Tagged with 'Αφρώδη'

Από τον Θ. Λέλεκα 


Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: αυτό το χαρακτηριστικό «ποπ» που κάνει ο φελλός της Σαμπάνιας όταν φεύγει με πίεση από τη φιάλη, είναι ένας ήχος μαγικός. Φτιάχνει ατμόσφαιρα, αλλάζει τη διάθεση, προσδίδει ρομαντισμό, κάνει την πιο απλή στιγμή μία γιορτή – και καμιά φορά, τα κάνει και όλα αυτά μαζί!

Εγώ όμως δεν έχω σκοπό να σας μιλήσω για γιορτές και Σαμπάνιες (αν νικήσουμε την Αργεντινή μεθαύριο το συζητάμε...). Απλά θέλω να δούμε λίγο την ομορφιά και τη δροσιά που έχει, και που μπορεί να μας χαρίσει, ένα καλό αφρώδες κρασί. Κι επίσης, τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να το εντάξουμε στην καθημερινότητά μας, για να της δώσουμε και λίγάκι από τη λάμψη του.

Ένα βασικό λάθος που κάνουμε πολλοί σε σχέση με τα αφρώδη κρασιά είναι το γεγονός ότι τα ανοίγουμε (σχεδόν) μόνο όταν πρόκειται να γιορτάσουμε κάτι ευχάριστο, και ακόμα και τότε τα σερβίρουμε (συνήθως) στο τέλος του γεύματος, με το επιδόρπιο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι ένα αφρώδες κρασί, παρότι έχει προκύψει από μία ιδιαίτερη διαδικασία οινοποίησης, δεν παύει να είναι κρασί. Έτσι, η θέση του είναι στο τραπέζι με το φαγητό, και όχι στον δίσκο των γλυκών.