Το 2010 έφυγε – ζήτω το 2010!

Το 2010 έφυγε – ζήτω το 2010! Από τον Θ. Λέλεκα 


Καλή Χρονιά σε όλους μας, με υγεία, δημιουργικότητα, ευτυχία και καλό κρασί! Και τώρα που καλωσορίζουμε το 2011, είναι ευκαιρία να μιλήσουμε για το... 2010! Όχι, δεν υπάρχει λόγος για νοσταλγίες και πισωγυρίσματα. Ωστόσο, επειδή ήδη έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στην αγορά (και στα ποτήρια μας) τα κρασιά εσοδείας 2010, καλό είναι να έχουμε υπόψη μας κάποια στοιχεία για την ποιότητα, την απόδοση και τα βασικά χαρακτηριστικά του τρύγου της χρονιάς που μας πέρασε.

Πριν όμως εξετάσουμε αναλυτικά κάθε περιοχή, ας δούμε πολύ συνοπτικά τι συνιστά μια «καλή εσοδεία» στο αμπέλι, η οποία με τη σειρά της θα δώσει – αν όλα τα υπόλοιπα πάνε καλά – και μία καλή χρονιά στο κρασί. Για να είναι λοιπόν μία χρονιά καλή από αμπελουργικής άποψης, πρέπει να μην έχει ακραία καιρικά φαινόμενα (ή αυτά να είναι ελάχιστα). Εννοούμε περιλαμβάνουν καύσωνες, έντονες βροχοπτώσεις, χαλάζι, δυνατούς ανέμους, κλπ. Επίσης, να αποφευχθούν φαινόμενα (όπως π.χ. η υγρασία) που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ζιζανίων ή ασθενειών. Τέλος, τα όποια καιρικά φαινόμενα είναι καλό να σημειωθούν στο κατάλληλο «timing», δηλαδή να μην έχουμε δυνατές βροχές ή χαλάζι , για παράδειγμα, στην περίοδο αμέσως πριν τον τρύγο. Γενικά, είναι πολύ βασικό οι καιρικές συνθήκες – δηλαδή ο βασικός παράγοντας που κανείς (πλην της φύσης) δεν μπορεί να ελέγξει – να είναι ομαλές, για να συμβάλουν στην σωστή ανάπτυξη του φυτού, αλλά και στην ολοκληρωμένη ωρίμανση του καρπού. Αν αυτό το κομμάτι δουλέψει «ρολόι», τότε – δεδομένου ότι ο οινοποιός θα φέρει σε πέρας την αποστολή του τέλεια στο οινοποιείο – μπορούμε να προσβλέπουμε σε κρασιά με σωστή ισορροπία στα βασικά τους χαρακτηριστικά, και κυρίως την οξύτητα, τη δομή και το αλκοόλ, με καλές προοπτικές εξέλιξης ή/και παλαίωσης μπροστά τους.

Τα πράγματα λοιπόν στον Ελληνικό αμπελώνα δεν πήγαν άσχημα - μάλιστα, σε ορισμένες περιοχές μπορούμε να περιμένουμε πολύ καλά αποτελέσματα. Το 2010 ήταν γενικά μία χρονιά χωρίς αξιοσημείωτες καιρικές «εξάρσεις», και σε γενικές γραμμές κύλησε ήπια. Αν υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής σε πολλές περιοχές, αυτός είναι η μειωμένη παραγωγή σταφυλιού σε ένα μεγάλο μέρος της οινικής Ελλάδας. Αυτό βέβαια μπορεί να οφείλεται κατά έναν μεγάλο βαθμό στη φύση, έχει όμως και η κρίση βάλει το... χεράκι της. Σε επίπεδο ποιότητας, πάντως, η εσοδεία 2010 μας επιφυλάσσει πολύ αποαλυστικές στιγμές και... γουλιές.

Συγκεκριμένα, και ξεκινώντας από τα λευκά κρασιά (που έτσι κι αλλιώς θα δούμε/πιούμε πρώτα) των βασικών οινοπαραγωγικών περιοχών της χώρας μας, έχουμε και λέμε: Στη Βόρεια Ελλάδα, όλα εξελίχθηκαν σωστά, με τέλεια εναλλαγή των εποχών και χωρίς ακραία φαινόμενα. Η περιοχή μας ετοιμάζει λευκά κρασιά με τέλεια οξύτητα και πολύ όμορφα και φρέσκα αρώματα. Και αυτό δεν το λέω μόνο εγώ - με διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου για τα λευκά του 2010, οπότε καταλαβαίνετε τι ωραία κρασιά έχουμε να πιούμε φέτος!... Πολύ καλή χρονιά πρέπει να αναμένουμε και από τα λευκά της Στερεάς Ελλάδας και της Βοιωτίας, με κύριο χαρακτηριστικό την αρωματικότητα, που σε κάποιες περιπτώσεις ενδέχεται να μας δημιουργεί συνειρμούς... νεοκοσμίτικους. Λίγο πιο Νότια, στη Μαντινεία, η χρονιά ήταν αρκετά πιο υγρή. Τα κρασιά που περιμένουμε από τη δημοφιλή αυτή ζώνη ενδέχεται να είναι λίγο πιο συγκρατημένα από πλευράς αλκοόλ και οξύτητας, διατηρώντας σταθερή όμως πάντα την τυπικότητά τους. Αντίθετα, η Σαντορίνη είχε φέτος μία σχεδόν ιδανική χρονιά, γι αυτό και μας υπόσχεται κρασιά με (ακόμα πιο) εκρηκτική οξύτητα! Αντίστοιχη όμως είναι και η υπόσχεση του αντίπαλου δέους στα λευκά από το... απέναντι πέλαγος. Χάρη σε ένα εξαιρετικό 2010, η Ρομπόλα της Κεφαλονιάς θα μας χαρίσει πανέμορφα καλοκαιρινά αρώματα σε φόντο δροσιστικής οξύτητας για άλλη μια χρονιά.

Στα ερυθρά, τώρα, η χρονιά έδωσε αρωματική πολυπλοκότητα, θέρμη και φινέτσα. Ο αμπελώνας της Βόρειας Ελλάδας, κατ’ αρχήν, μας ετοιμάζει κρασιά με ζεστό, πικάντικο αρωματικό χαρακτήρα, φιλικότητα και στρογγυλές τανίνες. Ψηλά βάζει τον πήχυ και ο Αττικός αμπελώνας, στον οποίον η καλή περασμένη χρονιά χάρισε πολύ εκφραστικά ερυθρά, με ισορροπημένη οξύτητα και τέλειους αλκοολικούς βαθμούς. Η χρονιά για τους οινοποιούς της Νεμέας διαγράφεται από πολύ καλή ως και εξαιρετική, καθώς ο καιρός για τη δημοφιλή οινοπαραγωγική μας ζώνη ήταν για το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς γενναιόδωρος σε όλα. Στο νοτιότερο μέρος του Ελληνικού αμπελώνα, στην Κρήτη, μας περιμένουν ερυθρά που προορίζονται για... δυνατά ποτήρια – πλούσια δομή, συμπύκνωση, αλκοόλ και δυνατά αρώματα.

Τα πρώτα Ελληνικά λευκά εσοδείας 2010 έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους στην αγορά. Τα ερυθρά, βεβαίως, της ίδιας εσοδείας αργούν ακόμα, αφού θα συνεχίσουν να «αναπαύονται» στα βαρέλια τους για μπόλικο χρονικό διάστημα ακόμα. Όλα πάντως δείχνουν ότι το 2010 ήταν μία πολύ καλή χρονιά για τον Ελληνικό αμπελώνα, και αυτό θα έχουμε πολλές – και απολαυστικές – ευκαιρίες να το διαπιστώσουμε στα ποτήρια μας.

Πρέπει να σας πω, όμως, ότι τα πράγματα δεν ήταν αντίστοιχα εύκολα (και απλά) και στον διεθνή αμπελώνα. Όπως ήταν αναμενόμενο, άλλωστε, η εσοδεία παρουσίασε μεγάλες διαφορές από το Βορειότερο άκρο του παλαιού κόσμου, ως τη νοτιότερη «μύτη» του νέου. Ποιες ήταν αυτές; Αν μπορείτε να κάνετε λίγη υπομονή, θα σας τις αποκαλύψω την επόμενη εβδομάδα!...



Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: