Και το καλοκαίρι... Gin!

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά ξέρουν οτι, ναι μεν πίνω χωρίς πρόβλημα διαφανή, άχρωμα ποτά, όπως πχ βότκα, τσίπουρο, αλλά δεν είναι απολύτως του γούστου μου. Εξαίρεση ωστόσο αποτελεί ένα ποτό που κατά τις περισσότερες πηγές είναι το αρχαιότερο των γνωστών αποσταγμάτων.

Το gin

Άλλωστε, ένα από τα καλύτερα ποτά για το καλοκαίρι που πλησιάζει είναι ένα απολαυστικό gin με τόνικ, με μια φέτα φρέσκο λάιμ βέβαια, αντί για λεμόνι που είναι η λανθασμένη εκδοχή που βλέπουμε στα περισσότερα bar της Αθήνας και όχι μόνο.

Και βέβαια, για να θυμηθώ λίγο εκείνα τα αρχαία χρόνια που βρισκόμουν πίσω από τη μπάρα, πρέπει να σερβίρεται πάντα ξεχωριστά το gin, ξεχωριστά το τόνικ, φυσικά σε κουτάκι που θα ανοίξει ο καταναλωτής και όχι το περίσσευμα από κάποιο ξεθυμασμένο κουτάκι.

Και για να υπερθεματίσω ως προς την χρησιμότητα του να πίνει κάποιος gin, θα πω οτι, ποτό το οποίο είναι το αγαπημένο των θρυλικών Rolling Stones, δεν μπορεί παρά να έχει ενδιαφέρον.

Ας κάνουμε όμως μια ιστορική αναδρομή για το gin.

Ο περισσότερος κόσμος νομίζει οτι πατρίδα του gin είναι η Αγγλία, η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Πρώτη αναφορά σχετικά με το gin γίνεται τον δέκατο τέταρτο αιώνα στη Φλάνδρα, όπου λέγεται οτι προστάτευε απο την πανώλη. Στα τέλη του δέκατου έκτου αιώνα ο χημικός και φαρμακοποιός Fransiscus Silvius κατασκεύασε ενα ποτό αρωματισμένο με ευρωπαϊκό κέδρο που λεγόταν jenever.

Το jenever πωλούνταν στα φαρμακεία και υποτίθεται πως θεράπευε απο το λουμπάγκο.

Το δέκατο έβδομο αιώνα τα Αγγλικά στρατεύματα έπιναν απο το συγκεκριμένο ποτό, κατά τη διάρκεια του τριακονταετούς πολέμου, δηλαδή απο το 1618-1648, για να παίρνουν δύναμη, συνήθεια που απέκτησαν απο τους Ολλανδούς πολεμιστές. Όταν γύρισαν στην Αγγλία το μετονόμασαν σε gin, όνομα με το οποίο μένει γνωστό ως και σήμερα. Το ποτό γνώρισε μεγάλη εξάπλωση στην Αγγλία μετά την ένδοξη επανάσταση που αφαίρεσε το θρόνο της Αγγλίας απο τον Ιάκωβο τον Β και ενθρόνισε τον Γουλιέλμο της Οράγης, ο οποίος ήταν Ολλανδός.

Στα μισά του του δέκατου όγδοου αιώνα η παραγωγή του gin είχε ανέλθει σε ποσότητα πενταπλάσια απο αυτή της μπύρας, όμως είχαν πολλαπλασιαστεί και οι θάνατοι απο υπερκατανάλωση κακής ποιότητας gin, μιας και ή Αγγλική κυβέρνηση είχε επιτρέψει την απόσταξη χωρίς σχετική άδεια. Με νομοθετήματα το 1736 και το 1751 βελτιώθηκε ή παραγωγή και το 1832 πήρε τελική μορφή με απόσταξη σε κολόνα.

Αξίζει να αναφέρουμε οτι το gin είναι απόσταγμα άμεσης κατανάλωσης. Δεν χρειάζεται πέρασμα απο βαρέλι, μιας και δεν γίνεται ούτε καλύτερο, ούτε χειρότερο με την παλαίωση, η οποία μπορεί να του δώσει μόνο χρώμα απο το βαρέλι.

Επίσης να πούμε, οτι άρκευθος και κορίανδρος είναι τα δυο υποχρεωτικά συστατικά που πρέπει να υπάρχουν στο μίγμα και οτι τα καλής ποιότητας gin παρασκευάζονται απο απόσταξη καλαμποκιού και απο εκεί και πέρα τα συστατικά, τα οποία μπαίνουν στη δεύτερη απόσταξη ποικίλλουν απο γλυκόριζα, φλόγες λεμονιού, αμύγδαλα, σπόροι και ρίζα αγγελικής και πολλά άλλα, ανάλογα με το παραγωγό.

Υπάρχουν 4 βασικές κατηγορίες gin:

London Dry Gin
Παρασκευάζεται απο αιθυλική αλκοόλη φυτικής προέλευσης, η οποία υπόκειται σε επαναπόσταξη στην οποία προσθέτονται διάφορα βότανα και καρποί κωνοφόρων δένδρων. Το London Dry Gin δεν πρέπει να περιέχει γλυκαντικούς παράγοντες άνω του 0,1 γρ ανα λίτρο, καθώς επίσης και χρωστικές ύλες ή άλλα συστατικά εκτός από το νερό.

Jenever
Μόνο σε Ολλανδία και λίγο στο Βέλγιο και με περιεκτικότητα σε αλκοόλ μικρότερη απο το Αγγλικό gin. Επίσης είναι κατά τεκμήριο πιο γλυκό και αρωματικό και σε κάποιες περιπτώσεις ωριμάζει σε ξύλινα βαρέλια, όπως το καταπληκτικό αλλά εξωφρενικά ακριβό Nolet's.

Old Tom Gin
Είναι το τελευταίο δείγμα των ελαφρώς γλυκών gin που ήταν πολύ δημοφιλή στην Αγγλία τον δέκατο όγδοο αιώνα ωστόσο στις μέρες μας δεν έχει νομική υπόσταση με την έννοια οτι δεν είναι αναγνωρισμένη κατηγορία gin.

Plymouth Gin
Είναι το μόνο χειροποίητο και διαφέρει αρκετά στη γεύση απο το London Dry Gin. Ανήκει στην εταιρία Coates and Co, είναι το μόνο με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και αποστάζεται σε χάλκινους άμβυκες ενιαίας απόσταξης στο ιστορικό αποστακτήριο Black Friars απο το 1793. Περιέχει πιο γλυκά βότανα, φλόγες γλυκού πορτοκαλιού, τροπικά φρούτα και περισσότερη ρίζα αγγελικής απο το συνηθισμένο.

Παρακάτω θα βρείτε ορισμένες απο τις κορυφαίες μάρκες που μπορεί να δει κανείς και στην Ελλάδα.

Beefeater
Το μοναδικό γνήσιο London Dry Gin, παράγεται στο μοναδικό εναπομείναν αποστακτήριο στο Λονδίνο, το Kennington, κάτω απο την άγρυπνη καθοδήγηση του Desmond Payne, ο οποίος είναι ο κορυφαίος Master Distiller στον κόσμο, σε οτι άφορα στο gin φυσικά.

Caorrun
Προφέρεται Καρούν και παρασκευάζεται στο αποστακτήριο whisky Balmenach - σιγά μην υπήρχε άρθρο χωρίς τη λέξη whisky - και το όνομα του βγαίνει απο την κελτική λέξη για το Rowan Berry, ένα είδος άγριου βατόμουρου. Απλώς απολαυστικό.

Tanqueray
Χαρακτηρίζεται ως ή Rolls Royce των gin. Ειδικά το Tanqueray Ten θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα παγκοσμίως με δεκάδες βραβεία στο ενεργητικό του.

Martin Miller's
Το μόνο που χρησιμοποιεί νερό απο παγετώνες στην Ισλανδία, είναι απολαυστικό για αυτούς που το καταναλώνουν straight.

Hendrick's
Από την οικογένεια Grant's που παρασκευάζει δυο whiskies. Το παγκοσμίως γνωστό Glenfiddich και το εκπληκτικό χειροποίητο Balvenie. Το Hendrick's εντυπωσιάζει με το μπουκάλι σε στυλ παλιού φαρμακείου και την υπεροχή γεύση του που εμπλουτίζεται με ροδοπέταλα και αγγουράκια. Τέλειο.

Τέλος δυο λόγια πολύ χρήσιμα για αυτούς που πίνουν Ή απόσταξη του gin παράγει τα λιγότερα οργανικά έλαια απο οποιοδήποτε άλλο απόσταγμα, με αποτέλεσμα να είναι αρκετά δύσκολο να μεθύσει κανείς με gin.

Επίσης να πούμε οτι το gin είναι το μοναδικό ποτό που χαρίζει ευχάριστη και δροσερή αναπνοή.

Τέλος, αν υποτεθεί οτι θα είχαν κάποια σημασία οι προσωπικές μου προτιμήσεις, το Martin Miller's και το Hendrick's αποτελούν σταθερή αξία και φυσικά δεν ξεχνώ το Plymouth Gin απο το ιστορικό αποστακτήριο Black Friars στο Devon της Κορνουάλης. Ποιότητα στα άκρα.

Λοιπόν, είτε σκέτο, είτε σε cocktail, στην υγεία σας.

Κυριάκος Κοντογιώργης


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: