Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Εντυπώσεις από το Οινόραμα 2017

Εντυπώσεις από το Οινόραμα 2017
Από τον Τ. Πικούνη

Επισκέφθηκα το ανανεωμένο Οινόραμα 2017 και το Σάββατο και την Κυριακή, και γράφω αυτές τις εντυπώσεις μου αργά το βράδυ της Κυριακής. Τη στιγμή που γράφω δεν ξέρω αν θα προλάβει να συμπεριληφθεί στο WineWeekly της Δευτέρας, αλλά… ελπίζω, γιατί πιστεύω ότι αξίζει το ξενύχτι. Και το αξίζει γιατί βρέθηκα στο καλύτερο Οινόραμα από την εποχή που διαδέχθηκε τα Διονύσια, την προηγούμενη έκθεση κρασιού που διοργάνωνε για χρόνια η εταιρεία Vinetum του Ντίνου Στεργίδη.

Γιατί καλύτερο, και σε τι; είναι η εύλογη ερώτηση. Θα απαντήσω γρήγορα… σε όλα: Στην διοργάνωση, στην γενική εμφάνιση της έκθεσης, στον αριθμό των συμμετοχών εκθετών που ήταν πραγματικά μεγάλος, και τεράστιος αν αναλογιστούμε τόσο την κρίση που βρίσκεται πια στο βαθύτερο σημείο της, όσο και τα … χαστούκια που έχουν “φάει» ειδικά οι Οινοποιοί με τον ΕΦΚ στο κρασί και τα όσα πολλά αυτός επέβαλλε!

Δεν φιλοδοξώ εδώ να υποκαταστήσω τη Μαριάννα Μακρύγιαννη, την υπεύθυνη Οίνου του House of Wine στην εκτίμηση των κρασιών της έκθεσης. Οι δικές της εκτιμήσεις θα έλθουν γύρω στην Τρίτη και θα δημοσιευθούν την Τετάρτη ή την Πέμπτη. Εκείνο που θέλω είναι να σας δώσω την γενική μου εντύπωση, σαν καταναλωτής και φίλος του κρασιού προς καταναλωτές. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε πηγαίνω στις εκθέσεις πάντα τις ώρες που είναι ανοικτές για τους φίλους του κρασιού και όχι στους επαγγελματίες. Θα επιμείνω σε αυτό που έχω ήδη πει: Όταν επισκέπτομαι μια έκθεση κρασιού, θέλω να βρεθώ εκεί μαζί με το κοινό... με τους απλούς φίλους του κρασιού, ακόμα και με αυτούς που το δοκιμάζουν για πρώτη φορά. Μου αρέσει να βλέπω τις αντιδράσεις τους, το τι τους αρέσει και το τι όχι, τις συνομιλίες και τις ερωτήσεις τους προς τους οινοποιούς και τους "ανθρώπους του κρασιού" πίσω από τον πάγκο.

Θα σας πω ότι αυτές οι εμπειρίες μου είναι πολύτιμες. Και διδάσκομαι από αυτές. Γνωρίζω εκεί ένα σημαντικό μέρος των δυνητικών πελατών μας, που λόγω της φύσης της δικής μας δουλειάς -eshop Οίνου- δεν είχα την ευκαιρία -μέχρι πρόσφατα- να τους συναντώ συχνά, και να συζητώ μαζί τους. Ακούω ερωτήσεις που δεν τις φαντάζομαι καν, ερωτήσεις που φαίνονται απίστευτες σε γνώστες του κρασιού, αλλά που τίθενται και πρέπει να απαντηθούν. Κατανοώ σε τι πρέπει να απαντά το site του House of Wine, τι πληροφόρηση πρέπει να δίνει, με ποια θέματα πρέπει να ασχοληθεί, για να κάνει πραγματικούς φίλους του κρασιού αυτούς που πλησιάζουν το κρασί στις εκθέσεις.

Έτσι λοιπόν θα ξεκινήσω από το ένα και μοναδικό αρνητικό που επεσήμανα σαν επισκέπτης, που παραμένει το ωράριο λειτουργίας της έκθεσης (10:00 πμ - 7:00 μμ): Θα ήταν καλύτερο το ωράριο των 11:00 πμ - 8:00 μμ, και ακόμα καλύτερο το διευρυμένο 11:00 πμ - 9:00 μμ. Είναι δύσκολο για τον οποιονδήποτε, όσο "φίλος" του κρασιού και αν είναι -εκτός από τους αλκοολικούς, βέβαια!- να αρχίζει τη δοκιμή των κρασιών στις 10 το πρωί!

Αλλά… ας τα πάρουμε με τη σειρά. Η ταλαιπωρία για να φθάσει κανείς στην έκθεση ήταν πολύ μεγάλη, λόγω και της καταρρακτώδους βροχής όλο το πρωί του Σαββάτου! Ατυχία, κακοτυχία, πέστε το όπως θέλετε, αλλά επηρέασε την προσέλευση του κοινού το Σάββατο και σίγουρα είχε μέρος της… ευθύνης για το χαμό που έγινε από σχετικά νωρίς την Κυριακή!

Έτσι λοιπόν, μούσκεμα ως το κόκκαλο, έφθασα στην έκθεση το πρωί της Κυριακής, πήρα το ειδικό «σήμα» με το όνομά που προτυπωμένο αφού έδωσα το προσωπικό μου barcode (η ηλεκτρονική υποβολή των στοιχείων λειτούργησε άψογα!), τον κατάλογο των εκθετών καθώς και το ποτήρι γευσιγνωσίας.

Θα σταθώ λίγο στο κατάλογο των εκθετών, που αποτελεί πραγματικά οδηγό των ετικετών του Ελληνικού κρασιού. Εξαιρετική εκτύπωση και οργάνωση, με αναφορά σε όλες τις ετικέτες και στις ποικιλίες που συμμετέχουν σε κάθε κρασί, και με διαγράμματα των διαφόρων χώρων της έκθεσης. Ένας οδηγός που θα σας είναι χρήσιμος και μετά την έκθεση…

Μπαίνοντας στους χώρους των εκθετών, οθόνες προέβαλαν τις εκδηλώσεις της «Εβδομάδας του κρασιού - Athens Wine Week» που ακολουθεί μετά την έκθεση. Και εδώ, η αλλαγή της εβδομάδας των εκδηλώσεων από αυτή πριν το Οινόραμα στην εβδομάδα αμέσως μετά, ήταν απόλυτα σωστή και πιστεύω ότι θα λειτουργήσει θετικά στην επιτυχία της «Εβδομάδας του κρασιού».

Ας πάμε τώρα στα κρασιά… και πρώτα στην μαζική και πολύ σωστά οργανωμένη αίθουσα των λεγόμενων «πολύ μικρών παραγωγών». Οι «Οινικές Αποκαλύψεις» -όπως ονομάζεται αυτή η έκθεση μέσα στην έκθεση- είναι μία ξεχωριστή αίθουσα του Οινοράματος, όπου παρουσιάζονται κρασιά τα οποία δεν είναι ευρέως γνωστά. Οι Οινικές Αποκαλύψεις έχουν δύο σκέλη: 1) 34 σταντ πολύ μικρών οινοποιείων (με παραγωγή μέχρι 30.000 φιάλες), 2) Ένα «Wine Βar» όπου υπήρχαν συγκεντρωμένα περίπου 60 κρασιά είτε από αφανείς ποικιλίες αμπέλου είτε της ευρύτερης φιλοσοφίας των φυσικών κρασιών. Με άλλα λόγια η αίθουσα των Οινικών Αποκαλύψεων απευθυνόταν σε αγοραστές που αναζητούν τα ελληνικά «top obscure» κρασιά, που θα τους διαφοροποιήσουν από τον ανταγωνισμό και σε πολύ «ψαγμένους» καταναλωτές που γνωρίζουν ήδη καλά τον ελληνικό αμπελώνα.

Καλές οι προθέσεις αλλά… δυστυχώς, η δοκιμή των κρασιών αυτών προσωπικά δεν μου αποκάλυψε κάποιο σημαντικό κρασί, δυστυχώς ούτε κάποιο κρασί που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε σημαντικό.

Από τα κρασιά των υπόλοιπων παραγωγών που δοκίμασα:

-Εντυπωσιακή η προσπάθεια των παραγωγών που συνιστούν τα «Wines of Athens” πάνω στα Σαββατιανά! Κάθε φέτος και καλύτερα για τα Σαββατιανά των Παπαγιαννάκου, Μάρκου, Μυλωνά, Φράγκου και Κοκοτού, που έχουν πια εξελιχθεί σε «διαμαντάκια» της ελληνικής οινοποιίας, με ένα εντυπωσιακό δυναμικό παλαίωσης. Ξεκινώντας από τον Βασίλη Παπαγιαννάκο, με 3 εξαιρετικά Σαββατιανά, το «natural 2016» χωρίς κανένα πρόσθετο και με φυσική ζύμωση, το «κανονικό» Σαββατιανό 2016 και το Single Vinyard Σαββατιανό (Vientzi) του 2015.

Στη συνέχεια οι Αμπελώνες Μάρκου, όπου δοκίμασα εξαιρετικά Σαββατιανά του 2013, 2014 και 2015, με το 2013 να δείχνει το δυναμικό της παλαίωσης, πραγματικά υπέροχο, με μια ελάχιστη ιδέα οξείδωσης που όμως του δίνει πολυπλοκότητα. Δοκίμασα και Σαββατιανό 2009, που εγώ μεν το βρήκα πολύ οξειδωμένο, άλλοι όμως μιλούσαν διθυραμβικά για αυτό. Οι «Κλέφτες» 2015 και 2016 είναι η σειρά των Βιολογικών Σαββατιανών χωρίς καθόλου θειώδη, εξ’ ίσου καλά με την προηγούμενη σειρά, σε σημείο που να τους κάνει να αναρωτιούνται αν πρέπει να συνεχίσουν την θειωμ'ενη σειρά. Από όλους τους παραγωγούς Σαββατιανών, οι Αμπελώνες Μάρκου έχουν κάνει τα μεγαλύτερα βήματα.

Στο Σταμάτη Μυλωνά δοκίμασα εκτός από το πολύ καλό Σαββατιανό του και την Ροζέ Μαλαγουζιά-Μανδηλαριά, που ενώ έχει το «μοδάτο» πιά σωμόν χρώμα των ροζέ, είναι ένα ροζέ φαγητού, με γεμάτο σώμα και ένταση, σχεδόν σαν τα «Ελληνικά» ροζέ (Θεόπετρα, Βυσσινόκηπος).

- Δεν είχα δοκιμάσει το νέο (σχετικά) ροζέ του Κτήματος Παλυβού, το “La vie en Rose”. Το θεωρώ υπόδειγμα, κάτι σαν «μάθημα» ή «σεμινάριο» για το πως θα πρέπει να είναι τα ροζέ τύπου Βουργουνδίας που έχουν κατακλύσει πιά την ελληνική αγορά.

- Στο Κτήμα Θεόπετρα δοκίμασα ένα «σοβαρό» Ασύρτικο χωρίς τα υπερβολικά αρώματα που συνοδεύουν κάποια Ασύρτικα του Βορρά αλλά με οξύτητα τύπου Σαντορίνης, μια πολύ καλή Μαλαγουζιά με διακριτικά (επιτέλους!) αρώματα και γεύση, και το εξαιρετικό Vermentino από την ομώνυμη Ιταλική ποικιλία, ένα πραγματικά ιδιαίτερο κρασί.

- Στο Monemvasia Winery, θα επισημάνω την εντυπωσιακή Κυδωνίτσα, και ιδιαίτερα τη Λημνιώνα 2010, με 2 χρόνια βαρέλι, στιβαρή με σχετικά έντονες τανίνες και τελείως διαφορετική οινοποίηση απο αυτή του Ζαφειράκη. Αυτό δείχνει και το δυναμικό της υπέροχης αυτής ποικιλίας της Κεντρικής Ελλάδας!

- Μια και μιλήσαμε για Ζαφειράκη, ο εξαιρετικά ταλαντούχος οινοποιός θα μας χαρίσει σύντομα μια υπέροχη Μαλαγουζιά  παλαιωμένη σε βαρέλι 2.400kg παλαιωμένη για 12 μήνες!

- Στο stand του Cavino δοκίμασα το εντυπωσιακό Mega Spilaio Cuvee ΙΙΙ, ένα blend από Μαυροδάφνη, Cabernet Sauvignon και Αγιωργήτικο, με ωρίμανση σε καινούργιο βαρέλι.

- Στον Συνεταιρισμό Σάμου δοκίμασα το νέο Samos Nectar 6ετούς παλαίωσης (αντί 3ετούς) και τα πολύ καλά Aegean Breeze Μοσχάτο λευκό και ημίξηρο λευκό.

- Τέλος, τα από τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα ήταν σίγουρα το τεράστιο… ποτήρι της Spiegelau που χωρά… 27(!) φιάλες κρασί.

Όσον αφορά στις ετικέτες και την εμφάνιση των φιαλών, οι πιο πρωτότυπες ήταν αυτές της σειράς «Mois je m’ en fous!” (που βέβαια αυθόρμητα μου ήρθε να απαντήσω «Mois aussi!”) και η αδιαφανής ασημένια εντυπωσιακή φιάλη του αφρώδους ZaZaZu… δυστυχώς το περιεχόμενο και στις δύο περιπτώσεις δεν συμβάδιζε με την πρωτοτυπία της ετικέτας ή της φιάλης.


Έτσι φθάνουμε στο τέλος της διήμερης επίσκεψής μου στο «Οινόραμα 2017». Σαν γενικό συμπέρασμα θα πούμε ότι μπορεί εδώ να μην υπήρξε το νέο μεγάλο ή εξαιρετικά εντυπωσιακό κρασί, είδαμε όμως ξεκάθαρα την ποιότητα των ελληνικών κρασιών να ανεβαίνει, όπως και αυτό της Έκθεσης. Είδαμε επίσης και πολλούς ξένους επισκέπτες που σημαίνει ότι η έκθεση καταφέρνει να γίνεται σημείο αναφοράς του Ελληνικού Κρασιού, και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Είδαμε στην Έκθεση τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Κυριάκο Μητσοτάκη με ξεναγό τον Θόδωρο Λέλεκα, που γύρισε όλα τα περίπτερα και δοκίμασε κρασιά, και… όχι, δεν είδαμε τον Πρωθυπουργό.

Θερμά συγχαρητήρια στην Vinetum, στους συνεργάτες της και προσωπικά στον Ντίνο Στεργίδη, για την υπερπροσπάθεια όσον αφορά στην οργάνωση και στην ποιότητα της έκθεσης. Τους εύχομαι του χρόνου ακόμα καλύτερα!

Μοιραστείτε το άρθρο: