Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τα νέα της αγοράς

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Και σήμερα θα ασχοληθώ ακόμη μια φορά με την διεθνή αγορά του whisky, αφού την εβδομάδα που μας πέρασε είχαμε πολύ έντονη δραστηριότητα στις μεγάλες δημοπρασίες του εξωτερικού. Ωστόσο, αυτή την εβδομάδα, λέω να μην περιοριστώ σε απλή αναφορά των γεγονότων και σχολιασμό τους, αλλά λέω να κάνω και κάποιες προτάσεις, αφού βλέπω πολύ κόσμο στην Ελλάδα να ασχολείται με το σπορ. Πάμε να τα δούμε αναλυτικά, ξεκινώντας από την πρώτη χρονολογικά δημοπρασία, που τελείωσε στις 30 Σεπτεμβρίου και διεξήχθη στη Γερμανία.

Εδώ τα γιαπωνέζικα κυριολεκτικά χαλάσανε κόσμο, αφού καταλάβανε πολύ άνετα τις τρεις πρώτες θέσεις, ενώ ήταν πάρα πολλά γενικώς στην πρώτη εικοσάδα. Νικητής με μεγάλη άνεση αναδείχτηκε το Karuizawa 5 Decades 1960, 2000, το οποίο πληρώθηκε αδρά και συγκεκριμένα 12600 ευρώ. Στις δυο επόμενες θέσεις βρήκαμε ξανά Karuizawa, αυτά των 42 ετών παλαίωσης και έκδοσης 1967, τα οποία πωλήθηκαν για 7514 και 7505 αντιστοίχως. Και αμέσως μετά, στις δυο επόμενες θέσεις, ένα whisky super star, το διάσημο Laphroaig 31 ετών, έκδοσης 1974. Δυο κομμάτια λοιπόν από αυτό το σατανά, που ήμουν από τους τυχερούς που δοκίμασα όταν βέβαια κόστιζε 400 ευρώ, πωλήθηκαν για 6405 και 6305 αντιστοίχως. Απίστευτο whisky. Και αμέσως μετά είχαμε ακόμη μια εκπροσώπηση του Islay, με το Bowmore 38 ετών, έκδοσης 1957, το οποίο αποχωρίστηκε ο ιδιοκτήτης του για 6380 ευρώ. Ακόμη ένα σκωτσέζικο μετά, ένα Macallan από το 1955, το οποίο το τσίμπησε το ταληράκι, συγκεκριμένα 5030 ευρώ και μετά πάλι Karuizawa, του 1968 αυτή τη φορά, που πωλήθηκαν για 4580 και 4555 αντίστοιχα. Ακόμη πολλά Karuizawa στον κατάλογο, κανένα Hanyu και σφήνες ανάμεσα μερικά ακριβά Macallan και ένα ακριβό Balvenie, καθώς και ένα Ardbeg από τη φουρνιά του 1972. Γενικώς έπεσε πολύ χρήμα.

Πριν πάω παρακάτω, γράφω κάτι που συμβαίνει ακριβώς αυτή τη στιγμή. Βλέπω την καλή μου σύζυγο να κρατάει ένα μπουκαλάκι Jameson των 350 ml που άνοιξα χτες και επίσης και ένα από τα ποτήρια μου. Αυτό είναι καλό νέο και κακό νέο ταυτοχρόνως. Καλό, γιατί φαίνεται ότι αυτά που της λέω τόσα χρόνια για το whisky έπιασαν τόπο και κακό γιατί μάλλον θα μου το ρημαδιάσει και το βράδυ θα πρέπει να ανοίξω κάτι άλλο. Και μόλις τώρα μου λέει ότι της αρέσει πολύ η γεύση και το άρωμα του Jameson και κουνάω καταφατικά το κεφάλι. Μάλλον θα πρέπει να το ξεχάσω το μπουκαλάκι. Πάμε παρακάτω και το παρακάτω είναι στη

Γκλασκώβη

Εδώ δεν υπήρχαν απορίες και τα πράγματα, ως προς το νικητή,ήταν ξεκάθαρα από την αρχή. Το μόνο που περιμέναμε να δούμε ήταν το ποσό, το οποίο τελικά ήταν 29500 λίρες για την δεύτερη έκδοση του Macallan Lalique. Πάρα πάρα πολλές χιλιάδες ευρώ πιο πίσω, μάλλον λίρες, όχι ευρώ, ήταν το επίσης διάσημο Ardbeg 40 ετών, του 1965, το οποίο έπιασε 7000 λίρες. Στην μοναδική εκπροσώπηση της Ιαπωνίας στην πρώτη δεκάδα, βρέθηκε στην τρίτη θέση η χρυσή γκέισα 33 ετών του Karuizawa, με 5200 λίρες. Και πολύ ψηλά, στην τέταρτη θέση, ένα Highland Park Christian, το οποίο πωλήθηκε για 3800 λίρες. Ακόμη παρακάτω, ένα αποστακτήριο το οποίο έχει περάσει στην ιστορία πλέον,συγκεκριμένα ένα Glenesk. Εδώ είχαμε το ποσό των 3600 ευρώ, για ένα μπουκάλι 36 ετών παλαίωσης και έκδοσης 1971, το οποίο ωστόσο είχε και μια ιδιαιτερότητα. Ήταν ένα και μοναδικό που φτιάχτηκε ποτέ, δηλαδή ήταν η φιάλη νούμερο 1 σε σύνολο φιαλών, μόλις μιας. Και αμέσως μετά, ένας στρατός από Macallan, από 3600 μέχρι 2500, γενικώς εδώ δεν είχαμε πολύ μεγάλες τιμές. Όσο για τους υπολοίπους, δηλαδή, Balvenie, Laphroaig, Bowmore, Springbank, μάλλον λίγα πράγματα, αφού κανείς τους δεν είχε κάποιο μπουκάλι για ζημιά.

Αφού περάσω μια βιαστική βόλτα από το Perth της Σκωτίας και πω ότι νικητής ήταν η τελευταία για πάντα έκδοση του Black Bowmore με 24100 λίρες και με τα γιαπωνέζικα σχεδόν εξαφανισμένα, θα πάω στο Μπλάκπουλ της Αγγλίας, όπου είδα μια αγορά που μου άρεσε πολύ.

Εκεί λοιπόν, νικητής δεν ήταν μπουκάλι, αλλά βαρέλι και τι βαρέλι. Ένα ολόκληρο βαρέλι, το οποίο περιείχε περίπου 277 φιάλες, παλαιωμένο για 23 χρόνια, από το 1994 και μετά, πωλήθηκε για 92100 ευρώ. Και αν σας φαίνονται πολλά τα λεφτά, να σας πω ότι επρόκειτο για Macallan Sherry Cask και μάλιστα αφού πρόκειται για single cask, το λιγότερο που θα πωληθούν οι φιάλες μετά την εμφιάλωση, είναι 600 λίρες η μια. Άρα μιλάμε για τεράστιο κέρδος και αυτός που αγόρασε το βαρέλι ήταν πολύ ωραίος μάγκας και φυσικά άριστος γνώστης του αντικειμένου.

Πάμε τώρα σε προτάσεις.

Μακριά από ακριβά γιαπωνέζικα, όμως δεν ισχύει το ίδιο για τα φθηνά. Όσοι και όσο μπορείτε, φορτώστε και αφήστε τα μέσα, τα λέμε του χρόνου. Επίσης, αγοράστε τα single cask από το Yoichi. Όσο για Σκωτία, βάλτε λεφτά σε Old Pulteney 21 ετών, αφού με το που βγήκε εκτός παραγωγής το χειμώνα, διπλασιάστηκε η τιμή.Εγώ πάντως τα πληρώθηκα πολύ καλά στη Σκωτία.

Αυτά για σήμερα, πάω τώρα στην κρυψώνα. Ένα δωδεκάρι Balvenie μου φαίνεται μια χαρά για απόψε.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: