Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Το Καλύτερο Κρασί!

Το Καλύτερο Κρασί!
Από τον Θ. Λέλεκα 


Μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που μου κάνουν φίλοι, γνωστοί και αναγνώστες, είναι «Ποιο είναι το καλύτερο κρασί;». Είναι αλήθεια ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε την τάση να κατηγοριοποιούμε και να ιεραρχούμε τα πάντα στη ζωή μας, και να αναζητούμε συνέχεια το καλύτερο. Πόσο μάλλον δε, όταν βρίσκουμε κάποιον που έχει γνώση και εμπειρία πάνω σε ένα αντικείμενο, οπότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχει την απάντηση περί καλύτερου στο τσεπάκι του!

Φανταστείτε όμως προς στιγμήν να ρωτούσαμε έναν δημοσιογράφο οδήγησης και αυτοκινήτου να μας πει «Ποιο είναι το καλύτερο αυτοκίνητο». Δεν θέλω να σκέφτομαι την έκφραση απορίας και προβληματισμού στο πρόσωπό του, προσπαθώντας να δώσει μία απάντηση. Γιατί θα σκεφτόταν (λογικά) ο άνθρωπος: Το καλύτερο αυτοκίνητο για ποιον; Για έναν εργένη που θέλει να κάνει «φιγούρα» στο δρόμο; Για έναν οικογενειάρχη που χρειάζεται χώρο και ασφάλεια; Για κάποιον μετριοπαθή που θέλει οικονομία στην κατανάλωση; Ή μήπως για κάποιον θερμόαιμο, που νοιάζεται μόνο για επιτάχυνση, τελική ταχύτητα και μεγάλη ιπποδύναμη; !

Σκεφτείτε λοιπόν στον χώρο του κρασιού, όταν μόνο οι Ελληνικές ετικέτες που είναι διαθέσιμες σε ολόκληρη τη χώρα ξεπερνούν τις τρεισήμιση χιλιάδες (!), πόσο δύσκολη – για να μη πω αδύνατη – είναι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Ωστόσο, αξίζει κανείς να προσεγγίσει τους παράγοντες που κάνουν ένα κρασί καλό, μήπως κάποτε καταφέρει να πλησιάσει (όσο αυτό είναι δυνατόν) το καλύτερο. !

Ένα κρασί λοιπόν θεωρείται καλό όταν: !

- Είναι επιτυχημένο εμπορικά. Η εμπιστοσύνη και η προτίμηση του κοινού, δηλαδή, είναι τεκμήρια της ποιότητας και του επιπέδου του. Από την άλλη, κάποιος μπορεί να πει ότι ακόμα και η αγορά μπορεί να χειραγωγηθεί από τη διαφήμιση, το μάρκετινγκ, κλπ, χώρια που δεν είναι πάντα το ζητούμενο να συμμορφωνόμαστε με τις βουλές της «μάζας», σωστά; !

- Το συνιστούν οι ειδικοί. Βαθμολογίες από τη μία, βραβεία από την άλλη, διθύραμβοι πιο πέρα, δεν μπορεί, σίγουρα το κρασί θα είναι καλό. Κι όμως, αν το ψάξει κανείς λίγο πιο εις βάθος θα δει ότι ακόμα και οι ειδικοί διαφωνούν μεταξύ τους, δημιουργώντας «στρατόπεδα» τα οποία συχνά αλληλο-αναιρούνται. Συμπτωματικά διάβαζα σήμερα για ένα Ελληνικό κρασί το οποίο εγώ προσωπικά θεωρώ πολύ αξιόλογο στην κατηγορία του, μία διάσημη Αμερικάνα δημοσιογράφος οίνου το έχει χαρακτηρίσει ανοικτά «τεράστιο», ενώ ένα πάνελ οινολόγων και οινοχόων που το περιέλαβαν σε μία τυφλή δοκιμή του έδωσε πολύ χαμηλή βαθμολογία και το χαρακτήρισε ανισόρροπο!

- Έχει τη σφραγίδα ενόςκαλού οινοποιείου. Αυτό είναι σίγουρα ένας παράγοντας ποιότητας, από την άλλη, ωστόσο, από μόνο του δεν λέει τίποτα. Και τα καλύτερα οινοποιεία κάνουν λάθη, και στα καλύτερα σπίτια υπάρχουν προβλήματα, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα οινοποιείο είναι, τελικά, μία επιχείρηση. Αν λοιπόν τεθεί σοβαρό θέμα βιωσιμότητας, τότε ακόμα και η ποιότητα μπορεί να θυσιαστεί προκειμένου να αποφευχθούν άλλα, πιο σοβαρά και μακροχρόνια προβλήματα!

- Έχει μεγάλη δυναμική παλαίωσης. Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία για τα οποία παθιάζονται οι ξένοι συνάδελφοί μου, και κυρίως οι Αμερικάνοι. Εγώ δεν το θεωρώ, από μόνο του, το πιο σημαντικό. Κι αυτό γιατί ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε πως ένα κρασί θα παλαιώσει από πριν – είναι κάτι που μόνο με το χρόνο αποδεικνύεται – ενώ είναι αμφίβολο αν το αποτέλεσμα της παλαίωσης θα είναι τελικά αυτό που είχαμε εξ αρχής κατά νου. Και βέβαια εγώ αρνούμαι να θεωρήσω «παρακατιανά» όλα τα φρέσκα (λευκά κυρίως) κρασιά που μπορεί μεν να μην έχουν δυναμική παλαίωσης, ωστόσο η ισορροπία, η δομή και φυσικά η απόλαυση που μας προσφέρουν είναι πραγματικά εντυπωσιακές!

- Παρουσιάζει σωστή σχέση ποιότητας-τιμής. Τι σημαίνει αυτό, και για ποιον; Σίγουρα μία τιμή δεν σημαίνει το ίδιο για όλους τους οινόφιλους. Πώς μπορούμε να εξισώσουμε (ή να ξεχωρίσουμε) κάποιον που δίνει 7 ευρώ για ένα απολαυστικό Μοσχάτο Λήμνου και θεωρεί πραγματικά ότι έλαβε την αξία των χρημάτων του με το παραπάνω, με κάποιον άλλο που δίνει (με την καρδιά του) 1200 ευρώ για ένα Château Latour του 1982 και θεωρεί ότι βρήκε την ευκαιρία της ζωής του; !

Η απάντηση δεν είναι μόνο ότι η ποιότητα του κρασιού έγκειται σε όλους τους παραπάνω παράγοντες - και ενδεχομένως και σε άλλους τόσους – αλλά όχι σε έναν μεμονωμένο από αυτούς. Η απάντηση είναι ότι το κρασί είναι κάτι απόλυτα υποκειμενικό. Κι αυτό είναι ένα (μεγάλο) μέρος της μαγείας του. Όσοι άνθρωποι (είτε ειδικοί, είτε ερασιτέχνες) κι αν δοκιμάσουν το ίδιο κρασί, καθένας θα σχηματίσει τη δική του άποψη με βάση τα βιώματά του, τη γνώση του, αλλά και – γιατί όχι; - τη διάθεσή του. Οι γνώμες θα είναι μοιρασμένες, και μπορεί το ίδιο κρασί κάποιοι να το βρουν εκπληκτικό, και κάποιοι άλλοι να μη μπορούν να το αντέξουν! Κι αυτό είναι απόδειξη του ότι το κρασί δεν είναι ένα βιομηχανικό προϊόν, αλλά κάτι ζωντανό, που μιλάει διαφορετικά στις αισθήσεις καθενός. !

Πριν από μερικά χρόνια, όταν πήρα συνέντευξη στον μεγάλο Γάλλο οινολόγο Michel Rolland, θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μου είχε πει πως, κατά τη γνώμη του, ένας από τους παράγοντες που επηρεάζουν απίστευτα την απόλαυση ενός κρασιού είναι η στιγμή! Δηλαδή η περίσταση, η παρέα, τα κέφια, όλα αυτά τα συγκυριακά χαρακτηριστικά που κάνουν ένα κρασί μοναδικό. Κάθισα και το σκέφτηκα και ο ίδιος, λοιπόν, και συνειδητοποίησα ότι μπορεί να μην καταφέρω να θυμηθώ ακριβείς ετικέτες ή εσοδείες των κρασιών που έχω απολαύσει πραγματικά στη ζωή μου, μπορώ όμως σίγουρα να θυμηθώ (και πολύ ζωντανά μάλιστα) που απόλαυσα το καθένα, ποιον είχα δίπλα μου, και αν γιορτάζαμε κάτι χαρούμενο. Και να είστε σίγουροι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν ήταν η τιμή ή οι δάφνες του οινοποιείου που έκανε το κρασί μοναδικό, αλλά όλα τα υπόλοιπα. !

Μη με ρωτάτε, λοιπόν, ποιο είναι το καλύτερο κρασί κατά τη γνώμη μου. Γιατί μάλλον θα σας απαντήσω ότι ήταν εκείνο που ανοίξαμε με τον κουμπάρο μου όταν έμαθε ότι το μωρό που περίμενε η γυναίκα του θα ήταν αγόρι! Αν θέλετε τη συμβουλή μου, απολαύστε κάθε όμορφη στιγμή με ένα καλό κρασί, και θα δείτε ότι κάθε φορά αυτό θα είναι για εσάς το καλύτερο κρασί. Μέχρι το επόμενο... !





Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: