Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Zacapa

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Αυτή την εβδομάδα θα συνεχίσω στο ίδιο μοτίβο με το άρθρο της προηγούμενης, επιλέγοντας κάτι που να ταιριάζει με την εποχή που διανύουμε. Κάτι καλοκαιρινό λοιπόν, βέβαια λέγοντας καλοκαιρινό, εννοώ το πώς το βλέπουν οι περισσότεροι, διότι εγώ προσωπικά δεν θα έλεγα ότι ξεχωρίζω τα ποτά ανάλογα με τις εποχές, πίνω οτιδήποτε, οποιαδήποτε εποχή. Σήμερα ωστόσο σκοπεύω να ασχοληθώ με ρούμι και μάλιστα, όχι οποιοδήποτε ρούμι. Κάνουμε λοιπόν ένα μικρό αφιέρωμα στο

Zacapa

Πολλοί αναγνώστες με έχουν ρωτήσει τι πίνω εκτός από whisky. Θα απαντήσω λοιπόν, λέγοντας ότι εκτός από το whisky, το οποίο είναι το πρώτο στις προτιμήσεις μου, πίνω φανατικά και cognac, αλλά και ρούμι, ενώ θα έλεγα γενικά ότι πίνω αποστάγματα που έχουν χρώμα, τα διαφανή δεν είναι πως δεν τα πίνω, απλώς έρχονται σαν δεύτερη επιλογή μου και από αυτά μου αρέσει μακράν περισσότερο το gin, ενώ πίνω και λίγη vodka, ούζο και τσίπουρο - όλα τα παραπάνω πρέπει απαραιτήτως να είναι καλής ποιότητας, όχι απαραιτήτως ακριβά. Και αφού λοιπόν μου αρέσει το ποιοτικό ρούμι, δεν θα μπορούσε να λείπει και το Zacapa και φυσικά, αν δεν ήταν ποιοτικό δεν θα μπορούσε να φιλοξενηθεί σε αυτή την στήλη, όπως έγινε με τα επίσης ποιοτικά Angostura και Mount Gay.

Λίγα λόγια για την ιστορία όπως πάντα

Ο περισσότερος κόσμος νομίζει, όχι μόνο ότι ποιοτικό ρούμι παράγεται στα νησιά της Καραιβικής, αλλά και ότι εδώ ξεκίνησε για πρώτη φορά η παραγωγή. Σε αυτά εξάλλου αναφερθήκαμε εκτενώς, τόσο στο άρθρο για το Angostura, όσο και στο αντίστοιχο για το Mount Gay, είπαμε μάλιστα πως στο Mount Gay ισχυρίζονται ότι είναι το αρχαιότερο αποστακτήριο στον κόσμο που παρασκευάζει ρούμι. Πιθανόν αυτό να ισχύει, αν μιλάμε για μαζική παραγωγή του ποτού, όμως αν μιλάμε για πιο ερασιτεχνική παραγωγή, πρέπει να πούμε ότι δεν ξεκίνησε στην Καραιβική, αλλά στην Κεντρική Αμερική, με γραπτές αναφορές που μαρτυρούν οτι πρώτοι οι Μάγιας δραστηριοποιήθηκαν σχετικά, ενώ με την τέχνη αυτή των Μάγιας ασχολήθηκαν κάμποσους αιώνες αργότερα και οι Ισπανοί κατακτητές, σε Ονδούρα και Γουατεμάλα, προσπαθώντας να την εξελίξουν. Για το Zacapa η ιστορία ξεκινάει το 1876, όταν και ιδρύεται η πόλη Zacapa στην ανατολική Γουατεμάλα, η οποία βρίσκεται 229 μέτρα από το επίπεδο της θάλασσας. Η πόλη ιδρύθηκε στο συγκεκριμένο τόπο, εξαιτίας της κομβικής της θέσης ανάμεσα στα βουνά της Γουατεμάλας, στην αρχή ήταν σταθμός τοπικού σιδηροδρόμου, πριν επεκταθεί και αυξηθεί ο πληθυσμός της. Το ίδιο το αποστακτήριο ιδρύθηκε από τον Δόκτορα Alejandro Burgaleta, ο οποίος το 1976 δημιούργησε το Zacapa Centenario για να τιμήσει τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της πόλης, ενώ το Zacapa στην πορεία απέσπασε σωρεία βραβείων σε διαγωνισμούς και φεστιβάλ, το 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2006, 2006 και 2015.Ήταν ιδιοκτησία της εταιρίας Industrias Licoreras de Guatemala, πριν αγορασθεί από την πολυεθνική κολοσσό Diageo, της οποίας ιδιοκτησία είναι τώρα.

Λίγα ακόμη λόγια

Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν για τη διαφορά του να παράγεται ρούμι μόνο από μελάσσες, από το να παράγεται από χυμό, ή αν θέλετε μέλι από ζαχαροκάλαμο. Ξέρω πολλά ρούμια εξαιρετικά από την πρώτη κατηγορία, αλλά ξέρω και αντίστοιχα χάλια, όμως από την δεύτερη κατηγορία, ξέρω από εξαιρετικά έως απίστευτα. Το Zacapa λοιπόν χρησιμοποιεί για τα ρούμια του μόνο μέλι από ζαχαροκάλαμο, μάλιστα η φυτεία στην οποία βγαίνουν τα ζαχαροκάλαμα βρίσκεται στην νοτιοανατολική Γουατεμάλα, σε ηφαιστειογενές έδαφος και καιρικές συνθήκες σχεδόν συνεχούς ηλιοφάνειας. Μετά τη συγκομιδή του μελιού που προείπαμε, ακολουθεί η προσθήκη μαγιάς, η οποία προέρχεται από ανανά. Η διαδικασία της απόσταξης είναι μια από τις πιο αργές στην βιομηχανία, ενώ η διαδικασία της παλαίωσης είναι ακόμη πιο ιδιαίτερη. Καταρχάς, γίνεται σε υψόμετρο 2300 μέτρων, στα Highlands του Quetzaltenango, κάτι που βοηθάει στη πιο αργή και επομένως πιο πληθωρική παλαίωση, εξαιτίας της χαμηλότερης θερμοκρασίας και της έλλειψης οξυγόνου. Έπειτα το Zacapa χρησιμοποιεί την μέθοδο παλαίωσης Solera, βάζοντας το ρούμι σε τρεις διαφορετικούς τύπους ξύλου. Πρώτα καψαλισμένο βαρέλι bourbon, μετά ισπανικό sherry και τέλος ακόμη πιο γλυκό, σαν πετιμέζι, Pedro Ximenez - έχουμε πει και στο παρελθόν και επαναλαμβάνω, ότι Pedro Ximenez είναι τύπος sherry, πάρα πολύ γλυκό, δεν είναι μάρκα sherry. Η διαδικασία παρασκευής, από την αρχή μέχρι το τέλος, επιβλέπεται και καθοδηγείται από την έμπειρη και ικανότατη Master Blender Lorena Vasquez. Οι ετικέτες του αποστακτηρίου είναι έξι.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Ron Zacapa 15, Ron Zacapa 23 και εδώ σταματάω. Πολύς κόσμος πιστεύει ότι πρόκειται για ένα ρούμι 23 ετών, κάτι το οποίο δεν ισχύει. Περιέχει ρούμια από 6 μέχρι 23 ετών, αν ήταν μόνο ρούμια 23 ετών μέσα στο blend, τότε θα ήταν σαν να είχαμε ένα whisky 50 ή 55 ετών, όμως μιλάμε μάλλον για το καλύτερο ρούμι σε αυτή την κατηγορία τιμής. Επίσης υπάρχουν τα Zacapa 23 Etiqueta Negra, Zacapa Straight from the Cask, Zacapa Reserva Limitada, το απίστευτο Zacapa XO που αξίζει και το τελευταίο ευρώ που θα δαπανήσει κάποιος και τέλος το πολύ ακριβό και φυσικά εξόχως ποιοτικό Zacapa Centenario 30 Anniversario.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: