Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Έξω Πάμε Καλά – Μέρος 2ον, 3ον, 4ον, κλπ...

Έξω Πάμε Καλά – Μέρος 2ον, 3ον, 4ον, κλπ... Από τον Θ. Λέλεκα 


Ξέρω, ξέρω, πλέον δεν ακούμε για την Ελλάδα τίποτα εκτός από αρνητικότητα, απαισιοδοξία και γκρίνια. Για άλλη μια φορά, τώρα που ήμουν στο εξωτερικό, παλιοί και νέοι φίλοι έτρεχαν να με βρουν και με περίλυπο ύφος να με ρωτήσουν πώς είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, αν τα βγάζουμε πέρα και πώς, τι μέλλει γενέσθαι, κλπ.

Εν τω μεταξύ, τρέμω – κυριολεκτικά – να μην «κολλήσουμε» και εντός συνόρων τη μαυρίλα και χάσουμε τελείως το κέφι μας. Γιατί είναι σημαντικό, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στο Ελληνικό κρασί, να διατηρήσουμε τον ενθουσιασμό μας, να στηρίξουμε και να υποστηρίξουμε προσπάθειες και πρωτοβουλίες, και πάνω απ’ όλα να μην χάνουμε το κέφι και την απόλαυση που το κρασί μπορεί να μας προσφέρει.

Να σας πω κάτι, όμως; Έξω πάμε καλά. Και αν και δεν το λέω πρώτη φορά, είναι κάτι που είναι πραγματικότητα και «θεριεύει» κάθε μέρα και περισσότερο. Κι αυτό γιατί και το Ελληνικό κρασί είναι εξαιρετικό και όλο και περισσότερος κόσμος το ανακαλύπτει συνεχώς, αλλά και επειδή γίνονται συνεχώς κινήσεις – ιδιωτικές και συλλογικές – προς την σωστή κατεύθυνση.

Έξω πάμε καλά, λοιπόν. Τελευταία ταξιδεύω (σχεδόν) ασταμάτητα και ακούω μόνο τα καλύτερα για το κρασί μας. Και όχι (πια) επειδή οι συνάδελφοι από το εξωτερικό θυμούνται ή σκέπτονται πως ήταν τα Ελληνικά κρασιά κάποτε, αλλά επειδή, απ’ ότι μου λένε, έχουν ολοένα και περισσότερες ευκαιρίες να τα δοκιμάσουν και να τα αξιολογήσουν σε εκδηλώσεις, γευσιγνωσίες, δείπνα και διαγωνισμούς σε διάφορα μέρη του κόσμου.

Να, για παράδειγμα, πριν από μερικές ημέρες ο οίκος Mavrommatis στο Παρίσι, ο οποίος εξειδικεύεται στα πιο exclusive προϊόντα Μεσογειακής γαστρονομίας, διοργάνωσε μία μεγάλη επαγγελματική γευσιγνωσία Ελληνικών κρασιών στη Γαλλική πρωτεύουσα, με συμμετοχή πολλών και καλών Ελλήνων οινοποιών. Σύμφωνα με τις πηγές μου, οι εντυπώσεις όσων παραβρέθηκαν ήταν κάτι παραπάνω από θετικές.

Μόλις λίγες ημέρες αργότερα, ο Οργανισμός Προώθησης Εξαγωγών και η ένωση All About Greek Wine διοργάνωσαν με μεγάλη επιτυχία στη Νέα Υόρκη μία εκδήλωση με τίτλο «Ανακαλύψτε τους Χαμένους Θησαυρούς της Ελλάδας». Η εκδήλωση βασιζόταν στο πάντρεμα Ελληνικών κρασιών και γεύσεων, γι αυτό και πρωταγωνιστές της δεν ήταν μόνο άνθρωποι του κρασιού, αλλά και γνωστοί Σεφ.

Επιπλέον, μαθαίνω από φίλους οινοποιούς που εδώ και καιρό εντείνουν τις προσπάθειές τους στο εξωτερικό, ότι σε παλιές και σε νέες αγορές τα κρασιά μας κάνουν θραύση, και ότι σε μπαρ και εστιατόρια του εξωτερικού – και δεν αναφέρομαι (μόνο) σε αυτά που έχουν Ελληνικό ή «Μεσογειακό» χαρακτήρα – το Ελληνικό κρασί έχει περισσότερη πέραση από ποτέ. Και βέβαια, οι γηγενείς μας ποικιλίες έχουν αρχίσει να συζητιούνται (και να ζητιούνται) όσο ποτέ άλλοτε!...

Τέλος, πρέπει να σας πω ότι η νέα «επίθεση εξωστρέφειας» του Ελληνικού κρασιού δεν θα είναι μία πρωτοβουλία αφημένη στην τύχη της. Αντιθέτως, κάτω από την αιγίδα της ΕΔΟΑΟ – του διακλαδικού οργάνου του κρασιού στην Ελλάδα – και με βάση το ήδη εκπονηθέν στρατηγικό σχέδιο για την ενίσχυση της εικόνας του Ελληνικού κρασιού στις αγορές του κόσμου, κάθε κίνηση θα είναι προσεκτική και μελετημένη. Και τα κρασιά μας τα οποία θα έχουν το ρόλο του «πρεσβευτή» του Ελληνικού αμπελώνα στο εξωτερικό, θα έχουν πρώτα αξιολογηθεί από ομάδα ειδικών, στην οποία θα έχω την χαρά και τιμή να συμμετέχω και εγώ, είτε προκύπτουν από γηγενείς ποικιλίες, είτε αποτελούν Ελληνικές εκφράσεις διεθνών ποικιλιών.

Όλα καλά έξω, λοιπόν. Ή, τουλάχιστον, καλύτερα απ’ ότι έχουν υπάρξει εδώ και πολύ καιρό. Εμένα όμως δεν μου αρκεί αυτό. Γιατί εμείς που αγαπάμε το Ελληνικό κρασί δεν ζούμε (μόνο) στο εξωτερικό, και θέλουμε τα καλύτερα γι αυτό παντού – και κυρίως μέσα στο «σπίτι» του. Έτσι, τώρα που καλοκαιριάζει, θέλω να σκεφτείτε πόσο μπορεί το κρασί να ομορφύνει τη ζωή μας: από τα φρέσκα λευκά της εσοδείας 2010 τις ζεστές μέρες με ψαράκια και θαλασσινά κοντά στη θάλασσα, τα όμορφα ροζέ μας που θα συνοδεύσουν τα λαδερά μας, τα ζυμαρικά μας με κόκκινη σάλτσα και τις πιο «εξωτίκ» γεύσεις του καλοκαιριού, αλλά και τα εξαιρετικά μας κόκκινα, που εμείς οι ορκισμένοι «σαρκοφάγοι» δεν τα αποχωριζόμαστε, ακόμα κι όταν έξω έχει καύσωνα! Α, και να μην ξεχνάμε και τα μοναδικά γλυκά μας κρασιά: δεν είναι κρίμα οι ξένοι να κάνουν «σαν τρελλοί» γι αυτά, κι εμείς να τα παραμελούμε;...

Τα «έξω», λοιπόν, τα έχουν αναλάβει άλλοι. Και φαίνεται ότι τα πηγαίνουν καλά. Τα «μέσα», όμως, είναι στο χέρι μας. Και η βελτίωση της κατάστασης είναι για όλους μας σοβαρό – αλλά και άκρως απολαυστικό – καθήκον.

Παρεμπιπτόντως, όσο γράφονταν αυτές εδώ οι γραμμές, δεν είχα ενημέρωση σχετικά με το πως τα πήγαν οι Ελληνικές συμμετοχές στον Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου Concours Mondial de Bruxelles, στον οποίον ήμουν κριτής, καθώς τα αποτελέσματα δεν είχαν ανακοινωθεί ακόμα. Αν κρίνω, ωστόσο, με βάση τα κρασιά που δοκίμασα και αξιολόγησα ο ίδιος, αλλά και τα όσα συζήτησα με τους συναδέλφους εκεί, πιστεύω ότι έχουμε κάθε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι!...



Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: