Ισπανική Πρεσβεία: Γευσιγνωσία Ισπανικών κρασιών

Ισπανική Πρεσβεία: Γευσιγνωσία Ισπανικών κρασιών
Από τον Τ. Πικούνη

Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση έγινε χθές Τριτη 18 Ιουνίου 20214 στο ξενοδοχείο Hilton από την Ισπανική Πρεσβεία με αντικείμενο την παρουσίαση Ισπανικών κρασιών. Μια εκδήλωση με προσκλήσεις και με περιορισμένη συμμετοχή, που όμως έμεινε με πολλές άδειες θέσεις. Βλέπετε, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα εμείς οι Έλληνες να επιβεβαιώσουμε τη συμμετοχή μας και τελικά να μην πάμε, χωρίς καμιά ειδοποίηση και στερώντας θέση σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα γευσιγνωσία από κάποιους που θα ήθελαν να βρίσκονταν εκεί... Ας είναι.

Είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε έναν χαρισματικό παρουσιαστή: Ο Alvaro Cerrada Bueno, με Master σε e-Business και Οινολογία, καθηγητής στο Sommelier Master στη Valencia, νέος, με βαθιά γνώση του κρασιού γενικά και των Ισπανικών κρασιών, απλός και συγκεκριμένος, χωρίς τις γνωστές σε εμάς τους Έλληνες ΄"περικοκλάδες" στις περιγραφές, έκανε ότι μπορούσε για να ζωντανέψει ένα μάλλον απαθές κοινό οινολόγων, οινόφιλων, εμπόρων οίνου και αντιπροσώπων... στο τέλος, με τη βοήθεια των κρασιών, μάλλον τα κατάφερε...

Όλη η παρουσίαση έγινε στα Ισπανικά, με παράλληλη όμως μετάφραση στα Ελληνικά (και εξαιρετική -δυστυχώς δεν ξέρω τον μεταφραστή για να απονείμω εύσημα).

Η μετάφραση από Ισπανικά σε Ελληνικά και η ανύπαρκτη αντίστροφη μετάφραση σε παρατηρήσεις των συμμετεχόντων, ασφαλώς συνέβαλλε στη δυσκολία "επαφής" παρουσιαστή-κοινού. Προτείνω στην Ισπανική πρεσβεία, στην επόμενη παρουσίαση προϊόντων, ο παρουσιαστής να χρησιμοποιήσει την Αγγλική γλώσσα, χωρίς μετάφραση κλπ.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την παρουσίαση της σημασίας των Ισπανικών κρασιών στην οικονομία της Ισπανίας, αλλά και της εμπορικής επιτυχίας τους σε όλο τον κόσμο. Εδώ πληροφορηθήκαμε και την θέση των Ισπανικών κρασιών στην παγκόσμια αγορά: Τεράστιες εξαγωγές (άνω του 1 δις €), πρωτιά σε μέγεθος καλλιεργουμένων εκτάσεων στον κόσμο, και βέβαια το παράπονο των Ισπανών... η Ελλάδα έχει τη μικρότερη αποδοχή Ισπανικών κρασιών, αναλογικά με τον πληθυσμό της. Συνολικές εισαγωγές κρασιών από την Ισπανία μόλις 1,7 εκ. €. Σημειώστε ότι μιλάμε για κρασιά εξαιρετικά, που εκτείνονται σε όλη τη γκάμα των τιμών, με μερικά να ξεκινούν γύρω στα 4 € ex-cellar (και κάποια βέβαια να φθάνουν στα ύψη)...

Τα κρασιά προέρχονταν σχεδόν από όλες τις οινικές περιοχές της Ισπανίας. Σημειώστε εδώ ότι η Ισπανία δεν έχει οινικές περιοχές περιορισμένες σε κάποια σημεία της χώρας. Τα ισπανικά κρασιά παράγονται σε όλη την Ισπανία, είτε κοντά στη Μεσόγειο, είτε στα κεντρικά της, σχεδόν παντού.

Δοκιμάσαμε λευκά και ερυθρά κρασιά. Τα λευκά γενικά αρωματικά, με εξαιρετικά, πλούσια ενδιαφέροντα αρώματα, έντονες οξύτητες. Τα ερυθρά, όπως τόνισε και ο παρουσιαστής ήσαν κρασιά του στυλ που ευνοεί ο Robert Parker, δυνατά, τανικά, πλούσια, με έντονα αρώματα και πολυπλοκότητα που συναρπάζει...

Η δοκιμή ξεκίνησε με ένα κρασί που το γνωρίζουν πολύ καλά οι φίλοι του House of Wine: Η διάσημη Vina Esmeralda, υπήρξε επί 3 χρόνια το πρώτο σε πωλήσεις κρασί του House of Wine, και τρίτο πέρυσι (2013). Ακολούθησε το Lusco Albarino, από την ομώνυμη ποικιλία, ένα κρασί που ζυμώνεται στις οινολάσπες του, με έντονα αρώματα λευκών λουλουδιών, με όγκο, λιπαρότητα και εξαιρετική οξύτητα. Δοκιμάσαμε τη χρονιά του 12, και ο Alvaro μας διαβεβαίωσε ότι ...όσο παλιότερο τόσο καλύτερο! Το Jose Pariente Verdejo από την ποικιλία verdejo ήταν κατά τη γνώμη μου το καλύτερο λευκό που δοκιμάσαμε, με αρώματα φρεσκοκομμένων χόρτων, μάραθο, πολύ καλή οξύτητα και εξαιρετική επίγευση. Η παρουσίαση των λευκών έκλεισε με το La Gitana, ένα sherry ενδιαφέρον μεν, αλλά όχι για τα ελληνικά γούστα...

Ακολούθησε το Ισπανικό "βαρύ πυροβολικό": Τα κόκκινα κρασιά. Με πρώτο (και για κάποιους καλύτερο) τη Gran Reserva του πασίγνωστου οινοποιείου Marques de Caceres (προφέρεται Μαρκές ντε Κάθερες), ένα υπέροχο χαρμάνι Tempranillo (85%) και Garnacha Tinta (15%), παλαιωμένο 26 μήνες σε γαλλικά βαρέλια και τουλάχιστον 3 χρόνια στη φιάλη. Το κρασί που δοκιμάσαμε ήταν του 2005, με όλα του θαυμάσια, και χωρίς να έχει χάσει ίχνος από τη "νιότη" του: Φρέσκα αρώματα, εξαιρετικές τανίνες, θαυμαστή οξύτητα, ένα πραγματικά υπέροχο κρασί, που εν τούτοις δεν ήταν το καλύτερο ερυθρό της δοκιμής!

Ακολούθησε το Ebano, ένα 100% Τempranillo, παλαιωμένο 13 μήνες σε γαλλικά βαρέλια, από ένα μικρό οινοποιείο Boutique, με ευχάριστα αρώματα κόκκινων φρούτων, δυνατές τανίνες, πικάντικο και με πολύ καλή οξύτητα. ¨Ένα ξεκάθαρα "αρσενικό" κρασί, με εξαιρετικές δυνατότητες παλαίωσης, που θα συνοδεύσει εξαιρετικά αντίστοιχα δυνατά, έντοωα πιάτα με κρέας. Κατά την άποψή μου, το πιο ενδιαφέρον κρασί της παρουσίασης...

Όλα τα υπόλοιπα ερυθρά ήσαν ποιοτικά, με ενδιαφέρον: Το Dahesa de Gago, από την ποικιλία Tinta de Toro, οινοποιημένο σε τσιμεντένιες δεξαμενές. Το Mantanegra, ένα λεπτό κρασί, καθόλου επιθετικό και με καλή οξύτητα, αδιάφορο κατά τη γνώμη μου, ακολουθήθηκε από ένα κρασί με απίστευτη τιμή (4-4,5 Ε ex-cellar), το Dehesa de Luna 2012, ποιοτικό χαρμάνι από Tempranillo, Cabernet Sauvignon και Syrah, πολύ κομψό και ενδιααφέρον.

Η παρουσίαση τελείωσε με δύο κορυφαία κόκκινα και μια Cava: Το Jaspi Maragda, (55% Garnache, 25% Carignan και 20% Syrah), μια περιορισμένη έκδοση 8.000 φιαλών, με παραμονή 12 μηνών σε βαρέλια γαλλικής κι αμερικανικής δρυός, με όλα τα χαρακτηριστικά σε (ποιοτικό) υπερθετικό, και το ακριβότερο κρασί της παρουσίασης. Ακολούθησε το Quod Superius του Bodegas Hispano Suizas, με 20 μήνες παραμονή σε αμερικανικά δρύινα βαρέλια και 10 μήνες σε γαλλικά, πολύπλοκο, πυκνό, κομψό και απόλυτα ισορροπημένο.

Η βραδιά έκλεισε με μια Cava, το κλασσικό Ισπανικό αφρώδες...

Τι μας άφησε αυτή η γευσιγνωσία; Μα ότι μας αφήνει κάθε γευσιγνωσία σημαντικών κρασιών από χώρες με κορυφαία οινική κουλτούρα και παραγωγή: Μελαγχολία...

Είναι φυσικό η χώρα μας να μην μπορεί να σταθεί απέναντι σε ένα οινικό κολοσσό σαν την Ισπανία παρά μόνο με ελάχιστα πολύ συγκεκριμένα κρασιά. Αλλά αυτό που μένει από αυτές τις γευσιγνωσίες είναι κάποια χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να είναι χαρακτηριστικά και των ελληνικών κρασιών: άψογες οινοποιήσεις, ισορροπημένα κρασιά χωρίς το ένα χαρακτηριστικό να "καταπιέζει" κάποια άλλα. Και σταθερή ποιότητα επίσης.

Ευχαριστούμε την Ισπανική Πρεσβεία που μας έδωσε την ευκαιρία να παρευρεθούμε σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα γευσιγνωσία, οργανωμένη σχεδόν άψογα. Ευχαριστούμε και τον Alvaro για την άψογη παρουσίαση.


Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: