Αξιολόγηση Ελληνικών κρασιών από τον Mark Squires στο eRobertParker.com

Καλοκαιρινή αξιολόγηση Ελληνικών κρασιών από τον Mark Squires στο eRobertParker.com
Από τον Τ. Πικούνη

Διαβάζω πάντα με πολύ ευχαρίστηση τις περιοδικές αναφορές για τα Ελληνικά κρασιά αλλά και τις δοκιμές τους από το συνεργάτη για την Ελλάδα του διάσημου οινοκριτικού Robert Parker, του πολύ γνωστού επίσης Mark Squires. Και τις διαβάζω προσεκτικά για πολλούς λόγους, που θα ήθελα να τους αναφέρω εδώ, δεδομένου ότι κατά τη γνώμη μου έχουν σχέση με την κριτική του οίνου γενικότερα.

Ο πρώτος λόγος είναι καθαρά προσωπικός: Εκτιμώ εξαιρετικά το Μark Squires και συμφωνώ σχεδόν απόλυτα με τις κριτικές του. Με απλά λόγια, έχω διαπιστώσει με το πέρασμα του χρόνου ότι μου αρέσουν τα κρασιά που του αρέσουν και δεν μου αρέσουν αυτά που δεν αρέσουν και σε εκείνον. Έχω δηλαδή βρει στο πρόσωπο του Mark αυτό που συνιστούμε στους φίλους του House of Wine: Να παρακολουθούν δηλαδή τις κριτικές των οινοκριτικών και οινογράφων με τις οποίες συνήθως συμφωνούν.

Ναι, καλά διαβάσατε... υπάρχουν και κρασιά που δεν του αρέσουν, και σε αντίθεση με τους περισσότερους κριτικούς -το σύνολο σχεδόν των Ελλήνων και ένα μεγάλο ποσοστό των ξένων- που γράφουν μόνο για τα κρασιά που τους αρέσουν αφήνοντας στο απόλυτο σκοτάδι -κάτι σαν να μην υπάρχουν- τα κρασιά για τα οποία θα όφειλαν να γράψουν αρνητική κριτική αλλά και το κοινό που τους διαβάζει, ο Mark Squires γράφει και αρνητικές κριτικές. Είναι κάτι που το εκτιμώ ιδιαίτερα, γιατί θέλει θάρρος, και σε αυτό συμφωνώ μαζί του.

Ο δεύτερος λόγος που εκτιμώ τις κριτικές του Mark είναι γιατί δεν αποτελούν προιόν δοκιμής 3 λεπτών... Ο Mark δοκιμάζει ένα κρασί όταν είναι νέο, το δοκιμάζει σήμερα, αλλά και το αφήνει μια ή δύο ημέρες στη φιάλη αφού έχει ανοίξει για να εξελιχθεί, και το δοκιμάζει και πάλι. Και όχι μόνο... Επανέρχεται μετά από κάποιο διάστημα, συνήθως εξαμήνου ή χρόνου, για να διαπιστώσει την εξέλιξή του. Και πάντα, ΠΑΝΤΑ, ακολουθώντας τη μέθοδο δοκιμής του Robert Parker του ίδιου και των συνεργατών του: Σε "ανοιχτή" δοκιμή, γνωρίζοντας τι πίνει και από ποιόν παραγωγό, χωρίς την απατηλή διαδικασία της λεγόμενης "τυφλής" δοκιμής. Και χωρίς τις γευσιγνωστικές "περικοκλάδες" και τους ακατανόητους όρους που κάνουν τον απλό κόσμο να φεύγει τρέχοντας από το κρασί. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η συνεισφορά του Robert Parker στο κρασί ήταν η εκλαΐκευση του, ή ομιλία για αυτό και η κριτική που απευθυνόταν όχι σε ειδήμονες.

Όποιος διαβάζει τις κριτικές του Mark Squires θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν είναι κατά κανένα τρόπο κάποιο είδος Διαγωνισμού. Δοκιμάζει τα κρασιά όπως φθάνουν σε αυτόν, και όταν ένα σημαντικός αριθμός έχει δοκιμαστεί, αυτά δημοσιεύονται. Αν δηλαδή κάποιος παραγωγός λείπει από μια δοκιμή, δεν σημαίνει ότι τα κρασιά του είναι υποδεέστερα. Απλά δεν έχουν προλάβει να δοκιμαστούν... Σε αυτή τη δοκιμή λείπουν π.χ. τα κρασιά του Κτήματος Αργυρού και της Γαίας.

Έτσι λοιπόν η τελευταία του αναφορά στα Ελληνικά κρασιά μου έδωσε ιδιαίτερη ικανοποίηση, γιατί διαπίστωσα δύο γεγονότα: Ότι ο αριθμός των Ελληνικών κρασιών που δοκιμάζει κάθε φορά αυξάνεται, περιλαμβάνοντας και κρασιά από άλλες περιοχές σε μεγάλους αριθμούς, πλην Σαντορίνης, της περιοχής του Ξινόμαυρου και της Νεμέας. Επίσης, ότι ο μέσος όρος των βαθμολογιών έχει ανέβει αρκετά, που σημαίνει ότι η ποιότητα των ελληνικών κρασιών έχει αντίστοιχα ανέβει. Είναι ενδεικτικό ότι από τα 54 ερυθρά τα 20 έχουν βαθμολογία 90 και άνω (37,3% ). Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τα λευκά ενώ από τα 6 ροζέ το 1 έχει βαθμολογία 90 και άνω.

Λέγοντας τα παραπάνω, ασφαλώς ο Μark Squires εξακολουθεί να ...τιμά ιδιαίτερα τις μεγάλες του διαχρονικές αγάπες, τη Σαντορίνη (μια φωτογραφία της κοσμεί το άρθρο) και το Ασύρτικο, καθώς και τον κορυφαίο οινοποιό της Σαντορίνης, τον Πάρι Σιγάλα. Και για του λόγου το αληθές, από τα 7 κρασιά της δοκιμής που βαθμολογήθηκαν πάνω από 91/100, τα 5 είναι του Σιγάλα: Απηλιώτης mezzo (94) -το κρασί με τη μεγαλύτερη βαθμολογία σε αυτή την αξιολόγηση- Ασύρτικο του 2011 (93) και 2013(92), Καβαλιέρος (92) και Ασύρτικο Βαρέλι (92). Τα δύο άλλα είναι το Μοσχάτο Ρίου Πατρών του Παρπαρούση (92) και η Νάουσα Καρυδά 2010 (92).

Μπορούμε να αξιολογήσουμε τα οινοποιεία από αυτή τη βαθμολογία; Ναι, αν βασιστούμε στον αριθμό των κρασιών που κρίθηκαν και τη βαθμολογία τους. Έτσι λοιπόν:
- Από τα 8 κρασιά του Κτήματος Σιγάλα, τα 6 έχουν βαθμολογία 90 και άνω (75% ), και κατατάσσεται πρώτο γιατί έχει συνολικά μεγαλύτερη βαθμολογία στα κρασιά του απο τον επόμενο.
- Από τα 8 κρασιά του Κτήματος Γεροβασιλείου, τα 6 έχουν βαθμολογία 90 και άνω (75% )
- Από τα 14 κρασιά του Κτήματος Σκούρα, τα 6 έχουν βαθμολογία 90 και άνω (42,8% )
- Από τα 8 κρασιά του Κυρ-Γιάννη, τα 2 έχουν βαθμολογία 90 και άνω (25%)

Δείτε τους αναλυτικούς πίνακες βαθμολόγησης που έχουμε ετοιμάσει για εσάς: Ο πρώτος δείχνει τη βαθμολογία όλων των κρασιών που δοκιμάστηκαν με κατάταξη κατά τη βαθμολογία τους. Ο δεύτερος δείχνει χωριστά τα λευκά, ροζέ και ερυθρά με την κατάταξη του κάθε χρώματος βάσει της βαθμολογίας κάθε κρασιού.

Όπως θα διαπιστώσετε, τα περισσότερα κρασιά θα τα βρείτε ετοιμοπαράδοτα στο House of Wine...


Καλή απόλαυση!



Τάσος Πικούνης



Μοιραστείτε το άρθρο: