Tagged with 'Τυφλή Δοκιμή'

Από τον Τ. Πικούνη



Η αυλαία ανοίγει....

Ο μάγος βγαίνει στη σκηνή... ημίψηλο, φράκο, και το μαγικό "ραβδί" στο χέρι. Μόνο που δεν είναι ραβδί, αλλά ένα ποτήρι κρασιού Riedel. Ο μάγος χαιρετά τα αλαλλάζοντα πλήθη, και μέσα στα χειροκροτήματα αποκαλύπτει, τραβώντας το βελούδινο κάλυμμα, το αντικείμενο της μαγείας του: 20 φιάλες κρασί, προσεκτικά καλυμμένες και τοποθετημένες μέσα σε καφέ χάρτινες σακούλες, που το κοινο έφερε από κάβες, σκοτεινά κελλάρια... κρασιά σπάνια, δύσκολα, από μακρυνές, άγνωστες χώρες. Ο σκοπός της μαγικής επίδειξης: να αναγνωρίσει ο μάγος το κάθε κρασί και τη χρονιά! Με "τυφλή" δοκιμή, βέβαια!

Από τον Γ. Μιχαήλο


Εδώ και δύο μήνες περίπου, μια φορά την εβδομάδα ή μια φορά το δεκαπενθήμερο συναντιόμαστε με τον Γιάννη Καρακάση AIWS, για να δοκιμάσουμε ‘τυφλά’ (χωρίς να γνωρίζουμε τι μας σερβίρεται) διάφορα κρασιά. Αυτό συμβαίνει με αφορμή την προετοιμασία την οποία κάνει ο Γιάννης για τις εξετάσεις του στο Ινστιτούτο των Masters of Wine, σε δύο χρόνια από τώρα.

Η ‘τυφλή’ γευστική δοκιμή είναι μια διαδικασία με την οποία ‘μεγαλώσαμε’ οινικά, όσοι τουλάχιστον παρακολουθήσαμε τα εκπαιδευτικά προγράμματα του WSPC Ltd, του Ελληνικού παραρτήματος του παγκόσμιου οργανισμού WSET, με έδρα την Αγγλία. Είναι ένας τρόπος προσέγγισης των κρασιών στον οποίο βρίσκουμε εξαιρετικό ενδιαφέρον και μια προσπάθεια, μέσα από την κατανόηση των επιμέρους στοιχείων τους, να υποθέσουμε την προέλευση ή την ποικιλία τους, την ποιότητα και σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και το κόστος τους. Κάνοντας βέβαια μια μικρή αναδρομή, θα έλεγα πως αυτό δεν συνέβη από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά μέσα από μια απόλυτα πειθαρχημένη και εξελικτική διαδικασία, που στη δική μου περίπτωση διήρκεσε πέντε χρόνια και πέρασε από τέσσερα διαφορετικά επίπεδα γνώσης. Το αποκορύφωμα ήταν η ‘τυφλή’ γευστική δοκιμή 12 κρασιών, δίωρης διάρκειας, η οποία ήταν και το τελευταίο σκαλοπάτι που έπρεπε να ανέβω, πριν μου απονεμηθεί ο τίτλος του AIWS. (Associate in the Institute of Wines and Spirits)

Από τον Τ. Πικούνη


Έχω πολλές φορές αναφερθεί στην "έκτη αίσθηση" στο κρασί. Όσοι από τους φίλους του House of Wine μου έχουν κάνει την τιμή να  διαβάσουν προηγούμενα άρθρα μου, γνωρίζουν ότι η "έκτη αίσθηση" στην οποία αναφέρομαι συχνά, είναι η γνώση. Η γνώση γύρω από το κρασί που πίνουμε, τον οινοποιό, τις μεθόδους οινοποίησης, τα προηγούμενα "κατορθώματα" του οινοποιείου, η γνώση της ιστορίας του, αλλά και των απόψεων άλλων για το συγκεκριμένο κρασί, διακεκριμένων οινοκριτικών, οινοδημοσιογράφων κλπ. κλπ. Αποτελεί δε ένα σημαντικό "καταλύτη" στην απόλαυση του κρασιού, ενισχύοντας όλες τις άλλες αισθήσεις. Και αυτό γιατί η γνώση είναι μια διανοητική λειτουργία που παρεμβαίνει δυναμικά στην αισθησιακή "αποκωδικοποίηση" των "σημάτων" που λαμβάνει ο εγκέφαλος από τις άλλες αισθήσεις και στην τελική "απόφαση" και "κρίση" του.