Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Στη wine country της Δράμας

Από τον Θ. Λέλεκα 


Η διαδρομή από τη Θεσσαλονίκη είναι σύντομη και ευχάριστη. Η διαδρομή από την Αθήνα είναι σαφώς πιο μεγάλη, αλλά προσφέρεται για πολλές και ενδιαφέρουσες στάσεις. Απ’ όπου και να ξεκινήσει κανείς, πάντως, μία επίσκεψη στη Δράμα είναι «must» για κάθε οινόφιλο.

Εδώ και αρκετά χρόνια η Δράμα μας προσφέρει μερικά από τα πλέον αναγνωρίσιμα και δημοφιλή κρασιά της αγοράς. Ποικίλα σε στυλ, από φρέσκα λευκά και ροζέ μέχρι βαρελάτα λευκά και ερυθρά παλαίωσης, τα κρασιά της Δράμας προδίδουν το προικισμένο terroir, αλλά και την άρτια τεχνογνωσία που τα φέρνουν στο τραπέζι μας.

Οι οινικές ρίζες της Δράμας ανάγονται στην αρχαιότητα. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μυθολογία, στο Παγγαίο όρος "ανατράφηκε ο θεός Διόνυσος και με κρασί του τόπου μέθυσε τα σαρκοβόρα άλογα του τοπικού βασιλιά Λυκούργου". Ωστόσο, η ιστορία του κρασιού της Δράμας χαρακτηρίζεται από ένα πολύ μεγάλο κενό, και ουσιαστικά ξαναξεκινάει κάπου στη δεκαετία του 80, μαζί δηλαδή με την αρχή της νεότερης ιστορίας του Ελληνικού κρασιού

Η θέση της Δράμας της καθιστά ιδιαίτερα κατάλληλη για αμπελουργία και παραγωγή κρασιού. Προστατεύεται από δύο ορεινούς όγκους, το Παγγαίο και το Φαλακρό Όρος, περικλείεται από δύο ποταμούς, τον Στρυμώνα και τον Νέστο και, χωρίς να την βλέπει, η απόστασή της από τη θάλασσα δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Βέβαια το κλίμα της είναι καθαρά ηπειρωτικό – τουλάχιστον για τα αμπελοοινικά δεδομένα. Έτσι, παρότι τα αμπέλια δεν βρίσκονται σε ιδιαίτερα μεγάλα υψόμετρα (κυμαίνονται ανάμεσα στα 200 και τα 450 μέτρα), τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής συνάδουν με την... Βόρεια θέση της.

Τον χειμώνα, λοιπόν, οι θερμοκρασίες είναι πολύ χαμηλές, ενώ το καλοκαίρι – αντιθέτως – «χτυπάνε σαραντάρια», μη έχοντας τίποτα να ζηλέψουν από νοτιότερα σημεία του Ελληνικού αμπελώνα. Αυτό, βέβαια, που κάνει τη διαφορά στον Δραμινό αμπελώνα είναι το συνεχές αεράκι που τον διαπερνάει, και το οποίο δροσίζει ευεργετικά τα κλήματα ακόμα και το κατακαλόκαιρο, τα στεγνώνει από κάθε είδους υγρασία, προστατεύοντάς τα από αρρώστιες, και γενικά συντελεί στην ομαλότερη ανάπτυξη και ωρίμανσή τους.

Το έδαφος στο οποίο μεγαλώνουν τα αμπέλια στη Δράμα είναι αρκετά ποικιλόμορφο. Στα περισσότερα σημεία του – και ειδικά στα χαμηλά υψόμετρα – είναι αργιλλο-αμμώδες, ενώ όσο πάμε βορειότερα γίνεται εμφανώς πιο ασβεστολιθικό, και έντονα πετρώδες. Δεν πρέπει, άλλωστε, να ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε μία από τις μεγαλύτερες περιοχές παραγωγής μαρμάρου στην Ελλάδα. Η ύπαρξη μαρμάρου στο υπέδαφος της περιοχής σημαίνει καλύτερη αποστράγγιση του νερού της βροχής, αλλά και συμβολή στην έκφραση της οξύτητας στο τελικό προϊόν, το κρασί.

Οι ποικιλίες που συναντάμε (σήμερα) στη Δράμα είναι μία σύνθεση από τις πιο δημοφιλείς ποικιλίες του διεθνούς και του Ελληνικού αμπελώνα. Από τον πρώτο, η έμφαση είναι στη Γαλλία και το Chardonnay, το Sauvignon Blanc, το Semillon, το Cabernet Sauvignon, το Cabernet Franc, το Syrah και το Merlot, ενώ εδώ και κάποια χρόνια η Δράμα μας δίνει και μία πολύ αξιόλογη έκφραση του Ισπανικού Tempranillo. Από τον Ελληνικό αμπελώνα έχουμε – μεταξύ άλλων – Αγιωργίτικο, Ξινόμαυρο και ίσως το «Βορειότερο» Ασύρτικο του Ελληνικού αμπελώνα. Το τελευταίο μπορεί να μην έπωφελείται του μοναδικού ηφαιστειογενούς terroir της Σαντορίνης, όπως το μεγάλο του «αδερφάκι», ωστόσο εκφράζει την απαράμιλλη οξύτητα και μεταλλικότητα της ποικιλίας με το δικό του εξαιρετικό τρόπο.

Το γιατί η Δράμα δεν έχει (ή τουλάχιστον δεν οινοποιεί) γηγενείς ποικιλίες είναι μία εύλογη απορία. Η απάντηση βρίσκεται στην πολυτάραχη ιστορία της περιοχής, κατά τη διάρκεια της οποίας διάφοροι εισβολείς (κυρίως Βούλγαροι, όπως πληροφορήθηκα) έκαψαν μεγάλες εκτάσεις της, ανάμεσά τους και αμπελώνες, καταστρέφοντας ολοσχερώς το αμπελο-οινικό υπόβαθρο της Δράμας. Επιπλέον, σε περίοδο ανέχειας, όσες εκτάσεις αμπελιών είχαν απομείνει ξεριζώθηκαν, προκειμένου να δώσουν τη θέση τους σε πιο κερδοφόρες καλλιέργειες, και κυρίως καπνά. Έτσι, όταν οι πρώτοι οινοποιοί ξεκίνησαν να δραστηριοποιούνται στην περιοχή δεν είχαν «δείγμα γραφής» κάποιας τοπικής ποικιλίας σε βάθος χρόνου, κι έτσι στράφηκαν προς τις δοκιμασμένες ποικιλίες που είχαν ήδη περγαμηνές τόσο στις ξένες, όσο και στην εγχώρια αγορά.

Σήμερα η Δράμα εκπροσωπείται από τα επιτυχημένα και ιδιαίτερα ποιοτικά κρασιά των οινοποιείων της. Τα δε οινοποιεία είναι πραγματικά εντυπωσιακά, και χτισμένα με γνώμονα την δημιουργία μίας αξέχαστης εμπειρίας στον επισκέπτη. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζω το Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, με τις αγαπημένες οικογένειες ετικετών Αμέθυστος και Château Julia, το οινοποιείο Nico Lazaridi, που μας έχει δώσει την ομώνυμη ετικέτα Château Nico Lazaridi, καθώς και τις premium ετικέτες Μαγικό Βουνό και Perpetuus, καθώς και το Κτήμα Παυλίδη, με την δημοφιλή οικογένεια κρασιών Thema (λευκό, ροζέ, ερυθρό), και τα εξαιρετικά μονοποικιλιακά και το πραγματικά αξιόλογο και ενδιαφέρον Tempranillo. Πιο πρόσφατη άφιξη στην περιοχή είναι το Κτήμα Οινογένεσις (παρότι η ιστορία του ιδρυτή του, Μπάκη Τσάλκου, ταυτίζεται ουσιαστικά με την σύγχρονη οινική ιστορία της Δράμας), με τις ποιοτικές σειρές Φεγγίτες και Δέκα.

Όποιος έχει το χρόνο και την όρεξη να επισκεφτεί και να γνωρίσει οινο-τουριστικά τη Δράμα θα περάσει εγγυημένα αξέχαστα, και θα γνωρίσει μοναδικούς οινο-γαστρονομικούς θησαυρούς. Για όσους δεν μπορείτε (προς το παρόν) να κάνετε κάτι τέτοιο, ευτυχώς τα εξαιρετικά κρασιά της Δράμας είναι ευρέως διαθέσιμα. Απολαύστε τα σήμερα!


Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: