Ψήφος και κρασί... Και όμως, ταιριάζουν!

Ψήφος και κρασί... Και όμως, ταιριάζουν!
Από τον Τ. Πικούνη

Θα ομολογήσω κατ' αρχήν ότι αυτό δεν είναι νέο άρθρο. Είναι ένα ρημέηκ ενός προηγούμενου άρθρου μου, που γράφτηκε πριν τις προηγούμενες εθνικές εκλογές. Εν τούτοις παραμένει επίκαιρο -δυστυχώς!- και σήμερα. Το ανακάλυψα ψάχνοντας τα προηγούμενα άρθρα μας, και με εντυπωσίασε ότι σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Με λίγες προσθήκες, αφαιρέσεις και επικαιροποιήσεις, είναι έτοιμο να σας πείσει για την ..στενή σχέση κρασιού και εκλογών (στην Ελλάδα, βέβαια!).

Αν απορείτε γιατί σε ένα site οίνου και ποτών, κάποιος γράφει για την ψήφο, σπεύδω να σας εξηγήσω. Πρώτον, δικαιούμαι "δια να ομιλώ" και να γράφω επειδή η σχέση κάλπης και κρασιού ήταν πάντα μια περίεργη σχέση αγάπης-μίσους, και γιατί το δεύτερο (το κρασί) μπορεί να επηρεάσει το ...περιεχόμενο της πρώτης.

Για πάρα πολλά χρόνια λοιπόν, κάλπη και κρασί ήσαν ασυμβίβαστα: Το κρασί μπορούσε να θολώσει την απόφαση του ψηφοφόρου, να του στερήσει τη λογική και τη νηφαλιότητα που θεωρούνταν (και θεωρούνται ακόμα) απαραίτητα για την άσκηση του υπέρτατου δικαιώματος του πολίτη. Αλλά και να τον οδηγήσει σε πράξεις βίας, που μπορεί να εμποδίσουν άλλους συμπολίτες μας να ασκήσουν ελεύθερα το υπέρτατο δικαίωμά τους.

Για πολλά χρόνια, την ημέρα των εκλογών υποτίθεται ότι έκλειναν ταβέρνες, καπηλειά, μπάρ, και το σερβίρισμα κάθε είδους αλκοόλ απαγορευόταν. Δεν ξέρω πόσο εφαρμοζόταν αυτός ο νόμος, άλλωστε στην Ελλάδα είμαστε φειδωλοί στην εφαρμογή των νόμων που ψήφισαν αυτοί που εμείς ορίσαμε στο πόδι μας, δεν ξέρω ακόμα αν ο νόμος ισχύει και σήμερα, ένα ξέρω όμως: Η σχέση κρασιού και κάλπης έχει σήμερα αλλάξει. Ακόμα και αν ίσχυε ο νόμος, θα έπρεπε να τον παραβούμε -σαν γνήσιοι νομοταγείς έλληνες νοικοκυραίοι άλλωστε.

Μη σπεύσετε να με καταγγείλετε για προτροπή σε παράβαση των νόμων, γιατί εδώ μπορεί να μην υποστηρίζω το ...γράμμα του νόμου, υποστηρίζω όμως το πνεύμα του! Αυτό ακριβώς που λέει ότι πρέπει να φτάσουμε νηφάλιοι στις κάλπες. Και χωρίς εκδηλώσεις βίας. Να μην ψηφίσουμε δηλαδή με το συναίσθημα στο κόκκινο και τη λογική στα τάρταρα!

Ποιός αλήθεια είναι νηφάλιος σήμερα; Μα ...κανένας! Είναι όλοι οργισμένοι, ο καθένας για κάποιο λόγο που δηλώνει και πολλοί συμπατριώτες μας για κάποιο -πραγματικό- λόγο που δε δηλώνουν ποτέ. Κανείς όμως δεν είναι νηφάλιος!

Αν σου έχουν κόψει το μισθό στη μέση, πως να είσαι νηφάλιος; Αν έχεις απολυθεί και δεν έχεις πια φράγκο στη τσέπη, επίσης. Αν έχεις ιδρώσει μια ζωή αποταμιεύοντας, πως να μην εξοργίζεσαι ότι εσένα βρήκε ... εύκολο, βολικό να αρμέξει το κράτος. Αν είσαι πλούσιος,... ε, όλοι ξέρουμε ότι σήμερα ο πλούτος διώκεται. Αν έχεις ένα διαμερισματάκι που κάποτε το νοίκιαζες, πως να μην εξοργίζεσαι που τώρα είναι άδειο, αλλά τώρα βρήκε η εφορία να στο φορολογήσει, τώρα που δεν πουλιέται με τίποτα. Τέλος, αν είσαι λαμόγιο, από αυτά που έφαγαν, έκλεψαν, αν είσαι κάτοικος νησιού του Ιονίου τυφλός χρόνια τώρα, και που το άθλιο σύστημα σε εξανάγκασε να δεις το φώς σου, αν έπαιρνες επίδομα γιατί η προ-προ-προ γιαγιά σου ήταν γκόμενα αγωνιστή του 21, αν είχες κάνει 3 γέννες σε 12 μήνες και το καχύποπτο πια κράτος σου αμφισβητεί την ειλικρίνειά σου, τέλος αν είσαι άντρας ...έγκυος και δεν σε πιστεύουν... αν λοιπόν για όλα αυτά έχεις υποστεί ζημία από αυτούς που -εξαναγκασμένοι από την τρόικα- παίρνουν απαράδεκτα μέτρα και σου κόβουν επιδόματα, συντάξεις, είσαι ασφαλώς -και δικαίως, θα πω εγώ!- οργισμένος. Πολύ οργισμένος, και καθόλου νηφάλιος.

Συμπέρασμα: Σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις, είτε είσαι νομοταγής πολίτης είτε "λαμόγιο", νηφάλιος δεν είσαι!

Επομένως... τι να το κάνεις το κρασί; Εσύ είσαι ακριβώς στην κατάσταση που η οινοποσία έφερνε τους ψηφοφόρους του παρελθόντος, -ή και σε χειρότερη-: Είσαι βίαιος, είσαι οργισμένος, δεν είσαι νηφάλιος! Ζούμε ήδη σε μια μεθυσμένη πολιτεία! Έτσι δεν είναι;

Λάθος, φίλε μου... μεγάλο λάθος! Τώρα είναι που χρειάζεσαι απαραίτητα το κρασί!

Για σκέψου λίγο... τι κάνεις όταν φτάνεις το βράδυ στο σπίτι εξουθενωμένος και διαπιστώνεις ότι η γυναίκα σου έκαψε το φαί; Ή όταν θέλεις να κοιμηθείς και ο γείτονας ή ο κανακάρης σου έχει ...άλλη άποψη; Όταν φτάνει αυτό το εφιαλτικό χαρτί της έκτακτης εισφοράς, ή ο λογαριασμός της ΔΕΗ και, γεμάτος οργή, λες: "Ε και να σας είχα στα χέρια μου, γ...!" Εκνευρίζεσαι, θυμώνεις, και ... αμέσως, πίνεις ένα ποτήρι κρασί για να ηρεμήσεις!

Το ίδιο λοιπόν πρέπει να κάνεις πριν ψηφίσεις: ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙΣ! Να δώσεις τόπο στην οργή... να ψηφίσεις με λογική και σύνεση!

Και εδώ έρχεται το κρασί, να σε φέρει στα συγκαλά σου, να μαλακώσει ή και να εξαφανίσει την οργή σου (εύκολα... εξαρτάται από την ποσότητα), να σε κάνει να σκεφτείς λογικά:

Το κρασί λοιπόν θα σου δώσει ακριβώς αυτό που οι αγγλοσάξωνες λένε state of mind για να ψηφίσεις σωστά. Μπορεί να μην πιστεύεις πιά ούτε μεθυσμένος ότι "λεφτά υπάρχουν" αλλά οι περισσότεροι σε διαβεβαιώνουν ότι "η ανάπτυξη είναι εδω", άλλοι προσπαθούν να σε πείσουν ότι όλα θα γυρίσουν πίσω, στις ημέρες της "αθωότητας", όλοι προσπαθούν να σε κάνουν να ξεχάσεις την οργή σου, να βάλεις στη άκρη τις αμφιβολίες σου... για να πεισθείς ότι και αυτοί έχουν αλλάξει, για να δεις και εσύ επιτέλους αυτό το φως στην άκρη του τούνελ που όλοι σε βεβαιώνουν ότι βρίσκεται εκεί, αρκεί να τους δώσεις μια ευκαιρία να το ανάψουν... για να μην ψηφίσεις οργισμένος! Αλλά ήρεμος... πολύ ήρεμος... νηφάλιος... πολύ, μα πολύ νηφάλιος...

Κρασί λοιπόν! Μέχρι τελικής ...νηφαλιότητας! Και αν από την πολλή νηφαλιότητα δεν βλέπεις την κάλπη, ο δικαστικός εκπρόσωπος θα είναι εκεί για να σε βοηθήσει να ρίξεις το ...βόλι σου! Εκεί που πρέπει! Εκεί που σου αποκάλυψε η θαυμάσια νηφαλιότητα που σου χάρισε το κρασί!

Και μην ξεχνάς ότι, αν πάλι, για μια ακόμα φορά, ψηφίσεις αυτό που δεν έπρεπε, αν μετά μετανοιώσεις -όπως έχεις κάνει τόσες φορές στο παρελθόν- δεν χρειάζεται να "κόβεις χέρια!... τώρα πια έχεις άλλοθι: "Μα... είχα πιεί ένα δυο ποτηράκια πριν ψηφίσω"!

Άντε... καλό "βόλι"... με λίγα ποτηράκια κρασί.


Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: