Στις εκθέσεις και τις Γευσιγνωσίες

Από τον Θ. Λέλεκα 


Η εμπειρία έχει δείξει ότι τίποτα δεν είναι πιο αποτελεσματικό στην προώθηση του κρασιού από την επαφή του ίδιου του κόσμου με αυτό. Ακριβώς επειδή το κρασί έχει τόσες πολλές (και όμορφες ) πτυχές, όπως το άρωμα, η γεύση, η ιστορία, ο μύθος, αλλά και τα συναισθήματα που προκαλεί, είναι πολύ δύσκολο να έρθει κοντά στον οινόφιλο μόνο με μία απλή, μονοδιάστατη διαφήμιση. Γι αυτό και οι οινοποιοί αλλά και οι έμποροι κρασιού ανά τον κόσμο δίνουν όλο και μεγαλύτερη έμφαση στην παρουσίαση των κρασιών τους με άμεσο τρόπο στο κοινό, για να τους δώσουν την ευκαιρία να τα δοκιμάσουν, να μάθουν γι αυτά, και να τα θυμούνται καλύτερα όταν έρθει η ώρα να κάνουν την επόμενη οινική τους αγορά.

Τώρα λοιπόν που η σεζόν των οινικών εκθέσεων και παρουσιάσεων στην Αθήνα αλλά και στις άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας έχει (και) επίσημα ανοίξει, καλό είναι να δούμε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να αξιοποιήσουμε όλα αυτά που κάθε εκδήλωση έχει να μας προσφέρει, και να φύγουμε από κάθε μία με γνώση, άποψη και γενικά μία όμορφη και ολοκληρωμένη οινική εμπειρία.

Μπαίνοντας σε μία οινική έκθεση, καταλαβαίνουμε ότι το format είναι βατό και εύκολο, και δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη έκθεση προϊόντων στην οποία έχουμε πάει. Τα κρασιά εκτίθενται σε πάγκους, τραπέζια ή stands, πίσω από τα οποία εκπρόσωποι του κάθε οινοποιείου ή στελέχη της εταιρείας που διοργανώνει την εκδήλωση, σερβίρουν και απαντούν σε ερωτήσεις ή σχόλια των επισκεπτών. Επειδή ακόμα και σε μία μικρή σχετικά εκδήλωση τα κρασιά που εκτίθενται μπορεί να είναι κάποιες εκατοντάδες, καλό είναι να έχουμε από πριν στο μυαλό μας ένα «σχέδιο δράσης», για να εκμεταλλευτούμε σωστά τον χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας. Έτσι, καλό είναι πριν ξεκινήσουμε τις δοκιμές να κάνουμε μία γρήγορη βόλτα σε όλο το χώρο της εκδήλωσης ώστε να «σταμπάρουμε» τις θέσεις των οινοποιείων ή των κρασιών που μας ενδιαφέρουν εγκαίρως. Αν πρόκειται για μία πραγματικά μεγάλη έκθεση, τότε αυτό μπορεί να είναι από μόνο του ιδιαίτερα χρονοβόρο. Εναλλακτικά λοιπόν, μπορούμε να μελετήσουμε τον κατάλογο (και το σχεδιάγραμμα) των εκθετών και να σχεδιάσουμε την στρατηγική μας πριν αρχίσουμε να δοκιμάζουμε.

Τι ώρα να πάω; Οι περισσότερες οινικές εκθέσεις λαμβάνουν χώρα Σαββατοκύριακο, έτσι ώστε οι επισκέπτες να έχουν χρόνο να αφιερώσουν σε αυτές. Το ιδανικό για κάποιον που θέλει να δοκιμάσει πολλές και διαφορετικές ετικέτες είναι να πάει όσο πιο κοντά στο άνοιγμα της εκδήλωσης, έτσι ώστε να αποφύγει την πολυκοσμία και να μπορέσει να δοκιμάσει αυτά που θέλει (και να μιλήσει με τους ανθρώπους που τον ενδιαφέρουν) πριν αρχίσει να καταφθάνει το μεγάλο «κύμα» των επισκεπτών. Όσο πιο κοντά στο κλείσιμο της εκδήλωσης φτάνει κανείς, τόσο πιο κουρασμένοι θα είναι οι άνθρωποι πίσω από τον πάγκο, ενώ υπάρχει και ο κίνδυνος κάποια ιδιαίτερα δημοφιλή κρασιά να έχουν τελειώσει. Από την άλλη βέβαια υπάρχει και ένα κίνητρο για τους αργοπορημένους ή αυτούς που μένουν μέχρι το τέλος: είθισται οι οινοποιοί και οι υπεύθυνοι των εταιρειών που διακινούν κρασιά να φέρνουν μαζί τους στις εκθέσεις κάποιες «ειδικές» φιάλες, για να τις δοκιμάσουν οι πιο εκλεκτοί πελάτες και επισκέπτες τους. Όταν η έκθεση οδεύει προς το τέλος της και γνωρίζουν ότι σε λίγο θα πάρουν τον δρόμο της επιστροφής, το προνόμιο των φιαλών αυτών «επεκτείνεται» προς όλους τους επισκέπτες που είχαν την υπομονή να μείνουν μέχρι εκείνη την ώρα ή απλά είχαν την τύχη να φτάσουν μπροστά τους την κατάλληλη στιγμή!

Πώς θα δοκιμάσω; Σε όλες τις εκθέσεις και γευσιγνωσίες οι διοργανωτές παρέχουν - εκτός από τα κρασιά - ποτήρια, νερό και κάτι φαγώσιμο (ψωμί, κριτσίνια ή κουλουράκια, ενδεχομένως τυριά ή και αλλαντικά). Προμηθευόμαστε το ποτήρι μας με την είσοδό μας, καθώς αυτό θα αποτελέσει το βασικό μας εργαλείο καθόλη την παραμονή μας στην εκδήλωση. Αν (και όπου) έχουμε την ευκαιρία, καλό είναι να αλλάζουμε ποτήρι ανάμεσα σε βασικά στυλ κρασιών, δηλαδή ανάμεσα σε λευκά και ερυθρά, ξηρά και γλυκά, αρωματικά, κλπ. Αν δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε κάτι τέτοιο, τότε απλά ξεπλένουμε το ποτήρι μας με το νερό που μας παρέχεται στις αντίστοιχες εναλλαγές, για να μην αδικήσουμε κάποιο κρασί λόγω των έντονων χαρακτηριστικών αυτού που προηγήθηκε. Παρεμπιπτόντως τα φαγώσιμα που προσφέρονται σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις δεν είναι (μόνο) για να υποδεικνύουν την φιλοξενία και τη γενναιοδωρία των διοργανωτών. Βρίσκονται εκεί αφ’ ενός για να βοηθήσουν τους επισκέπτες που ήρθαν στην έκθεση «με άδειο στομάχι», κάτι που δεν είναι ιδανικό όταν καταναλώνουμε αλκοόλ, αλλά και για να μας επιτρέπουν να καθαρίζουμε τη γεύση μας ανάμεσα σε δοκιμές κρασιών διαφορετικών στυλ.

Με ποια σειρά δοκιμάζουμε; Όπου είναι εφικτό, ακολουθούμε τη σειρά με την οποία θα παραγγέλναμε κρασί και σε ένα εστιατόριο. Με άλλα λόγια: Αφρώδη/Σαμπάνιες, λευκά (πρώτα τα πιο ουδέτερα και μετά τα πιο αρωματικά), ροζέ, ερυθρά, γλυκά και ενισχυμένα, και τελευταία τα αποστάγματα. Αν η το μέγεθος της εκδήλωσης δεν μας επιτρέπει να ακολουθήσουμε αυτή τη σειρά, αλλά μας περιορίζει στο να επισκεπτόμαστε απλά τα stands των παραγωγών όπως αυτά είναι τοποθετημένα στο χώρο, τότε αντιμετωπίζουμε τη γκάμα του κάθε παραγωγού ως μία μίνι-δοκιμή και ακολουθούμε κάθε φορά την παραπάνω σειρά ανάλογα με το στυλ κρασιών που ο συγκεκριμένος παραγωγός διαθέτει.

Φτύνουμε ή καταπίνουμε; Αυτό είναι μία μεγάλη συζήτηση, αλλά τελικά η απάντηση είναι καθαρά πρακτική. Είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να βγάλουμε πλήρη συμπεράσματα για ένα κρασί αν δεν το καταπιούμε, όπως δηλαδή θα κάναμε αν το απολαμβάναμε υπό άλλες συνθήκες έτσι κι αλλιώς. Ωστόσο, όταν πρόκειται να δοκιμάσουμε κάμποσες ετικέτες σε μικρό χρονικό διάστημα, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, και ούτε φρόνιμο. Ειδικά λοιπόν αν πρόκειται να φύγουμε από την εκδήλωση οδικώς ή έχουμε σκοπό να δοκιμάσουμε μεγάλο αριθμό κρασιών, είναι καλό να κάνουμε τη δοκιμή μας αφ’ ενός μυρίζοντας και αφ’ ετέρου στροβιλίζοντας κάθε κρασί σε όλο μας το στόμα, και στη συνέχεια να το φτύσουμε στα ειδικά πτυελοδοχεία που υπάρχουν σε κάθε τραπέζι του χώρου, αφήνοντας για το τέλος συμπεράσματα σχετικά με τις τανίνες, την οξύτητα και την γενικότερη ποιότητα κάθε κρασιού. Να θυμάστε ότι δεν είναι ντροπή να φτύνει κανείς το κρασί σε τέτοιου είδους γευσιγνωσίες, όσο κι αν μας φαίνεται παράξενο. Περιορίζοντας έτσι κατά πολύ την συνολική κατανάλωση αλκοόλ που κάνουμε, έχουμε το περιθώριο να... καταπιούμε και δύο-τρεις γουλιές τελικά, όταν πρόκειται για κρασιά που πραγματικά μας εντυπωσιάζουν ή τα οποία είναι τόσο σπάνια, συλλεκτικά ή ακριβά που... δεν μας κάνει καρδιά να τα φτύσουμε.

Τι δεν πρέπει να κάνουμε στις εκθέσεις; Είναι βασικό να μην εμποδίζουμε τόσο τον εαυτό μας όσο και τους γύρω μας να εκτιμήσουν σωστά το κρασί που δοκιμάζουν σε μία οινική έκθεση. Για το λόγο αυτό είναι καλό να αποφεύγουμε να φοράμε κολώνιες και αρώματα που μπερδεύονται με τα χαρακτηριστικά που ψάχνουμε όταν δοκιμάζουμε ένα κρασί. Επιπλέον, οι κυρίες είναι καλό να αποφεύγουν να φορούν κραγιόν, το οποίο είναι ίσως ο μεγαλύτερος εχθρός των καλών ποτηριών κρασιού, καθώς βγαίνει δύσκολα και αφήνει ενοχλητικά σημάδια που δεν επιτρέπουν την σωστή οπτική ανάλυση ενός κρασιού. Τέλος, με τη σωστή διαχείριση του αλκοόλ που θα καταναλώσουμε θα βεβαιωθούμε ότι δεν θα μεθύσουμε, διατρέχοντας τον κίνδυνο να διαταράξουμε την όμορφη ατμόσφαιρα μίας οινικής εκδήλωσης.

Ελπίζω να σας δω όλους στις οινικές εκδηλώσεις που από εδώ και πέρα θα γίνονται με μεγάλη συχνότητα, αλλά και σε αυτές που έχουμε «στα σκαριά» εδώ στο House of Wine. Δοκιμάστε, πειραματιστείτε, κρατήστε σημειώσεις, ρωτήστε, και γενικά κάντε ό,τι χρειάζεται ώστε η επόμενη οινική αγορά σας να γίνει με βάση τις απόψεις και τα συμπεράσματα που οι ίδιοι έχετε σχηματίσει για τα κρασιά που πραγματικά σας συναρπάζουν!...


Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: