Περι ουίσκι και ρούμι...

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Αυτή την εβδομάδα θα ασχοληθώ με λίγο από όλα, σχολιάζοντας κυρίως αυτά που ήπια, μιας και η συγκεκριμένη δραστηριότητα δίνει πάντα άφθονη τροφή για σχόλια. Και εκτός του ότι ήπια κάποια πολύ ωραία ποτά, θα έλεγα ότι αυτή η εβδομάδα ήταν πολύ εποικοδομητική, αφού βρήκα και πολύ ωραία πράγματα να αγοράσω. Ξεκινάω λοιπόν με αυτά που δεν ήπια, τουλάχιστον προς το παρόν, αλλά απλώς τα αγόρασα.

Στην αρχή της εβδομάδας ο καλός φίλος της στήλης, αλλά και προσωπικός μου φίλος Δημήτρης, με πληροφόρησε ότι υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα Balvenie σε κάβα κάποιας περιοχής, στην οποία βρίσκομαι από σπάνια έως ποτέ. Μια και δυο λοιπόν, ξεκίνησα και πήγα να δω τι γίνεται. Όταν έφτασα, βρήκα ένα κατάστημα πολύ μετρίων δυνατοτήτων, με ιδιοκτήτη παραπάνω κι από άσχετο, πλην όμως πολύ εξυπηρετικό και ευγενικό. Βλέπετε στην εποχή μας η ευγένεια και η εξυπηρέτηση είναι είδη που σπανίζουν, οπότε πρέπει να μπαίνω στη διαδικασία να αναφέρω αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Τέλος πάντων, τα Balvenie είχαν κάνει φτερά, όμως σε ένα ράφι βρήκα κάτι άλλο, το οποίο ήταν ξεχασμένο εκεί για χρόνια, αν κρίνω από τη σκόνη που είχε πάνω και την απίστευτη τιμή που αναγραφόταν πάνω στο ταμπελάκι. Glenfiddich 21 ετών Gran Reserva λοιπόν, ήταν το εύρημά μου, αλλά πολύ παλιό και όχι η τρέχουσα ετικέτα, η ποιότητά τους δεν αλλάζει, αλλάζει όμως πολύ η τιμή προς τα πάνω, σε αυτό που ξετρύπωσα. Και εδώ ανοίγω μια παρένθεση. Δεδομένου του ευρήματός μου, άνοιξα συζήτηση με το φίλο μου Δημήτρη, ο οποίος και με πληροφόρησε για την ύπαρξη του καλού συναδέλφου που δεν γνώριζα.

Ο Δημήτρης λοιπόν λίγο ως πολύ μου είπε πως δεν θεωρεί το Glenfiddich κανένα σπουδαίο αποστακτήριο και πως σε γενικές γραμμές, ότι βγαίνει από εκεί είναι μέτριο. Παίρνω λοιπόν την ευκαιρία, για να διαφωνήσω οριζοντίως και καθέτως με τον καλό μου φίλο, ο οποίος σημειωτέον είναι και από τους πολύ γνώστες του είδους. Για όσους λοιπόν δεν γνωρίζουν, λέω ότι το Glenfiddich είναι το μεγάλο αδελφάκι του Balvenie, με ότι αυτό συνεπάγεται. Και τι συνεπάγεται? Πως είναι δυνατόν να είναι μέτριο το Glenfiddich, όταν συντρέχουν οι παρακάτω παράμετροι. Πρώτον, η βυνοποίηση γίνεται στα αρχαία floor maltings του Balvenie και κατόπιν μεταφέρεται στο Glenfiddich για τα παρακάτω. Δεύτερον, το κριθάρι προέρχεται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό από τις ιδιόκτητες εκτάσεις του Balvenie, το οποίο είναι κατά τεκμήριο, πολύ καλής ποιότητας. Τρίτο και σημαντικότερο. Πίσω από οποιοδήποτε Glenfiddich, Balvenie, Grants, βρίσκεται η ιδιοφυΐα του μάγου David Stewart, ο οποίος εργάζεται για 53 χρόνια για την εταιρία Grants, ιδιοκτήτρια των ομόσταβλων Glenfiddich και Balvenie, όσοι ακόμη δεν γνωρίζετε ποιος είναι ο καλλιτέχνης, διαβάστε το σχετικό άρθρο. Σπουδαίο αποστακτήριο λοιπόν και το Glenfiddich, πιείτε την ουισκάρα Glenfiddich Solera 15 ετών και τα λέμε.

Πάμε παρακάτω σε μια ακόμη αγορά. Στο άρθρο της περασμένης εβδομάδας, έκανα αναφορά σε Whyte and Mackay. Αμέσως μετά από δυο μέρες δέχθηκα τηλεφώνημα από κύριο, ο οποίος πουλούσε το απίθανο τριαντάρι σε πολύ καλή τιμή και αμέσως έσπευσα να το αγοράσω. Αυτό προτείνω να κάνετε και όσοι από εσάς είστε φίλοι του καλού blend, γιατί το συγκεκριμένο είναι εκπληκτικό και δεν θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμη.

Τελειώνω με ρούμι και τι ρούμι. Δυστυχώς το δικό μου δεκαπεντάρι Havana Club τελείωσε. Όμως όταν έχεις καλούς φίλους, ποτέ δεν μένεις ακάλυπτος, πόσο μάλλον όταν αυτοί πίνουν κιόλας. Το δικό μου λοιπόν τελείωσε, αλλά ο καλός μου φίλος Βαγγέλης είχε ακόμη μισό μπουκάλι. Βεβαίως μετά την αποχώρησή μου από το σπίτι του, το μόνο που έμεινε πλέον από το ρούμι ήταν το κουφάρι, αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να κάνω μια απαραίτητη διευκρίνιση για τα ρούμια που αναγράφουν πολλά χρόνια ηλικίας στην ετικέτα. Είπαμε λοιπόν πιο πριν για το εξαιρετικό Glenfiddich Solera 15 ετών .Το συγκεκριμένο λοιπόν έχει μέσα whiskies από 15 ετών και πάνω, αφού αυτό επιβάλλει η νομοθεσία στη Σκωτία για τις ετικέτες και το τι αναγράφουν. Στα ρούμια όμως ισχύει το εντελώς αντίθετο και δίνω δυο παραδείγματα. Το κατά τα άλλα απίθανο Zacapa 23 ετών, δεν περιέχει αποστάγματα 23 ετών και πάνω, αλλά 23 ετών και κάτω. Και για να γίνω πιο ακριβής, ο κύριος όγκος αυτών που περιέχει είναι ηλικίας 6 ετών και υπάρχει και μια ποσότητα από αρχαίο ρούμι 23 ετών, επαναλαμβάνω βέβαια για τυχόν παρανοήσεις ότι είναι εξαιρετικό ρούμι, απλώς δεν είναι 23 ετών. Το ίδιο ισχύει και για το επίσης πολύ δυνατό Matusalem 15 ετών και θα σας πω πως θα ξεχωρίζετε τα πραγματικά 15 χρόνια, από εκείνα με το σύστημα Solera. Είναι πολύ απλό. Τα δυο που ανέφερα κοστίζουν γύρω στα 40 με 50 ευρώ. Το Havana Club όμως κάνει 200 και βάλε. Το Matusalem είναι κάτι σαν 15 ετών, ενώ το άλλο είναι εντελώς 15 ετών. Όλα τους είναι σπουδαία, αλλά τη διαφορά την καταλαβαίνετε από την τιμή .

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: