Κι από Δευτέρα δίαιτα!

Κι από Δευτέρα δίαιτα! Από τον Θ. Λέλεκα 


Αν ρωτήσουμε τον μέσο άνθρωπο ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνει με το που τελειώνουν οι Γιορτές, φαντάζομαι ότι θα μας πει ότι ξεστολίζει το δέντρο, τακτοποιεί το σπίτι, φυλάει τα στολίδια και τις κάρτες, προγραμματίζει τις επόμενες διακοπές του, κλπ. Αν όμως κάνουμε την ίδια ερώτηση σε κάποιον που αγαπάει το κρασί, το φαγητό και την καλοπέραση γενικότερα, πάω στοίχημα ότι η απάντηση θα είναι «δίαιτα»!

Ναι, όλοι μας κάνουμε τις δικές μας υπερβολές κατά την περίοδο των Εορτών. Χαλαρώνουμε, (ξανα)συναντάμε φίλους και οικογένεια, περνάμε καλά, οπότε είναι επόμενο να φάμε και να πιούμε λίγο (λέμε τώρα...) παραπάνω. Όταν όμως η καθημερινότητα επανέρχεται και ανεβαίνουμε στη ζυγαριά (ή προσπαθούμε να κλείσουμε τη ζώνη...), τότε μας πιάνουν τύψεις και ενοχές και αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε δίαιτα. Και επειδή το κρασί – και το αλκοόλ γενικότερα – είναι από τα πρώτα πράγματα που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι πρέπει να κόψουν από την καθημερινή τους διατροφή για να αδυνατίσουν, θέλω να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα σχετικά, ώστε να έχουμε μία καλύτερη εικόνα γύρω από το κρασί, το αλκοόλ και το πάχος.


Αυτό που πρέπει να διευκρινιστεί πρώτα απ’ όλα, είναι το γεγονός ότι το κρασί δεν περιέχει λίπος, ζάχαρη ή άλλους υδατάνθρακες. Αναφέρομαι βεβαίως στο ξηρό, επιτραπέζιο κρασί, το οποίο εκ των πραγμάτων έχει προκύψει από τη ζύμωση των σακχάρων του χυμού του σταφυλιού και την μετατροπή τους σε αλκοόλ (και διοξείδιο του άνθρακα), στο πρώτο στάδιο της οινοποίησης. Τα όποια, ελάχιστα, αζύμωτα σάκχαρα περιέχονται στο ξηρό κρασί αποτελούν, νομίζω, αμελητέα ποσότητα για το συγκεκριμένο θέμα.

Το παραπάνω, βέβαια, δεν σημαίνει ότι το κρασί δεν περιέχει θερμίδες. Αν και απεχθάνομαι την έννοια της μέτρησης των θερμίδων στο κρασί (δε μου «κάθεται» καλά, πως να το κάνουμε, το κρασί δεν είναι γιαούρτι...), καλό είναι να γνωρίζουμε ότι ένα μεγάλο ποτήρι ξηρό κρασί (είτε ερυθρό είτε λευκό, η διαφορά μεταξύ τους είναι ελάχιστη) περιέχει περίπου 85 θερμίδες.

Το αλκοόλ, λοιπόν, από μόνο του και δεδομένης της μετρημένης κατανάλωσής του, δεν παχαίνει. Κι αυτό δεν το λέω εγώ, αλλά η επιστημονική κοινότητα (και συγκεκριμένα το American Journal of Clinical Nutrition). Το πράγμα, ωστόσο, δεν σταματάει εκεί. Γιατί μπορεί να μην παχαίνει μεν, εμποδίζει τον μεταβολισμό του λίπους από τον οργανισμό δε. Ο οργανισμός, δηλαδή, ανταποκρίνεται στο αλκοόλ όπως στους κοινούς υδατάνθρακες. Έτσι, το αποτέλεσμα στον οργανισμό μας δεν είναι άμεσο, είναι όμως έμμεσο.

Επιπλέον, υπάρχει και η εξής «παγίδα» που πρέπει να προσέξουμε: το αλκοόλ έχει μία επιπρόσθετη «παρενέργεια», και αυτή είναι ότι μας ανοίγει την όρεξη. Δεν είναι τυχαίο, όπως καταλαβαίνετε, ότι τα πιο συνηθισμένα «βοηθήματα» για την όρεξη (είτε τα πούμε aperitifs, είτε appetizers, κλπ) είναι ένα κοκτέιλ, ένα ποτό ή ένα ποτήρι κρασί. Και επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι θα συνεχίσουν να πίνουν κατά τη διάρκεια του γεύματός τους, και δεν θα θέλουν με τίποτα να απολαμβάνουν το κρασί τους «ξεροσφύρι», αυτός ο απολαυστικός φαύλος κύκλος συνεχίζεται μέχρι να σηκωθεί και ο τελευταίος από το τραπέζι.

Βλέπετε τι έγινε όμως μόλις τώρα; Κάθομαι και γράφω τόση ώρα για θέματα όπως το πάχος, οι θερμίδες, ο μεταβολισμός, οι δίαιτες, κλπ, σε σχέση με το κρασί, και δεν έχω πει κουβέντα για τις πραγματικά θαυματουργές ιδιότητες του κρασιού στην υγεία του ανθρώπου. Γιατί από τον Ιπποκράτη μέχρι τους σύγχρονους ιατρούς και διατροφολόγους, μας είναι γνωστές οι ευεργετικές επιρροές του κρασιού στην καρδιά, την κυκλοφορία του αίματος, την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος, την επιβράδυνση της γήρανσης, και τόσες μα τόσες άλλες πτυχές της ανθρώπινης υγείας - για να μην μιλήσουμε για την ευφορία και τη διάθεση. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η ύπαρξη του κρασιού στην καθημερινή διατροφή των Μεσογειακών (βλέπε Κρητικών) είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ανέδειξαν τον Μεσογειακό τρόπο ζωής και διατροφής ως το κλειδί για την ευζωία, αλλά και τη μακροζωία.

Που καταλήγουμε λοιπόν; Νομίζω τα πράγματα είναι απλά. Βεβαίως και πρέπει να προσέξουμε λίγο την διατροφή μας μετά τις Γιορτές. Για να βρισκόμαστε όλοι εμείς σε αυτήν εδώ τη σελίδα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι όλη την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς φάγαμε και... το τσούξαμε δεόντως!...

Με το κρασί, όμως, τι κάνουμε; Το σίγουρο είναι ότι δεν το κόβουμε «μαχαίρι», γιατί θα ήταν αφελές και ανούσιο. Το κλειδί, λοιπόν, βρίσκεται – όπως πάντα – στο μέτρο. Με μετρημένη κατανάλωση, τόσο στο κρασί όσο και στα... συνοδευτικά του μεζεδάκια, τα περιττά κιλά των Εορτών θα αρχίσουν να παίρνουν την άγουσα, χωρίς να αναγκαστούμε να στερηθούμε κάτι που μας ευχαριστεί. Αν, μάλιστα, βάλουμε στον τρόπο ζωής μας και την άσκηση, τότε – πιστέψτε με, κάτι ξέρω για να το λέω – και θα αισθανόμαστε, αλλά και θα δείχνουμε καλύτερα.

Καλή επιτυχία και... στην υγειά μας!...


Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: