Οι Γιάννηδες του κρασιού

Οι Γιάννηδες του κρασιού
Από την Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Ο καινούριος χρόνος ήρθε με τις ελπίδες όλων για μία καλή χρονιά. Οι γιορτές σιγά σιγά φτάνουν στο τέλος, με την ημέρα ‘του Αγιαννιού’ να σημαίνει και τυπικά την λήξη. Αυτή την εβδομάδα, τα γνωμικά και οι παροιμίες για τους Γιάννηδες θα έχουν την τιμητική τους. Τι είχες Γιάννη μ', τι είχα πάντα, σπίτι δίχως Γιάννη, προκοπή δεν κάνει, και βέβαια η πιο κοντινή σε εμάς: Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει.

Σε αυτό το κλίμα και εμείς, δεν θα ψάξουμε να βρούμε άλλες παροιμίες, αλλά οινοπαραγωγούς που τους λένε, Γιάννη. Γιάννηδες που έχουν προσφέρει στο Ελληνικό κρασί και μας χαρίζουν ευχάριστες στιγμές πίνοντας τα κρασιά τους.

Οπότε αν πάτε δώρο σε Γιάννη/Ιωάννα πάρτε ένα κρασί φτιαγμένο από συνονόματο! Θα το ευχαριστηθούν.

Επειδή οι κυρίες πάντα προηγούνται ξεκινάμε με την Ιωάννα:

Ιωάννα Τσιλιλή: Χημικός Μηχανικός και Οινολόγος με σπουδές σε Ελλάδα και Γαλλία, είναι μία από τις πιο επιτυχημένες γυναίκες οινοποιούς της χώρας μας. Προέρχεται από μια οικογένεια με μεγάλη παράδοση στην παραγωγή Τσίπουρου, που έχει μπει δυναμικά και στην παραγωγή κρασιού, με την Ιωάννα στην πρώτη γραμμή. Στο Κτήμα Θεόπετρα στα Μετέωρα,καλλιεργείται, εκτός των άλλων, η ερυθρή ποικιλία Λημνιώνα (Κτήμα Θεόπετρα Λημνιώνα), ενώ παράγεται μία σειρά εξαιρετικά δημοφιλών αφρωδών οίνων όπως το Bianco Nero.

Γιάννης Βογιατζής. Σπούδασε χημικός στην Ελλάδα, συνέχισε τις σπουδές του στην Γαλλία, όπου και παρέμεινε 5 χρόνια, ολοκληρώνοντας το διδακτορικό του. Γυρνώντας το 1984 ξεκινάει να εργάζεται στην εταιρία ως οινολόγος, όπου παραμένει έως σήμερα , βάζοντας την υπογραφή του στα μεγάλα κρασιά της εταιρίας. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, αρχίζει να δημιουργεί το δικό του οινοποιείο στο Βελβεντό, την γενέτειρα του, δίπλα στην λίμνη Πολυφύτου. Το πρώτο κρασί ήρθε από την χρονιά του 1997. Αξιοποιεί τόσο διεθνείς όσο και γηγενείς ποικιλίες, όπως το Μοσχόμαυρο (Κτήμα Βογιατζή ροζέ ), τον Τσαπουρνάκο και το Ξινόμαυρο (Κτήμα Βογιατζή Ξινόμαυρο), με αξιοσημείωτη επιτυχία.

Γιάννης Λάμπρου. Ο άνθρωπος πίσω από τον Μεθυμναίο Οίνο, το μοναδικό οινοποιείο της Λέσβου, που τα εμφιαλωμένα κρασιά του ταξιδεύουν εκτός του νησιού. Αξιοποιεί την ερυθρή γηγενή ποικιλία Χυδηριώτικο, καλλιεργώντας την βιολογικά και παράγοντας, τρία ενδιαφέροντα κρασιά με διαφορετικό ‘χρώμα’. Λευκό, πορτοκαλί και ερυθρό.

Γιάννης Παπαδόπουλος & Γιάννης Καλαϊτζίδης. Οι δημιουργοί του Κτήματος Τέχνη Οίνου, στο Μικροχώρι Δράμας, προέρχονται από τον κλάδο των κατασκευών. Ενώνουν τις δυνάμεις τους, την δεκαετία του ’90 και ξεκινούν την δημιουργία μοντέρνων προιόντων. Τα πρώτα κρασιά που κυκλοφόρησαν είναι η σειρά Τέχνη Αλυπίας (ερυθρό, ροζέ και κόκκινο) και στο τέλος της δεκαετίας ήρθε το Chardonnay Ήδυσμα Δρυός που εγκαινίασε την νέα σειρά των μονοποικιλιακών κρασιών του κτήματος.

Γιάννης Παρασκευόπουλος. Γεωπόνος με σπουδές οινολογίας και διδακτορικό στο Μπορντώ, καθηγητής στα ΤΕΙ Οινολογίας και εμπνευστής πολλών νέων οινολόγων. Το 1994 ιδρύει, μαζί με τον Λέων Καράτσαλο την Γαία Οινοποιητική δημιουργώντας αρχικά ένα οινοποιείο στην Νεμέα και λίγο αργότερα στην Σαντορίνη, ενώ το 2011 ξεκινάει ένα ζυθοποιείο στον νησί. Το Κτήμα Γαία που συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες Νεμέες, απέδειξε ότι το Αγιωργίτικο μπορεί να δώσει κρασιά παλαίωσης. Στην Σαντορίνη, χειρίζεται το Ασύρτικο με μεγάλη ‘μεαστρία’, με το πιο γνωστό κρασί να είναι ο Θαλασσίτης και συνεχώς πειραματίζεται, ψάχνοντας το όρια της ποικιλίας.

Γιάννης Τσέλεπος. Φεύγει το 1975 από την Κύπρο και πάει στην Γαλλία. Σπούδασε οινολογία στην Βουργουνδία και το 1982 πάει στην Αρκαδία και αρχίζει να οινοποιεί και να πειραματίζεται με το Μοσχοφίλερο. Το 1989 αρχίζει να καλλιεργεί τα δικά του αμπέλια και να φτιάχνει το Κτήμα του. Η πρώτη του Μαντινεία κυκλοφορεί το 1992 και η πρώτη οινοποίηση στο δικό του οινοποιείο γίνεται το 1994. Αποφασισμένος να δώσει έμφαση στις Ελληνικές ποικιλίες, αγοράζει το 2003 ένα αμπελώνα στην Νεμέα, που σήμερα ξεπερνά τα 100 στρέμματα και χτίζει ένα καινούριο οινοποιείο που ονομάζεται Κτήμα Δρυόπη, χαρίζοντας μας εξαιρετικά Αγιωργίτικα σε διαφορετικά στυλ (ροζέ, Classic και Reserve) Αφού έχει κατακτήσει και το Μοσχοφίλερο και το Αγιωργίτικο, πάει και στην Σαντορινη και σε συνεργασία με την Οικογένεια Χρυσού παράγει το πρώτο Ασύρτικο (Σαντορίνη Τσέλεπου) του. Τώρα μένει να τον δούμε και στην Νάουσα, να πειραματίζεται με το Ξινόμαύρο.

Κυρ Γιάννης. Αφήσαμε για το τέλος τον Κυρ Γιάννη. Αν και δεν ασχολείται με την οινοποίηση πια (αφού τον έχουν απορροφήσει τα κοινά), θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί σε ένα τέτοιο κείμενο. Τα οινοποιεία που φέρουν το όνομα του, βρίσκονται στην Νάουσα και το Αμύνταιο και στο τιμόνι τους είναι ο υιός του Κυρ Γιάννη, Στέλλιος Μπουτάρης. Ειδικότητα τους είναι το Ξινόμαυρο, που το βρίσκουμε σε πολλές εκδοχές: τα μονοποικιλιακά Καλή Ρίζα από Αμύνταιο, Ράμνιστα από Νάουσα, Ακακίες ροζέ, Ακακίες Αφρώδες και πολλά χαρμάνια όπως το Διάπορος και η Μπλε Αλεπού.


Στην υγειά σας!


Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS


 

Μοιραστείτε το άρθρο: