Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Σκέψεις μιας φίλης του κρασιού για τις Μεγάλες Μέρες της Νεμέας

Σκέψεις μετά από επίσκεψη στις Μεγάλες Μέρες της Νεμέας
Από την  Φλώρα Κωνσταντοπουλου

Για τη Φλώρα Κωνσταντοπούλου δεν είναι η πρώτη φορά που γράφει στο House of Wine. Πολύ καλή μας φίλη και φίλη του κρασιού, η Φλώρα είναι μια νέα γυναίκα με σπουδές, με συχνή επαφή με το εξωτερικό λόγω της δουλειάς της, και με κριτική σκέψη που εκτιμώ. Για τους παραπάνω λόγους, όταν έμαθα οτι επρόκειτο να επισκεφθεί τα οινοποιεία στις "Μεγάλες Μέρες της Νεμέας", την παρακάλεσα να γράψει ένα άρθρο για τις εντυπώσεις της. Είναι -πιστεύω- σημαντικό κάποτε να ακούμε τις απόψεις των φίλων του κρασιού, και όχι μόνο των Οινογράφων, μήπως έτσι καταλάβουμε τι πραγματικά ζητά ο οινόφιλος, χωρίς "φίλτρα και "ενδιάμεσους".

Το άρθρο δημοσιεύεται όπως υποβλήθηκε, με τις φωτογραφίες της Φλώρας. Οι έντονοι χαρακτήρες (bold) και οι επισημάνσεις δικές μας.

Το βήμα λοιπόν στη Φλώρα Κωνσταντοπούλου.


Τάσος Πικούνης




Οι "Μεγάλες Ημέρες Νεμεας" φτάσανε στο τέλος τους, Ένας ολόκληρος μήνας αφιερωμένος στο κρασι και στους οινοπαραγωγούς της Νεμεας! Το άκουσμα αυτής της δραστηριότητας με χαροποίησε ιδιαίτερα.
Ηταν η πρώτη φορά που αποφάσισα να παρακολουθήσω αυτή την εκδήλωση κρασιού, τόσο κοντά στην Αθήνα.

Οι μοναδικοί "κανονισμένοι σταθμοί" μας ήταν τα οινοποιία "Σκούρα" και "Παλυβού". Κοινά αποδεκτά ποιοτικά κρασιά και φιλόξενα οινοποιεία όλο τον χρόνο, πιο έμπειροι στις δημοσιές σχέσεις που φάνηκε και από το δημοσιευμένο πρόγραμμα εκδηλώσεων και το οργανωμένο τμήμα επικοινωνίας που ανταποκρίθηκε άμεσα και με πολύ καλή διάθεση στην αλληλογραφία μας για να παρακολουθήσουμε και να εγγραφούμε σε κάποιες από τις δραστηριότητές τους. Για τα υπόλοιπα οινοποιεία το μόνο που ήταν γνωστό ήταν ότι οι πόρτες τους θα ήταν ανοιχτές. Ο χάρτης του «Nemea Wine Land» φάνηκε πολύ χρήσιμος ώστε να εμπλουτίσουμε την διαδρομή μας και με άλλες στάσεις, στο πολύ όμορφο και ζεστό οινοποιείο Λαυκιωτη και στον ιδιαίτερο χώρο της ξεχωριστής προσωπικότητας του Παπαιωάννου.

Ο κάθε χώρος είχε ξεκάθαρα δική του οπτική για την συλλογική αύτη προβολή και για την φιλοξενία του επισκέπτη. Το ερώτημα που δημιουργείται είναι ποιος ήταν ο στόχος αυτής της πολύ ωραίας ιδέας: Σαν τρίτος που κοιτάει από ψηλά αλλά με ενδιαφέρον τον χώρο του ελληνικού κρασιού και θεωρώντας ότι αποτελεί τον καλύτερο πρεσβευτή στις ξένες αγορές, προτρέχοντας, σκέφτηκα ότι αρχικά θα ήταν η προσέλκυση του Έλληνα καταναλωτή στο εμφιαλωμένο κρασί και η απομάκρυνση του από το χύμα- και από το "συσκευασμένο χύμα", καθώς και η προβολή του ελληνικού κρασιού στους ξένους καταναλωτές. Η δεύτερη σκέψη ήταν ότι ίσως ο στόχος να ήταν μόνο οι ξένοι επισκέπτες, γιατί δεν μπορούσα να βρω άλλο λόγο που η ενέργεια αυτή έγινε τον Αύγουστο, μόλις πριν από τον τρύγο, μια εποχή που οι Έλληνες συνήθως είναι σε καλοκαιρινές διακοπές, ή αν δεν είναι σίγουρα θα βρίσκονται σε κάποια παραλία για μπάνιο. Ακόμα έχω ελπίδα ότι θα επαναληφθεί κάτι αντίστοιχο μέσα στην νέα χρονιά με τα καινούργια κρασιά, δημιουργώντας μια αιτία στους Έλληνες για εκδρομή στην Νεμέα.

Με αυτές τις σκέψεις λοιπόν και με πολύ καλή διάθεση κατευθυνθήκαμε για πρώτη φορά στις Ημέρες Νεμέας. Κυνηγώντας χρόνια τώρα τα οινικά γεγονότα, πιστεύω ακράδαντα ότι έχουν μεγάλη δύναμη. Έχεις την ευκαιρία να μιλήσεις με τους παραγωγούς αλλά και να βρεθείς με άλλους ανθρώπους "του ίδιου φυράματος", που μοιράζονται το ίδιο πάθος και συμμερίζονται μια χαρά που πολλοί άλλοι δεν την καταλαβαίνουν. Το πιο σημαντικό από όλα, με την μεγαλύτερη αξία είναι ότι δίνεται η δυνατότητα να δοκιμάσεις κρασιά. Για να αποκρυπτογραφηθεί ένα τεράστιο ράφι με ετικέτες, ονόματα, ποικιλίες και χαρακτηρισμούς, παίρνει αρκετά χρόνια συνεχούς απασχόλησης με το "άθλημα". Έτσι λοιπόν κάποιος που αρχίζει να δοκιμάζει, εντοπίζει τι του αρέσει και ξέρει τι να αγοράσει την επόμενη φορά, τι να προσφέρει σε κάποιον αλλά και να μειώσει το ρίσκο που νιώθει την ώρα που πληρώνει στο ταμείο ένα μπουκάλι που το διάλεξε στην τύχη.

Τον όρο "γευσιγνωσία" λοιπόν το κύαθε κτήμα τον μετέφρασε διαφορετικά. Ο Λαυκιώτης δημιούργησε μια υπέροχη ατμόσφαιρα στο μοναστηριακό του τραπέζι, προσφέροντας με την σειρά όλα του τα κρασιά, συνοδευόμενα από σχόλια για την ποικιλία, την οινοποίηση και την αμπελουργία. Κάθε παρέα που έμπαινε ξεκινούσε από την αρχή. Οι κύριοι Παλυβός και Παπαϊωάννου, γενναιόδωροι διέθεταν προς δοκιμή όλα τα κρασιά που ζητούσες αλλά ... χωρίς συστάσεις, δυστυχώς. Νομίζω ότι ο πρόλογος και η καθοδήγηση είναι απαραίτητα σε έναν επισκέπτη. Υπέροχα κρασιά χάνονται μέσα στο τσουβάλι και κάποιος που δεν ξερει τι να διαλέξει, δοκιμάζει πάλι στην τύχη, όπως ήταν αγοράζει στην τύχη. Το Κτήμα Σκούρα παρ 'όλο που είχε οργανωμένο "μάθημα γευσιγνωσίας", με σημείο αναφοράς την βασική ετικέτα σε λευκό και κόκκινο, με πολύ ωραίες πληροφορίες, έδωσε ξεκάθαρα το έναυσμα ότι αξίζει τον κόπο να μπεις σε πιο βαθιά νερά του κρασιού και της συνοδείας του. Τα κρασιά του για γευσιγνωσία, όμως, μάλλον τα φύλαγε για το βραδινό πάρτυ.

Οι «μεγάλες προσδοκίες» ήταν για εμάς η κάθετη γευσιγνωσία του Τerra Leone Ammos 2005-2013, στην οποία είχαμε εγγραφεί για να συμμετάσχουμε, με περιορισμένες θέσεις οι οποίες είχαν διεκδικηθεί μέρες πιο πριν. Έγινε σε έναν πολύ ωραίο χώρο, ιδανικό για το γεγονός. Τα κρασιά υπέροχα, το κοινό δραστήριο, ο κύριος Παλυβος παρών σε θέση εισηγητή αλλά ο χρόνος λίγος. Πραγματικά με λύπη μου άφησα τα υπέροχα κρασιά, που μόλις είχαν αρχίσει να βγάζουν τον χαρακτήρα τους για να δώσουμε τον χώρο για την επόμενη εκδήλωση. Αυτό το θεωρώ το μεγαλύτερο πλήγμα. Η κάθετες γευσιγνωσίες είναι η πιο ωραία εμπειρία. Να βάζεις δίπλα-δίπλα τα ποτήρια και να εντοπίζεις την εξέλιξη, τις διαφορές και όταν έχεις την τύχη να παρευρίσκεται και ο οινοποιός, να σου λέει τι οφείλεται στο κλίμα και τι στην οινοποίηση, δεν είναι κάτι συνηθισμένο! Το Κτημα Παλυβού πάντως ήταν το πιο οργανωμένο καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας, με συνεχή παρουσία του παραγωγού και της επόμενη γενιάς του.

Η πόλη της Νεμέας ήταν μάλλον οργανωμένη μόνο για της βραδινές εκδηλώσεις και τίποτα εκτός από τις αφίσες δεν δήλωνε το ότι ήταν έτοιμη να δεχθεί ένα μεγάλο γλέντι. Ο κόσμος που ήταν μαζεμένος στον χώρο του συνεταιρισμού (ΣΟΝ), δεχόταν πάλι γενναιόδωρη προσφορά κρασιών από όλα τα κτήματα, μέχρι και Μαντινείες, από άτομα όμως που δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε καμία ερώτηση. Την κίνηση αυτή σε συνδυασμό με τον μικρό μπουφέ -προσφορά από το Wine Point- πάλι σαν μικρό γλέντι θα την χαρακτήριζα. Αν δεν είχες πάθος δεν χρειαζόταν να επισκεφθείς τα οινοποιεία -αφού εκεί μπορούσες να δοκιμάσεις όλα τα κρασιά- με αποτέλεσμα να χάσεις την μισή αν όχι όλη την ατμόσφαιρα! Λειτουργούσε δηλαδή κάπως ανταγωνιστικά στην επίσκεψη στα οινοποιεία.

Συνοψίζοντας τις εικόνες που μάζεψα και τα συναισθήματα που θυμάμαι από την μέρα που πέρασε, το πρώτο που έχω να πω είναι ότι περάσαμε πραγματικά ωραία. Για εμάς αποκάλυψη ήταν το οινοποιείο Λαυκιώτη, με τη ζεστασιά της υποδοχής, την καθοδηγούμενη γευσιγνωσία όλων των κρασιών και την εξαιρετική θέα στον κάμπο της Νεμέας! Το δεύτερο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι χρειάζεται δουλειά στην οργάνωση και το βασικότερο να εντοπίσουμε τον κοινό στόχο της κάθε περιοχής. Είμαι στο Ναυπλιο και νιώθω ότι δεν υπάρχει άλλος λόγος να περάσω ξανά από την πόλη της Νεμέας. Μόνο αυτή η σκέψη δίνει χώρο για βελτίωση. Εύχομαι η επόμενη φορά- να μην είναι του χρόνου-τα οινοποιεία να κάνουν το πιο απλό, να παρουσιάσουν με ζεστασιά τα κρασιά τους όπως κάνουν στα wine bar εχοντας το προτέρημα του ήδη " μαγικού" για τον κόσμο χώρο παράγωγης.

Οι όσοι ήδη αγαπάμε το κρασί ξετρυπώνουμε όλο τον χρόνο δράσεις και εκδηλώσεις. Αυτό που λείπει είναι να δημιουργηθεί το ενδιαφέρον και οι συνθήκες και για τους υπόλοιπους.


Μοιραστείτε το άρθρο: