Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά-Η Έκθεση.... Επιτέλους!

Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά-Η Έκθεση.... Επιτέλους!
Από τον Τ. Πικούνη

Επιτέλους!

Ήταν η πρώτη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό όταν ρωτήθηκα "πως σου φάνηκε η Έκθεση". Αναφέρομαι στα "Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά" που έγιναν με "επιτυχία" χθες Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014, στο ξενοδοχείο Μ. Βρετανία.

Αν βάζω σε εισαγωγικά τη λέξη "επιτυχία", είναι γιατί μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα: Αν η χθεσινή έκθεση κρίνεται από την αθρόα (βλέπε την προηγούμενη "Οίνοι Πελοποννήσου") συμμετοχή κοινού, τότε η έκθεση μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο σχετικά επιτυχημένη. Αν όμως στη λέξη δοθεί η έννοια της ποιότητας, άνεσης, σωστής οργάνωσης και τελικά μιας πολύ θετικής εμπειρίας για τους πραγματικούς φίλους του κρασιού, τοτε η επιτυχία της έκθεσης αυτής ξεπέρασε κάθε φαντασία.

Προσωπικά είχα τις επιφυλάξεις μου, και όλοι όσοι με τιμούν παρακολουθώντας τα γραφόμενά μου το γνωρίζουν, γιατί δεν φοβάμαι να πω τις σκέψεις μου, μη έχοντας κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ εκ των υστέρων το όποιο λάθος μου.

Έτσι λοιπόν είχα πράγματι την επιφύλαξη αν οι Έλληνες που επισκέπτονται τις εκθέσεις Οίνου θα πλήρωναν 38 € είσοδο και θα έδιναν κουπόνια για να δοκιμάσουν κάποιο κρασί. Μαζί με εμένα, την ίδια επιφύλαξη είχαν και άλλοι άνθρωποι του χώρου.

Οι επιφυλάξεις μας λοιπόν -το λέω με μεγάλη χαρά- διαψεύστηκαν καθολικά! Και αυτό γιατί δεν υπολογίσαμε την αγάπη όχι των Ελλήνων, αλλά των συνειδητοποιημένων φίλων του κρασιού για τα ποιοτικά κρασιά. Αυτό είναι μια βασική επισήμανση με πολύ μεγαλύτερη σημασία από την προσέλευσή τους στην Έκθεση.

Επιτέλους λοιπόν!

- Επιτέλους που για πρώτη φορά οι πραγματικοί οινόφιλοι είχαν τον χρόνο να δοκιμάσουν με άνεση τα κρασιά που επιθυμούσαν.

- Επιτέλους γιατί η έκθεση δεν παρουσίαζε το θέαμα χάβρας και η πυκνότητα των επισκεπτών δεν ήταν ίδια λεωφορείου ή μετρό στο Σύνταγμα!

- Επιτέλους γιατί δεν την επισκέφθηκαν όσοι βλέπουν το κρασί σαν ευκαιρία να πιούν του σκασμού (κάπως σαν την αλήστου μνήμης "Γιορτή του Κρασιού" στο Δαφνί), δεν υπήρξαν αρπαγές φιαλών, σπρωξίματα, σκουντιές, χύσιμο κρασιού στα ρούχα και άλλες τέτοιες ευγενείς συμπεριφορές.

- Επιτέλους γιατί πρώτη φορά η έκθεση δεν πλημμύρισε με αρώματα No. 1 Imperial Majesty στην καλύτερη και Chanel Νο 5 στη χειρότερη και έτσι μπορέσαμε να διακρίνουμε τα αρώματα των κρασιών.

- Επιτέλους γιατί οι συνεργάτες των κτημάτων -σε μεγάλο βαθμό Οινολόγοι, Χημικοί κλπ δεν υποβιβάστηκαν στο ρόλο "μηχανής σερβιρίσματος" και είχαν το χρόνο να μιλήσουν για το κρασί, να δώσουν πληροφορίες, να μεταδώσουν στους φίλους του κρασιού μέρος από τις πολύτιμες γνώσεις τους.

Είχαμε λοιπόν τη χαρά να βρεθούμε σε έκθεση οινόφιλων. Ανθρώπων που ήξεραν να συμπεριφερθούν "φιλικά" προς τα σημαντικά κρασιά που είχαμε τη ευκαιρία όχι απλά να δοκιμάσουμε, αλλά να απολαύσουμε. Και το "κουπόνι" δεν περιόρισε αυτή την απόλαυση, γιατί απέδειξε περίτρανα ότι οι Έλληνες οινόφιλοι θα πληρώσουν για τη δοκιμή ενός σπάνιου κρασιού, ιδιαίτερα όταν η τιμή αυτή είναι εξαιρετικά λογική και ελκυστική, όπως στην έκθεση. Με πολύ μεγάλη χαρά πληροφορήθηκα ότι το Petrus των ...27 κουπονιών και 1600 € τιμή στο ράφι, άνοιξε 2 φιάλες, το απόλαυσαν δηλαδή κάπου 30 οινόφιλοι στην τιμή των 81 ευρώ το ποτήρι των 50ml!

Δεν θέλω με ότι λέω εδώ να απαξιώσω με κανένα τρόπο εκθέσεις που απευθύνονται στο γενικό κοινό, σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα από κρασί και που είναι -κάποιοι από αυτούς- οι εν δυνάμει μελλοντικοί οινόφιλοι. Αυτές θα είναι πάντα η πλειοψηφία, και είναι απαραίτητες. Αλλά... ας πάρουν και αυτές "μαθήματα" από τα "Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά": Ας αντιληφθούν ότι το "τζάμπα" είναι η πηγή της κακοδαιμονίας των εκθέσεων. Ας καταλάβουν ότι αυτές οι εκθέσεις απαιτούν μεγάλο χώρο, που κανένα ξενοδοχείο δεν πρόκειται να προσφέρει, απλά γιατί δεν τον διαθέτει!

Αλλά απαραίτητες είναι και κάποιες εκθέσεις για τους ήδη φίλους του κρασιού, και για αυτούς τους "νεοεισερχόμενους" που πραγματικά έχουν συνειδητοποιήσει την αγάπη τους για το κρασί και επιθυμούν να πάνε πολλά βήματα μακρύτερα στο δρόμο της γνώσης του κρασιού.

Δεν θα μιλήσω εγώ για τα κρασιά. Ο Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS, Σύμβουλος Οίνου του House of Wine μιλά ήδη αναλυτικά για αυτά στο άρθρο του για την Έκθεση.

Θα πω μόνο πως δοκιμάζοντας τα Ελληνικά Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά δίπλα στα "θηρία" του παγκόσμιου οινικού στερεώματος μπορώ με σιγουριά να πω (όπως και άλλοι φίλοι του κρασιού που ήσαν εκεί) ότι αντέχουν τη σύγκριση! Ιδιαίτερα αν μπει στο λογαριασμό η τιμή, η διαφορά ποιότητας με κανένα τρόπο δεν ανταποκρίνεται στην διαφορά τιμής!

Τέλος να απονείμω με χαρά τα εύσημα: Συγχαρητήρια στους διοργανωτές, στον Πάνο Δεληγιάννη που έδωσε στην έκθεση αυτή την ποιοτική "χροιά" που έχουν όλες οι εκδηλώσεις που επιμελείται, αλλά και πού πίστεψε και τόλμησε να εισάγει το "κουπόνι" στην Ελληνική εκθεσιακή πραγματικότητα, και στον Ντίνο Στεργίδη της Vinetum, τον "Πάπα" των ελληνικών εκδηλώσεων Οίνου, που μας χάρισε αυτή την τόσο διαφορετική έκθεση.




Τάσος Πικούνης


Δείτε τις φωτογραφίες από την Εκθεση


 

Μοιραστείτε το άρθρο: