Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Θα είναι (άλλη) μια καλή χρονιά!

Από τον Θ. Λέλεκα 



Στον περισσότερο παλαιό κόσμο ο τρύγος έχει πλέον ολοκληρωθεί. Και λέω στον περισσότερο για να είμαι ασφαλής, καθώς σε ορισμένα – ψυχρά – μέρη της Βόρειας Ευρώπης υπάρχουν ακόμα σταφύλια πάνω στα κλήματα. Και ενώ τώρα σιγά σιγά οι τρυγητές αρχίζουν να κρεμούν τα σύνεργά τους, και τα σταφύλια στο μεγαλύτερο μέρος του Βόρειου Ημισφαιρίου βρίσκονται ακόμα σε φάση ζύμωσης, οι Γάλλοι έχουν ήδη αρχίσει να στέλνουν δελτία τρύγου και προγνωστικά για (άλλη) μία εξαιρετική χρονιά!

Εδώ ας θυμηθούμε ότι κάτι αντίστοιχο είχε ξεκινήσει και πέρυσι, με απίστευτη κλιμάκωση ως τις αρχές του 2010, μέχρι που φτάσαμε να υμνούμε την Εσοδεία 2009, η αξία των περισσότερων κρασιών της οποίας εκτοξεύτηκε, στη συνέχεια, στο διάστημα! Και μιλάω βεβαίως για το Bordeaux: για το μέρος όπου γεννήθηκε το «σπέκουλο» γύρω από τις εσοδείες, εκεί όπου το οινικό μάρκετινγκ είναι επιστήμη, και όπου κάθε έξυπνη κίνηση μεταφράζεται – στο Χρηματιστήριο του κρασιού – σε τζίρο εκατομμυρίων ευρώ για οινοποιούς, εμπόρους, μεσάζοντες, επενδυτές, κλπ.

Τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε έτσι. Κατ’ αρχήν η «τρέλλα» γύρω από την πρόβλεψη της κάθε εσοδείας ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα, και υπαίτιος θεωρείται ο Αμερικάνος οινοκριτικός Robert Parker. Μέχρι να το κάνει εκείνος μόδα, βλέπετε, η εσοδεία ήταν απλά ένας «μπούσουλας» για να έχει ο επαγγελματίας (αλλά και ο καταναλωτής) μία ιδέα για το πόσο μπορεί να παλαιώσει ένα κρασί. Από τότε που ξεκίνησε η διαδικασία της συστηματικής ανάλυσης της αξίας κάθε εσοδείας εκ των προτέρων, οι πίνακες των εσοδειών (vintage charts) μεταμορφώθηκαν σε χρηματιστηριακά ταμπλώ, και κάθε εσοδεία έγινε και μετοχή, με τη δική της αξία. Και όλο το παιχνίδι παίζεται πλέον εκεί.

Η αλήθεια είναι ότι πλέον βοηθάει και το κλίμα, ή μάλλον οι αλλαγές του. Τα παλιά χρόνια, ο καιρός στη Βόρεια Ευρώπη ήταν τόσο άστατος από χρονιά σε χρονιά, ώστε μία καλή εσοδεία, δηλαδή μία χρονιά κατά την οποία τα σταφύλια ωρίμασαν σωστά και ολοκληρωμένα, ήταν λόγος γιορτής. Και κάτι τέτοιο συνήθως συνέβαινε δύο με τρεις φορές ανά δεκαετία το πολύ. Σήμερα, ο Θεός των αμπελουργών της Βόρειας (κυρίως) Ευρώπης ονομάζεται... Global Warming. Το περίφημο Φαινόμενο του Θερμοκηπίου χαρίζει απλόχερα ζεστά και ξηρά καλοκαίρια, υψηλές θερμοκρασίες, ηλιοφάνεια, και γενικά πολλά από τα στοιχεία που χρειάζεται το κλήμα για να δώσει πλούσιο και σωστά ώριμο καρπό. Στον αντίποδα, βέβαια, ενίοτε φέρνει και ακραία καιρικά φαινόμενα – θυελλώδεις καταιγίδες, θεομηνίες, πλημμύρες, χαλαζοπτώσεις, κ.α. Ως τώρα, όμως, αυτές οι περιπτώσεις είναι περιορισμένες, ή τουλάχιστον δεν δείχνουν να εμφανίζονται σε καταστροφικά άτυχες στιγμές.

Πίσω στα δελτία τρύγου, τα οποία για την τελευταία χρονιά φαίνονται γενικώς θετικά και αισιόδοξα, στο μεγαλύτερο μέρος του αμπελώνα του παλαιού κόσμου (στον νέο έχουν τρυγήσει από τις αρχές του έτους, οπότε εκεί τα πράγματα είναι ήδη αρκετά πιο ξεκάθαρα...). Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις υπόλοιπες χώρες, όλα δείχνουν ότι η χρονιά έκλεισε καλά, χωρίς ακρότητες, και με την εσοδεία 2010 να προμηνύεται πολλά υποσχόμενη. Στον περισσότερο κόσμο αυτό σημαίνει ότι θα πιούμε καλό κρασί, η παραγωγή και η προσφορά στην αγορά θα είναι ικανοποιητική, και ότι ο κλάδος γενικότερα μπορεί να ατενίζει το (άμεσο) μέλλον του με αισιοδοξία. Σε κάποια άλλα μέρη, ωστόσο, αυτό θα έχει συνεχή και αδιάκοπη υποστήριξη σε επίπεδο μάρκετινγκ και επικοινωνίας, με στόχο να κινητοποιηθούν αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις σε όλο τον κόσμο, να τους ανοίξει η όρεξη και να αρχίσουν να μεταφράζουν τις φιάλες των μεγάλων (κυρίως) Γαλλικών κρασιών της φετινής εσοδείας σε ευρώ, δολλάρια, γιεν, κλπ. Θα είναι το 2010 άλλη μία μυθική χρονιά για τα μεγάλα Ευρωπαϊκά κρασιά; Δεν γνωρίζω, αλλά ελπίζω όχι, καθώς ένας μύθος που εμφανίζεται τόσο τακτικά χάνει γρήγορα την αίγλη του – για να το πω πιο απλά, «καίγεται». Αφήστε που, όσο πιο μυθική θεωρείται η χρονιά, τόσο πιο σπάνιες είναι οι ευκαιρίες που έχουμε να δοκιμάσουμε - πόσο μάλλον να αποκτήσουμε – τα κρασιά της!

Θα είναι το 2010 μία καλή χρονιά για το Ευρωπαϊκό κρασί; Το ελπίζω πραγματικά, όχι μόνο για να συνεχίσουμε να πίνουμε καλό κρασί, αλλά γιατί ο κλάδος γενικότερα το έχει ανάγκη.

Θα είναι το 2010 μία χρονιά που θα κάνει ρεκόρ εισπράξεων για τους μεγαλο-εμπόρους και μεσάζοντες της Βόρειας Ευρώπης, αλλά και για τους επενδυτές από τη Ρωσία και την Κίνα; Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει, όχι μόνο επειδή εισπράξεις που πάνε σε αλλουνού τσέπη είναι δικό του θέμα, αλλάκαι επειδή το τελευταίο πράγμα που θέλω να κάνω είναι να σκεφτώ το κρασί ως προϊόν, και μάλιστα επενδυτικό.

Γι αυτό αφήνω τις προβλέψεις για τους άλλους. Έτσι κι αλλιώς σύντομα θα μπορούμε όλοι μας να αρχίσουμε να αποκτάμε μία εικόνα για την εσοδεία 2010, αφού οι πρώτες λευκές ετικέτες θα ξεκινήσουν να διατίθενται στο εμπόριο ίσως και από το τέλος αυτού του μήνα. Όσο για τα ερυθρά του 2010, κάθε φορά που θα δοκιμάζω σε πρόγευση από δεξαμενές ή βαρέλια, ξέρετε ότι θα έχετε από μένα πλήρη αναφορά. Για τα δε μεγάλα κρασιά του Bordeaux της τελευταίας εσοδείας, αυτά ελπίζω ότι θα τα δοκιμάσω – και θα σας πω τη γνώμη μου – στο επόμενο En Primeur, την Άνοιξη του 2011.

Μέχρι τότε όμως έχουμε πολύ δρόμο. Και η μοναδική πρόβλεψη για τους επόμενους μήνες που έχω (και θέλω) να κάνω είναι ότι θα έχουμε όλοι μας ολοένα και περισσότερες ευκαιρίες να πιούμε πολύ και καλό κρασί σε καλές τιμές, είτε εντός είτε εκτός σπιτιού. Και πάντα με καλή παρέα! Αν συμβούν όλα αυτά, τότε ναι, η χρονιά που έρχεται θα είναι (άλλη) μία καλή χρονιά!...

Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: