Τρεις γοητευτικές ερυθρές Ιταλικές ποικιλίες

Τρεις γοητευτικές ερυθρές Ιταλικές ποικιλίες
Από την Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Η Ιταλία είναι μία χώρα με αμέτρητες γηγενείς λευκές και ερυθρές ποικιλίες και για κάποιες από αυτές, συγκεκριμένα 3 ερυθρές, θα μιλήσουμε σε αυτό το κείμενο. Το μυαλό σας βέβαια θα έχει πάει ήδη στο Sangiovese και τα φημισμένα Chianti και Brunello di Montalcino και στο Nebbiolo και τα επίσης πασίγνωστα Barolo και Barbaresco. Αυτή την φορά όμως θα αφήσουμε στην άκρη αυτές τις ποικιλίες και θα ‘ταξιδέψουμε’ στην Ιταλία για να γνωρίσουμε, την Barbera, το Aglianico και το Nero d’ Avola, τρεις λιγότερο γνωστές ποικιλίες που αξίζει να τις έχουμε ‘κατά νου’.

Θα ξεκινήσουμε την ‘βόλτα’ μας από την Βόρειο Ιταλία και συγκεκριμένα από το βορειοδυτικό τμήμα, όπου συναντάμε κυρίως την ερυθρή ποικιλία Barbera. Είναι η πιο πολυφυτεμένη ερυθρή ποικιλία του Piemonte και της Λομβαρδίας, προσπαθώντας να ξεπροβάλει πίσω από το σπουδαίο Nebbiolo και τα περίφημα Barolo και Barbaresco. Πρόκειται για πολύ ενδιαφέρουσα ποικιλία που δίνει κρασιά με τραγανή οξύτητα και μέτριο προς χαμηλό επίπεδο τανινών. Τα πιο συνηθισμένα αρώματα και γεύσεις είναι το κεράσι, το βύσσινο, το βατόμουρο και το δαμάσκηνο, ενώ συχνά εμφανίζονται και βοτανικά στοιχεία. Λίγα κρασιά από Barbera έχουν την ικανότητα να παλαιώνουν και να εξελίσσονται πέραν της πενταετίας. Η χρήση καινούριου βαρελιού δεν είναι πολύ συχνή, αν και σε κάποιες μοντέρνες Barbera χρησιμοποιούνται νέα βαρέλια που δείχνουν ότι ταιριάζουν στην ποικιλία.

Οι δύο πιο γνωστές Ονομασίες Προέλευσης είναι η Barbera d’ Asti DOCG (Barbera d'Asti, Tenuta del Fant Santo Stefano Belbo, Leda 'Truffle Hunter' Barbera d'Asti ) και η Barbera d’ Alba DOC. Οι τιμές των κρασιών βρίσκονται σε χαμηλά και μέτρια επίπεδα, χωρίς βέβαια να υπάρχουν και κάποια εξαιρετικά κρασιά από Barbera στην υψηλή κατηγορία τιμής. Γενικότερα θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για καθημερινά, όμορφα, φρουτένια και δροσερά κρασιά. Είναι μία ποικιλία που ταιριάζει εύκολα με πιάτα βασισμένα στην ντομάτα, με πίτσες (ειδικά αυτές με αλλαντικά), με χοιρινό στα κάρβουνα, ενώ μπορούμε να ανατρέξουμε σε αυτή αν ψάχνουμε κόκκινα κρασιά για το Καλοκαίρι ή κόκκινα κρασιά για ψάρι. Στο Piemonte την απολαμβάνουν ιδιαίτερα με ζυμαρικά με τρούφα ή ζυμαρικά με κρέας όπως το ραγού ή ο κιμάς, ενώ θα ήταν μία ασφαλής επιλογή σε πιάτα με ελιές. Εκτός από την Ιταλία, Barbera μπορεί να συναντήσουμε στην Αυστραλία, την Καλιφόρνια και την Αργεντινή.

Περνάμε από την κεντρική Ιταλία αφήνοντας πίσω την Τοσκάνη και πάμε Νότια για να εξερευνήσουμε το Aglianico. Για πολύ καιρό η ιστορία ήθελε το Aglianico να έχει τις ρίζες του στην Ελλάδα και το όνομα του να προέρχεται από το’ Ellaniko’ (Hellenic). Το DNA όμως της ποικιλίας δεν έχει ταυτοποιηθεί με καμία γνωστή Ελληνική ποικιλία, οπότε μάλλον οι ρίζες της βρίσκοναι στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Νότιο Ιταλία. Καλλιεργείται ευρέως στην Campania και στα Basilicata και σε μικρότερη έκταση στη Calabria και την Puglia. Λόγω της υψηλής οξύτητας, του υψηλού επιπέδου τανινών και την δυνατότητας μακρόχρονης παλαίωσης, πολλοί το παρομοιάζουν ως ‘το Barolo του Νότου’. Αγαπά τα ηφαιστειογενή εδάφη και δίνει πλούσια ρουστίκ κρασιά, που στηρίζουν την γοητεία τους στα ορυκτά στοιχεία, στον γήινο χαρακτήρα, στο δέρμα και λιγότερο στο φρουτώδη χαρακτήρα που παρόλα αυτά υπάρχει και εκφράζεται με μαύρα φρούτα. Μπορούν να εξελιχθούν για πολλά χρόνια στην φιάλη βγάζοντας στοιχεία δέρματος, αποξηραμένων φρούτων όπως τα σύκα αλλά και ακόμα πιο έντονα γήινα στοιχεία. Δοκιμάστε το Lacryma Cristi Rosso και θα βρείτε πολλά αυτά τα χαρακτηριστικά που αναφέραμε.

Οι δύο Ονομασίες προέλευσης που διεκδικούν το τίτλο των καλύτερων εκπροσώπων της ποικιλίας είναι το Taurasi DΟCG, Aglianico del Vulture DOC (και Aglianico del Vulture Superiore DOCG). Τα Aglianico del Vulture είναι 100% Aglianico, στα Taurasi όμως επιτρέπεται η προσθήκη 15% άλλων ποικιλιών με συχνότερες το Piedirosso και το Primitivo. Δεν μπορούμε να φανταστούμε καλύτερη παρέα για ένα Aglianico, από ένα σιγομαγερεμένο κυνήγι, όμως συνδυάζεται υπέροχα και με όλα τα κόκκινα κρέατα και ιδιαίτερα αυτά που συνοδεύονται από γήινες σάλτσες όπως μία σάλτσα βασισμένη στα μανιτάρια. Εκτός από την Ιταλία, καλλιεργείται σποραδικά στην Καλιφόρνια και στην Αυστραλία. Στην Ελλάδα προσπάθεια με αυτή την ποικιλία κάνει το Κτήμα Χατζημιχάλη.

Φτάνουμε τώρα στην Σικελία για το ραντεβού μας με το Νero d’Avola, που συχνά καλείται Calabrese και είναι η πιο σημαντική και η πιο πολυφυτεμένη ερυθρή ποικιλία του μεγαλύτερου νησιού της Μεσογείου. Παίρνει το όνομα από το κόκκινο (nero) σταφύλι και την πόλη Άvola. Το Nero d’ Avola μπορεί να δώσει τόσο πλούσια και πυκνά κρασιά, που ωριμάζουν σε δρύινα βαρέλια και έχουν την δυνατότητα να εξελίσσονται στον χρόνο όπως το Zisola, όσο και φρέσκα, ευκολόπιοτα φρουτώδη κρασιά (Baglio Del Sole Nero d’Avola). Όταν είναι νεαρά βγάζουν αρώματα κόκκινων και μαύρων φρούτων και λουλουδιών, ενώ όσο ωριμάζουν εμφανίζονται νότες σοκολάτας, γλυκών μπαχαρικών και αποξηραμένων φρούτων. Παρόλες τις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στην Σικελία, το Nero d’ Avola καταφέρνει να δίνει ισορροπημένα και κομψά κρασιά, με μαλακές τανίνες και οξύτητα που βρίσκεται σε μέτρια προς υψηλά επίπεδα. Συνδυάζει την φρεσκάδα με την δυνατότητα να εξελίσσεται στον χρόνο και κυρίως τα κρασιά έχουν περάσει από βαρέλι, το οποίο τους προσδίδει extra βάθος.

Αναμιγνύεται συχνά τόσο με τοπικές ποικιλίες όσο και με διεθνείς, χαρίζοντας χρώμα, σώμα και κερασένια αρώματα στα χαρμάνια. Εκτός Ιταλίας δεν το βρίσκουμε εύκολα. Απολαύστε ένα Nero d’ Avola με ψητά λευκά και κόκκινα κρέατα, πιάτα με μελιτζάνες (δοκιμάστε το με μουσακά) αλλά και με τόνο ψητό. Αν επιθυμήσετε ένα κόκκινο κρασί μέσα στο κατακαλόκαιρο, αυτή η ποικιλία θα μπορούσε να σας ευχαριστήσει!


Στην υγειά σας!

Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Μοιραστείτε το άρθρο: