Edradour

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Αυτά λοιπόν ήπιαμε αυτό το καλοκαίρι (Part 1, Part 2, Part 3), που σιγά σιγά μας αποχαιρετά, μόνο ημερολογιακά ελπίζω και αυτά και ακόμη άλλα πολλά θα συνεχίζουμε να πίνουμε.

Αυτή την εβδομάδα όμως, θα επανέλθω μετά από πολύ καιρό στα αφιερώματα. Θα ασχοληθώ με ένα αποστακτήριο, το οποίο αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι το μικρότερο σε όλη τη Σκωτία, μόνο όμως προς το παρόν. Από την 1η Δεκεμβρίου και μετά, τον τίτλο αυτό θα κατέχει το Strathean, όταν το απόσταγμα που ωριμάζει αυτή τη στιγμή στις αποθήκες του συμπληρώσει τρία χρόνια παλαίωσης και θα μπορεί να καλείται νόμιμα whisky. Μέχρι τότε όμως, μικρότερο σε μέγεθος αποστακτήριο της Σκωτίας είναι το

Edradour

Για να δώσω μια τάξη μεγέθους, φανταστείτε ότι η αίθουσα των αποστακτήρων έχει το μέγεθος του μέσου σαλονιού, δεν μιλάω δηλαδή για σαλόνι παλατιού, αλλά για νορμάλ σαλόνι σπιτιού. Θα επανέλθω αργότερα στα περί μεγέθους αποστακτηρίου, σε αυτό όμως το σημείο ήρθε η ώρα να πούμε

Λίγα λόγια για την ιστορία όπως πάντα.

Καταρχάς, η πρώτη γραπτή αναφορά για αποστακτήριο στο σημείο που βρίσκεται το Edradour, γίνεται το 1823, όπου αναφέρεται παράνομη δραστηριότητα παραγωγής whisky. Το 1825 όμως, ο Alexander Forbes παίρνει την πρώτη επίσημη άδεια για απόσταξη, με όνομα του αποστακτηρίου, να μην είναι το σημερινό, αλλά το όνομα Glenforres. Το 1837 ο Δούκας του Atholl κατασκευάζει καινούρια κτήρια και το όνομα αλλάζει σε Edradour, το οποίο σημαίνει Γή μεταξύ δυο ποταμών. Το 1853 ο αγρότης James Reid αναλαμβάνει το αποστακτήριο σαν James Reid and Company, ενώ το 1886 έχουμε αλλαγή φρουράς, με την εταιρία William Whitely and Company αυτή τη φορά να αναλαμβάνει .Όλα αυτά μέχρι το 1938, όταν το αποστακτήριο φέρεται να έχει σαν ιδιοκτήτρια τη Μαφία. Και αυτό γίνεται ως εξής. Όταν ο Whitely συνταξιοδοτείται, αναλαμβάνει γενικός διευθυντής ο Irving Haim, ο οποίος ήταν ατζέντης του Frank Costello, ο οποίος ήταν με τη σειρά του μέλος μιας από τις πέντε μεγαλύτερες οικογένειες της Μαφίας στη Νέα Υόρκη και εξου και η σύνδεση με το αποστακτήριο, όπως είπαμε. Το 1947 το Edradour υπόκειται σε έναν υποτυπώδη εκμοντερνισμό, με τον νερόμυλο που λειτουργούσε μέχρι τότε να αντικαθίσταται με τον ηλεκτρισμό. Το 1982 η εταιρία Penrod Ricard αγοράζει το αποστακτήριο και το 1983 εγκαινιάζεται το κέντρο επισκεπτών. Το 1986 λανσάρεται για πρώτη φορά το Edradour 10 ετών και το 2002, ο Andrew Symington, ιδιοκτήτης της ανεξάρτητης εταιρίας εμφιάλωσης Sygnatory, αγοράζει το αποστακτήριο. Τέλος, το 2003 λανσάρεται από το αποστακτήριο το πολύ καπνιστό Balechin και το 2013 η τελευταία προσθήκη είναι το περιορισμένης έκδοσης Edradour 18 ετών.

Λίγα ακόμη λόγια

Επανέρχομαι στα του μεγέθους του αποστακτηρίου. Το Edradour δεν φαίνεται ούτε καν από απόσταση 100 μέτρων και είναι χωμένο μέσα σε μια μικροσκοπική χαράδρα. Το βυτίο πολτοποίησης χωράει με το ζόρι μόλις ένα τόνο βύνης και το καθίζημα πρέπει να αφαιρείται από το βυτίο με φτυάρια. Το γλεύκος ψύχεται μέσα στο μοναδικό ψυγείο Morton που απέμεινε στη βιομηχανία whisky και ζυμώνεται μέσα σε δυο ξύλινες δεξαμενές ζύμωσης από Oregon pine. Οι αποστακτήρες που συμπληρώνονται μαζί με τις συσκευές διύλισης είναι μικροσκοπικοί, τόσο όσο είναι το επιτρεπτό από το νόμο όριο, για να αποφεύγεται η παράνομη απόσταξη σε σπίτια, ενώ ο ένας από τους δυο, κυριολεκτικά δεν έχει καθόλου λαιμό. Οι αποστακτήρες καταλήγουν σε δυο οφιοειδείς κάδους, οι οποίοι μοιάζουν περισσότερο σε μικρές φορητές μπανιέρες, παρά σε εξαρτήματα αποστακτηρίου whisky. Η ετήσια παραγωγή του Edradour δεν ξεπερνά τις 90 με 100 χιλιάδες λίτρα, όση είναι δηλαδή η μέση εβδομαδιαία παραγωγή των αποστακτηρίων στο Speyside. Το στατιστικό με το μεγαλύτερο αριθμό για το αποστακτήριο είναι ο αριθμός των επισκεπτών ανά χρόνο, που πλησιάζουν τις 200.000, ενώ αξιοσημείωτο είναι οτι ο αριθμός των ατόμων που εργάζονται στο κέντρο επισκεπτών, είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των ατόμων που εργάζονται για την παραγωγή και μετριέται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Το απαραίτητο νερό για την παραγωγή κυλάει από τους γρανιτώδεις και ταυτοχρόνως τυρφώδεις λόφους του Moulin Moor, ενώ η παλαίωση γίνεται κυρίως σε πρώην Oloroso Sherry Casks, ενώ δεν λείπουν και τα πρώην βαρέλια bourbon. Σημαία του αποστακτηρίου είναι το εξαιρετικό, λιπαρό και γλυκόπιοτο Edradour 10 ετών, ενώ υπάρχουν ακόμη και τα Edradour 18 ετών, πολλές ειδικές εκδόσεις, είτε επίσημες, είτε από την Sygnatory και η πανάκριβη και σπανιότατη έκδοση των 30 ετών.

Απαραίτητο να δοκιμάσετε τουλάχιστον έναν κωδικό.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: