Το κρασί έρχεται (πιο) κοντά μας!

Από τον Θ. Λέλεκα 


Εσείς πήγατε σε κάποια από τις οινικές εκθέσεις των τελευταίων εβδομάδων; Αν όχι, ελπίζω να κάνετε αυτό το όμορφο βήμα στις εκδηλώσεις που ακολουθούν, γιατί – ευτυχώς – έρχονται αρκετές ακόμα. Αν ναι, ελπίζω ότι μείνατε αντίστοιχα ευχαριστημένοι μ’ εμένα και έχετε μπόλικη όρεξη για ακόμα περισσότερες στο μέλλον.

Το κλασικό μου σχόλιο μετά από κάθε οινική έκθεση στην Αθήνα είναι «κάθε φέτος και καλύτερα». Και χαίρομαι γιατί αυτό όχι μόνο δεν αλλάζει, αλλά κάθε φορά ενισχύεται και περισσότερο. Και δεν αναφέρομαι στον αριθμό, την ποικιλία ή την ποιότητα των κρασιών... Αυτό που εγώ προσέχω (και ενθουσιάζομαι) είναι ο αριθμός και το επίπεδο του κόσμου, καθώς και η αγάπη και ο ενθουσιασμός με τον οποίο όλοι αντιμετωπίζουν το κρασί. Χαίρομαι να βλέπω στις εκθέσεις νέους ανθρώπους, και ανάμεσά τους πολλές γυναίκες, να δοκιμάζουν, να κάνουν ερωτήσεις, να συγκρίνουν, να συζητούν, να συμφωνούν και να διαφωνούν σχετικά με γεύσεις, αρώματα, εντυπώσεις, γούστα.

Η πολυ-ποικιλότητα των επισκεπτών τέτοιων διοργανώσεων είναι για μένα όλο το «ζουμί». Γιατί βλέπω με χαρά ανθρώπους που προσεγγίζουν το κρασί από πολλές και διαφορετικές οπτικές γωνίες, να βρίσκονται όλοι μαζί στον ίδιο χώρο και να απολαμβάνουν κάθε στιγμή και κάθε διαφορετικό ποτήρι που δοκιμάζουν. Από προσηλωμένους γνώστες που κρατούν σημειώσεις και ακολουθούν προσεκτική σειρά στις δοκιμές τους επειδή έχουν συγκεκριμένες ποικιλίες ή ετικέτες να δοκιμάσουν για να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους, μέχρι απλούς οινόφιλους που κάνουν τα πρώτα τους βήματα – καμιά φορά διστακτικά – και αρχίζουν σιγά-σιγά να ανακαλύπτουν τις διαφορές, τις ομοιότητες, τη σημασία της ποιότητας, της προέλευσης, τα πρώτα μόλις στοιχεία που συνθέτουν το πάζλ του μεγαλείου του κρασιού. Και εκεί βρίσκεται – κατά τη δική μου άποψη – η αισιοδοξία για το μέλλον του κρασιού στην Ελλάδα: στο γεγονός ότι ολοένα και περισσότερος κόσμος έξω από τον ευρύτερο χώρο του κρασιού έρχεται χωρίς φόβο ή δισταγμό όλο και πιο πολύ κοντά του. Δεν φοβάται ότι μπορεί να μην ξέρει, μπορεί να κάνει λάθος ή να φανεί αδαής στους υπόλοιπους. Αντίθετα δοκιμάζει, πειραματίζεται, συγκρίνει, και τελικά σχηματίζει τη δική του άποψη.

Μέχρι πρότινος, βλέπετε, οι οινικές εκθέσεις και οι γευσιγνωσίες απευθύνονταν αυστηρά στους επαγγελματίες – κριτικούς, δημοσιογράφους, γευσιγνώστες, εμπόρους, διανομείς, κλπ. Κάθε φορά οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι δοκίμαζαν κάθε τι νέο, και με την ευκαιρία συζητούσαν μεταξύ τους τις τελευταίες εξελίξεις και τα «κουτσομπολιά» του κλάδου. Κι αυτό αναπόφευκτα περιόριζε την απήχηση του κρασιού σε ένα πολύ κλειστό κοινό, και η μοναδική ελπίδα που είχε ο οινόφιλος να ενημερωθεί ήταν να διαβάσει εντυπώσεις και κριτικές σε κάποιο άρθρο περιοδικού. Αυτό βέβαια από μόνο του είναι φοβερά μονοδιάστατο και με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να αποτυπώσει – πόσο μάλλον να μεταδώσει – το βάθος και το μέγεθος της απόλαυσης που το κρασί μπορεί να χαρίσει. Για να μη σας πω ότι σε κάποιες (ευτυχώς σπάνιες πλέον) περιπτώσεις, τα όσα διάβαζε κανείς από την πένα «ειδικών» του χώρου περισσότερο τον φόβιζαν και τον απομάκρυναν από το κρασί, παρά τον προσέλκυαν σε αυτό.

Ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει πλέον. Όχι μόνο επειδή η δημοσιογραφική γλώσσα και το ύφος αλλάζουν και «προσγειώνονται», αλλά κυρίως επειδή οι ίδιες οι εταιρείες και οι οργανωτές εκδηλώσεων ανοίγουν τις οινικές τους εκθέσεις και τις γευσιγνωσίες στο ευρύ κοινό. Πλέον έχουν καταλάβει ότι δεν υπάρχει πιο δυνατό «εργαλείο» στο μάρκετινγκ του κρασιού από την ζωντανή επαφή του οινόφιλου με αυτό. Μάλιστα μαθαίνω ότι πολλοί οινοποιοί έχουν ήδη αρχίσει να εγκαταλείπουν τις παλιές επικοινωνιακές και προωθητικές τους πρακτικές (και κυρίως τη συμβατική διαφήμιση) για να επενδύσουν περισσότερο χρόνο και χρήμα σε εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες που θα φέρουν τα προϊόντα τους πιο κοντά στον κόσμο.

Α, και κάτι ακόμα: Σε πολλές περιπτώσεις οι οινικές εκθέσεις γίνονται με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Σε άλλες όμως υπάρχει κάποια χρέωση, κι αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό ή κατακριτέο. Πρέπει να σας πω, από την εμπειρία μου στις μεγάλες διοργανώσεις του εξωτερικού, ότι είναι πολύ σύνηθες σε ώριμες αγορές όπως η Αγγλία ή η Γαλλία τέτοιου είδους εκδηλώσεις να έχουν εισιτήριο, και σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα το αντίτιμο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, το κρασί ποτέ δεν ήταν φτηνό, κι έτσι το εισιτήριο απαιτείται για την κάλυψη βασικών εξόδων ή την κερδοφορία. Τις περισσότερες φορές επιβάλλεται επειδή οι διοργανωτές θέλουν να εξασφαλίσουν υψηλό επίπεδο επισκεπτών, κι έτσι απευθύνονται αυστηρά σε όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να συμμετάσχουν σε μία εκδήλωση τόσο, ώστε να είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν γι αυτό. Χώρια που με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται φαινόμενα ανθρώπων που συμμετέχουν χωρίς να έχουν πραγματικό λόγο ή ενδιαφέρον, απλά για να πιούνε και να φάνε δωρεάν, και οι οποίοι πολλές φορές μεθούν και αμαυρώνουν την εμπειρία εκείνων που έχουν πραγματικό λόγο να βρίσκονται εκεί.

Πώς είπατε; Κρίση; Ποια κρίση; Εγώ πηγαίνω στις οινικές διοργανώσεις που γίνονται στην Αθήνα και αναπτερώνεται το ηθικό μου. Και γνωρίζω ανθρώπους που εντάσσουν την ομορφιά του κρασιού στην καθημερινότητά τους ολοένα και περισσότερο. Αν τώρα επιλέγουν να ανοίξουν ένα καλό μπουκάλι κρασί στο σπίτι με τους φίλους τους και όχι μόνο σε κάποιο εστιατόριο, αυτό εμένα με καλύπτει απόλυτα και από κάθε άποψη!...

Ο χειμώνας που έρχεται αναμένεται (από οινικής απόψεως τουλάχιστον) συναρπαστικός. Θα έχουμε την ευκαιρία να συμμετάσχουμε σε πολλές και ενδιαφέρουσες οινικές εκδηλώσεις, και θα δούμε και καλύτερες τιμές σε πολλές από τις πτυχές του κρασιού και της απόλαυσής του. Εμείς εδώ στο House of Wine σας επιφυλάσσουμε όμορφες και πρωτότυπες εμπειρίες, που ξέρω ότι θα σας γοητεύσουν. Δεν σας χαλάω την έκπληξη από τώρα όμως – απλά να αναμένετε νέα μας!...


Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: