Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Τα καλά, τα κακά και τα Ανάποδα: "Ζωγραφίζοντας" την οινική "πραγματικότητα" Νο 2

Τα καλά, τα κακά και τα Ανάποδα: "Ζωγραφίζοντας" την οινική "πραγματικότητα" Νο 2
Από τον Τ. Πικούνη

Μερικές φορές, τα πολλά λόγια ενός άρθρου είναι φτώχεια. Είτε γιατί το θέμα δεν είναι τόσο σημαντικό ώστε να καταλάβει το χώρο ενός άρθρου, είτε γιατί η "φτώχεια" των λέξεων μπορεί να δίνει πλούτο σε αυτό που θέλεις να πεις. Άλλο είναι να πεις πολλά λόγια κι άλλο να πεις τα κατάλληλα, όπως έλεγε και ο Σοφοκλής... Αν το " Ζωγραφίζοντας " του τίτλου σας ξενίζει, ξανασκεφτείτε το: Πάντα βάζουμε τις δικές μας, προσωπικές πινελιές όταν μιλάμε για κάτι. Το χρωματίζουμε, το διανθίζουμε, και το "σημαδεύουμε" με τη δική μας άποψη, έστω και αν "διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας" ότι είμαστε αμερόληπτοι...

Ελπίζω να ξεκαθάρισα τι θα αντιμετωπίσετε..
.


#Ανοικτές_Πόρτες_1: Γνωστός οινοπαραγωγός όταν τον ρώτησα αν θα υπάρχουν εκδηλώσεις στο κτήμα του στις "Ανοιχτές Πόρτες", μου απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: "¨Όχι, γιατί; Αφού εμείς είμαστε ανοιχτοί όλο το χρόνο"(!). Κάγκελο εγώ.... Πάντως,κάτι δεν πάει καλά με την εκδήλωση. Πολλά κλειστά οινοποιεία, πολλά παράπονα...

#Ανοικτές_Πόρτες_2: Συγγνώμη ρε παιδιά, αλλά πως γίνεται να γιορτάζετε τα 20 χρόνια του οινοποιείου σας και πέρυσι και... φέτος επίσης; Για πόσα χρόνια θα τα γιορτάζετε ακόμα; Κάτι θυμώμαστε και εμείς που τα γιορτάσαμε μαζί σας, ή όχι;

#Ανοικτές_Πόρτες_3: Οι "Ανοιχτές Πόρτες" είναι για εμένα μια γιορτή του κρασιού, ένα πανηγύρι που γίνεται στην καρδιά της Άνοιξης... Δεν είναι εκδήλωση που απευθύνεται στους 50-100 "μύστες", δεν είναι ευκαιρία για στριφογυρίσματα ποτηριών, για "μύτες", "στόματα" ή "αρώματα καβουρδισμένης κοπριάς" ή γευσιγνωσίες σε κλειστά δωμάτια. Κρασί (άφθονο), κάποιο μεζεδάκι, ένα συγκρότημα μουσικής, γενικά εκδηλώσεις για πολλούς... Δόξα τω θεώ, οι "μύστες" του Οίνου έχουν χορτάσει από εξαιρετικές πραγματικά γευσιγνωσίες! Η φύση, η Άνοιξη, η Γιορτή του κρασιού στις "Ανοιχτές Πόρτες", η χαρά της ζωής είναι το ζητούμενο.

#Cecil B. DeMille: Οι "παλιοί" τον θυμούνται... ο σκηνοθέτης των υπερπαραγωγών, της "Κλεοπάτρας", των "10 εντολών"... Σας πληροφορώ ότι ζει, και ήταν το περασμένο Σαββατοκύριακο στο... Κτήμα Αβαντίς, για να συντονίσει την υπερπαραγωγλή του Απόστολου και της Λένγκας για τις "Ανοιχτές Πόρτες"... Μπράβο παιδιά! Όσο τους αγαπάω, άλλο τόσο στεναχωριέμαι που ΚΑΝΕΙΣ άλλος δεν ακολουθεί το παράδειγμά τους!

#Wine_Βars_1: Κάποιοι με ρωτούν γιατί επισκέπτομαι και γράφω για κάποια συγκεκριμμένα wine bars, και όχι για τα δικά τους. Τους απαντώ ευθέως: Γιατί αυτά μου αρέσουν. Το εξηγώ για να μην παρεξηγηθώ: Δεν είμαι επαγγελματίας γευσιγνώστης ή δημοσιογράφος οίνου ώστε το επαγγελματικό μου καθήκον ή η επαγγελματική μου ακεραιότητα να επιβάλλει να επισκεφθώ και να γράψω για όλα τα wine bars. Είμαι ένας απλός φίλος του κρασιού, σαν και εσάς, που τυχαίνει να έχει προσβαση σε ένα δημοφιλές site όπως το House of Wine, όπως και ο κάθε ένας από τους φίλους μας, άλλωστε!. Και κάτι ακόμα: Είναι... σίγουροι ότι θέλουν να γράψω για τα δικά τους;

#Wine_bars_episode_1: Και για του λόγου το αληθές, πριν καιρό επισκέφθηκα γνωστό (και πολύ δημοφιλές -αναρωτιέμαι γιατί) wine bar. Μπήκα, κάθισα στην μπάρα, και περίμενα. 3 ακόμα άτομα βρίσκονταν επίσης στην μπάρα -ήταν νωρίς ακόμα. Και περίμενα... 3-4 οι σερβιτόροι, ομοιόμορφο look, μούσι και μουστάκι. Συμπέρανα ότι θα πρέπει να ήσαν αδέρφια, αλλιώς δεν εξηγείται πως μπορεί να σκότωσαν σε όλους τη μάνα ταυτόχρονα... Ούτε ένα χαμόγελο, μάτια καρφωμένα στα παπούτσια τους, ύφος ασήκωτο. Και περίμενα... Ε, και μετά από αναμονή 10 λεπτών, έφυγα... Κανείς δεν μου έδωσε σημασία... Ούτε εγώ θα τους ξαναδώσω. Cool...

#Wine_bars_episode_2: Ότι καλύτερο συνέβη στο κρασί τα τελευταία χρόνια είναι τα wine bars. Ακόμα και αυτά που ανοίγουν από άσχετους! Ναι... ακούστε γιατί: Επισκέπτομαι κεντρικό wine bar που μόλις είχε ανοίξει τότε, στην αρχή του "φαινομένου". Άδειο, ήταν απόγευμα. Κάθομαι, με πλησιάζει χαμογελαστή σερβιτόρα. "Τι θα πάρετε" με ρωτάει. "Ένα Syrah, διαλέξτε εσείς" της απαντώ-κάτι κοίταζα στο κινητό μου. Δεν λέει τιποτα... στήλη άλατος. "Καλύτερα να διαλέξτε από τον κατάλογο" μου απαντά σε λίγο. Καταλαβαίνω ότι το Syrah είναι άγνωστη λέξη. Συνεχίζω: "ΟΚ, ένα ερυθρό του Βογιατζή", της λέω. Πάλι αμηχανία... Επιμένω (βέβαια!!!): "Η εκδήλωση του Παλυβού είναι για αύριο;" τη ρωτάω (αφίσα της εκδήλωσης έξω από το κατάστημα!). "Ένα λεπτό, μου απαντά, να ρωτήσω". Ε... δεν αντέχω, βάζω τα γέλια, γελάει και αυτή. "Ξέρετε... λείπει το αφεντικό και είμαστε νέοι..." "Ξερετε" λέω σε όλους, "θα νόμιζε κάποιος ότι είσαστε κλέφτες που έπιασα στα πράσσα, και παριστάνετε τους σερβιτόρους!"... και σκάμε όλοι στα γέλια! Αποτέλεσμα (μετά 3 χρόνια): Είναι σήμερα ένα από τα καλύτερα wine bars, από τα πιο δραστήρια σε εκδηλώσεις, με τον πιό "μαμούνι" ιδιοκτήτη που ξέρω.

#Χρυσοί_Σκούφοι: Μπαγιάτικο, αλλά... Πολύ κακό για το τίποτα! Κουβέντες, σχόλια, ποιός αδικήθηκε, γιατί αυτός και όχι εκείνος. Εγώ θα πω κάτι απλό: Who cares! Ή καλύτερα, who gives a shit!. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι επειδή το Base Grill. των αδελφών Λιάκου δεν "καπελώθηκε" με χρυσό σκούφο, θα πάψει να είναι ο "ναός" του κρέατος; Ή ότι το Vezene θα χάσει τους φανατικούς του πελάτες; Ή ακόμα ότι το Cookovaya δεν θα έχει λίστα αναμονής μια εβδομάδα πριν, επειδή δεν "τιμήθηκε" με το χρυσό καπέλλο; Δε λέω... glamorous event για τα βραβεία, τους διοργανωτές, τους καλεσμένους αλλά... και; Παιδιά, η ζωή ξεπερνά τα "στάσιμα"... τρέχει πολύ γρήγορα και θέλει νιάτα για να την προλάβουν!

#Εκθέσεις_Οίνου: Ξέρετε πόσες είναι οι εκθέσεις οίνου και ποτών που γίνονται μόνο στην Αθήνα; Επειδή κανείς δεν τις μέτρησε, τις μετρήσαμε εμείς. Λοιπόν... κάθεστε; Είναι 16! Με τόσες εκθέσεις η Αθήνα θα έπρεπε να είναι ο παγκόσμιος πρωταθλητής της κατανάλωσης εμφιαλωμένου κρασιού... Μήπως βρε παιδιά... φτάνει; Μήπως... ως εδώ; Μήπως να πάψετε να εξουθενώνετε οικονομικά τους παραγωγούς, καλώντας τους κάθε τρεις και λίγο να ξεσηκώνονται, να ξοδεύονται για να τους δούμε, να τους ξαναδούμε, να τους ματαξαναδούμε... μέχρις τελικής πτώσεως;

#Γιαννακοχώρι: Αλήθεια, γιατί σταμάτησε τελικά το Γιαννακοχώρι του Κυρ-Γιάννη; Από ότι ξέρουμε, μόνο λόγω ονόματος. Γιατί λοιπόν δεν άλλαζαν απλά το όνομά του; Αν νομίζουν ότι το κρασί "κούρασε" ή "κουράστηκε", κάνουν μεγάλο λάθος... Θα το πεθυμήσουμε, σίγουρα!

#Αεροδρόμιο: Μερικοί άνθρωποι είναι αχώνευτοι! Ας πούμε, ο Στέλλιος Μπουτάρης -με τα wine bars στο αεροδρόμιο! Ε... δεν μπορεί να είχε αυτός την καταπληκτική ιδέα και όχι εγώ για το House of Wine! Πέρα απο την πλάκα, συγχαρητήρια Στελλιο για το δεύτερο Kir-Gianni wine bar στο ΕλΒελ! Και... ζηλεύω! Για την ιδέα... Πάντα!

#Οινικές_Αποκαλύψεις: Είδαμε... και τι δεν είδαμε: Σπάνιες ποικιλίες του Ελληνικού αμπελώνα, όπως... Syrah, Merlot, Cabernet... και ανάμεσά τους τις περιβόητες "obscure" (τι ωραία που ακούγεται) ποικιλίες. Είδαμε και μικρούς παραγωγούς σαν τον Μπουτάρη και το Δουλουφάκη... Είδαμε και "σκοτεινούς" παραγωγούς με Μαλαγουζιές ακριβότερες από αυτή του Γεροβασιλείου...

#Μυαλά_στα_Κάγκελλα: Δήλωση"μικρού" παραγωγού -μάρτυράς μου η φίλη Μερόπη Παπαδοπούλου, Διευθύντρια του Οινοχόου- σε ερώτηση της Μερόπης γιατί έφτιαξε (και αυτός!) μια ακόμα Μαλαγουζιά: "Γιατί είναι η καλύτερη που έχετε δοκιμάσει ποτέ!"... Με λίγο περισσότερη μετριοφροσύνη πεθαίνεις!


Στην υγειά σας!



Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: