Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Pure: Μια Σαντορίνη "σαν ελεύθερη έκθεση ιδεών

Pure: Μια Σαντορίνη "σαν ελεύθερη έκθεση ιδεών"
Από τον Τ. Πικούνη

Μου αρέσουν τα κρασιά με ιστορία... Πιστεύω -και θα εξακολουθήσω να πιστεύω- ότι η "έκτη αίσθηση" που συμπληρώνει τις υπόλοιπες στην εκτίμηση ενός κρασιού, είναι η γνώση. Είναι κάτι σαν καταλύτης, σαν ενισχυτής των φυσικών αισθήσεων, της όσφρησης, της γεύσης, της όρασης. Τις κάνει εντονότερες, καλύτερες και το κρασί απολαυστικότερο. Τώρα... όταν αυτή η γνώση της ιστορίας ενός κρασιού συνδυάζεται με ένα άψογο στην κυριολεξία αποτέλεσμα, όπως και με το πάθος του οινοποιού να δημιουργήσει κάτι που ονειρεύεται χρόνια τώρα, τότε... έχουμε το Pure!

Δημιουργός του Pure είναι ο Στέφανος Γεώργας. Πασίγνωστος στο χώρο του κρασιού στην Ελλάδα και όχι μόνο, με εμπειρία χρόνων στην Αμερική και στη συνέχεια σε σημαντικές θέσεις στο εμπορικό κύκλωμα του κρασιού, ο Στέφανος είναι σήμερα ο εμπορικός διευθυντής του κτήματος Αργυρού. Βαθύς γνώστης όλων των πλευρών της διαδικασίας παραγωγής του κρασιού, από το αμπέλι μέχρι τη φιάλη και τη διάθεσή του στην αγορά, δημιούργησε την εταιρεία VSV (Volcanic Slope Vineyards) με στόχο την παραγωγή μιας Σαντορίνης σαν "μια ελεύθερη έκφραση ιδεών" όπως ο ίδιος μας είπε. Των δικών του ιδεών για το πως θα έπρεπε να είναι μια Σαντορίνη: Αγνή, ξεκάθαρη, χωρίς τις πολλαπλές παρεμβάσεις των οινολόγων στην όλη διαδικασία. Με λίγα λόγια... Pure.

Πριν σχεδόν 30 χρόνια η οινοποίηση στο κτήμα Αργυρού γινόταν σε μια παλαιά υπόσκαφη τσιμεντένια δεξαμενή, μέχρι πρότινος εγκαταλελειμμένη. Η δεξαμενή αυτή επισκευάστηκε και "ανακαινίστηκε" για να δεχθεί τα σταφύλια δύο κορυφαίων αμπελοτοπιών με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Και όταν λέμε ιδιαίτερο, εννοούμε επιλεγμένα με κριτήρια που θα επηρεάσουν το τελικό προϊόν: τον προσανατολισμό τους και την έκθεσή τους στους ανέμους της θάλασσας. Αυτοί είναι που φέρνουν στη στεριά τη μαγική θαλάσσια αύρα της Σαντορίνης, τη ζωογόνος δύναμη όλων των καλλιεργειών στο άνυδρο αυτό νησί, και που είναι ο καθοριστικός παράγοντας του terroir της Σαντορίνης, μαζί με τις μυρωδιές του ηφαιστείου. Τόσο η θαλάσσια αύρα όσο και το ενεργό ηφαίστειο "ποτίζουν" το έδαφος και αναδύονται στη συνέχεια από αυτό με τη ζέστη της ημέρας για να επηρεάσουν απ' ευθείας τον καρπό των κλημάτων (ή τουλάχιστον αυτή είναι η ερμηνεία ενός επιστημονικά ανεξήγητου φαινομένου όπως το terroir) Ο τρύγος έγινε σταδιακά, με προσεκτική επιλογή κάθε φορά μόνο εκείνων των σταφυλιών που είχαν ωριμάσει στο επιθυμητό επίπεδο.

Η οινοποίηση του Pure έγινε με τον παλιό, παραδοσιακό τρόπο, χωρίς πρόσθετα, και χωρίς καν έλεγχο της θερμοκρασίας! Και αυτό γιατί τόσο τα τοιχώματα της τσιμεντένιας δεξαμενής όσο και το έδαφος απορροφούσαν ικανοποιητικά την εκλυόμενη θερμότητα. "Είναι ζήτημα αν σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας χρειάστηκε να επέμβουμε με ψύκτη για περισσότερες από 2 ώρες συνολικά!" μας αποκάλυψε ο Στέφανος. Η συνεχής ανάδευση συνέβαλλε επίσης στην έκλυση της θερμότητας.

Το κρασί έμεινε με τις οινολάσπες για 14 μήνες, τεράστιο χρονικό διάστημα σε σχέση με τους 3 ή 6 μήνες των άλλων Ασύρτικων, και με τακτική ανάδευση (battonage), αλλά χωρίς τις διάφορες συνήθεις επεμβάσεις από οινολόγους, που είχαν περίπου απελπιστεί με τις "ενδείξεις" των οργάνων. Εντούτοις, όπως είπε και ο Στέφανος γελώντας "όλα τα μεγάλα κρασιά είναι μεγάλα ακριβώς γιατί έχουν... λάθη!". Και είναι αλήθεια, βέβαια. Château Cheval Blanc του 1947, το κρασί που σχεδόν όλοι οι ειδικοί θεωρούν σαν το καλύτερο κρασί του 20ου αιώνα και (μέχρι σήμερα τουλάχιστον) το καλύτερο κρασί που έγινε ποτέ, το ίδιο το château το περιγράφει σαν ένα "ευτυχές ατύχημα της φύσης", ένα κρασί που κατέληξε θαυμάσιο παρά τον ..εαυτό του!

Να τονίσουμε εδώ όμως μια σημαντική διαφορά: Τα -υποτιθέμενα- λάθη και οι παραλείψεις διαδικασιών "ασφαλείας" του αποτελέσματος -στην περίπτωση του Pure- δεν ήσαν προϊόντα τύχης ή συμπτώσεων, αλλά σκόπιμες ενέργειες -ή μάλλον παραλείψεις- που είχαν σαν στόχο τη δημιουργία ενός μεγάλου κρασιού, ασφαλώς διακινδυνεύοντας το τελικό αποτέλεσμα. Είναι η τόλμη, είναι το ρίσκο που κάνουν ένα κρασί να ξεφεύγει από την "τυπικότητα" και να φθάνει σε υψηλά επίπεδα ποιότητας. Το έχουμε δει και σε άλλα κορυφαία κρασιά της Σαντορίνης, όπως στο Ασύρτικο της Γαίας wild ferment, στο βυθισμένο Θαλασσίτη που ολόκληρη η περυσινή προσπάθεια καταστράφηκε πλην... 3 φιαλών (!) και στον Καβαλιέρο του Σιγάλα.

Το Pure είναι ένα εξαιρετικό κρασί, μια κορυφαία Σαντορίνη, ένα συγκλονιστικό Ασύρτικο. Δεν θα μπω εδώ σε λεπτομέρειες αρωμάτων και γεύσεων, υπάρχουν στις περιγραφές του κρασιού εδώ, στο House of Wine, από τους ειδικούς μας συνεργάτες. Η δική μου εντύπωση είναι ότι μυρίζω αλλά και γεύομαι εκείνη τη θαυμάσια θαλάσσια αύρα του νησιού, αυτή την ανάμιξη της πρωινής δροσιάς με τα αρώματα της θάλασσας, και με την ελαφριά αίσθηση αλατιού στο στόμα συνδυασμένη με τις μυρωδιές του ηφαιστείου που είναι πανταχού παρούσες στο νησί, στον αέρα, στο χώμα, παντού. Είναι ένα κρασί που μυρίζει Σαντορίνη, που έχει τη γεύση της Σαντορίνης. Είναι ένα κορυφαίο κρασί του νησιού ανάμεσα στα κορυφαία, που επιβεβαιώνει την ύπαρξη terroir γενικότερα, και τελικά του terroir της Σαντορίνης.

Το κρασί προβλέπεται να γίνεται όλο και καλύτερο σε μεγάλο βάθος χρόνου. Σήμερα, το Pure του 2013, έχει μια τόσο κοφτερή οξύτητα, αλλά και ζωηρότητα, φρεσκάδα και ένταση χρώματος που δεν έχουν ούτε τα φρέσκα του 2015. Είναι βέβαια τεράστια η δυναμική παλαίωσής του, αλλά να επισημάνω εδώ ότι είναι απίστευτα απολαυστικό και τώρα!

Για όσους θελήσουν να το ανοίξουν τώρα, για να το απολαύσουν στο έπακρο θα πρέπει να του φερθούν σαν να ήταν ερυθρό: Να το ανοίξουν μισή έως μία ώρα πριν το σερβίρισμα, και να προσπαθήσουν να το προσφέρουν όχι παγωμένο, αλλά σε θερμοκρασία 12 έως 14 βαθμών, ώστε να αναδειχθούν τα αρώματά του.

Θα το απολαύσετε με ότι… κολυμπάει, αλλά και με πιάτα ασιατικής κουζίνας. Προσωπικά θα σας συνιστούσα να το συνδυάσετε και με κρέας στη σχάρα. Στα εξαιρετικά λευκά αφήνουμε πίσω οδηγίες και προκαταλήψεις. Το Pure είναι ένα από αυτά…

Το όνομα "Ασύρτικο" δεν βρίσκεται στην εμπρός πλευρά της πολύ ωραίας ετικέτας του. Και αυτό γιατί ο Στέφανος Γεώργας πιστεύει ότι θα πρέπει όλοι οι παραγωγοί της Σαντορίνης να επενδύσουν κυρίως στο όνομα του νησιού. Πράγματι, το Ασύρτικο που σήμερα καλλιεργείται σε αρκετά μέρη του κόσμου, θα δώσει σίγουρα θαυμάσια κρασιά. Εν τούτοις, οι "Σαντορίνες" είναι μοναδικές, είναι τα Aσύρτικα του υπέροχου νησιού με αυτό το θαυμάσιο terroir...

Το σύνολο των φιαλών του Pure 2013 είναι 6.000. Από αυτές, οι περισσότερες έχουν ήδη προπωληθεί στο εξωτερικό. Είναι φυσικό ένα κρασί αυτής της ποιότητας να έχει μεγάλη ζήτηση και απήχηση στους φίλους του κρασιού... γι' αυτό προλάβετε να βάλετε αυτό το Pure -ουσιαστικά τον ορισμό της super premium Σαντορίνης- στο κελάρι σας ή και στο τραπέζι σας...

Θέλουμε να συγχαρούμε το Στέφανο Γεώργα προσωπικά αλλά και την ομάδα του για τη δημιουργία αυτού του σπάνιου κρασιού. Να τον συγχαρούμε και δεύτερη φορά, γιατί δεν έφτιαξε μια "τυπική" Σαντορίνη, αλλά μετέτρεψε σε ένα υπέροχο κρασί αυτή την "ελεύθερη έκφραση ιδεών" του. Να τον ευχαριστήσουμε επίσης που μας εμπιστεύθηκε την διανομή του Pure, και να διαβεβαιώσουμε τους φίλους μας και τους φίλους του κρασιού ότι θα κάνουμε ότι είναι δυνατό να προωθηθεί στην αγορά αυτή η Super Premium Σαντορίνη με τον τρόπο που της αξίζει...


Στην υγειά σας!


Τάσος Πικούνης

 

Μοιραστείτε το άρθρο: