Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Big (?) in Japan Final

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Οι πάσες για το σημερινό άρθρο είναι δυο και μάλιστα σχετίζονται μεταξύ τους. Η πρώτη ήρθε από τηλεφώνημα φίλου, ο οποίος με ρώτησε τι μέρος του λόγου είναι το Yamazaki 12 ετών, αφού είχε ακούσει τόσα για αυτό και ήθελε να το κάνει δώρο σε κάποιον μοδάτο συνεργάτη του, που του αρέσουν λέει τα γιαπωνέζικα whisky. Μάλιστα. Η δεύτερη πάσα ήρθε από τη δημοπρασία whisky που έλαβε χώρα στη Γερμανία στις 29 Αυγούστου, όπου ως είθισται τελευταία καταλύθηκε κάθε έννοια κοινής λογικής.

Φυσικά στο φίλο που μου έκανε το ερώτημα απάντησα εκτενώς και τηλεφωνικά. Ωστόσο, από αυτήν εδώ τη στήλη θα τοποθετηθώ ακόμη μια φορά πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, ενώ παράλληλα υπόσχομαι ότι θα είναι η τελευταία που ασχολούμαι με αυτό, γιατί κινδυνεύω να χαρακτηριστώ εμπαθής, κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Για του λόγου το αληθές επανέρχομαι στη δημοπρασία.

Όπως λοιπόν προείπα επικράτησε για ακόμη μια φορά πλήρης παράνοια και ενδεικτικά αναφέρω ορισμένες τελικές τιμές:

Yamazaki Sherry Cask - 1355 euro
Yamazaki 18 ετών - 355 euro
Ακόμη και ένα απλό Yamazaki 12 ετών - 97 euro
Yiochi 1991 Cask 12459 - 1605 euro

Και πάμε τώρα στα βαριά:

Karuizawa The Nectar 31 ετών Cask 6994 - 3655 euro
Hanyu Ichiros Card Series - 3805 euro
Karuizawa 1976 Cask 6719 - 4120 euro
Karuizawa 1968 42 ετών - 6505 euro

Κερασάκι στην τούρτα όπως πάντα τον τελευταίο καιρό το Karuizawa Sakura το οποίο πωλήθηκε στην παλαβή τιμή των 16720 ευρώ παρακαλώ.

Την ίδια στιγμή το απίστευτο Macallan 1966 18 ετών έπιασε την λογική τιμή των 2005 ευρώ, ενώ το επίσης εκπληκτικό Whyte and Mackay 1966 40 ετών το οποίο αποφάσισα να στείλω στη δημοπρασία από την προσωπική μου συλλογή και σύμφωνα με όλους τους γνωρίζοντες το αντικείμενο, είναι μέσα στα πέντε κορυφαία blends από καταβολής whisky, πωλήθηκε για 503 ευρώ. Και για όσους αναγνώστες δεν έτυχε να διαβάσουν τα δύο προηγούμενα Big in Japan, παρακάτω αναφέρω με ποιόν τρόπο ανεβαίνουν τόσο οι τιμές στα ιαπωνικά whisky.

Οι ίδιες οι ιδιοκτήτριες εταιρίες των αποστακτηρίων, αφού πρώτα στέλνουν τα μπουκάλια τους στις δημοπρασίες, εν συνεχεία ανεβάζουν τις τιμές σε αυτά τα εξωφρενικά ποσά, πλειοδοτώντας οι ίδιες, χωρίς φυσικά να φαίνονται και έτσι δημιουργούν ένα μύθο γύρω από τα συγκεκριμένα whisky. Το ίδιο άλλωστε συνέβη και με την ιδιοκτήτρια εταιρία των κλειστών πλέον Rosebank, Brora και Port Ellen, με τη μόνη διαφορά, ότι άλλο 500, 700 και 1500 ευρώ και άλλο 5 και 15 χιλιάρικα. Εξάλλου όποιος έχει δοκιμάσει whisky από αυτά τα αποστακτήρια καταλαβαίνει ότι 500 και 1000 ευρώ για ένα Brora, ένα Rosebank, ή ένα Port Ellen είναι ένα ποσό που ίσως και να πλησιάζει τη λογική για ένα whisky που θα πιεί κανείς μια και μόνο φορά στη ζωή του, αν βέβαια μπορεί να διαθέσει το ποσό, κάτι που εγώ προσωπικά δεν μπορώ πλέον αλλά ευτυχώς πρόλαβα να πιώ και από τα τρία, με τελείως διαφορετικές προς τα κάτω τιμές.

Ωστόσο, για να επανέλθω στα γιαπωνέζικα, όταν οι τιμές πάνε τόσο ψηλά από τις εταιρίες, από ένα σημείο και μετά τα πράγματα κυλάνε μόνα τους, με αποτέλεσμα όμως οι ακριβές αυτές τιμές να παρασύρουν προς τα πάνω και τις τιμές στα στάνταρ μπουκάλια, κάτι που εξαρχής ήταν το ζητούμενο, μιας και εδώ μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, φτάνοντας έτσι ένα απλό Yamazaki δωδεκάρι να κοστίζει γύρω στο κατοστάρικο.

Από τις τρελές αυτές τιμές που είδα στη δημοπρασία το μοναδικό μπουκάλι που ίσως θα αγόραζα, αν είχα τόση αγοραστική δύναμη, θα ήταν το Yioichi, που στο κάτω-κάτω προέρχεται από το ασυζητητί κορυφαίο αποστακτήριο της Ιαπωνίας και όχι ένα Karuizawa, το οποίο ξεκίνησε μόλις την δεκαετία του 50 ως οινοποιείο και κάποια στιγμή το γύρισαν στο whisky.

Η απάντηση λοιπόν για το αν πρέπει κάποιος να δώσει ένα σωρό λεφτά για Yamazaki 12 ετών έρχεται μέσα από τη σημερινή μας επικοινωνία . Ωστόσο, επειδή ακόμη μπορεί να υπάρχουν απορίες, προκαλώ τον οποιοδήποτε να βάλει δίπλα σε ένα Yamazaki δωδεκάρι, ένα Glendronach 15 ετών, ή ένα Highland Park 12 ετών και να δούμε τι γίνεται. Η διαφορά όμως είναι ότι το Yamazaki κοστίζει γύρω στο κατοστάρικο, ενώ το χειροποίητο Highland Park μόλις 33.90, σαφώς πιο κάτω από ότι θα έπρεπε να πληρώσει κανείς για να το πιεί, ενώ το επίσης χειροποίητο, λατρεμένο και αινιγματικό Glendronach κοστίζει 67.90, αξίζοντας μέχρι το τελευταίο ευρώ.

Σέβομαι απεριόριστα την Ιαπωνία και κυρίως την κουλτούρα της και τους πραγματικά πολιτισμένους ανθρώπους της. Όμως όποιος θέλει να πουλήσει μούρη αγοράζοντας γιαπωνέζικο whisky, ας πάει καλύτερα να αγοράσει ένα σπαθί κατάνα των σαμουράι.

Και για την ιστορία, το Yamazaki εισάγεται στην Ελλάδα από την ίδια εταιρία που εισάγει και τα Glenfiddich και Balvenie, για τα οποία έγραψα στο προηγούμενο άρθρο τόσα καλά λόγια και θα γράψω και άλλα τόσα και πιο πολλά στο μέλλον. Δεν κοντράρουμε κανέναν, αλλά και δεν προμοτάρουμε κανέναν 50-50 όλοι.

Καλό Σαββατοκύριακο

Κυριάκος Κοντογιώργης


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: