Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τα νέα της αγοράς

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Αυτή την εβδομάδα θα ρίξουμε μια ματιά στην παγκόσμια αγορά του whisky, όπου ο χαμός συνεχίζεται και οι τιμές ανεβαίνουν συνεχώς, εκτός από κάποιες περιπτώσεις που θα δούμε παρακάτω. Πάμε λοιπόν να τα δούμε αναλυτικά. Και ξεκινάω από την πρώτη χρονολογικά δημοπρασία, η οποία έγινε στη Γερμανία.

Πολύ εύκολη επικράτηση για τη Σκωτία, αφού στον κατάλογο δεν υπήρχε κανένα Karuizawa, ούτε κανένα Hanyu, που να μπορούσε να νικήσει τα σκωτσέζικα. Νικητής αναδείχτηκε ένα από τα πολλά και παλιά Macallan και πιο συγκεκριμένα, αυτό των 52 ετών παλαίωσης και παρασκευής 1946, το οποίο πωλήθηκε για 9965 ευρώ. Από κοντά στη δεύτερη και τρίτη θέση, η πρώτη και η τελευταία έκδοση από την πρώτη παρτίδα των Black Bowmore, με 8805 και 8005 ευρώ αντιστοίχως. Μετά, αλλά αρκετά μακριά, ένα Macallan Private Eye, δηλαδή ένα Macallan σε επίσημη εμφιάλωση, ηλικίας 35 ετών. Τιμή 5004 ευρώ. Μοναδική παρουσία στις ψηλές θέσεις για τα Karuizawa, ήταν η πέμπτη θέση, την οποία κατέλαβε ένα από αυτά της έκδοσης του 1981και ηλικίας 33 ετών, το οποίο έπιασε 3505 ευρώ. Πάμε παρακάτω, όπου είχαμε δυο πολύ ωραία Ardbeg, το ένα μάλιστα το έχω δοκιμάσει σε παλιότερες εποχές βέβαια, που δεν κόστιζε τόσο. Ο λόγος για το Ardbeg 28 ετών, παρασκευής 1967, αποκλειστικά σε sherry cask, με πολύ σκούρο αισθησιακό χρώμα και γεύσεις και αρώματα από άλλο πλανήτη. Αν μπορούσα θα έδινα ευχαρίστως τα 3500 ευρώ που πληρώθηκε. Αξιοσημείωτο είναι οτι δεν μιλάμε για original bottling, αλλά για εμφιάλωση από την Sygnatory, καθώς επίσης και το ότι το 1967 που φτιάχτηκε ήταν σε λειτουργία τα floor maltings στο Ardbeg. Ουισκάρα του θανάτου. Αμέσως μετά ένα αδελφάκι του από την ίδια φουρνιά για 3320 ευρώ και μετά ακόμη ένα whisky θρύλος.Macallan Gran Reserva 18 ετών, η προτελευταία έκδοση του 1981, το οποίο έπιασε 3299 ευρώ. Εδώ πρέπει να πω, οτι πριν δυο χρόνια το μπουκάλι αυτό μπορούσε κάποιος να το αγοράσει για 700 ευρώ, οπότε καταλαβαίνετε τι γίνεται. Μου φαίνεται οτι κάτι ξέχασα, αφού μιλάμε για παλιά Macallan. Κάπου ενδιαμέσως, υπήρχε κι ένα Macallan 30 ετών, στο παλιό ξύλινο μπλε κουτί, το οποίο άλλαξε χέρια για 4755 ευρώ. Από τους υπολοίπους, Springbank, Laphroaig, Balvenie, μάλλον λίγα πράγματα.

Πάω τώρα παρακάτω στην Γκλασκώβη, όπου κινήθηκαν εξωφρενικά ποσά και οι δημοπράτες έτριβαν τα χέρια τους. Θεωρητικώς νικητής ήταν το Karuizawa. Και λέω θεωρητικώς, διότι στη πρώτη θέση ήταν δυο από τις γκέισες 40 ετών, αλλά και οι δυο μαζί στην ίδια λοταρία, για αυτό και λέω θεωρητικώς. Τιμή 17500 λίρες, ενώ το Macallan του 1940, 37 ετών παλαίωσης που έπιασε 16000, ήταν μόνο του, άρα ήταν ο νικητής κατ'εμέ. Ωστόσο, δεν μπορώ να αμφισβητήσω οτι η Ιαπωνία τα πήγε περίφημα, μάλιστα όχι μόνο με τα Karuizawa, αλλά και με τα τραπουλόχαρτα του Hanyu, με τα οποία έγινε της κακομοίρας. Είχαμε λοπόν Karuizawa με 9600, με 7600, με 6220, με 5800 και συνολικά πάνω από 30 κομμάτια των 2000 και πάνω. Από την άλλη τα Hanyu, επίσης παρτάρανε, με τιμές 5800, 5600, 5400, 4800, 4200 και πιό πάνω από όλα, η ντάμα σπαθί για 7200 λίρες. Στο μεταξύ, καλά πήγαν και τα Bowmore, με δυο παρουσίες πολύ ψηλά. Bowmore Gold, με 8600 λίρες και Bowmore 43 ετών, από το 1973, για 7400 λίρες. Από Macallan, πολύ πράμα πάνω από τις 2500, με πιο σημαντική παρουσία ένα των 30 ετών, σαν αυτό της Γερμανίας, το οποίο πωλήθηκε για 4300 λίρες. Αξιοσημείωτη και η παρουσία του Clynelish, το οποίο σπανίως βλέπουμε τόσο ψηλά, αφού ένα μπουκάλι με 41 χρόνια παλαίωσης, το οποίο εγώ προσωπικά δεν γνώριζα, έπιασε 4900 λίρες. Οι υπόλοιποι, όπως και στη Γερμανία, σε ρηχά νερά.

Τελειώνω με το Εδιμβούργο, όπου θεωρητικώς θα είχαμε μάχη για την πρωτιά, η οποία δεν ήρθε ποτέ και αυτό διότι η τελευταία για πάντα κάσκα από το Black Bowmore κέρδισε πολύ εύκολα, πιάνοντας 23100 λίρες, αφήνοντας σχεδόν 8 χιλιάρικα πίσω το Karuizawa 50 ετών του 1965, το οποίο θεωρητικώς θα την κοντράριζε. Τιμή 13500 για το Karuizawa, ενώ λίγο πιο κάτω με 13200 Macallan 51 ετών, παρασκευής 1948. Αμέσως πιο κάτω επικράτησε παράνοια, αφού κάποιος έδωσε 12600 για ένα 9 σπαθί. Και λέω παράνοια, διότι το μπουκάλι λογικά είναι για 3500 με 4000 βάσει σπανιότητας. Αλλά εδώ πρέπει να εξηγήσω πως λειτουργεί όλο αυτό, όταν μιλάμε για μπουκάλια που όλα μαζί συμπληρώνουν μια συλλογή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μια τράπουλα. Αν κάποιος έχει όλη τη συλλογή, εκτός από κάποιο κομμάτι, τότε δίνει όσο όσο για το τελευταίο. Έτσι κι εδώ, είχαμε προφανώς δυο, ή και περισσότερα άτομα σε αυτή την κατάσταση και το μπουκάλι οδηγήθηκε σε αυτό το τελείως παράλογο ποσό. Όσο για τον ιδιοκτήτη, νομίζω οτι με τέτοια τύχη, την ίδια μέρα θα έπρεπε να παίξει και ένα τζόκερ. Υπέροχα πήγαν και τέσσερα Macallan από τη σειρά Fine and Rare, με τιμές από 11000 μέχρι 10100 και αμέσως μετά τρια ακριβά Bowmore. Ένα του 1965, με 42 χρόνια παλαίωση για 8900 λίρες και δυο Gold, για 8400 και 8300 αντιστοίχως. Τέλος, ένα μπουκάλι θρύλος. Brora 22 ετών, παρασκευής 1972, χρονιά μαγική για τα Brora. Τιμή 6200 λίρες, όταν πριν από ένα χρόνο πουλιόταν για 3500. Λεφτά στην τράπεζα. Όλοι οι υπόλοιποι κι εδώ ήταν εξαφανισμένοι.

Συμπερασματικά, αυτοί που πήγαν πολύ καλά γενικά, ήταν Macallan και Bowmore, με την Ιαπωνία από πολύ κοντά.

Θέλω τώρα να σταθώ σε δυο περιπτώσεις. Στη Γκλασκώβη πωλήθηκε ένα Ballantines Purity για 120 λίρες, όταν πριν από 3 μήνες κάποιο άλλο έπιασε 450. Επίσης, όλα τα Yamazaki 18 ετών πωλήθηκαν από 250 μέχρι 270 λίρες, όταν πέρσυ η τιμή είχε φτάσει κάποια στιγμή 380. Μεγάλη προσοχή λοιπόν και όσοι νομίζετε οτι το μάθατε το παιχνίδι, για ξανασκεφτείτε το λίγο.

Εδώ τελειώσαμε για σήμερα και είναι ώρα να επιστρέψω στο φτωχικό και περήφανο Ardbeg 10 ετών που άνοιξα τις προάλλες.


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: