Όλα του γάμου δύσκολα. Όχι και το κρασί όμως...

Από τον Θ. Λέλεκα 


Το ομολογώ, δεν είναι «η καλύτερή μου», αλλά τελευταία έχω πάει σε μπόλικους γάμους, και υπάρχουν και άλλοι τόσοι για τους οποίους μου έχουν ζητηθεί οινικές συμβουλές για την δεξίωση. Για όσους λοιπόν προγραμματίζουν δεξίωση γάμου – ή και απλά ένα πάρτυ, εδώ που τα λέμε – έχω να προτείνω τα εξής:

- Ξεκινώντας από τα βασικά, υπολογίστε τις ποσότητες κρασιού που θα χρειαστείτε με βάση τον κανόνα που λέει ότι μία φιάλη αναλογεί σε 2 άτομα. Με άλλα λόγια, κατά τη διάρκεια μίας βραδιάς, ο μέσος καλεσμένος θα καταναλώσει 3 μεγάλα ποτήρια κρασί ή αλλιώς 375ml

- Είμαστε λαός που αγαπάει το λευκό κρασί, το οποίο πίνεται δροσερό και «τραβιέται» ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κόσμος που θα προτιμήσει το κόκκινο, ειδικά αν το δείπνο/ο μπουφές περιλαμβάνει και κρεατικά. Επιλέξτε λοιπόν ένα σχετικά ελαφρύ ερυθρό (ένα Αγιωργίτικο θα είναι ιδανικό) και υπολογίστε την αναλογία λευκού προς κόκκινο περίπου στο 4 προς 2

Προφανώς και θα προσέξετε το κόστος – και το κρασί θα παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό – ωστόσο, όσο μπορείτε, αποφύγετε τον πειρασμό να επιλέξετε κάποιο πολύ φτηνό κρασί αορίστου ή αμφιβόλου προέλευσης ή/και ποιότητας. Όπως έχω πει και γράψει συχνά, μπορεί οι περισσότεροι καλεσμένοι σας να μην έχουν τη γνώση και την εμπειρία να εκτιμήσουν ένα καλό κρασί, το πιο πιθανό όμως είναι ότι οι περισσότεροι θα καταλάβουν ότι ένα κρασί είναι κακό. Γιατί λοιπόν να χαλάσει αυτή η λεπτομέρεια την συνολική τους εμπειρία;

- Η Σαμπάνια ή ένα καλό αφρώδες κρασί είναι ιδανικό για το καλωσόρισμα – αυτό που λέμε «welcome drink». Οι φυσαλίδες του θα φέρουν κέφι και θα φτιάξουν την ατμόσφαιρα. Μία ξηρή Σαμπάνια όμως δεν ταιριάζει με την τούρτα και τα επιδόρπια στο τέλος, όσο κι αν το συνηθίζουμε. Η ανισορροπία μεταξύ της ξηρότητας του κρασιού και της γλυκύτητας της τούρτας είναι εκκωφαντική! Προτιμήστε λοιπόν μία ημίξηρη ετικέτα Σαμπάνιας ή αφρώδους οίνου, ή κάντε τη διαφορά με ένα γλυκό κρασί, που θα δώσει σε όλους την ευκαιρία να σας δώσουν τις καλύτερες ευχές τους για «γλυκιά ζωή», κλπ...

Άντε – και στα δικά σας οι ελεύθεροι/ες!...

Θόδωρος Λέλεκας

Μοιραστείτε το άρθρο: