Τα ποτά του καλοκαιριού μου - Part 3

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Και το καλοκαίρι συνεχίστηκε. Τόσο γρήγορα μάλιστα που δεν ξέρω για τους υπόλοιπους,αλλά σε μένα φάνηκε σαν να κύλησε σε fast forward. Ούτε πήρα χαμπάρι, πότε μπήκε Ιούνιος, πότε έκλεισαν τα σχολεία, πότε φτάσαμε στο σήμερα που είναι 20 Αυγούστου. Μαζί με το καλοκαίρι όμως συνεχίστηκαν και οι ωραίες στιγμές, με παρέα, ή χωρίς, οι οποίες ευτυχώς ήταν περισσότερες από τις άσχημες, που υπήρχαν επίσης. Και στις ωραίες στιγμές, όχι πάντα, αλλά συνήθως, κάτι πίνουμε. Συνεχίζω λοιπόν και σήμερα να μοιράζομαι νοερά μαζί σας, ότι ήπια αυτό το καλοκαίρι, μέχρι στιγμής.

Ξεφεύγω λίγο από την πεπατημένη σε ότι αφορά εμένα, γράφοντας για δυο κρασιά, ναι πίνω κι από αυτά, αυτά όμως αυστηρά με παρέα, δεν ισχύει το ίδιο για τα υπόλοιπα.

Βρέθηκα λοιπόν προσφάτως σε σπίτι καλού φίλου αρχιτέκτονα, ο οποίος έχει τρέλα με το κρασί και δοκιμάζει συνεχώς καινούργια, στο βαθμό που μπορεί. Καθένας με την τρέλα του εξάλλου, κάποιοι με το κρασί, κάποιοι άλλοι όπως εγώ με το whisky. Δοκίμασα λοιπόν δυο κρασιά από την Εύβοια, ένα λευκό και ένα κόκκινο. Ξεκινάω με το λευκό. Για τον Κώστα Βρυνιώτη και την κρασάρα του Syrah Wild Ferment έχω μιλήσει και στο παρελθόν, ενώ παλαιότερα είχα δοκιμάσει και το επίσης πολύ καλό ΙΑΜΑ λευκό. Όμως ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασα το Ασύρτικο Sur Lies. Θα πω απλώς οτι με εντυπωσίασε, τόσο εμένα που δεν είμαι τόσο των λευκών, όσο και τη γυναίκα μου, που είναι. Περιγραφή δεν θα κάνω, αφενός μεν επειδή είναι παραπάνω κι από κατατοπιστική η περιγραφή των καλών συναδέλφων στο HOW, αφετέρου, γιατί δεν μπαίνω παραπάνω σε ξένα χωράφια. Το επόμενο ήταν κόκκινο και ήταν κι αυτό απίθανο. Δοκίμασα λοιπόν τις Πλαγιές Γερακιών του 2013, με το υπέροχο όνομα και το ακόμη καλύτερο περιεχόμενο. Σπουδαία δουλειά από τον Κο Απόστολο Μούντριχα και τους συνεργάτες του σε αυτό το εξαιρετικό κρασί. Πάντως για να είμαι ειλικρινής, την ποικιλία Μαυροκουντούρα δεν την ήξερα. Διαβάστε την περιγραφή.

Πάω παρακάτω τώρα και έρχομαι στα αμιγώς δικά μου, για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας. Ξεκινάω με ένα παλαιωμένο τσίπουρο, που κυριολεκτικά τα σπάει. Μου χάρισαν λοιπόν το Golden Drop, το οποίο είναι το παλαιωμένο τσίπουρο του Κωστέα. Δεν έφτανε που μόλις άνοιξα το μπουκάλι ξεχείλισε ο χώρος απίθανη μυρωδιά βανίλιας, αλλά και η γεύση φρούτων και γλυκών μπαχαρικών ήταν τέτοια, που με κάνει να το κατατάσσω στα δυο τρία κορυφαία της Ελλάδας, ασυζητητί. Όταν είχα γράψει το άρθρο για τα Ελληνικά Αποστάγματα, δεν το είχα ανακαλύψει ακόμη, πάντως θεωρώ δεδομένο ότι το Golden Drop κάνει πρωταθλητισμό.

Πάμε στα επόμενα

Και αφού ήρθε η ώρα για το επόμενο κομμάτι των καλοκαιρινών μου διακοπών, έπρεπε να πάρω μαζί προμήθειες, σε ποτά εννοείται, οι υπόλοιπες προμήθειες είναι δουλειά άλλου. Το μισό μπουκάλι από το Havana Club Gran Reserva προτίμησα να το αφήσω στο σπίτι για την επιστροφή. Πήρα όμως μαζί μου πολύ ωραία πράγματα. Ξεκινάω με το δωδεκάρι Dalmore, το οποίο εκτός του ότι είναι all time classic, όπως έγραψα και στο σχετικό άρθρο, θα έλεγα οτι είναι και all weather. Βαρύ, με γεμάτο σώμα, ενώ τα αρώματα και οι γεύσεις εσπεριδοειδών ταιριάζουν μια χαρά, τόσο για χειμώνα, όσο και για καλοκαίρι. Στο μεταξύ, επειδή το καλοκαιράκι δεν λέω ποτέ όχι σε ένα δυνατό και δροσιστικό gin με tonic, κρίθηκε απαραίτητη και η μεταφορά ενός μπουκαλιού Hendricks στις αποσκευές μου. Και είπαμε. Το tonic πρέπει να είναι πάντα φρέσκο, το κουτάκι πρέπει να ανοίγει και να αδειάζει επιτόπου. Μετά από 15 λεπτά, χρησιμοποιούμε καινούργιο, αλλιώς καθόλου. Για το τέλος άφησα το πιο δυνατό από όλα. Το να λείψω 25 μέρες και να με φτάσει ένα μπουκάλι whisky, έμοιαζε αδύνατο. Οπότε έριξα μια ματιά στην κάβα μου και αναζήτησα whisky με διαφορετικό ύφος από το Dalmore. Καλύτερη επιλογή από το Highland Park 12 ετών, δεν γινόταν. Πίνω κατευθείαν από τη κατάψυξη.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: