Τα νέα της αγοράς

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Καταρχάς, θα ήθελα να ξεκινήσω με ευχές, μιας και την εβδομάδα που θα ξεκινήσει από Δευτέρα, έχουμε τη μεγάλη γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Γιορτάζουν λοιπόν, εκτός από τον Μάριο, τη Μαρία, τον Παναγιώτη, την Παναγιώτα και όλοι οι Έλληνες, αφού μιλάμε για την μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή του καλοκαιριού και από τις μεγαλύτερες του έτους. Εύχομαι λοιπόν σε όλους

Χρόνια Πολλά και υγεία

Πάμε τώρα στα αμιγώς δικά μας. Νομίζω πέρασε αρκετός καιρός από τότε που ασχολήθηκα για τελευταία φορά με τα νέα της αγοράς. Θα ρίξω λοιπόν μια ματιά στις μεγαλύτερες δημοπρασίες whisky του εξωτερικού, που έλαβαν όλες χώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο, αφού η Γερμανία έχει αργία στους δυο βασικούς καλοκαιρινούς μήνες, δηλαδή Ιούλιο και Αύγουστο.

Ξεκινάω με το Λονδίνο και την δημοπρασία που τελείωσε στην 1η Αυγούστου. Εδώ ο νικητής ήταν προκαθορισμένος, υπό την έννοια ότι ήταν αδύνατο να χάσει, ρίχνοντας μια ματιά στους αντιπάλους. Δια περιπάτου νίκησε η διάσημη κάσκα 191 του μεγάλου Balvenie. Πρόκειται, όπως έχουμε ξαναπεί, για whisky 50 ετών, το οποίο φτιάχτηκε το 1952, από ένα και μόνο βαρέλι, το οποίο ονόμασα πριν και αριθμεί μόλις 83 φιάλες. Αμέσως μετά είχαμε ιαπωνική παρουσία, ως συνήθως με Karuizawa, αλλά με 12 ολόκληρα χιλιάρικα διαφορά. Ήταν λοιπόν μια από τις διάσημες γκέισες του Karuizawa, αλλά για να είμαι πιο ακριβής, όχι μια, αλλά δυο μαζί γκέισες. Ωραίο μου ακούγεται αυτό το τελευταίο. Τιμή πώλησης 11300 λίρες. Πολύ πίσω, όπως κι αν το δεις, είτε σαν μονάδες, είτε σαν ομάδα, ολόκληρη η σειρά από το Macallan Gran Reserva 18 ετών, δηλαδή 1979, 1980, 1981, 1982.Όλα μαζί 8700 λίρες. Ακριβώς από κάτω, ακόμη δυο γκέισες, αλλά εδώ θέλω λίγο να σταθώ. Δυο ολόιδια μπουκάλια, στην ακριβώς ίδια κατάσταση, το ένα 6100 και το άλλο 4500 λίρες. Όσοι λοιπόν νομίζουν ότι μπορούν να βγάλουν λεφτά από το σπορ, πρέπει να το ξανασκεφτούν. Θέλω με το παράδειγμα αυτό να πω, ότι είναι και λίγο σαν να παίζεις ζάρια. Φέρνεις εξάρες, αλλά φέρνεις και ντόρτια. Πάω παρακάτω σε μια ατελείωτη σειρά από παλιά Macallan, που έπιασαν από 4400 μέχρι 2700 λίρες και τελειώνω με ένα cognac, μα τι cognac. Στην λογικότατη τιμή των 2400 λιρών πωλήθηκε το Remy Martin Louis XIII, όχι όμως από τα φρέσκα, αλλά κάποιο από τη δεκαετία του 70.

Πάω πιο βόρεια και συγκεκριμένα στο Εδιμβούργο. Εδώ είχαμε δυο φαβορί ευθύς εξαρχής και αμφίβολο το νικητή. Ωστόσο, από την αρχή φάνηκε ποιος τελικά θα κερδίσει και αυτός ήταν το Dalmore 50 ετών, σε κρυστάλλινη κανάτα. Τιμή πώλησης οι 22100 λίρες, που δεν άφησαν περιθώρια αμφισβήτησης, αφού ο αμέσως επόμενος πληρώθηκε 10 χιλιάδες και ήταν Karuizawa 50 ετών από το 1965. Δηλαδή, 50 ετών το ένα, 50 ετών και το άλλο, αλλά το πρώτο 22100 και το δεύτερο 10000. Άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας, αλλά αυτό φαίνεται ότι δεν το κατάλαβαν ακόμη ορισμένοι, όπως ο κύριος που ήταν ιδιοκτήτης στο επόμενο Karuizawa. Ένα από τα δυο φαβορί, ήταν λοιπόν το Karuizawa Sakura, το οποίο πέρσι πουλιόταν γύρω στις 18 χιλιάδες. Φανταστείτε το εγκεφαλικό που έπαθε ο ιδιοκτήτης, όταν έληξε η δημοπρασία και στο ταμπλώ έβλεπε 8500. Αμέσως μετά, απίθανα τα πήγαν δυο Laphroaig, ένα από τη δεκαετία του 70 και ένα από τη δεκαετία του 50, με 7555 και 7000 αντιστοίχως. Τέλος, αναμενόμενα ήταν και τα 6350 για μπουκάλι θρύλος, όπως το Brora του 1972.

Τελειώνω με Γκλασκώβη. Εδώ κι αν ήταν προκαθορισμένος ο νικητής. Και για να μην παραεξηγηθώ, όταν λέω προκαθορισμένος, εννοώ ότι ήταν τόσο μεγάλη η χρηματική διαφορά που είχε με τα υπόλοιπα, αν υποθέσουμε ότι υπήρχε σε κάποιο ράφι, είτε ξύλινο, είτε διαδικτυακό, όπου δεν υπήρχε κανένα θέμα αν θα νικήσει, αλλά μόνο με τι ποσό θα κλείσει. Η δεύτερη έκδοση του Macallan Lalique, πωλήθηκε για το ποσό των 31000 λιρών, δηλαδή περίπου 35000 ευρώ. Έτη φωτός μακριά ένα παράξενο Johnnie Walker από τις αρχές του αιώνα, με 13500 ευρώ, μετά μερικές ακόμη γκέισες με 6800 λίρες και μετά το χάος.

Συμπερασματικά, αυτό που θα ήθελα να επισημάνω, είναι το εξής. Σε όλες τις δημοπρασίες, έλαμψαν δια της απουσίας τους σχεδόν όλα τα βαριά χαρτιά, όπως Bowmore, Ardbeg, Springbank, Macallan, με εξαίρεση φυσικά αυτό το θηρίο της Γκλασκώβης. Επίσης, για ακόμη μια φορά, είχαμε ολοκληρωτική επικράτηση της Σκωτίας, με την Ιαπωνία να μένει πολύ πίσω πάλι.

Ακούω ότι σε όλη την Ελλάδα φυσάει βοριάς. Εδώ που είμαι εγώ τώρα, μας έχει διαλύσει ο νοτιάς και η υγρασία εδώ και πέντε μέρες. Μόλις πριν μια ώρα όμως ξεκίνησε δυνατός βοριάς και δρόσισε. Το γιορτάζω με μερικές μινιατούρες από το θεσπέσιο δωδεκάρι Glendronach.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: