Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

10 κρασιά που ξεχώρισαν στο Οινόραμα

10 κρασιά που ξεχώρισαν στο Οινόραμα!
Από την Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Πέρασε και το Οινόραμα 2017, μία πολύ πετυχημένη διοργάνωση με ρεκόρ συμμετοχών από πλευράς εκθετών. Με παρουσία τόσο των ήδη καταξιωμένων οινοποιείων αλλά και μικρότερων και καινούριων οινοποιείων, κατά την άποψη μου πρόκειται για το καλύτερο Οινόραμα που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ! Τουλάχιστον από όσα έχω επισκεφθεί εγώ και δεν είναι λίγα, αφού από το 1999 δεν έχω χάσει ούτε ένα Οινόραμα/Διονύσια.

Επισκέφθηκα και τις τρεις ημέρες την έκθεση, με στόχο να δοκιμάσω κρασιά από όλους τους παραγωγούς! Όχι να δοκιμάσω όλα τα κρασιά, όλων των παραγωγών αλλά τουλάχιστον 4 από την συλλογή τους και σίγουρα τις νέες τους προτάσεις. Ακόμα και αυτός ο στόχος ήταν αρκετά φιλόδοξος και υπολογίζω ότι τον πέτυχα στο 90% καθώς τελικά δεν τους πρόλαβα όλους! Στην μπλε αίθουσα με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις παραγωγών, στην πλειοψηφία τους ‘μεγάλοι’ παραγωγοί των οποίων τα κρασιά τους έχω δοκιμάσει πρόσφατα, το κατάφερα! Στην κόκκινη αίθουσα οι ‘ελλείψεις’ μου ήταν περισσότερες αλλά και πάλι με παραγωγούς γνωστούς για τις σταθερά καλές τους επιδόσεις, που έχω δοκιμάσει πρόσφατα τα κρασιά τους. Στην πορτοκαλί αίθουσα που ήταν οι ‘οινικές αποκαλύψεις’ και ήταν κρασιά από μικρά και καινούρια οινοποιεία, μπορώ με περηφάνια να πω ότι επισκέφθηκα όλους τους παραγωγούς!

Ξεχώρισα για την δυναμική τους ‘πρώτη’ παρουσία, τα Vassaltis Vineyards και Οινοποιείο Βενετσιάνου από την Σαντορίνη, το Άωτον από την Αττική, το Οινοποιείο Ψαρούλη από την Καλαμάτα και το Οινοποιείο της Οικογένειας Ιερόπουλου από την Νεμέα.

Το παραπάνω αποτελεί απόσπασμα από το κείμενο των εντυπώσεων για το περσινό οινόραμα για τους πρωτοεμφανιζόμενους στο σύνολο των κρασιών τους, που ξεχώρισα! Φέτος δεν ήταν πρωτοεμφανίζομενοι αλλά χαίρομαι πολύ γιατί η ποιότητα των κρασιών τους ήταν και πάλι υψηλή και βρέθηκαν ανάμεσα στα οινοποιεία που κέρδισαν τις εντυπώσεις αν και πολύ νέα ακόμα. Από τα οινοποιεία που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο Οινόραμα φέτος, ξεχώρισα το Lacovino από την Λακωνία.

Το μεγαλύτερο μέρος των κρασιών που ξεχώρισα γενικότερα από το Οινόραμα, υπάρχει στα ‘ράφια’ του House of Wine και θα δείτε ποια είναι παρακάτω! Τα υπόλοιπα κρασιά που μου έκαναν εντύπωση, θα τα δείτε σαν ‘νέα προιόντα’ σύντομα στην λίστα μας! Θα αναφερθώ μόνο στα Ελληνικά κρασιά, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των συμμετοχών ήταν από την χώρα μας και τα εισαγόμενα κρασιά ήταν λίγα.

Ασύρτικο Reserve 2014, Santo


Σχεδόν όλα τα οινοποιεία από την Σαντορίνη ήταν εκεί, διάσπαρτα μέσα στην έκθεση! Οι Σαντορίνες του 2016 ήταν πολύ φρέσκες ακόμα, όμως τα κρασιά από το 2015 είχαν αρχίσει να ‘δείχνουν τα δόντια τους’. Αυτή που μου ‘έμεινε’ ήταν από την χρονιά του 2014 από τον συνεταιρισμό του νησιού. Ο Santo είναι ένα από τους σπουδαιότερους συνεταιρισμούς, όχι μόνο της χώρας αλλά όλου του πλανήτη, με 7 διαφορετικές Σαντορίνες εκτός τα Vinsanto, η μία καλύτερη από την άλλη και με τιμές που παραμένουν σε προσιτά, για το νησί επίπεδα. Από αυτές ξεχώρισα το Aσύρτικο Reserve 2014, με ξεκάθαρα αρώματα εσπεριδοειδών, τον ορυκτό χαρακτήρα να έχει αρχίσει να βγαίνει μπροστά και την λεμονάτη οξύτητα να δίνουν υπόσχεση για ακόμα μεγαλύτερες συγκινήσεις την επόμενη δεκαετία.

Ρομπόλα wild paths


Δυναμική ήταν και η παρουσία της Κεφαλλονιάς και μάλιστα το ένα οινοποιείο δίπλα στο άλλο! Δεν θα το κρύψω, το οινοποιείο Gentilini είναι από τα αγαπημένα και η ‘ανανεωμένη’ premium Ρομπόλα του, wild paths ήταν εξαιρετική! Στο wild paths ‘ενώθηκε’ η Ρομπόλα Cellar Selection και η Ρομπόλα wild ferment και για εμένα αυτή είναι η πιο σύνθετη Ρομπόλα που έχω δοκιμάσει ποτέ. Εκτιμώ ότι ακόμα είναι πολύ νεαρό και είναι το κρασί που μπορεί να αποδείξει ότι η Ρομπόλα έχει δυνατότητες παλαίωσης.

Τετράμυθος Ρετσίνα 2016


Οι Ρετσίνες κάθε χρόνο αυξάνονται και οι πλειοψηφία αυτών είναι σε υψηλό επίπεδο με ωραίο φρούτο και καλά ενσωματωμένα τα αρώματα του ρετσινιού. Αν και είδαμε πολύ καλά κρασιά και από την Αττική και από το οινοποιείο Κεχρή, αυτή την φορά με κέρδισε μια Ρετσίνα από Ροδίτη, αυτή του Τετράμυθου από την Αιγιαλεία, με αρώματα πεπονιού, βοτάνων αλλά και κάποιες νύξεις ορυκτών παρόλο που είναι πολύ φρέσκο.

Δαφνί 2016, Λυραράκης & Νόστος Grenache 2014


Η Κρήτη έδωσε δυναμικά το παρόν, με μία αίθουσα ‘δική’ της! Αν και μου έλειψαν οι Βηλάνες και κυρίως τα μονοποικιλιακά κρασιά, τα λευκά κρασιά από Βιδιανό, Μοσχάτο Σπίνας, και Malvasia που κυριάρχησαν στα λευκά, έδωσαν μία πολύ ευχάριστη αρωματική νότα στα κρασιά του νησιού, που στο σύνολο τους, εμφανίζονται κάθε χρόνο και καλύτερα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι οι οξύτητες των φετινών κρασιών ήταν ‘ανεβασμένες’ σε σχέση με άλλες χρονιές! Με μικρή διαφορά από αρκετά ακόμα Κρητικά κρασιά, ξεχώρισα το Δαφνί από το Κτήμα Λυραράκη με το χαρακτηριστικό άρωμα της Δάφνης να ακολουθείται από φρουτώδη χαρακτηριστικά αλλά και το Grenache από το Κτήμα Μανουσάκη για τον πυκνό αλλά και πολύ φρέσκο χαρακτήρα του και τις δυνατότητες εξέλιξης του που εκτιμώ ότι θα ξεπεράσουν την δεκαπενταετία.

Variete 2016, Λαλίκος


Όπως διαπιστώσαμε και πέρυσι, τα ημίξηρα ροζέ αυξάνονται καθώς αρέσουν πολύ στο καταναλωτικό κοινό! Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θέλουν λίγη ζαχαρίτσα στο ποτήρι τους, να συνοδεύει τα ευχάριστα φρουτώδη και συχνά λουλουδένια αρώματα των ροζέ κρασιών. Αυτό το κρασί από Grenache Rouge και Μοσχόμαυρο συγκεντρώνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που φέρνει καινούριο κόσμο στο κρασί! Και τον θέλουμε αυτό τον κόσμο!

Τομή ροζέ 2016, Τρουπή


Αυτό το ροζέ είναι ξηρό, με ζουμερό τριανταφυλλένιο χαρακτήρα και αρκετή λιπαρότητα και είναι σίγουρα ένα από τα πιο απολαυστικά κρασιά αυτού του ‘χρώματος’. Είναι φτιαγμένο άλλωστε από Μοσχοφίλερο, μια ποικιλία που εύκολα κερδίζει τον καταναλωτή ενώ στο οινοποιείο Τρουπή έχουν καταφέρει να του δώσουν όγκο!

Κτήμα Γαία 2013


Για εμένα αυτό είναι όχι μόνο ένα από τα καλύτερα Αγιωργίτικα που κυκλοφορούν αλλά σταθερά ένα από τα καλύτερα ερυθρά κρασιά του Ελληνικού αμπελώνα. Η χρονιά του 2013 επιβεβαιώνει την φήμη του, την ποιότητα του αλλά και την δυνατότητα του να εξελίσσεται στον χρόνο, με το ζωηρό φρούτο του, την συμπύκνωση αλλά και την ποιότητα των τανινών του.

Νάουσα 2011, Κτήμα Φουντή


Και τα Ξινόμαυρα είχαν δυναμική παρουσία στην έκθεση και απλά απέδειξαν την κλάση τους! Η πιο ‘παλιά’ Νάουσα που δοκίμασα όμως (δεν δοκίμασα αυτές του οινοποιείου Μπουτάρη), είναι και αυτή που κέρδισε την προτίμηση μου! Γιατί είναι έτοιμη να την πιούμε τώρα χωρίς να πρέπει απαραίτητα να ψάξουμε να βρούμε το πιο πλούσιο σε πρωτεΐνη και λίπος κρέας. Ένα Ξινόμαυρο που συγκεντρώνει όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά, της ποικιλίας, μπορεί να εξελιχθεί και έχει πολύ καλή σχέση τιμής ποιότητας!

Μαυροτράγανο 2015, Σιγάλα


Και άλλο κρασί από την Σαντορίνη, ερυθρό αυτή την φορά και από την ‘συνήθη ύποπτο’ ποικιλία! Το Μαυροτράγανο! Και για μία ακόμα φορά ξεχωρίζει το Μαυροτράγανο Σιγάλα! Όχι γιατί είναι έτοιμο να το πιούμε και να το απολαύσουμε τώρα, αλλά γιατί όταν θα το ‘φυλάξουμε’ μερικά χρόνια στην κάβα μας, θα μας ανταμείψει για την υπομονή μας! Γιατί είναι πλούσιο και πυκνό και για πρώτη φορά μου έβγαλε ορυκτό χαρακτήρα, που δύσκολα εντοπίζω σε κόκκινα κρασιά!


Στην υγειά σας!

Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Μιλώντας για την Μαυροδάφνη

Μοιραστείτε το άρθρο: