Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Ένα αξέχαστο "συμπόσιο" με το Βαγγέλη Γεροβασιλείου και τα κρασιά του..

Ένα αξέχαστο "συμπόσιο" με το Βαγγέλη Γεροβασιλείου και τα κρασιά του...
Από τον Τ. Πικούνη

Μου αρέσουν οι ιστορίες που έχουν σχέση με το κρασί. Ιδιαίτερα οι αφηγήσεις ανθρώπων που έχουν ζήσει την ιστορία του ελληνικού κρασιού η -ακόμα περισσότερο- όταν έχουν οι ίδιοι συμβάλλει στην δημιουργία γεγονότων ιστορικών... Έτσι δεν χορταίνω να ακούω το φίλο μου Γιάννη Βογιατζή, δημιουργό ιστορικών κρασιών και επικεφαλής της Μπουτάρης ΑΕ, ή το Γιάννη Κουλελή που δεν ξεχνάει... τίποτα από τις εμπειρίες του, ή το Γιάννη Παρασκευόπουλο, όταν μιλά για την ιστορία του Αγιωργίτικου, αλλά και αρκετούς άλλους. Ιδιαίτερα ιστορίες ανέκδοτες, γλαφυρές, αστείες πολλές φορές, μικρά γεγονότα που σημαδεύουν εποχές και οινοποιούς...

Μια τέτοια διήγηση είχα τη χαρά να ακούσω πρόσφατα, αυτή τη φορά από το Βαγγέλη Γεροβασιλείου, με το επιπλέον... προτέρημα ότι συνδυάστηκε με μια εξαιρετική γευσιγνωσία (ας την πούμε έτσι) παλαιών εσοδειών κρασιών-δημιουργημάτων του Βαγγέλη...

Βρέθηκα στο By the Glass, το γνωστό wine bar στο Σύνταγμα, το μεσημέρι του Σαββάτου, μετά από ένα διάλειμμα για φαγητό κατά την επίσκεψή μου στο Οινόραμα 2017. Εκεί κάνω συνήθως επαγγελματικές και μη συναντήσεις στο κέντρο της Αθήνας (το… γραφείο μου, όπως το λέω) αλλά και τις περισσότερες βραδινές οινικές... εξορμήσεις. Κάθισα στη μπάρα, παράγγειλα και πριν φθάσει το αγαπημένο μου ριζότο, ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου ήρθε και κάθισε στα δεξιά μου. Χαιρετηθήκαμε, με κέρασε ένα ποτήρι κρασί και αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε- τι άλλο, για το κρασί βέβαια. Στην κουβέντα προστέθηκε και η Φωτεινή Παντζιά, ιδιοκτήτρια και "ψυχή" του By the Glass -από τη μέσα πλευρά της μπάρας- και σχεδόν αμέσως κάθισε στα αριστερά μου ο Αντώνης Παπαντώνης, ο γνωστός Νεμεάτης οινοποιός.

Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος. Απλός, χωρίς καμμιά έπαρση και ας είναι ο δημιουργός μακράν του πιο επιτυχημένου οινοποιείου στην Ελλάδα και ένας από τους κορυφαίους οινοποιούς μας, με περγαμηνές όπως την αναβίωση της Μαλαγουζιάς όταν ήταν οινοποιός στο Πόρτο-Καρράς και τη δημιουργία κρασιών που έγραψαν ιστορία. Σεμνός από φύση του, χωρίς αυτή την επιτηδευμένη σεμνότητα κάποιων που φωνάζουν "παριστάνω το σεμνό αλλά είμαι και ο πρώτος!". Απλός και στην κουβέντα του, και στις διηγήσεις του... προσιτός.

Έτσι ξεκίνησε μια από τις μοναδικές, αυθόρμητες και χωρίς καμιά οργάνωση γευσιγνωσίες κρασιών, με τον οινοποιό τους να συμμετέχει όχι "από καθέδρας" αλλά σαν μέλος μιας μικρής παρέας! Και τα κρασιά να δοκιμάζονται ακριβώς όταν μνημονεύονταν στη ροή της κουβέντας, με τη Φωτεινή να φωνάζει "... και αυτό το έχω!!! Να το φέρω;;;" και βέβαια να μη δέχεται σαν απάντηση το "όχι της ευγενείας" από την παρέα...

Αρχικά η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τις σημερινές δυσκολίες των οινοποιών, με τον ΕΦΚ στο κρασί κλπ. και γρήγορα έφτασε στα αμπέλια και στα κρασιά. Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου πιστεύει ότι η σωστή πρώτη ύλη, η προσοχή που δίνεται στο αμπέλι σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς και ειδικά τους μήνες πριν τον τρύγο είναι το πιο ουσιώδες κομμάτι της δημιουργίας ενός μεγάλου κρασιού. Όταν τον ακούς να μιλάει για τα αμπέλια και τον έλεγχο που έχει πάνω στην καλλιέργεια, πραγματικά αναρωτιέσαι πως μπορεί να υπάρχουν οινοποιοί που αγοράζουν τα σταφύλια μετά τον τρύγο. Για το λόγο αυτό όλες οι επενδύσεις του κτήματος κατευθύνονται στην αγορά αμπελώνων σε συνέχεια των δικών του. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση που είχε με τον Αντώνη Παπαντώνη για την απόδοση του αμπελώνα... και πολύ ενδιαφέρων αλλά και συγκινητικός ο σεβασμός του Αντώνη προς το Βαγγέλη Γεροβασιλείου.

Η συζήτηση για τα αμπέλια αποκάλυψε ότι θεωρεί τους αμπελώνες του Πόρτο Καρράς σαν πιθανόν τους καλύτερους που υπάρχουν: "Είναι το επικλινές έδαφος, ο σωστός προσανατολισμός και η σύσταση του εδάφους... φτωχό, με τα αμπέλια να φυτρώνουν ανάμεσα στα βράχια. Σταφύλια μικρόρρωγα, πρέμνα με μικρή απόδοση, εξαιρετική πρώτη ύλη!" μας είπε. Είδα τον τρόπο που μιλούσε για την περίοδο που πέρασε σαν οινοποιός στο Πόρτο Καρράς, κάτι... ψυλλιάστηκα και τον ρώτησα ποια ήταν η καλύτερη περίοδος της οινικής του καριέρας. Χωρίς κανένα δισταγμό απάντησε πως ήταν τα 19 χρόνια που πέρασε στο Πόρτο Καρράς! "Τότε έγιναν όλα... τότε πειραματιζόμασταν, με εντολή από τον Καρρά να κάνουμε το καλύτερο! Δεν με νοιάζει η απόδοση, μας έλεγε... βγάλτε μόνο ένα μπουκάλι, αλλά θέλω να είναι το καλύτερο κρασί που έγινε ποτέ!".

Τον ρώτησα πότε έφυγε από το Πόρτο Καρράς και μου απάντησε ότι το 1998 έκανε την τελευταία του οινοποίηση. Εκεί πετάχτηκε η Φωτεινη: "Το έχω!" φώναξε και παρά τις "αντιρρήσεις ευγενείας" το κρασί του 1998 έφτασε στη μπάρα! Απομαγνητοφωνώ τα λόγια του Βαγγέλη Γεροβασιλείου όσο άνοιγε ο ίδιος το κρασί: " Ήταν μια ζεστή χρονιά... Είχαμε μικρή παραγωγή αλλά δεν είχαμε καλή φαινολική ωρίμανση. Ήταν μια χρονιά που έδωσε κρασιά πολύ ώριμα, που γέρασαν αρκετά... έχω πολύ καιρό να το δοκιμάσω, και είμαι πολύ περίεργος να δω αν κρατάει αυτή τη στιγμή." Με το άνοιγμα του φελλού και ιδιαίτερα με τη μετάγγισή του στο Decanter τα υπέροχα αρώματα του κρασιού χτύπησαν τη μύτη όλων μας. Το χρώμα του σχεδόν σαν φρέσκο, οι τανίνες υπέροχες, το σώμα σχετικά ελαφρύ και το μόνο που έδειχνε ότι ήταν ένα κρασί παλαιωμένο ήταν η σχετικά μικρή επίγευσή του.... Πραγματικά υπέροχο… Τα συνοδευτικά άρχισαν να έρχονται το ένα μετά το άλλο, η Φωτεινή έσπευσε να φέρει και τη χρονιά του 1996, αυτή ακόμα καλύτερη και πιο ζωντανή, και στη συνέχεια το  Κτήμα Γεροβασιλείου 1995!. Ακολούθησε ένα απίστευτο Αγιωργίτικο του Μπουτάρη του... 1992, εξαιρετικά παλαιωμένο, χωρίς ίχνος οξείδωσης, με χρώμα ζωηρό και υπέροχες, βελούδινες τανίνες, που συνοδεύτηκε με αρνάκι ψητό. Ένα Αγιωργίτικο 24 ετών παρακαλώ, "μάθημα" σε όσους ισχυρίζονται ότι τα Αγιωργίτικα δεν παλαιώνουν!

Το τελευταίο κρασί που ανοίχτηκε ήταν ένα Syrah Γεροβασιλείου 2001. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η συγκίνηση, η αγωνία αλλά και το... τρακ του Βαγγέλη πριν αλλά και όσην ώρα το άνοιγε! Πόσες φορές εξέφρασε την αγωνία του -"έχω αγωνία, θα είναι καλό;..." -και την ανακούφισή του όταν το άνοιξε και μύρισε το στόμιο της φιάλης: "Ωραία, φαίνεται εντάξει". Λες και ήταν ο ίδιος ολοκληρωτικά υπεύθυνος αν το κρασί του είχε "κρατήσει" όλα αυτά τα χρόνια!

Εκφράζοντας εδώ την άποψη όλων -στην παρέα είχε προστεθεί και ο οινοποιός Κωνσταντίνος Γκόφας- το Syrah Γεροβασιλείου 2001 ήταν το καλύτερο κρασί που δοκιμάσαμε αυτό το βροχερό αλλά τόσο απολαυστικό απόγευμα: Είμαι φανατικός φίλος της ποικιλίας, έχω δοκιμάσει και απολαύσει άπειρα Syrah Ελληνικά και ξένα και μπορώ να δηλώσω ότι ήταν ανάμεσα στα 3 καλύτερα Syrah που έχω πιει! Χωρίς ίχνος της ηλικίας του, απίστευτο ζωντανό χρώμα, υπέροχα αρώματα βύσσινου, κανέλας, σώμα πυκνό, πολύπλοκο και απολαυστικό στη γεύση... ένα υπέροχο κρασί που και μόνο αυτό να είχαμε δοκιμάσει, ο ενθουσιασμός μας για αυτό το υπέροχο πανηγύρι θα ήταν ο ίδιος!

Μείναμε στο By the Glass περισσότερες από τρεισήμισι ώρες (Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου είχε δηλώσει αρχικά ότι θα έφευγε σε... μισή ώρα!) πίνοντας αυτά τα υπέροχα κρασιά, τρώγοντας τα εξαιρετικά φαγητά που δεν σταμάτησε να φέρνει η Φωτεινή, ακούγοντας τις ιστορίες του ανθρώπου που έχει γράψει μέρος της σύγχρονης ιστορίας του Ελληνικού κρασιού.

Δεν θα έλεγα ότι ήταν μια γευσιγνωσία αυτό το απόγευμα στο By the Glass... θα το αδικούσα εξαιρετικά. Θα το χαρακτήριζα ένα μικρό, ξαφνικό "συμπόσιο" με την αρχαιοελληνική του έννοια όπου μια παρέα ανθρώπων απολαμβάνει εξαιρετικά κρασιά και φαγητά και συζητά για αυτά, μέσα σε ένα κλίμα εντελώς διαφορετικό από αυτό μιας αυστηρής γευσιγνωσίας. Για εμένα αλλά και για κάποιους από την παρέα (η Φωτεινή εξέφρασε τον ενθουσιασμό της πολλές φορές) αυτός είναι ο τρόπος να απολαμβάνεις ( ή να δοκιμάζεις;) το κρασί: Όταν δηλαδή όλες οι συνιστώσες αυτής της απόλαυσης είναι παρούσες... το εξαιρετικό κρασί, το εκλεκτό και ταιριαστό φαγητό, οι φίλοι, η ζεστασιά και το κέφι της παρέας, η κουβέντα... Ναι, ο μεγάλος οινοποιός δεν μπορεί να είναι πάντα παρών, αλλά ακριβώς αυτή η παρουσία του Βαγγέλη Γεροβασιλείου ήταν που θα κάνει αυτό το απόγευμα αξέχαστο σε όλους μας.... Βαγγέλη Γεροβασιλείου, σε ευχαριστούμε για την παρουσία σου, για τις ιστορίες σου και για τα υπέροχα κρασιά σου!

Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην οικοδέσποινα ( γιατί αυτό ήταν εκείνη τη μέρα) Φωτεινή Παντζιά, που χωρίς την τεράστια αγάπη της για το κρασί, τη γενναιοδωρία της και την αφοσίωσή της στη δουλειά που κάνει, αυτή η απολαυστική συνάντηση θα είχε μείνει σε λίγες φιλικές κουβέντες και σε ένα ποτήρι λευκό αφρώδες κρασί...

Δείτε οπωσδήποτε τα 2 video που ακολουθούν. Ζητούμε την κατανόησή σας για την ποιότητα, αλλά τραβήχτηκαν με κινητό έτσι, χωρίς προετοιμασία, οπότε... Εκφράζουν όμως απόλυτα το κέφι και την χαρά της οινικής απόλαυσης!

VIDEO 1

Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου ανοίγει το Πόρτο Καρράς 1998 και μιλάει για το κρασί

VIDEO 2

Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου ανοίγει το Syrah Γεροβασιλείου 2001 και μιλάει για το κρασί


Μοιραστείτε το άρθρο: