παγκοσμίως.

Από τους μικρότερους ξεχώρισα αρκετούς. Μηλιαράκης, Καραβιτάκης, Στραταριδάκης, Διαμαντάκης, Ντουράκης, Ιδαία Γη, Ρους και μάλλον οι περισσότεροι Κρητικοί μπαίνουν κάτω από το μικροσκόπιο. Μάρκου από Αττική του οποίου το Merlot επίσης είναι εξαιρετικό και Πυργάκης με τα τρελά του Tannat και τους πειραματισμούς του επίσης μου αρέσουν πολύ.

Θα επιστρέψω σύντομα με ακόμα περισσότερες εντυπώσεις.


Καλή εβδομάδα


Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant

 

Μοιραστείτε το άρθρο: