Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Η προαναγγελθείσα καταστροφή που ...δεν ήρθε ποτέ

Η προαναγγελθείσα καταστροφή που ...δεν ήρθε ποτέ
Από τον Τ. Πικούνη

Έχω την αίσθηση ότι πέσαμε από βράχο 20 μέτρων... και με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι ζούμε ακόμα... με διστακτικά βήματα σηκωθήκαμε, και η έκπληξη ήταν μεγαλύτερη όταν ψηλαφήσαμε πόδια, χέρια, κεφάλι... για να βεβαιωθούμε ότι δεν είχαμε πάθει τίποτα, κάτι γρατζουνιές, ένα δυο μώλωπες... Ναι, το κρασί και όσοι "κρεμόμαστε" από αυτό, πέσαμε από το φοβερό 2013, και ...σηκωθήκαμε!

Θυμάστε τον τρόμο με τον οποίο αντιμετώπιζαν όλοι (εμού συμπεριλαμβανομένου) το 2013; Τότε, το Δεκέμβριο του 2012; Θυμάστε την γενική καταστροφή που προβλέπαμε; Θυμάστε τα οινοποιεία που θα έκλειναν;

Σίγουρα τα θυμάστε όλα αυτά... και τι από αυτά έγινε;

Σχεδόν τίποτα... όλα τα οινοποιεία ζουν, υπάρχουν, με προβλήματα κάποια, με λιγότερα άλλα.... και περιέργως, κάποια -λίγα ίσως- πάνε και καλά! Στο ίδιο διάστημα, νέα οινοποιεία εμφανίστηκαν και διεκδικούν σιγά-σιγά μερίδιο αγοράς...

Από την άλλη βέβαια, το εμπόριο οίνου δεν είχε την ίδια τύχη. Κάποιες εταιρείες χονδρικής-διανομής έκλεισαν, αρκετές κάβες επίσης. Στο ίδιο χρονικό διάστημα όμως, κάποιες άλλες άνοιξαν, -καλύτερες από τις προηγούμενες- και ορισμένες από αυτές πηγαίνουν επίσης καλά... όπως καλά πηγαίνουν και Wine Bars, που όλα είναι γνήσια "παιδιά της κρίσης", αφού πριν από αυτή ήσαν είδος ανύπαρκτο... και συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται, τόσο αυτά όσο και τα εστιατόρια με προσανατολισμό το κρασί.

Μια άλλη πρόβλεψη ήταν ότι -λόγω οικονομικής κρίσης- οι εκθέσεις Οίνων ή/και τροφίμων/ποτών θα "έσβηναν". Και εδώ οι Κασσάνδρες έπεσαν (τραγικά) έξω: 14 Εκθέσεις Οίνου -2 από αυτές και Τροφίμων/Ποτών- 2 "Ανοιχτές Πόρτες"- πολλές τοπικές εκθέσεις και εκδηλώσεις σε πόλεις της Ελλάδας, άπειρες εκδηλώσεις-οινογευσίες σε Wine Bars και Εστιατόρια, πάρα πολλές επίσης σε κάβες... Οινική υποστήριξη καλλιτεχνικών εκδηλώσεων (όπως το "Δίπλα στην Τέχνη" του House of Wine)! Πως αντέχουν οικονομικά οι οινοποιοί να συμμετέχουν σε τόσες εκθέσεις; Μέσα σε περίπου ένα μήνα από σήμερα έχουμε μπροστά μας την παρουσία των Οινοποιών της Βόρειας Ελλάδας στη Μ. Βρετανία, την τεράστια (από κάθε άποψη) HORECA και το "Οινόραμα"... και έπεται συνέχεια...

H εντύπωση είναι ότι η Ελλάδα φέρνει "βόλτες" γύρω από τη διασκέδαση, τις εκθέσεις, τις εκδηλώσεις με επίκεντρο το κρασί! Και ενισχύεται δραματικά, αν στο κρασί προσθέσουμε και τα σχετικά με μπύρες και ποτά, τα εκατοντάδες μπαρ/μπαράκια που άνοιξαν το χρόνο που πέρασε, την έκρηξη του gourmet και -παρά την κρίση- την επιτυχία των πανάκριβων gourmet εστιατορίων και την αύξηση τους. Επίσης, αν λάβουμε υπ' όψη την ανάδειξη κάποιων Chef (πέραν των 3 ...τενόρων της TV) και αρκετών Bartenders/Mixologists (ναι... έτσι λέγεται πια στο newspeak ο παλιός γνωστός barman) σε επίπεδα Star (κάποιοι/κάποιες σίγουρα έχουν εικονίσματα του Καραθάνου της Hytra στο εικονοστάσι τους!), τότε θα αντιληφθούμε ότι τα πράγματα το 2013 δεν ήσαν τόσο μαύρα όσο θέλουν μερικοί να τα περιγράφουν... ή όσο οι αριθμοί τα περιγράφουν, αν θέλετε...

Πως έγινε το ...θαύμα; Πως έγινε και ο μόνος κλάδος στον οποίο δεν υπήρξαν απώλειες είναι αυτός της οινοποιίας; Και μάλιστα παρά την αποδεδειγμένη μετακίνηση μεγάλου μέρους των καταναλωτών προς το χύμα; Με την επίσης καταστροφική πορεία της εστίασης, που όλοι της θεωρούσαν το Α και το Ω της αγοράς εμφιαλωμένου κρασιού στη χώρα μας;

Ολόκληρη η αγορά οίνου εξακολουθεί να λειτουργεί... τώρα χωρίς θαλασσοδάνεια, με πολύ λιγότερες πιστώσεις, με το "μετρητοίς" να παίρνει μερίδιο σημαντικό, και με μια πρωτόγνωρη δυναμική στο marketing και στις εξαγωγές που μόνο καλά αναμένεται να δώσει.

Δεν θα προσπαθήσω να δώσω απαντήσεις εδώ. Δεν έχω δυστυχώς τους συνολικούς αριθμούς, δεν έχω εμβαθύνει στο θέμα ώστε να δώσω ερμηνείες. Η εικόνα πάντως θα έλεγα ότι "ευημερεί" ενώ οι αριθμοί που δημοσιεύονται κατά καιρούς για το κρασί "δυστυχούν".

Μια άλλη ακόμα διαπίστωση είναι ότι το περίφημο lifestyle ζει και βασιλεύει.. όχι προς τις κατευθύνσεις, τα μεγέθη ή και το στυλ που τις εποχές της "αθωότητας" το χαρακτήριζαν, αλλά προς άλλες, ίσως πιο εκλεπτυσμένες, λιγότερο φανταχτερές αλλά -φοβάμαι- το ίδιο ρηχές και ανόητες. Προς εποχές της δεκαετίας του 60-70, όταν πάλι τα πράγματα άλλαζαν δραστικά στην Ελλάδα -προς το καλύτερο τότε- και η νέα αστική τάξη γιγαντωνόταν και επέβαλε τα "δικά" της γούστα, σύμβολα, stars... Το έχω ξαναπεί, θα το επαναλάβω και εδώ: Το lifestyle είναι διαχρονικό, και οπωσδήποτε προϋπήρχε του Κωστόπουλου, αυτό πρέπει να το χωνέψουμε δυστυχώς, γιατί θα δώσει άλλη δυναμική στις "ερμηνείες" κάποιων για τη σημερινή αγορά… αλλά και στις ενοχές μας.

Θα υιοθετήσουμε την αισιόδοξη "εικόνα", θα αφεθούμε στη "μαγεία" της, ή θα πιστέψουμε τους απαισιόδοξους "αριθμούς"; Τι από τα δύο ισχύει; Πως θα ερμηνεύσουμε το υπαρκτό παράδοξο; Η μάλλον... θα αποπειραθούμε να το ερμηνεύσουμε;

Μπα... δεν νομίζω... Νομίζω μάλιστα ότι ήδη ακούω το "έλα καημένε, τώρα…" στα αυτιά μου... Πάμε -όπως πάντα- στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Με την ελπίδα πυξίδα μας, χάρτη μας, πανιά μας, πορτολάνο μας...

Εν κατακλείδι (τι ωραία λέξη, σημαίνει κλείνοντας, σας επίλογος, στο τέλος-τέλος) ...στην υγειά μας!

Μοιραστείτε το άρθρο: