Ζητούνται έξυπνες ιδέες "εντός"... και επειγόντως!

Ζητούνται έξυπνες ιδέες "εντός"... και επειγόντως!
Από τον Τ. Πικούνη

Greek Wine, souvlaki, moussaka, gyros και άλλα τέτοια χαρακτηριστικά της ελληνικότητας ενός καταστήματος δεν υπάρχουν στο νέο Wine Bar του Θωμά Τσιάνη, το TapaSoif στην πόλη Namur του Βελγίου! Και όμως... Ο Θωμάς Τσιάνης έχει φτιάξει την πιο ...σατανική "φάκα" ("Γιάφκα" την ονομάζει ο Ντίνος Στεργίδης") για να κάνει φίλους του ελληνικού κρασιού όσο περισσότερους Βέλγους. Και να κερδίζει από αυτό. Γιατί μόνο ελληνικό κρασί υπάρχει στο μαγαζί του!

Πώς αντιδρά ο πελάτης σε αυτήν την έκπληξη; «Στην αρχή πολλοί μένουν “κάγκελο”, είναι αλήθεια. Έχουμε όμως εδώ ένα σύστημα σερβιρίσματος σελφ σέρβις, για όσους θέλουν, όπου μπορεί κανείς να δοκιμάσει με πολύ μικρό κόστος ― γύρω στο 1 € ― 16 διαφορετικά κρασιά στο ποτήρι. Μόλις δοκιμάσουν ένα-δύο κρασιά πείθονται για την ποιότητα των ελληνικών κρασιών και στη συνέχεια μπαίνουν στη διαδικασία της γευστικής ανακάλυψης». λέει ο Θωμάς. Και συνεχίζει:

 «Ο απλός καταναλωτής συχνά πείθεται για την ποιότητα των κρασιών μας δοκιμάζοντας τα τραγανά σοβινιόν μπλαν της Καβάλας, τα μεστά καμπερνέ σοβινιόν της Κεντρικής Ελλάδας και τα χυμώδη σαρντονέ της Πελοποννήσου. Είναι γεύσεις που τους είναι οικίες και τις εγκρίνουν. Στη συνέχεια πιο εύκολα θα δοκιμάσουν τα αγιωργίτικα και τα ξινόμαυρα και μετά ποιος τους πιάνει»

Η κατάληξη; «Είμαστε γεμάτοι μεσημέρι-βράδυ, μόνο οι λίγες ώρες μεταξύ των δύο γευμάτων είναι λίγο πρόβλημα αφού δεν σερβίρουμε καφέ εκτός γεύματος».

Ήταν μια ιστορία που μου διηγήθηκε ο Ντίνος Στεργίδης σε ένα διάλειμμα της ...οινογευσίας στην πρόσφατη έκθεση "Τα ΒορΟινα". Σήμερα την είδα σαν άρθρο του στο "Αμπελοτόπι" του πολύ καλού "Fnl-Guide" και σας παραπέμπω εκεί για να διαβάσετε το άρθρο (TapaSoif: Το ελληνικό wine bar του Βελγίου) πριν συνεχίσετε εδώ... γιατί περιέχει πολλές λεπτομέρειες, που δείχνουν ακριβώς τι εννοούμε βάζοντας τις "έξυπνες ιδέες" στον τίτλο αυτού του άρθρου. Η ιστορία είναι απολαυστική, και θα κάνει κάθε έλληνα -πιστεύω- υπερήφανο!

Κάθε ιστορία επιτυχίας, όσο μικρή σε κλίμακα και αν είναι, έχει ένα πολύ μεγάλο και ιδίως ευρύ "δίδαγμα": Που μας λέει ότι αντί να κοιτάζουμε αδρανείς και απελπισμένοι τα προβλήματά μας, αντί να ζητάμε να "ψοφήσει η αγελάδα του γείτονα" ενώ μπορούμε να κάνουμε τη δική μας "αγελάδα" καλύτερη, αντί να διαμαρτυρόμαστε για τις εκπτώσεις ή τις κινήσεις marketing των άλλων, αντί να προσπαθούμε να σταματήσουμε την εξέλιξη των ανταγωνιστών μας, προτείνω να ξεφύγουμε από το εβραϊκό μεν, ελληνικότατο δε "αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων" και να αρχίσουμε όλοι να κατεβάζουμε ...ιδέες.

Δεν πείθομαι με τίποτα ότι ο ελληνικός ..αέρας είναι αυτός που εμποδίζει τους Έλληνες να κατεβάζουν αυτές τις θαυμάσιες ιδέες που τους κάνουν να διακρίνονται στο εξωτερικό! Ούτε το "δυσμενές οικονομικό περιβάλλον" στην Ελλάδα είναι δικαιολογία από μόνη της, όταν στο εξωτερικό αντιμετωπίζουν -ιδίως στην αρχή- τα μύρια όσα προβλήματα!

Ο αρχαίος πολυμήχανος Οδυσσέας που κρύβεται μέσα στο DNA κάθε σχεδόν Έλληνα και κάνει την εμφάνισή του μόνο στο εξωτερικό θα πρέπει να αποκαλυφθεί και να αναλάβει δράση και μέσα στην Ελλάδα. Και οι περισσότερες ιδέες δεν χρειάζονται να υπάρχουν λεφτά για να πραγματοποιηθούν. Δεν κόστισε απολύτως τίποτα παραπάνω στο Θωμά Τσιάνη η "φάκα" που έστησε, η συνέργεια του TapaSoif με την εισαγωγική του εταιρεία, ή η δημιουργία "πρακτόρων Sommelier" υπέρ του ελληνικού κρασιού (που ο ίδιος εισάγει!).

Ο Θωμάς Τσιάνης κερδίζει από τη "φάκα" του, κερδίζει από τις πωλήσεις ελληνικού κρασιού, από τη συνέργεια wine bar-εισαγωγικής εταιρείας. Δεν το κάνει (μόνο) από "αγάπη προς το ελληνικό κρασί" ή για άλλες μεγάλες "ιδέες", το κάνει γιατί είναι καλός επιχειρηματίας. Λυπάμαι αν στενοχωρώ όλους αυτούς που επαινούν τον "αλτρουισμό", τις ενέργειες δίχως κέρδος, τα "ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα" και είναι μόνιμα καχύποπτοι απέναντι στην επιχειρηματικότητα, την εφευρετικότητα και το κέρδος. Συνήθως και αντικειμενικά οι "μεγαλοιδεατισμοί" διαρκούν ελάχιστα ή λέγονται χωρίς να εννοούνται, ενώ η επιδίωξη του κέρδους φέρνει τις περισσότερες φορές καλύτερα και μονιμότερα αποτελέσματα, ακόμα και για τις μεγάλες ιδέες που -έμμεσα- εξυπηρετούν.

Μπράβο στο Θωμά Τσιάνη, που μας ανανεώνει την πίστη μας για τις ικανότητες του Έλληνα. Ευχαριστούμε το Ντίνο Στεργίδη που μας χάρισε αυτό το παράδειγμα της ελληνικής εξυπνάδας (θα έλεγα "καπατσοσύνη", αλλά η λέξη-όπως τόσες άλλες σχετικές με τη επιχειρηματικότητα- έχει πάρει στην αιωνίως σοσιαλιστική και "ενοχική" Ελλάδα άλλη έννοια)




Τάσος Πικούνης


Μοιραστείτε το άρθρο: