Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Με αγάπη ως την τελευταία σταγόνα...

Με αγάπη ως την τελευταία σταγόνα... Από τον Θ. Λέλεκα 


Μια και γιορτάζουμε μέρες αγάπης, μπήκα κι εγώ σε σκέψεις σχετικά με την αγάπη που περιβάλλει το κρασί, και θέλησα να τις μοιραστώ μαζί σας. Όχι, μη φανταστείτε ότι έχω όρεξη για ρομαντικές και ειδυλλιακές οινικές καταστάσεις – αυτές θα πρέπει να περιμένουν μέχρι τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Απλά θέλω να υπογραμμίσω για άλλη μια φορά τη μοναδικότητα του κρασιού, ειδικά για όσους το θεωρούν άλλο ένα καταναλωτικό προϊόν στο τραπέζι τους.

Ας το σκεφτούμε λιγάκι. Από το αμπέλι κιόλας, ο αμπελουργός δίνει στο κλήμα όλη του την αγάπη, άκοπα και καθημερινά. Το έδαφος τις περισσότερες φορές είναι άγονο, άνυδρο και αφιλόξενο, ο καιρός αμείλικτος, στέλνει βροχές, χιόνια και χαλάζι τις χειρότερες στιγμές, για να μην μιλήσουμε για αρώστειες, ζιζάνια, καύσωνες και όλα τα σχετικά. Κι όμως, ο αμπελουργός είναι καθημερινά εκεί, προσέχει κάθε κλήμα του να μεγαλώνει σωστά, το κλαδεύει όπως πρέπει για να αναπτυχθεί, αλλά ταυτόχρονα να προφυλάσσεται και από τα στοιχεία της φύσης και, όταν πλέον έρχεται η ώρα του τρύγου, φροντίζει αυτός να γίνει όταν ο καρπός έχει πάρει όλη τη μαγεία του ήλιου, της γης και του αέρα, που θα περάσουν και στο κρασί.

Και στο οινοποιείο, το πνεύμα είναι αντίστοιχο. Ο οινοποιός έχει συνεχώς την έγνοια του κρασιού, γι αυτό και φροντίζει, κατά την παραλαβή του σταφυλιού στον τρύγο, ο καρπός να μην τραυματιστεί στη μεταφορά, αλλά και να φυλαχθεί στην σωστή θερμοκρασία για να μη χάσει τα αρώματά του. Όλη η αγάπη και η τρυφερότητα του οινοποιού φαίνεται και στην πίεση του σταφυλιού, που είναι απαλή και ήπια, έτσι ώστε το φρούτο να δώσει τον «αφρό» των χυμών του, για να γίνει το κρασί. Από εκεί και μετά, η αγάπη είναι παντού. Από τη γραμμή της οινοποίησης, που γίνεται μεπροσοχή και στοργή, μέχρι την κάβα της παλαίωσης, όπου ο οινοποιός κάνει τα πάντα για να «ξεκουραστεί» το κρασί στα καλύτερα βαρέλια, κάτω από τις τελειότερες συνθήκες, με ησυχία και ευλάβεια (για να μη μιλήσουμε για τους οινοποιούς που μιλούν στα βαρέλια τους ή τους έχουν κλασική μουσική να παίζει μέρα-νύχτα...).

Στα σημεία πώλησης του κρασιού, να είστε σίγουροι ότι η αγάπη είναι έκδηλη. Δεν είναι μόνο ότι για να επιτευχθούν οι ιδανικές συνθήκες συντήρησης του κρασιού απαιτείται μία σοβαρή επένδυση σε χρήματα και προσωπική εργασία. Είναι ότι όλα αυτά προϋποθέτουν αγάπη όχι μόνο για το κρασί, αλλά και για εκείνον για τον οποίο προορίζεται. Και με αυτόν τον γνώμονα επιλέγονται κάθε φορά οι προτάσεις για δώρα, καλάθια, αλλά και οι συμβουλές για ταιριάσματα με συγκεκριμένα πιάτα και οι επιλογές για συγκεκριμένες περιστάσεις.

Και φτάνουμε στα μέρη όπου απολαμβάνουμε το κρασί. Δηλαδή στο σπίτι μας, σ’ ένα μπαρ ή ένα εστιατόριο. Εκεί πια, ξεχάστε όσα έχουμε πει ως τώρα περί συνδυασμών γεύσεων, αρωμάτων, κλπ. Τίποτα δεν μπορεί να συνοδεύσει το κρασί και να το αναδείξει τελειότερα από την αγάπη. Γι αυτό και ο καλύτερος τρόπος για να το απολαύσουμε είναι παρέα με αγαπημένους φίλους, αλλά και πολύ αγαπημένα πρόσωπα. Επιπλέον, βέβαια, τίποτα δεν μπορεί να φέρει κοντά τους ανθρώπους, και να δημιουργήσει ή να αναζωπυρώσει έντονα αισθήματα και πάθη όπως το κρασί. Κι αυτό όχι λόγω του αλκοόλ που μας φέρνει σε ευθυμία, αλλά επειδή το κρασί έχει ένα άφταστο ταλέντο στο να δημιουργεί ατμόσφαιρα, να ζεσταίνει τις καρδιές των ανθρώπων και να μοιράζει χαρά και αισιοδοξία απλόχερα.

Τα Χριστούγεννα πέρασαν, και είμαστε ήδη στην τελευταία εβδομάδα του χρόνου. Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως σκοπεύω να αποχαιρετήσω το 2010 απολαμβάνοντας ορισμένα από τα καλύτερα κρασιά της συλλογής μου, και να υποδεχτώ το 2011 με κάμποσα ακόμα καλύτερα. Γιατί θέλω η νέα χρονιά να μου χαρίσει τόση αγάπη, όσο και αυτή με την οποία θα είναι φτιαγμένο το κρασί που θα πίνω όταν γυρίσει ο χρόνος.

Με τις θερμότερες ευχές μου για ένα ευτυχισμένο, δημιουργικό και τυχερό 2011!



Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: